Zaterdag 17 februari 2007: De eerste vakantiedag, dus dat werd proberen alles in de auto te krijgen. De rolstoel alleen neemt al aardig wat ruimte in beslag natuurlijk . Toch viel dit echter heel erg mee . ( Coby te weinig met haar gedachten bij het in pakken geweest ?? ) We hielden namelijk zelfs nog wat ruimte over ! De jongens stond ook nog een verrassing te wachten, want bij het instappen in de auto zagen zij de schermpjes van de DVD speler die Ron deze week had aangeschaft. Dat worden voor hen zo dus iets minder lange, twee uren rijden. Al met al reden we pas tegen 10:30 weg, best wel laat, want vòòr 12:30 moesten we in Venlo Blerick zijn, omdat we daar bij de Thuiszorg een infuus standaard ( nodig voor de sondevoedingspomp en voedingszak ) konden ophalen. Dat scheelt weer (lastige)bagage in de auto. We haalden het dus maar nét; 10 minuten voor sluitingstijd stapten we daar binnen. De infuus standaard moest bij de jongens op hun schoot, maar omdat we er toch bijna waren, was dat niet meer zó erg. Daarna door naar Klein Vink in Arcen . Bij aankomst hoefden we alleen nog maar te betalen. Dankzij de “Hart-in-Aktie “, actie van Desiree vorig jaar, konden we met het restant (van Texel ) dat daarvoor nog gebruiken. Hierna mochten we het huisje in. Huisje nummer 19, met twee slaapkamers (dus de jongens moeten bij elkaar op de kamer slapen), een douchecabine met zitje, een afwasmachine, dus aardig luxe . Bij het huisje hoort ook een bolder kar, dus dat is wel ideaal, want voor de jongens, en zeker voor Jarno is het veel te ver lopen naar bijvoorbeeld het zwembad of de supermarkt. Op het terras bij het huisje stond ook een schildpad met zand erin, dus Fabian waren we al gelijk kwijt. Nadat het meeste was in -en opgeruimd en we een bakje thee op hadden zijn we een supermarkt gaan opzoeken. Coby had nu namelijk niet zoveel boodschappen van thuis meegenomen .We kwamen uiteindelijk uit in Venlo bij een C1000. Daar het belangrijkste ingeslagen zoals bier, chips, chocolade, en oh ja, brood en melk enzovoort. Bij terugkomst zijn we het eten gaan bereiden; gebakken krieltjes met salade en voor de jongens aardbeien appelmoes die wel favoriet is bij hen. Na een tijdje zijn we de douchecabine gaan uit proberen. Dat werkt goed zolang je de deur dichthoudt, maar met kinderen die hulp nodig hebben moet de deur af en toe wel open natuurlijk. Maar de nattigheid in de badkamer viel gelukkig mee. Daarna gingen ze dus samen op één slaapkamer, maar na het neerleggen van de jongens hebben we niets meer gehoord. Helemaal stil.