Woensdag 18 april 2007: Vandaag werd Fabian als boef uitgedost, want juffrouw Ilona vierde vandaag haar verjaardag. Eerst wilde hij niet erg, want hij was bang dat de juf hem dan zou zien als een échte boef en niet wist dat hij Fabian was !! Uiteindelijk toch gelukt en hij zag er prachtig uit. Net een echte boef, maar wel een lieve! De ouders mochten ook nog wat langer blijven zodat ze konden zien welke cadeautjes de juf aangeboden kreeg en Coby heeft dus nog foto`s geschoten van de verklede kinderen. ’s Middags was het weer tijd voor de chemo van Jarno. Vorige week is het misschien niet voor iedereen even duidelijk geweest, want dat was dan wel zijn laatste opname, maar Jarno moet dus nog wel 2 shots krijgen ( het is immers elke keer een cyclus van 3 woensdagen chemo), waarvan de tweede dus vandaag was. We hadden van te voren nog eens gepeild bij Jarno hoe hij er nu tegenover stond, gezien de narigheid van woensdag de 11e april . Maar voor het aanprikken op de poli was hij wonder boven wonder niet angstig(er). En wel omdat hij vindt dat de zusters hier het nooit zo hard doen als diegene die hem vorige week op afdeling Zuid zo pijn deed. Dat riep hij haar vorige week ook toe tijdens die ellende hoor. Jarno heeft in de verpleegkundigen op de poli inmiddels dus het volste vertrouwen. We bewonderen Jarno, maar ook voor de medewerksters op de Onco-poli hebben we bewondering. En niet alleen voor de kinderen zijn ze warm en hartelijk, maar óók voor de ouders. Dat maakt de gang daarheen toch altijd ook ietwat lichter. Coby, Fabian en Jarno waren reeds op de Onco-poli toen ook Ron arriveerde. Ron was vanmiddag overigens al gebeld door KPN Den Haag , dat hij niet aangenomen is. Na nog even wachten in de, overigens nu heel rustige wachtkamer, mocht Jarno weer naar de behandel kamer. En nadat Coby verteld had dat het vorige week behoorlijk dramatisch verlopen was door de zuster in opleiding, deden zij alles nóg voorzichtiger. Ze probeerde zelfs náást zijn nog aanwezige blauwe plek (ontstaan na vorige week) te prikken. Deze keer ging het dan ook van een leien dakje, bij wijze van spreken. Fabian stond tijdens het aanprikken met zijn rug naar Jarno toe te spelen met een daar aanwezige hijskraan, maar zodra het cadeautjesmandje (voor ná het prikken) werd aangereikt, was het : zóef ! Het lijkt dus alsof hij zich afzijdig houdt , maar ondertussen…….. Daarna wilden we nog een aardigheidje brengen bij Annelies en Hans van het Sophia die destijds een DVD hebben gemaakt van Jarno en later ook van zijn klasgenootjes, hier op school gefilmd . Toen we in de grote hal kwamen zagen we ze dan ook al gauw, echter……ze waren druk bezig met sport en spel activiteiten aldaar en Hans maakte weer video opnames. Jarno mocht ook nog nét meedoen en dat lukte dan ook aardig. Het waren onder andere balletje schieten door met een trap op een lat stappen, voetballen, blik gooien en trampoline springen. Bij dit onderdeel stond Nelli Cooman ( ! ) en die hielp Jarno dan ook met het springen. Uiteraard ging dit niet zo makkelijk, maar er werd wel een oogje dicht geknepen met het aantal sprongen. Hierna kreeg Jarno nog even de medailles om zijn nek van Nelli. Of het helemaal door kwam wat dat in hield…..? Nadat alles opgeruimd was, konden we dan toch nog even de cadeautjes geven aan Annelies en Hans. De jongens kregen voor hun sport kunsten zelfs nog een digitaal horloge en Jarno ook nog een Suske en Wiske boek. Daarna gingen we weer richting huis. Toen we bijna klaar waren met pizza eten , kwamen Marleen en Damian nog aan. Marleen had Ron namelijk vanmiddag telefonisch benaderd met een speciaal verzoek. Of Ron misschien voor Marleen “even” een heel speciaal lied (in verband met het overlijden van de oma van Marleen) op een video band kon omzetten naar DVD? Dit om te kunnen gebruiken bij de plechtigheden in het uitvaartcentrum. Een verzoek wat natuurlijk niet afgewezen kon worden en gelukkig ook gelukt is.