Zoals jullie waarschijnlijk gemerkt hebben, lopen we met de mail ver achter. Het kost veel tijd en energie en die hebben we regelmatig niet. We hebben dan ook besloten om alleen nog te mailen als er iets belangrijks is gebeurd, zoals vandaag. We hopen dat jullie dit begrijpen. Wél willen we nog benadrukken: mocht je tussentijds wat willen weten, wat dan ook, schroom dan niet. Bel /mail /spreek ons aan. We blijven hier voor open staan!
Maand: mei 2007
Goede uitslag van de MRI
Woensdag 23 mei 2007: Vandaag de dag van de uitslag, dus Fabian al vroeg bij Amanda gebracht. Zij nam hem dan namelijk mee naar school gelijk met Julia en Nick natuurlijk. Daarna met behoorlijk wat spanning bij ons, naar Rotterdam geracet om op tijd, om 9:15 voor Jarno zijn gehoorsonderzoek aanwezig te zijn. Daar toch nog even moeten wachten, maar even later mocht hij (alleen) mee naar de luister kamer. Toen hij weer terug kwam mochten we door naar de oncologie poli, waar we inmiddels een half uur te laat waren (was inmiddels 10 uur geworden). Daar waren we al snel aan de beurt en kregen we het verlossende woord van dokter Reddingius. Er waren geen onregelmatigheden gevonden op de scan. Een hele opluchting voor ons, want ook al hoop je er wel op, je moet het wel eerst te horen krijgen. De oortest was wel minder, want aan de rechterkant is het gehoor, na de laatste kuur, toch weer slechter geworden en was nu over de grens bij het spraakspectrum. Dit betekent dat hij wat meer moeite zou kunnen krijgen in rumoerige ruimtes met het verstaan van mensen. Als hij hier problemen mee krijgt zullen we toch weer terug moeten naar de KNO arts en krijgt hij mogelijk een gehoor apparaat. Maar de verwachting is vooralsnog dat dit niet nodig is. We kregen ook een schema van wat allemaal nog komen gaat, waar op stond dat we om de 3 maanden terug moeten voor een bloedonderzoek en het doorspuiten van zijn Port-a-Cath. Anders raakt deze verstopt en hij blijft er sowieso nog zeker een jaar in zitten. Over 6 maanden krijgt hij opnieuw een MRI scan en dat zal nog elke 6 maanden herhaald worden en later elk jaar. Dus hij blijft zo goed onder controle. Over het verbeteren van zijn coördinatie en lopen kon hij niet veel zeggen. Hij verwacht dat dit toch meer een neurologisch probleem is dan een gevolg van de chemo, dus dit blijft afwachten. Jarno zelf mocht ook nog wat vragen, maar wist niets te verzinnen. Mede omdat de sonde er vandaag weer 6 weken inzat (en dan dus eigenlijk vervangen moet worden ) was dit ook nog een punt op ons vragenbriefje. En alhoewel Jarno zijn eetlust nog niet erg veel verbeterd is, nu 4 weken na laatste chemo, vond de arts toch dat de sonde eruit mocht! Het blijft natuurlijk voorlopig wel een flink aandachtspunt. Jarno moet wel zo`n beetje op gewicht blijven e.d. Maar de hoop en verwachting is dat hij met een week of twee meer trek gaat krijgen. Ook het toedienen van medicijnen (dat gaven we ook 3 x daags, allemaal fijngemaakt via de sonde) mocht gestopt worden. Door de chemo had hij ook moeite met de ontlasting, waar hij ook medicatie voor kreeg. Dus ook dit moeten we nog goed in de gaten houden. Of dit weer goed op gang wil komen. En zo zonder sondevoeding kunnen we dan éindelijk eens gewoon `s nachts gaan doorslapen tótdat gewoon de wekker gaat en niet wakker worden door de piep van het apparaat ten teken dat de voeding klaar was (om ca. 5.00 uur `s nachts !), alhoewel het slapen voor de komende nacht mogelijk nog onderbroken gaat worden door Fabian, want hij is wéér verkouden geworden en vraagt al regelmatig om onze aandacht vanavond. Hierna gingen we dus snel naar huis, zodat we met z’n drietjes Fabian uit school konden halen. Na het eten Fabian nog naar gym gebracht en de rest van de middag hebben wij besteed aan telefoontjes beantwoorden, terwijl Jarno en Fabian met buurtkinderen leuk in de weer waren met waterballonnen.
Verder hebben we nog iets leuks gekregen vorige week. Op de site van de personeels vereniging van KPN stond namelijk een prijsvraag voor een arrangement van de musical Cats. Hierbij moest je een aantal vragen beantwoorden (die je natuurlijk kon opzoeken via Internet) plus een antwoord op de vraag waarom jij in aanmerking wilde komen voor die prijs. In ons geval met het afgelopen 1,5 jaar niet zo moeilijk te verzinnen natuurlijk. Afgelopen woensdag werd ik gebeld dat we de prijs hadden gewonnen. We mogen hierbij om 15:00 uur de kamer in van het hotel Best Western Hotel in Breda, daar worden we verwelkomd met een drankje met om 17:30 een drie gangen diner. Om 20:00 uur mogen we naar de musical Cats, gevolgd door een overnachting weer in het hotel. De volgende morgen krijgen we nog een ontbijt. Al met al een heel leuk arrangement. Natuurlijk moesten we wel gelijk wat regelen voor Jarno en Fabian, want het is maar voor 2 personen. Wat we natuurlijk ook wel eens fijn vinden. Gelukkig zijn Amanda en Dennis bereid Fabian bij hen te laten logeren en Jarno mag bij Jan en Stephanie logeren. Dus we kunnen met een gerust gevoel gaan genieten, zeker ook door de goede uitslag die we vandaag hebben gehad.
Ps. Coby zou op deze zaterdag wel net al met Desiree naar de Musical “de Wizz” gaan, dus dit gaat nu niet door. Daarom zijn er nog 2 kaartjes die overgenomen worden. De musical draait in Utrecht in het Beatrix theater Zaterdag 26 mei om 20:00 uur. Plaats: Stoelen ingang 6, rij 3, Loge even getallen. Zie ook: http://hobby.marktplaats.nl/
De MRI
Maandag 21 mei 2007: Vandaag weer een belangrijke dag, want vandaag wordt de MRI gedaan bij Jarno. ’s Ochtends zijn beide jongens nog naar school gegaan. Fabian werd tussen de middag door Gordana opgehaald, want wij moesten al vroeg in de middag naar het ziekenhuis. Jarno dus door papa uit school gehaald en na het eten, zijn we vertrokken naar Rotterdam. Om 13:15 waren we in het Sophia, waar bij de onco-poli zijn Port-a-cath moest worden aangeprikt. Dit omdat tijdens de MRI ook contrast vloeistof moet worden ingespoten. We hadden een afspraak om 13:45 voor de MRI, maar even daarvoor werden we al ingelicht dat dit wel later zou worden, want er was bij een vorige patiënt een storing geweest met de tafel, dus alles liep hierdoor wat uit. Uiteindelijk mochten we om 14:30 naar binnen. Na al ons metaal, dus horloges, riemen, sleutels, e.d. in een kluisje gelegd te hebben, mochten we bij Jarno in de MRI ruimte . Jarno kreeg een koptelefoon op met Chipz muziek, dus dat was helemaal niet zo erg voor hem. Nadat ook wij de oorpropjes hadden ingedaan ter bescherming van onze oren, ging het scannen beginnen. Wij kunnen dan nog net onze hand op een voet van hem leggen, zodat hij voelt dat we bij hem zijn. Achteraf hoorden wij dat hij wel een beetje bewogen had, want een deeltje was overgedaan. Halverwege hoorden we Jarno ineens huilen, bleek dat hij heel nodig moest plassen en het bijna niet meer op kon houden. Nadat hij in een fles geplast had, kon hij wel weer een tijdje stil liggen, moest ook wel, want het duurde dus wel een uur alles bij elkaar. Er werd een scan gemaakt van zijn hoofd én van zijn rug. Dit wisten wij niet, want de vorige keer werd gezegd dat zijn rug niet nodig is, maar geeft ons in ieder geval wel extra zekerheid zo. Nadat we hier klaar waren, het was inmiddels dus al half vier en de naald moest daarna weer uit de port-a-cath gehaald worden op de onco-poli (Fabian werd in tussen gelukkig weer opgevangen door Gordana) zijn we nog naar Rijndam gegaan, want Jarno had een eelt plek op zijn voet van zijn spalk, dus daar moest even naar gekeken worden. We zijn niet meer naar boven, naar de kinderafdeling, gegaan, want het was toch al vrij laat geworden, maar er kwam nog wel een bekende, Renée de zwemjuf, naar hem toe om even met hem te praten. Daarna weer snel naar huis en Fabian weer opgehaald bij Gordana . Alhoewel ….hij had nog weinig zin om mee te gaan naar huis hoor! Tijdens het eten kreeg Jarno (buiten het vlees om) ook 2 boontjes. Toen hij wilde stoppen met eten en beide boontjes nog op zijn bord lagen, vroeg papa: ach, eet toch één boontje op dan. Helaas, niet moeten doen want al zijn eten kwam er weer uit. Zonde hoor.
Fabian mag weer uit het ziekenhuis
Woensdag 9 mei 2007: Vannacht, in het ziekenhuis, werd Fabian om een uur of drie wakker en was toen ook klaarwakker. Coby toen dus uiteraard ook. Hij had trek en wilde zelfs wat eten. Hij kreeg toen wat vla en at daar een aantal hapjes van. Na ongeveer 1,5 uur lukte het toch weer, dat hij ging slapen. Ook uitslapen was er natuurlijk niet bij. Fabian had gisteren op de kinderafdeling zóveel geslapen, dat hij er nu wel even klaar mee was. Hij kreeg om 8.30 uur een vlaflip, maar echt erop aanvallen was het nog niet. Met moeite enkele hapjes.
Door de onverwachte complicaties met Fabian gisteren, was Ron genoodzaakt om óók voor vandaag vrij te nemen, omdat Coby nu niet Jarno startklaar kon maken om naar school te gaan. Want Coby zat dus in het Ruwaard. Zodoende had Ron thuis Jarno gewassen en aangekleed. Jarno wilde vanmorgen zelfs een halve boterham met ham en eiersalade erop . Nadat hij afgezet was op school, ging Ron ook weer naar het ziekenhuis. Daar had Coby intussen een beschuitje gekregen en Fabian zat nog met zijn vlaflip. Hij vond de kaas op het beschuitje er echter veel lekkerder uitzien, en had dáár véél meer zin in,dus maar een heel klein stukje gegeven. Dit ging er uitstekend in. Daarna wilde hij nog even snel in de speelkamer gaan kijken met ons, voor we naar huis zouden gaan. Helaas ging deze speelkamer pas om 9:30 open, dus we moesten wachten of gelijk naar huis, want intussen hadden we wel toestemming om naar huis te gaan. Gelukkig had Fabian ook geen zin om hier op te wachten en wilde dan toch maar naar huis. Zodoende waren we zo rond 9:30 weer thuis. Door alles wat gebeurd is met Fabian, moeten we nu wél op controle terug komen met hem. Dit valt nu in dezelfde week dat Jarno zijn MRI krijgt en wij de uitslag krijgen, dus dat betekent 3x in één week naar het ziekenhuis.
Het was een gigantisch verschil met het jongetje wat gisteren zo ziek met spoed naar het ziekenhuis was gebracht. Uiteraard had hij wel een zetpil paracetamol gehad tegen zijn keelpijn, en hij had nu weer volop praatjes.Eenmaal thuis de ochtend besteed met telefoontjes en wat boodschappen en Fabian een DVD kijken en weer wat spelen met onder andere de cadeautjes die hij had gehad van ons, de buren, Janneke en Amanda. Nadat Jarno weer opgehaald was uit school door Ron , gingen we eten. Jarno vertelde dat hij toch wel zijn broertje erg had gemist en gisteren avond in bed nog lang had liggen nadenken over hem. Hij had ook een raar gevoel daardoor.
Fabian had totaal geen zin in vla, maar wel in boterhammen (die hij eigenlijk nog niet mag hebben). Maar het is wel te begrijpen dat Fabian trek had in een ietwat meer hartige hap , tenslotte had hij maandagavond voor het laatst gegeten . Daarom maar een boterham zonder korsten klaargemaakt met worst en eiersalade en natgemaakt met melk. Zodoende was het goed zacht gemaakt voor zijn keel en hij at dan ook met heel veel smaak. Er volgde nog een natte boterham die er grotendeels in ging. Dus dat viel helemaal niet tegen. Wel ging hij steeds meer hangen, dus na het eten op bed gelegd. We hadden verwacht dat hij nu wel een tijdje zou slapen, maar nee hoor. Even later stond hij weer beneden. Dus dat ging niet door. ’s Middags kwam Sandra Kleingeld nog bij Jarno spelen en Fabian schoof bij hen aan om zijn gekregen Cars puzzel te doen en daarna het spel muizenval, wat we al lang hebben , maar al een tijd niet gedaan hebben omdat het een aardige klus is om het in elkaar te zetten. Ook kwam Oom Ruud nog langs die voor beide jongens wat bij zich had.Net voordat we aan tafel gingen kwamen de kinderen die aan de Mini-Vierdaagse meedoen door onze straat , dus zowel Jarno als Fabian (en wij ) hebben naar hun klasgenootjes en andere bekenden staan kijken en zwaaien vanachter het raam . Ook wel weer even slikken voor……
Het avondeten van Fabian viel na zijn goede middageten erg tegen. Met moeite een paar stukjes knakworst met wat appelmoes. Ook het mini ijsje ging niet helemaal naar binnen. Uiteraard was hij in tussen ook steeds meer gaan hangen, dus hoogste tijd om naar bed te gaan. Nog even een snelle douchebeurt (met nu oordopjes ter bescherming in) gegeven om de eventuele bloedsporen van de operatie en het vele spugen van gisteren nog uit zijn haren te verwijderen. Om daarna naar bed te gaan had hij dus geen moeite mee en hij was dus heel snel naar dromenland. Een uurtje later had hij het even erg benauwd en was aardig onrustig en van streek, maar na een paar slokjes water ging het weer beter. Mogelijk toch ook wat engs gedroomd en/of aan het verwerken? Niet zo gek natuurlijk. Daarna weer lekker gaan slapen.
Fabian zijn keelamandelen, maar gaat niet helemaal goed
Dinsdag 8 mei 2007: Vandaag moet Fabian naar het ziekenhuis voor zijn keel amandelen. Dus hij stond al vroeg aangekleed helemaal klaar. Eten en drinken mocht natuurlijk niet, maar hij wilde eigenlijk wel een klein beetje, maar zelfs dat mocht van ons niet. Erg hè. Jarno mocht nog even op bed blijven, terwijl wij naar het Ruwaard van Putten ziekenhuis gingen. Om 7:30 zette ik Coby en Fabian daar af en ging weer terug naar huis. Daar werd ik al weer gebeld door Coby, want de knuffel poes zat niet meer in de tas. Fabian had hem er dus weer uit gehaald om op de bank voor de tv nog even mee te knuffelen. Shit, dus opnieuw naar het ziekenhuis om even de poes te brengen, gelukkig net op tijd, want ze gingen net naar boven. Ik ging terug naar huis om Jarno aan te kleden en naar school te brengen. Precies op tijd stapte hij zijn klas binnen. Daarna ging ik ook weer terug naar het ziekenhuis. Daar waren Coby en Fabian al richting OK gereden, dus ik mocht even wachten tot Coby terug kwam. Zij zei toen ook dat Fabian ongeveer 9:00 de OK in gereden werd. Even later mocht ze dan ook weer mee om hem te gaan halen. Uiteraard kwam ze even later met een huilende Fabian terug op zaal. Het was allemaal heel goed gegaan en zijn keelamandelen waren verwijderd en buisjes in zijn oren geplaatst. Toen wij vroegen of hij ook goed met het mondkapje op had geademd, vond hij dat hij het niet zo goed gedaan had en dat terwijl hij het juist heel goed gedaan had. Doordat hij goed dronk van de siroop en water die hij voorgeschoteld kreeg, was hij als één van de eerste kinderen die weer stil was. Het leek dan ook heel goed te gaan, zo goed, dat we al om 9:50 weer thuis waren. Ook daar deed hij nog goed drinken en viel nog een drie kwartier op schoot in slaap. Narcose is ook niet niks natuurlijk. Tussendoor kwam buurvrouw Mary nog even een cadeautje brengen en omdat het van HotWeels was, waar ze net een computerspelletje van hadden gespeeld op de computer de afgelopen dagen, moest dat ook gelijk geprobeerd worden. Dus op de grond samen even in elkaar gezet en even mee gespeeld. Daarna wilde hij een DVD kijken van Dora, weer op schoot natuurlijk. Toen moest hij opeens erg spugen en kwam er een heel spuugbakje vol met oud bloed eruit. Niet zo heel erg natuurlijk, want dat was van de operatie en was hij nu kwijt. Tot hij een tijdje later opnieuw moest spugen en weer een bakje vol, maar nu helder rood. Dat is niet goed en toen hij dan ook met de minuut bleker werd en ook nog eens suf werd, belden we gelijk met het ziekenhuis. Natuurlijk moesten we direct terug. Jarno was gelukkig al onder de pannen, want die werd door Amanda opgevangen, dus daar hadden we geen zorgen om. Wij dus met grote spoed terug, want hij werd zo ontzettend slap. In de lift naar boven moest hij opnieuw heel erg bloed spugen en met een vol bakje kwamen we dus binnen op de afdeling waar hij vanmorgen nog geweest was. Hier werden we gelijk gedirigeerd naar de eerste hulp afdeling. Daar kreeg hij gelijk een infuusnaald waar wat bloed werd afgenomen en de KNO arts kwam heel snel kijken. Toen hij in zijn keel keek, was het bloeden gelukkig net gestopt. Wel zag hij nog een grote bloedprop zitten en haalde hij die eruit. De bloeddruk was wel heel laag geworden, namelijk 70/35, dus hij mocht verhuizen naar de kinder afdeling. Daar kwam hij op een zaaltje met nog een jongetje en een klein meisje. Omdat het bloeden verder gestopt was, kreeg hij geen infuus, wel moest hij goed drinken. Mogelijk ook omdat hij nu bang geworden was van het drinken, lukte dat niet zo goed meer als vanmorgen, maar toch verdwenen er wel telkens wat slokjes naar binnen. Een ijsje was ook na een paar likjes niet interessant meer. De verdere middag heeft hij voornamelijk geslapen. Heel erg moe en nog een aantal keren beetjes gespuugd. Er zaten nog wel regelmatig wat helder rode sporen in, maar het meeste was oud bloed. Omdat hij toch veel bleef slapen en de bloeddruk maar langzaam hoger werd, is besloten dat hij maar een nachtje moest blijven slapen. Eventjes vond Fabian nog dat hij wel naar huis wilde, maar later maakte het hem niet veel uit dat hij wat langer moest blijven. Hij sliep toch. We hebben nog wat boekjes gehaald uit de speelkamer en een spelletje, maar voorlezen vond hij al genoeg, verder niets. Om 18:30 ben ik toen naar huis gegaan om Jarno weer op te halen en in bed te leggen. Hij vond het helemaal niet vreemd dat Fabian in het ziekenhuis bleef en mama bij hem bleef slapen. Zeker te veel zo iets meegemaakt. Wel had hij een mooie kleurplaat gekleurd voor Fabian. Die gaat hij morgen geven. Coby belde rond 20:00 uur nog met het laatste nieuws: Hij had nog een tijdje op schoot gezeten, heel even met de Nintendo gespeeld, maar interesseerde hem niet genoeg. Een verhaaltje voorlezen ging wel en wilde toen hij hoorde dat het jongetje op zaal wat ging eten, dat hij ook wel "honger" had. Hij kreeg een schaaltje vla, waar hij een paar happen van op had. Daarna is hij weer gaan slapen.
Afhankelijk van hoe het vannacht en morgen gaat, mag hij morgenochtend weer naar huis.
Wordt vervolgd….
Schoonmaak
Zaterdag 5 mei 2007: Vanochtend heeft Ron het vloerkleed en de vloer (gedeeltelijk) een grote beurt gegeven. De jongens gingen intussen even buiten fietsen. Jarno even geholpen met zijn fiets en daarna ging hij zelf zijn gang. Verschillende rondjes rond het huis gegaan. Coby was intussen even naar de markt. Bij terugkomst was de halve kamer aan de kant geschoven en de vloer in de olie. Na het eten zijn we nog even met z’n allen naar de Aldi gegaan. Even wat noodzakelijke boodschappen doen. Bij terugkomst gingen Jarno en Fabian een ijsje eten en een spelletje doen van Rovers in het Bos. Wij konden even van de zon genieten.
Spelletjes
Vrijdag 4 mei 2007: Vandaag moest Ron weer werken, dus het kwam er op neer, dat Coby veel spelletjes moest doen met de jongens.
Op visite bij Marijke en Daniël
Donderdag 3 mei 2007: Vandaag vroeg opgestaan, want we gingen naar Marijke en Daniël. Zij hadden van Stichting Gaandeweg ook een vakantie week aangeboden gekregen en zaten nu in Center Parcs te Zandvoort. Omdat ze al eerder hadden gevraagd of we eens langs wilden komen en we nu toch vakantie hadden, zijn we dus vandaag hier naar toe gegaan. Na de koffie zijn we met brood in de tas, naar het zwembad gegaan. Center Parcs heeft altijd mooie baden en ook hier een heel leuk kinderbad, golfslagbad, glijbanen en buiten bad. Helaas geen wildwaterbaan (vooral voor Daniël), maar we hebben ons goed geamuseerd. Hierna zijn we nog in een speeltuintje wezen spelen, terwijl Marijke het eten bereidde. We aten gekrulde macaroni met heel veel saus. Dat ging er wel goed in na het zwemmen. Jarno en Fabian waren hierna al snel erg moe en vielen bijna in slaap bij het kijken van een DVD. We zijn dan ook maar snel weer naar huis gegaan. Natuurlijk bleven ze in de auto weer klaar wakker, in plaats van te gaan slapen. Fabian viel dan toch nog in slaap, maar toen hadden we het grootste gedeelte er al op zitten. Thuis moesten we ze wel helpen om in bed te komen, want dat ging niet meer zo makkelijk.
Fabian in de krant
Woensdag 2 mei 2007: Ron mocht vandaag thuis werken, want vanmiddag moesten we naar het ziekenhuis. Je verliest dan niet zo veel tijd met reizen hè. Coby kon hierdoor ook wat langer blijven liggen en de jongens kregen al wat te eten. Jarno weer een paar hapjes brood op. Om 14:00 bracht Coby Jarno naar Marleen en Damian, want hij mocht daar spelen, terwijl wij naar het ziekenhuis konden met Fabian. Er was vandaag namelijk de informatie middag voor de kinderen die binnenkort geopereerd moesten worden. Bij binnenkomst kregen we koffie, thee en limonade siroop en kregen we uitleg wat ons allemaal te wachten staat. Voor ons allemaal wel aardig bekend, want hij heeft natuurlijk al buisjes en neus amandelen gehad, maar dat was héééél lang geleden. Fabian was met snoepjes sorteren bezig en leek niet erg op te letten. Hierna mochten de kinderen gaan ademen met een mondkapje, waarbij dan als er goed geademd werd een ballon werd opgeblazen. Omdat het niet druk was en er maar 3 kinderen waren die geopereerd moesten worden, was Fabian al snel aan de beurt. Hij deed heel goed zijn best, was al gewend met pufjes. Daarna konden we al weer weg. Fabian lijkt er voorlopig nog niet erg tegen op te zien. Volgende week dinsdag zal dat wel anders zijn. Er worden die ochtend 15 kinderen geholpen, dus wordt erg druk. De keel amandelen zijn het laatst aan de beurt en het laatst weg, want die worden extra gecontroleerd. Maar de verwachting is dat we aan het einde van de ochtend weer thuis zijn. Daarna nog even naar een winkel en daarna Jarno weer opgehaald die (natuurlijk) achter de playstation zat. Wilde dan ook niet zo heel graag mee, maar uiteindelijk toch gelukt en met de fiets terug naar huis gegaan. ’s Avonds kregen we nog een SMS van Desiree die een bekend snoetje zag staan in de Brielsche Courant. Wij natuurlijk ook snel kijken in de Botlek en ja hoor: Daar stond Fabian op de oranje pagina van Koninginnedag met een mooie foto. We hadden die enkele dagen hiervoor gemaild, want ze wilden foto’s zien van Koninginnedag. Fabian was dan ook beretrots dat hij in de Botlek stond (en Brielsche Courant).
Marleen jarig
Dinsdag 1 mei 2007: Vaandag was Marleen jarig en omdat Ron weer moest werken, ging Coby met Fabian en Jarno in de loop van de ochtend haar een plantje brengen voor in de tuin. Jawel, die pot die we te mooi hadden gemaakt en eigenlijk niet meer weg wilden doen. Gelukkig vond zij hem ook heel mooi en kreeg hij een mooi plaatsje in de achtertuin. Bij thuiskomst voelde Jarno zich niet zo lekker in zijn buik, dus snel wat medicatie gegeven tegen misselijkheid. Het hielp, want er kwam gelukkig niets uit.