Dinsdag 8 mei 2007: Vandaag moet Fabian naar het ziekenhuis voor zijn keel amandelen. Dus hij stond al vroeg aangekleed helemaal klaar. Eten en drinken mocht natuurlijk niet, maar hij wilde eigenlijk wel een klein beetje, maar zelfs dat mocht van ons niet. Erg hè. Jarno mocht nog even op bed blijven, terwijl wij naar het Ruwaard van Putten ziekenhuis gingen. Om 7:30 zette ik Coby en Fabian daar af en ging weer terug naar huis. Daar werd ik al weer gebeld door Coby, want de knuffel poes zat niet meer in de tas. Fabian had hem er dus weer uit gehaald om op de bank voor de tv nog even mee te knuffelen. Shit, dus opnieuw naar het ziekenhuis om even de poes te brengen, gelukkig net op tijd, want ze gingen net naar boven. Ik ging terug naar huis om Jarno aan te kleden en naar school te brengen. Precies op tijd stapte hij zijn klas binnen. Daarna ging ik ook weer terug naar het ziekenhuis. Daar waren Coby en Fabian al richting OK gereden, dus ik mocht even wachten tot Coby terug kwam. Zij zei toen ook dat Fabian ongeveer 9:00 de OK in gereden werd. Even later mocht ze dan ook weer mee om hem te gaan halen. Uiteraard kwam ze even later met een huilende Fabian terug op zaal. Het was allemaal heel goed gegaan en zijn keelamandelen waren verwijderd en buisjes in zijn oren geplaatst. Toen wij vroegen of hij ook goed met het mondkapje op had geademd, vond hij dat hij het niet zo goed gedaan had en dat terwijl hij het juist heel goed gedaan had. Doordat hij goed dronk van de siroop en water die hij voorgeschoteld kreeg, was hij als één van de eerste kinderen die weer stil was. Het leek dan ook heel goed te gaan, zo goed, dat we al om 9:50 weer thuis waren. Ook daar deed hij nog goed drinken en viel nog een drie kwartier op schoot in slaap. Narcose is ook niet niks natuurlijk. Tussendoor kwam buurvrouw Mary nog even een cadeautje brengen en omdat het van HotWeels was, waar ze net een computerspelletje van hadden gespeeld op de computer de afgelopen dagen, moest dat ook gelijk geprobeerd worden. Dus op de grond samen even in elkaar gezet en even mee gespeeld. Daarna wilde hij een DVD kijken van Dora, weer op schoot natuurlijk. Toen moest hij opeens erg spugen en kwam er een heel spuugbakje vol met oud bloed eruit. Niet zo heel erg natuurlijk, want dat was van de operatie en was hij nu kwijt. Tot hij een tijdje later opnieuw moest spugen en weer een bakje vol, maar nu helder rood. Dat is niet goed en toen hij dan ook met de minuut bleker werd en ook nog eens suf werd, belden we gelijk met het ziekenhuis. Natuurlijk moesten we direct terug. Jarno was gelukkig al onder de pannen, want die werd door Amanda opgevangen, dus daar hadden we geen zorgen om. Wij dus met grote spoed terug, want hij werd zo ontzettend slap. In de lift naar boven moest hij opnieuw heel erg bloed spugen en met een vol bakje kwamen we dus binnen op de afdeling waar hij vanmorgen nog geweest was. Hier werden we gelijk gedirigeerd naar de eerste hulp afdeling. Daar kreeg hij gelijk een infuusnaald waar wat bloed werd afgenomen en de KNO arts kwam heel snel kijken. Toen hij in zijn keel keek, was het bloeden gelukkig net gestopt. Wel zag hij nog een grote bloedprop zitten en haalde hij die eruit. De bloeddruk was wel heel laag geworden, namelijk 70/35, dus hij mocht verhuizen naar de kinder afdeling. Daar kwam hij op een zaaltje met nog een jongetje en een klein meisje. Omdat het bloeden verder gestopt was, kreeg hij geen infuus, wel moest hij goed drinken. Mogelijk ook omdat hij nu bang geworden was van het drinken, lukte dat niet zo goed meer als vanmorgen, maar toch verdwenen er wel telkens wat slokjes naar binnen. Een ijsje was ook na een paar likjes niet interessant meer. De verdere middag heeft hij voornamelijk geslapen. Heel erg moe en nog een aantal keren beetjes gespuugd. Er zaten nog wel regelmatig wat helder rode sporen in, maar het meeste was oud bloed. Omdat hij toch veel bleef slapen en de bloeddruk maar langzaam hoger werd, is besloten dat hij maar een nachtje moest blijven slapen. Eventjes vond Fabian nog dat hij wel naar huis wilde, maar later maakte het hem niet veel uit dat hij wat langer moest blijven. Hij sliep toch. We hebben nog wat boekjes gehaald uit de speelkamer en een spelletje, maar voorlezen vond hij al genoeg, verder niets. Om 18:30 ben ik toen naar huis gegaan om Jarno weer op te halen en in bed te leggen. Hij vond het helemaal niet vreemd dat Fabian in het ziekenhuis bleef en mama bij hem bleef slapen. Zeker te veel zo iets meegemaakt. Wel had hij een mooie kleurplaat gekleurd voor Fabian. Die gaat hij morgen geven. Coby belde rond 20:00 uur nog met het laatste nieuws: Hij had nog een tijdje op schoot gezeten, heel even met de Nintendo gespeeld, maar interesseerde hem niet genoeg. Een verhaaltje voorlezen ging wel en wilde toen hij hoorde dat het jongetje op zaal wat ging eten, dat hij ook wel "honger" had. Hij kreeg een schaaltje vla, waar hij een paar happen van op had. Daarna is hij weer gaan slapen.
Afhankelijk van hoe het vannacht en morgen gaat, mag hij morgenochtend weer naar huis.
Wordt vervolgd….