Maandag 21 augustus 2006: Ik heb hem met de auto naar Rijndam teruggebracht. Er werd weer verder gegaan met de grote kippengaas/papier maché poppen van een verflaagje te voorzien. Vanmiddag om 15:00 uur bleek hij weer houtbewerking te hebben. Zodoende zijn wij eerder van huis vertrokken, want we waren de vorige keer immers zonder fototoestel, toen de jongens zo goed samenwerkten aan zijn race auto. Echter…. Fabian was onderweg alweer (vast) in slaap gevallen en wilde nog helemaal niet wakker worden op de plaats van bestemming. Dus… ook absoluut niet tot verven, vasthouden, kliederen of wat dan ook, aan te porren. Dus op de foto’s staat nu geen actief helpend broertje. Hij ging de auto voor de 2e keer rood lakken en toen waren de wielen aan de beurt (zwart natuurlijk) Op het eind kwam Helmer ons nog opzoeken. Maar even later bleek dat hij hem op de afdeling ook al gezien had, maar dus niks daarover tegen ons gezegd. Maar we hebben al vaker gemerkt, dat als hij ergens (geconcentreerd) mee bezig is, hij geen 2 dingen tegelijk kan doen. Als we dan bijvoorbeeld vragen stellen, komt er amper wat uit.
De afgelopen dagen liep Coby nog veel over het eetgebeuren/afscheid nemen te prakkiseren. Het zat ons echt nog niet lekker. Ze kwam toen op het idee om hem gewoon met ons in de toegewezen eetruimte mee te nemen en mogelijk wat mee te laten eten met ons meegenomen en opgewarmde eten. Wij gaan altijd eerder eten dan de groep en daarna kan hij eventueel altijd nog naar de huiskamer. We kregen toestemming voor vanavond en dan zou het nóg één avond deze week mogen. Pfff… Coby had vanmorgen aardappelen gekookt met sperziebonen en een satégehaktrol erbij plus nog wat salade en komkommer. Nou… van het vlees hebben wij wel wat minder op, want hij vond het wel érg lekker (en gezellig(er)??) Ook nog 2 boontjes en 12 hapjes appelmoes en weer een danoontje stick. De verpleging reageerde dus ook wel enthousiast toen ze deze hoeveelheid vernamen!
Vanavond ging ik als eerste naar huis (met Fabian), maar omdat het zo verschrikkelijk hard regende hebben we maar geruild qua vervoer. Wij gingen dus in de auto, via de parkeer garage, dus helemaal droog gebleven. Coby en Jarno hebben nog wat zitten kwartetten totdat het bedtijd werd (hij gaf het zelf weer aan hoor). Coby kwam met nóg een voorstel t.a.v. zijn voeding, die weer opgehoogd werd. We zijn dan ook wel weer bezorgd(er) of zijn maag dat wel gaat aan kunnen. Dus het idee geopperd om het bed schuin te zetten (heel handig die ziekenhuisbedden). De voeten dus lager dan hoofdeinde en bovenlichaam. Dat moet toch schelen voor zijn spijsvertering volgens ons. Hij ging nu 700 ml krijgen met weer iets snellere inloop. Die werd nu op 75 gezet. Na lezen, knuffelen en kusjes is Coby dus naar station Leuvehaven gelopen, met nog altijd regen, regen, regen.