Ik zou willen, dat mijn kind niet gestorven was.
Ik zou willen, dat ik mijn kind terug had.
Ik zou willen, dat je niet zo bang zou zijn om zijn naam uit te spreken.
mijn kind leefde en was belangrijk voor me.
Het is belangrijk voor me om te horen dat mijn kind voor jou ook belangrijk was.
Als ik huil of emotioneel wordt als je over hem spreekt, dan zou ik willen dat je weet dat het niet is omdat jij me hebt pijn gedaan.
De dood van mijn kind is de oorzaak van mijn tranen.
Jij hebt over hem gesproken en daardoor heb je mij de kans gegeven mijn verdriet te delen. Dank je wel!
Ik zou willen dat je mijn kind niet opnieuw laat sterven, door zijn foto's uit je huis te verwijderen.
Het is niet besmettelijk om ouders van een overleden kind te zijn,
dus zou ik willen dat je me niet uit de weg gaat, ik heb je nu meer dan ooit nodig.
Ik heb best wel eens afleiding nodig en wil graag horen hoe het met jou is.
Maar ik wil ook graag dat jij weet hoe het met mij is.
Het zou kunnen dat ik bedroefd ben en misschien ga huilen,
maar ik zou willen, dat je me over mijn kind laat praten.
Het is elke dag mijn favoriete onderwerp.
Ik weet dat je veel aan me denkt, ik weet dat de dood van mijn kind je verdriet doet.
Ik zou willen dat je me die dingen laat weten, door op te bellen, een kaartje of een brief te sturen, een arm om mijn schouder te slaan.
Ik zou willen dat je niet verwacht dat mijn verdriet na zes maanden of een jaar over is.
Deze eerste maanden, dit eerste jaar is traumatisch voor me, maar ik zou willen dat je kon begrijpen dat mijn verdriet nooit over zal gaan.
Ik zal verdriet hebben over de dood van mijn kind tot de dag dat ik zelf zal sterven.
Ik werk erg hard om te herstellen,
maar ik zou willen dat je begrijpt dat ik nooit helemaal zal herstellen.
Ik zal mijn kind altijd missen en ik zal altijd rouwen om hem, want mijn kind is dood.
Ik zou willen dat je niet van me verwacht 'er niet aan te denken' of om 'gelukkig te zijn'.
Het zal nog heel lang duren voor zoiets kan, dus houd jezelf niet voor de gek.
Ik hoef niet beklaagd te worden, maar ik zou willen,
dat je me de kans geeft om verdrietig te zijn.
Ik moet door het verdriet heen.
Ik zou willen dat je begrijpt dat mijn leven overhoop gehaald is.
Ik weet dat het vervelend voor je is om bij me te zijn als ik me beroerd voel.
Wees alsjeblieft geduldig met me, net zoals ik geduld heb met jou.
Als ik zeg 'het gaat goed', dan zou ik willen dat je begrijpt, dat ik me niet goed voel
en dat ik elke dag moet vechten om op de been te blijven.
Ik zou willen dat je weet, dat alle reacties van verdriet die ik heb, erg normaal zijn.
Depressie, kwaadheid, hopeloosheid en overstelpend verdriet,
je kunt het allemaal verwachten.
Dus vergeef me alsjeblieft als ik rustig en teruggetrokken ben, of prikkelbaar en humeurig.
Je advies om 'van dag tot dag' te leven is een uitstekend advies.
Alleen op het ogenblik is een dag me zelfs te veel.
Ik zou willen dat je kon begrijpen, dat het al heel wat is,
als ik 'van uur tot uur' probeer te leven.
Vergeef het me als ik onbeleefd ben, het is absoluut niet mijn bedoeling.
Soms wordt alles me te veel en moet ik even alleen zijn.
Als ik wegloop zou ik willen dat je me helpt een rustig plekje te vinden,
zodat ik even alleen kan zijn.
Ik zou willen dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert.
Toen mijn kind stierf, stierf een groot deel van mij met hem.
Ik ben niet meer dezelfde persoon die ik was toen mijn kind stierf,
en ik zal ook nooit meer dezelfde persoon worden.
Ik zou heel graag willen dat je me zou kunnen begrijpen.
Dat je je zou kunnen indenken hoe het voelt:
mijn verlies en mijn verdriet, mijn stilte en mijn tranen, mijn leegte en mijn pijn.
Maar ik hoop dagelijks, dat je het nooit zal begrijpen.
(naar: Marinus van den Berg; uit: Dagen die je niet vergeet)
We mogen de urn gaan begraven
Maandag 4 oktober 2010: Vandaag wordt (eindelijk) de urn vrijgegeven met Jarno, zodat we hem kunnen gaan begraven.
De begrafenis ondernemer Johan en Jan van de begraafplaats, staan ons al op te wachten. Eerst moeten we bij het crematorium onze handtekening zetten en daarna krijgen we onze zoon mee met de urn in een doosje. Heel onwerkelijk lopen we zo naar de begraafplaats waar 3 goede vriendinnen ons staan op te wachten.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Nadat het hart geplaatst is en de kastanjes al bij elkaar liggen.
Afscheid in Marantha
Vrijdag 3 september 2010: Om 13:30 uur namen we vandaag afscheid van Jarno in Mararnatha met heel veel vrienden en familie.
De balonnen van alle kinderen.
De foto’s van het veel te korte leven van Jarno op de achtergrond. Fabian bij de kist na het plakken van alle stickers.
Naar de Ommering, waar we Jarno achter hebben moeten laten.
Ook al was dit een gigantisch moeilijke dag, toch kijken we met een heel goed gevoel hierop terug. Alles was gegaan zoals we gehoopt hadden. De rode wagen waarin Jarno vervoerd werd met uiteraard de fel rode kist. De rode hartjes ballonnen die de lucht in gingen, de kinderen rondom de kist. De ontzettend mooie speeches, alles was compleet. En ook al vloeiden er veel tranen, er werd ook nog gelachen, precies zoals wij (en ook Jarno) het wilden. Iedereen ontzettend bedankt hiervoor.
Herinneringsboek
Voor een persoonlijk bericht in ons herinneringsboek van Jarno:
http://www.requiem.nl/login.aspx
naam = jarno
code = b48xnj
Afscheid thuis van Jarno
Op deze dag kon iedereen nog persoonlijk afscheid nemen van Jarno.
Hij lag thuis in zijn eigen kamer opgebaard in zijn eigen vertrouwde omgeving.
Ook op school…
Afscheid van Jarno
Jarno is thuis.
Als je persoonlijk afscheid van Jarno wil nemen
dan kan dat op woensdagmiddag van 13.30 tot 15.30 uur
op de Keplerlaan 61 in Spijkenisse. De andere
dagen brengen we graag in besloten kring door.
Op vrijdag 3 september 2010 zullen we afscheid
van Jarno nemen met een bijeenkomst
om 13.30 uur in rouwcentrum "Schiehof" (Maranatha),
Sportlaan 17 te Spijkenisse. Na de herdenking
hebben we de informele condoleance.
Na de condoleance begeleiden we Jarno in beslotenkring
naar het crematorium.
Bloemen vinden we mooi, maar een gift aan:
Stichting Doe een wens, Ambulancewens.nl of KinderWensMobiel mag ook.
De collectebus staat in de ontvangkamer bij "Schiehof".
Bij de uitnodiging zit een kaartje waar je een persoonlijke herinnering,
wens of gedachte op kunt schrijven. Vrijdag staan er mandjes klaar.
Tranen van verdriet vullen onze ogen
we kunnen het nog steeds niet geloven
lief, klein ventje, zo teer
wat doet dit afscheid nemen zeer
wat blijft is de herinnering
maar zeker weten we één ding:
jij zal voortleven in ons hart
op een plekje heel apart
Papa, Mama en Fabian
Jarno houdt van rood.
Jarno overleden om 4:05 uur
Zaterdag 28 augustus 2010: Om 1:00 uur werd Jarno wakker en wilde wat drinken. Dit kreeg hij van Tineke, maar ze gebruikte wel een dunner spuitje dan wat wij normaal gebruikten, dus…. punctuele Jarno gaf dit nog even helder sprekend aan bij zr. Tineke. Hoe is het mogelijk. Bij de vraag of hij pijn had, antwoorde hij dat dit niet het geval was. Anders kon zij op de pomp een knop indrukken voor een extra pijnstilling. Dit was dus niet nodig. Jarno ging daarna weer slapen. Om 4:00 uur hoorde ze een soort snurk geluid en bij controle ademde hij meer onregelmatig. Zij ging gauw naar ons boven, ons waarschuwen, maar wij waren nog maar net aanwezig of Jarno stopte met ademen. Zonder pijn is hij daarna overleden, dus we waren de belofte die we gedaan hadden, dat we alles zouden doen om hem zo weinig mogelijk pijn te laten hebben bij het doodgaan, na gekomen. Na een klein halfuurtje zijn we Fabian gaan halen, die nog een kus op zijn voorhoofd gaf en zei: "Nu heb ik geen broer meer !". Fabian wilde daarna weer naar bed en wij kwamen in de stroomversnelling terecht van al het geregel. Jarno is nu verlost van zijn bijna continu aanwezige hoofdpijn en die verschrikkelijke vermoeidheid en aftakeling , maar wij zijn één van ons meest kostbaarste bezitten ; onze hele lieve zoon en Fabian zijn grote broer kwijt. Maar de herinnering aan een heel lief, zachtaardig , zorgzaam, humoristisch, af en toe ondeugend, speels, betrokken, moedig en dapper en meelevend jongetje, die heel erg van spelletjes hield (vooral Hugo het Slotspook) blijft. Maar wát een leegte ….
Een simpele wens kan ook bijzonder zijn
Vrijdag 27 augustus 2010: Gisteren 27 augustus 2010 heeft Jarno , maar óók Fabian nog een leuk moment gekregen. Jarno was inmiddels al véél te zwak om nog naar de Pokémondagen te kunnen, dit weekend in Walibi en óók een van zijn wensen die hij een paar weken geleden nog mocht uitten. Zodoende had Brigit van de KinderThuisZorg gebeld met Walibi of het niet mogelijk was om dan iets bij Jarno thuis te kunnen doen. Als het niet meer mogelijk was dat Jarno naar Walibi kon, zouden hun dan misschien naar ….. ?? Daar waren ze zo meegaand dat ze regelden dat Pikachu naar Spijkenisse zou komen. De KinderThuisZorg heeft namelijk ook een kinderambulance van de stichting KinderWensMobiel ter beschikking. Op de zijkant van deze kinderambulance staat “Een simpele wens kan ook bijzonder zijn”. Deze was eerder (ongeveer twee weken geleden) al gereserveerd voor Jarno om naar Walibi te kunnen. Nu dat echter niet meer mogelijk was gezien de zeer slechte gezondheidstoestand van Jarno, werd Pikachu in deze ambulance vervoerd! Echter…… onze kinderen wisten dit niet ! Het moets natuurlijk wel een verrassing blijven. Een soort van tweede Wensdag, geheel op het touw gezet door onze lieve kinderverpleegkundige Brigit. Ze vond het zó erg voor Jarno dat zijn zo geliefde wens niet in vervulling kon gaan. Natuurlijk mocht ook Fabian niet ontbreken bij dit zeer speciale moment, dus… werd Fabian rond 11.15 uur door juf Annemieke thuis gebracht. En van ons mocht zij ook bij dit moment aanwezig blijven, tot háár grote verrassing en waardering ! Wél hadden we Fabian, `s morgens voor hij naar school ging, gezegd dat hij een kortere schoolochtend zou krijgen omdat er thuis een verrassing zou gaan gebeuren (hij mocht uiteraard niet gaan schrikken, dat hij zou denken dat er iets méér heftigs met Jarno zou zijn ..) Zo kwam het dus, dat om 12:30 de Kinder WensMobiel in de Keplerlaan parkeerde en een meneer van Walibi kwam vertellen dat hij iemand had meegenomen. Toen deze binnen kwam was hij niet over het hoofd te zien, het was namelijk Pikachu in súper vorm.
Hij kan dan niet praten en zijn bliksemschicht doen, maar is wel net zo groot als mensen en kan met zijn oren bewegen. Linker oor betekent nee, rechter ja. Ook bracht hij nog een Pokémon pakket mee met veel kaarten, boekjes en een Pokémon blik.
Ook een bijzondere Pokémonkaart zat er bij. Na het bezoek van ca. een half uur en het maken van een hoop foto’s ging Pikachu weer terug naar Walibi. Jarno was hierna weer erg moe, oftewel uitgeput en lag de verdere middag op ons waterbed bij te komen van de bijzondere ontmoeting.
`s Morgens maakten we ons al grote zorgen of het überhaupt wel door kon gaan, omdat Jarno`s toestand zó zorgelijk was . Maar gelukkig heeft hij toch nog nét van dit moment weten te genieten! Oók voor Brigit dus wel erg bijzonder. Haar inzet werd beloond door toch nog even een glimlach op het gezichtje van Jarno te zien en na afloop een heel zacht: “Bedankt” te horen.
En uiteraard was ook Fabian stralend gelukkig van deze heel bijzondere Meet en Greet in eigen woonkamer ! Voor ons ook wel weer een enorm moeilijke dag vol tegenstrijdigheden, `s Morgens(weer) gesproken met een uitvaartondernemer! Het afscheid komt immers rap naderbij en dan kunnen er al zaken geregeld worden … Om 16:00 uur wilde Jarno toch weer naar beneden en kwam Geeske die hem alle gekregen Pokemonkaarten liet zien. Heel fijn voor hem, maar ook voor haar, dat ze nog iets voor hem kon betekenen. Wij hadden daarna nog een moeilijk gesprek met Dr. Schuurs, onze huisarts. Slikken gaat te moeilijk om nog medicijnen binnen te krijgen, drinken gaat niet meer. Jarno is heel erg verzwakt en ziek. We kwamen er voor te staan: een uiterst moeilijke keuze maken om hem aan te laten sluiten aan de pijnpomp. Dit zou later op de avond gaan gebeuren. ´s Avonds om 20 uur kwamen Desiree, Astrid en Amanda om nog even te knuffelen (afscheid te nemen) met Jarno. Daarna wilde Jarno weer boven liggen. Om 22:30 werd Jarno, door een verpleegkundige van Careijn, aangesloten op 2 pompen, 1 voor tegen de pijn, één om te gaan slapen. De man die dit aansloot vond alleen de dosering veel te laag, dus ..in overleg met Dr. Schuurs gekozen voor een lage dosering die de pomp aan kon. Er zou gekeken worden hoe Jarno hier op zou reageren, de volgende ochtend kon altijd gekeken worden naar verhoging van de dosering. Om 22.30 uur Fabian ook even bij Jarno laten kijken (hij wilde het aanprikken van Jarno natuurlijk niet zien) en hij gaf Jarno nog een kusje en zei: “Je bent een lieve broer geweest”. Wij kregen nachthulp van een derde Kinderverpleegkundige van KinderThuisZorg, namelijk Tineke. Ze zou goed op Jarno gaan letten en ons roepen als er iets zou veranderen. Papa en mama gingen, ondanks de grote vermoeidheid, van de vele ernstige perikelen van de afgelopen dagen, met veel moeite om 00.00 uur naar bed. Door zowel Brigit als Tineke werd gezegd dat we echt zelf een paar uurtjes rust moesten proberen te pakken, want wie weet hoeveel dagen/nachten we nog door moeten … Voor `t eerst sinds drie nachten lag Jarno nu niet meer `s nachts bij ons in bed (sinds dinsdagavond aan een saturatiemeter)…… Want dat deden we dus al zodat dat geruststellender voor ons was, nu hij nog amper kon praten (door de babyfoon ook ) maar ook hem geborgenheid /warmte / veiligheid en wat al niet meer te geven. Tineke ging hem vannacht beneden in de woonkamer verzorgen / checken. En zal ons bij de minste geringste verandering wakker maken. .
Doe een Wens
Zondag 22 augustus 2010: Jarno had vannacht bij ons in bed geslapen, want we wilden hem niet meer over tillen, maar hij zei dat hij wel om 5 uur even wakker was geweest. Nu was het 8 uur dat hij echt wakker was. We moesten ons iets meer haasten, want vanochtend kwamen Freek en Claudia van “Doe een Wens” naar ons toe. Zij kwamen een fotoboekje brengen van die dag en een cd met ruim 300 foto’s van Jarno zijn dag op 8 augustus 2010. Ook namen ze nog gevulde koeken mee, dus ook dat was super. We hebben dus weer heel wat te bekijken. Met name Claudia schrok erg en was ontdaan toen ze bemerkte hoezeer Jarno in die twee weken achteruit gegaan is. Uiteraard weer het verplichte spelletje Hugo. Ook Brigit was eerder gekomen om hun nog even gedag te zeggen. Toen zij weggingen nam Coby weer geëmotioneerd afscheid van 2 hele lieve Doe een Wens Vervullers (net als 2 weken geleden op zondag). Later kwam ook Marijke Groen, de moeder van Daniël, die we destijds in 2006 ook in het Sophia ziekenhuis hebben leren kennen. En Daniël lag lange tijd samen met Jarno op een kamer in het Rijndam. Zij was hier in de buurt en wilde Jarno ook nog even zien. In de middag kwam Gerben om een spelletje te doen. Naderhand werd het meer tv kijken, want was Jarno teveel vermoeid. Omdat we patat aten bij het avond eten, wilde Jarno ook wel wat, maar er ging maar heel weinig naar binnen. Ook dat lukt niet meer. Na nog een stukje voorlezen wilde hij al slapen. Dat we het 365 dagen verhaaltje nog niet hadden voorgelezen, heeft hij niet eens gemerkt. Fabian kwam later nog wel naar beneden, hij kon niet slapen. Ook hij mocht eens in ons bed slapen. Spanning?
Cats and Dogs 2
Zaterdag 21 augustus 2010: De Jarno wekker is niet handig, ook in het weekend gewoon op doordeweekse tijden. Na de toilet gang, weer niet kunnen plassen, werd hij ook weer misselijk en zat te kokhalzen. Het kwam er niet uit, maar later wel een tabletje tegen de misselijkheid gegeven. Later ging een beetje vlaflip wel naar binnen. Vast voedsel gaat dus steeds moeilijker. Alles wordt een grote bonk in zijn mond en hij kan het dan niet doorslikken. Om 11:00 uur kwamen tante Dieny en oom Ruud en wat later verpleegkundige Anneke, maar Jarno is weer erg vermoeid en zelfs het spelletje Hugo wordt niet afgemaakt. Ook in het weekend krijgen we nu hulp van de kinderthuiszorg. Het valt ook allemaal niet mee. Astrid komt nog even de schone was brengen en we krijgen nog een boeketje in een vaasje van Natascha, de moeder van Jason. Allemaal heel lief weer. Omdat Anneke er nu is, gaan Ron en Coby wat leuks met Fabian doen. We gaan naar de bioscoopfilm in 3D van “Cats and Dogs 2”. Heel leuk voor Fabian, want alles wat over poezen gaat… Na afloop zegt Fabian wel: “Weet zeker dat Jarno deze film niet gaat zien, want voordat hij op DVD komt, is Jarno al dood!”. Leuke afsluiting van de film. Daarna zijn we nog langs McDonalds gereden voor een aantal McFlurry’s die er goed in gingen, ook bij Jarno voor de helft, al was het wel half melk aan het eind. Vanmiddag ook begonnen om het drinken bij Jarno naar binnen te krijgen met een spuitje. Het drinken vanuit een rietje kost al teveel moeite. Met een spuit gaat beter. Terwijl wij weg waren, werden er nog door Janneke gehaktballen en pannenkoeken bezorgd, dus er ligt weer wat in de vriezer. Ook vandaag is Jarno weer zeer moeilijk te verstaan, we moeten steeds vaker zeggen, wat zeg je nou? Hij moet steeds meer moeite doen iets te zeggen. Het avond eten met aardappel puree en appelmoes gaat wel aardig naar binnen. Toen het tijd was naar bed te gaan, hebben we hem dit keer op ons bed gelegd. Konden wij nog even tv kijken op de bank. Vreemd hoor.
Jarno valt flauw
Vrijdag 20 augustus 2010: Nadat we weer gewekt werden door onze wekker Jarno, kwam om 10:30 uur de manager van Ron, Philip Meulenkamp. Hij bracht een halve aardbeien vlaai mee voor ons en een Ben en Jerry ijsje mee voor Jarno, dus helemaal niet verkeerd. Ook nu weer het verplichte spelletje Hugo. Dalijk wordt dat spel nog “Het best verkochte spel van 2010” door ons !! Als het tenminste nog te koop is hoor. ’s Middags werden Ron en Coby het huis uitgezet door Brigit. Ga maar eens wat voor jezelf doen, had ze gezegd. Wij dus wat winkels af om onze gedachten wat te verzetten… Niet gelukt, maar wel even lekker hoor. Na schooltijd kwamen Marjorie en Romy (klasgenootjes) een spelletje doen met Jarno. Toen zij weg waren, was Fabian bezig met een computer spelletje op de laptop. Jarno wilde dat ook wel eens zien, dus hem op schoot genomen bij Ron. Maar nog geen 5 minuten later werd hij eng en viel flauw. Zelfs hiervoor al te weinig energie, stil zitten op schoot !! Daarna boven weer op bed gelegen en daar kwam hij langzaam weer wat bij. Na het eten kwam Debby weer wat eten brengen en moest natuurlijk weer een kort spelletje meedoen. Dan zie je wel dat er nog humor zit in Jarno, want als Debby op het bed zit, doet hij opeens het bed naar boven of beneden. Lachen. Ron werd nog gebeld door “Doe een Wens”, zij wilden van het weekend langs komen. Zij hadden de blog ook gevolgd en vanwege de verslechtering er iets meer haast achter gezet. Normaal duurt het 6 tot 8 weken voordat ze terug komen, nu 2. Tijdens het kijken van Popstars, waar Jarno helemaal gek op is, vroeg hij of hij mocht gaan slapen. Nog nooit gebeurd.
Wekker Jarno
Donderdag 19 augustus 2010: De wekker (Jarno) ging weer mooi op tijd. Nadat Brigit weer hier was om ons af te lossen, konden wij Fabian naar school brengen. Nadat Brigit Jarno had gewassen op bed, kwam om 10:00 uur juf Annemiek voor een gesprek met zware kost. Jarno zat intussen een spelletje te spelen met Brigit en later tv te kijken. Tussen de middag ging er bij Jarno met smaak choco mousse naar binnen. Net voordat Fabian naar school moest, kwam de huisarts, dus het was maar goed dat Brigit al wist waar Fabian naar school moest. Hierna hadden wij nog een gesprek met Francien van maatschappelijk werk van het Sophia kinderziekenhuis. Jarno deed verder niet veel die middag, alleen tv kijken, want hij wilde weer wat energie hebben als Amber en Amoa zouden komen om 16:00 uur. Dit lukte en intussen deden Ron en Fabian apart een spelletje 4 op een rij. Coby kon zodoende even wat boodschappen doen, waarna we de zuurkoolschotel van Debby konden eten. Toch wel lekker hoor die gekregen maaltijden steeds. Omdat we geen bezoek hadden vanavond, we hebben maar wat afgezegd, want we komen niet genoeg aan wat quality time toe, hadden Coby en Jarno een gesprek op bed over de dood, zijn kroeltjes en de angst van pijn bij het doodgaan. Maar uiteraard proberen we dat te voorkomen. Zijn stokstaartje knuffel moet hier blijven als herinnering. Dus hele heftige emotionele gesprekken zo. Hierna hebben we dan ook maar een mailtje weggedaan dat we iets minder bezoek plannen, juist om dit soort gesprekken ook te kunnen voeren. Ook al blijft dat heel moeilijk.
Janneke en Anneke aan het werk
Woensdag 18 augustus 2010: Ook vandaag werkte de wekker weer heel goed, om iets voor zeven “Papa, ik moet plassen”. Fabian kroop nog even bij Coby in bed en maakte haar heel rustig wakker met: “Ik ben boos en verdrietig tegelijk om Jarno’s ziekte. Denk dat het niet meer lang duurt, omdat het zo slecht gaat met Jarno, hij is ook heel slecht te verstaan”. Heerlijk wakker worden zo. Om 9:45 uur kwamen Janneke en Vincent en Astrid om de was te brengen/halen. Janneke wilde ons een beetje helpen in de huishouding en Vincent ging spelletjes doen met Jarno. Jarno werd echter al snel te moe voor een spelletje !!!! en daarom ging Vincent voorlezen voor hem, maar ook dit was te vermoeiend, hij wilde in ons bed naar bed. Dus hem maar weer verhuisd naar boven in het donker. Anneke was intussen ook gekomen en omdat Jarno nu toch op bed lag, is zij ons ook gaan helpen, zodoende dus Janneke en Anneke aan het werk voor ons. Heerlijk hoor. Toen Jarno om 14:00 uur weer beneden was, mochten Gerben en Geeske komen voor een spelletje. Samen met Fabian gingen ze een pokemon master trainer spel doen. Een spel waar je een hele dag over kan doen. Coby en Anneke hadden een lang gesprek bij de homepage van Jarno. Om 16:00 uur stuurden we Gerben naar huis, want het werd te druk voor Jarno en Geeske en hij gingen naar de tv kijken. Om 17:00 uur moest Fabian weer naar zijn eerste badmintonles na de vakantie. Dus hij kon zich weer even uitleven. Na het eten kwamen Amber, Amoa en Zoë zelfgebakken cakejes brengen. Heel lief. Daarna kwam Debby nog even eten brengen, maar ze mocht niet weg van Jarno, eerst een spelletje. Ze deden een spelletje kwartet en in de categorie “poep” (wat voor kwartet was dat?), zei Jarno:”Stinkt dat kaartje dan niet?” Debby en Coby lagen dubbel.
Weer in bad.
Dinsdag 17 augustus 2010: Vandaag moest Jarno om 6:50 naar de wc, maar er kwam geen plas. Dat gaat de laatste tijd wel vaker wat moeilijker, dan heeft hij wel aandrang, maar er komt niets. Om 8:00 uur kwam Anneke ons versterken, zodat wij weer beiden Fabian naar school konden brengen. Daarna wilde Jarno wel weer in bad met Coby. Nou ja, dat klopt niet helemaal, want wij vroegen of hij in bad wilde of op bed gewassen wilde worden en hij zei: “maakt mij niet uit”, nou ons dus wel, dus lekker in bad. Toen hij er eenmaal in zat vond hij het ook wel heel lekker hoor. Om 10:00 uur kwam Desiree en zij mocht gelijk meedoen met een spelletje en konden wij even bellen met het ziekenhuis. Wij wilden maatschappelijk werk nog even spreken, maar zij was er niet. Wel kregen we de pedagogisch medewerkster aan de lijn, waar we toen ook nog een heel lang gesprek mee hebben gevoerd, zolang zelfs, dat Desiree al naar huis was toen we weer beneden kwamen. Na het middag eten is Anneke meegegaan met Ron om te kijken waar Fabian op school zit. Nelleke kwam nog even wat fysio doen bij Jarno, omdat hij de laatste tijd klaagt over pijn in zijn rechter (gedeeltelijk verlamde) arm. Na schooltijd kwamen Jacqueline en Lex de Willigen, een klasgenoot, hem weer verblijden met weer een Ben en Jerry ijsje. Dit keer moest hij de vriezer in, want hij had nu geen zin. Maar wel in een spelletje! Daarna een rustige avond.
Fabian eerste schooldag
Maandag 16 augustus 2010: Om 5:30 uur maakt Jarno ons wakker omdat hij moet plassen. Daarna nog wat verder geslapen. Jarno deze ochtend helemaal niet fit. Nadat hij een slurpzakje had opgeslurpt, dit is een danoontje in een zakje, kwam alles er alweer uit en klaagde hij ook over buikpijn. Omdat Brigit al om 8:00 uur kwam, konden Coby en Ron samen Fabian naar school brengen voor zijn eerste schooldag in groep 5. Fabian had van de week al gezegd dat hij eigenlijk niet naar school wilde, omdat hij zich teveel zorgen maakte over Jarno en ook gisteren had hij nog gezegd dat hij vandaag niet wilde praten over Jarno zijn ziekte. Gelukkig mocht hij van juf Ria iets meenemen naar school wat hem steun zou geven en natuurlijk koos Fabian zijn grijze poes knuffel uit. Voor Fabian en ook voor zijn ouders vandaag een heftige en moeilijke dag weer. Dus maar zo laat mogelijk naar school en zo snel mogelijk weg, maar blijft moeilijk. Een uurtje later kwamen meester Peter en juf Annemiek nog even bij ons thuis om nog even over de nieuwsbrief mededeling en een doos voor tekeningen en briefjes, die in Jarno zijn klas komt, te praten. In deze doos kunnen de kinderen dan alles stoppen wat ze aan Jarno kwijt willen en de inhoud wordt dan regelmatig bij ons thuis afgeleverd. Allemaal dingen die kunnen helpen bij de verwerking van dit alles. Maar ook zij waren weer wel ontdaan door de achteruitgang van Jarno in 1 week tijd. Fabian had de eerste schoolochtend goed doorstaan en had veel steun gehad aan zijn lieve knuffel. Om 13:00 uur is Brigit met Coby naar school gegaan om kennis te maken met juf Ria, zodat ook zij de weg weet als het eventueel nodig is dat zij Fabian naar school moet brengen of halen. Bij thuiskomst was net de huisarts weer gearriveerd. Hij komt minimaal 2 keer per week even kijken hoe het met hem gaat en ook nu weer. Om 14:45 uur kwam een 2e verpleegkundige van de kinderthuiszorg, Anneke. Dit omdat alle uren niet door Brigit alleen ingevuld kunnen worden, want zij heeft al meerdere kinderen onder haar hoede. Zij was er nog maar net of opa en oma kwamen. Helaas voor hen lag Jarno al weer een tijdje in ons bed boven te liggen, want hij was vandaag helemaal niet zo lekker. Wij gingen ook nu weer samen Fabian halen van school, dus we moesten het bezoek even alleen laten. Bij terug komst was Anneke al aan het werk gezet door Jarno, want hij moest plassen. Ze had hem zelf al naar de wc getild, want lopen gaat bijna niet meer, ook niet met veel ondersteuning. Later ging het iets beter met Jarno en kwam hij nog naar beneden. Daar heeft hij nog een spelletje met Geeske gedaan. Het avondeten ging ook nu alweer moeilijker, Over 8 kleine stukjes boomstammetje (vlees), deed hij bijna een uur, inclusief appelmoes. Het slikken gaat hem steeds moeilijker af. Om 18:45 iets eerder dan gepland, dus we moesten even snel de eten spullen opruimen, kwamen juf Marjan, juf Judith en Rozemarijn. Zij namen een Ben en Jerry ijsje mee met brownies en deze ging met heel veel smaak naar binnen. Daarna het verplichte rondje “Hugo het slotspook”.
Voorlezen uit Gebroeders Leeuwenhart
Zondag 15 augustus 2010: Pas om 7:45 werd er geroepen voor plassen en tv aan, maar lopen ging erg slecht, dus hij moest terug van de wc gedragen worden door Ron. Ook deze ochtend weer begonnen met hoofdpijn en erg moe. Weer een coldpack op zijn hoofd. Een slurpzakje (danoontje) ging er wel in. Hij gaf wel pijn aan, aan zijn rechter arm. Dacht dat het wel gebroken was, want hij kon hem niet goed strekken. Ook vandaag weer heel slecht te verstaan als hij praat. Ook het drinken met een rietje gaat weer iets moeilijker omdat hij zijn mond niet meer goed dicht om het rietje kan houden. Door het rietje in zijn meest rechter hoek te doen gaat het nog het beste. Een halve pannenkoek tijdens het middageten ging er met moeite in. Om 14:30 uur kwamen Peter, Astrid en Laura met weer schone was van Desiree. Laura en Jarno deden een spelletje Rummikub en daarna nog met z’n allen een spelletje Hugo. Poffertjes tijdens het avondeten ging vrijwel niet. De vla iets beter, maar hij wilde niet meer. Daarna nog even op de bank gezeten op schoot en een boek voorgelezen van de Gebroeders Leeuwenhart, een boek over 2 broers, waarvan er 1 komt te overlijden. Dit boek werd aanbevolen door een pedagogisch medewerkster en eerst vonden we het te vroeg toen we een deel lazen, maar nu zijn we al weer veel verder en hopen we dat dit boek helpt met de verwerking. Hierna kwam Debby nog even naar onze knul kijken, maar ze bleef niet lang en kon Jarno ook gaan slapen.
Geeske, een geweldige vriendin, is er altijd voor hem.
Zaterdag 14 augustus 2010: Dit weekend geen Kinderthuiszorg hulp, dus we moeten het alleen doen. De kamerdeur stond dit keer op een kier voor de zekerheid, maar de babyfoon deed het nu goed. Om 7:30 moest de tv aan. Om 10:00 uur werd hij weer niet lekker en moest een beetje overgeven. Daarna ook rustig gelegen, weer met een coldpack op zijn hoofd. Wij nog wat onkruid verwijderd in de tuin. Dit weekend niet veel bezoeken gepland, dus ook wel weer even lekker om wat tot rust te komen zover als dat mogelijk is. Tussen de middag een kaasbroodje ging er niet echt in, 2 hapjes, meer niet. ’s Middags ging een spelletje doen met Geeske wel weer goed en kon Ron de ramen wassen buiten en Coby weer verder in de tuin en zelfs even tijd genomen wat te lezen in het lekkere zonnetje. Fabian ging weer eens met Thomas Braam spelen. Om 16:00 uur kwam juf Esther nog even langs die Coby nog even ge-sms’t had. Ook juf Esther zag weer de achteruitgang na haar laatste bezoek, met name in spraak. De pannenkoek met spek tijdens het avondeten ging er maar slecht in. Het kauwen en slikken kost hem steeds meer energie. Wij aten de gisteren gekregen maaltijd van Babette en Enna. Heerlijk. Om 19:45 kwam een thuiskapster van Amanda, Jacqueline, om Jarno te knippen. Hij mocht hiervoor op de schoot van papa zitten en werd zo vakkundig even wat netter gemaakt. Het was wel erg vermoeiend voor hem en af en toe moest hij even tegen papa aanhangen, maar het lukte toch. Vandaag maakte Jarno toch wel weer een erg vermoeide indruk en Coby zag ook dat als hij zijn ogen dicht deed, zijn linker oog niet meer helemaal dicht gaat. Wat is het volgende?
Ome Erwin en Tante Ursula “verplicht” een spelletje doen (heeeeeel erg) :)
Vrijdag 13 augustus 2010: Ook vandaag weer problemen met de babyfoon. Gelukkig wist Jarno ons wakker te krijgen met tikken op de rand van het bed met iets hards zoals we hem hadden voorgedaan. De ochtend begon ook weer wat minder, meer hoofdpijn, dus weer capsules gegeven en een kompres op zijn hoofd. Langzaam ging het iets beter. Door Brigit weer gewassen op bed. Na het koffie drinken gingen Ron, Brigit en Jarno nog een spelletje spelen, dit keer geen Hugo, maar woordzoeker. Het spel welke hij had gekregen van de Toys XL. Coby ging intussen even het onkruid te lijf in de achtertuin en Fabian ging zijn grote vriend Thomas Braam weer eens opzoeken. Rond het middaguur werd Jarno verrast door een Happy Meal van Nelleke (zijn fysio therapeute), hij was er wel tot 14:00 uur mee bezig, maar het ging erin. Wel moest het een aantal keren opgewarmd worden, want zo lang blijft het nou ook weer niet warm. Om 13:30 kwamen Amanda, Nick en Julia met de konijntjes Lilly en Maddy. Dus Jarno kon weer dieren aaien. Ze bleven niet zo lang, want al gauw kwamen Juf Ria en juf Mariëlle. Ook Geeske was weer van de partij. Om 16:30 uur kwamen Shyamal (oud klasgenootje) en zijn moeder Gabry die het slechte nieuws ook via via hadden gehoord. Daarna zijn we patat gaan bakken en Jarno kreeg (weer) spareribs die we bij de Jumbo hadden gekocht van het geld van Tante Ria. Ook nu smaakten de spareribs hem weer uitstekend. Daarna kwamen Tante Ursula en Oom Erwin voor een kort spelletje, want ook Popstars kwam, dus daar moest ook naar gekeken worden. Babette (klasgenootje) kwam nog eten brengen die ze samen met haar moeder hadden gemaakt, zoals pannenkoeken, waaronder een aantal met spek en een gezonde maaltijd met gehaktballen, aardappels en snijbonen. Lekker hoor.
Aan de bitterballen
Donderdag 12 augustus 2010: We werden wakker gemaakt om 8:00 uur door gehuil van Jarno en dan niet door de babyfoon. Deze was spontaan uitgegaan en Jarno maar roepen. Logisch dat hij niet blij was, want hij moest naar de wc en natuurlijk erg verdrietig omdat wij hem niet hoorden. Natuurlijk net vandaag sliep Fabian ook uit tot 9:10 uur. Coby ging in de ochtend met Fabian naar de kapper en wat winkels af, Ron mocht mee doen met een spelletje met Meester Age en Gerben die vanochtend voor de 2e keer kwamen. Ook vandaag kon juf Anja het niet laten Jarno weer te verwennen met kroketten en bitterballen, dus toen dokter Schuurs weer langs kwam, zat Jarno weer iets lekkers te eten. De vorige keer was dat spareribs en nu bitterballen. ’s Middags kwamen Marinka, Amy en Louana met hun 2 kittens Tjap en tjoy. Jarno vond het heerlijk en genoot er erg van. Jarno at deze avond weer een pannenkoek en wij aten chili con carne die we van Debby hadden gekregen. Hierna kwamen Jan, Stephanie en Mark voor een bezoekje na hun vakantie en bijpraten en ….. een spelletje “Hugo het slotspook”. Het werden wel erg veel rondjes en eigenlijk werd het wel wat te laat, dus hoogste tijd om te gaan slapen, ook voor papa en mama.
Even er tussen uit?
Woensdag 11 augustus 2010: Dit keer was Jarno al iets voor 7 uur wakker en wilde tv kijken. Brigit, die om 9:30 uur kwam, kreeg de eer hem dit keer te wassen en aan te kleden. ’s Ochtends kwamen Gordana, Marissa en Thomas een spelletje doen en ’s middags gingen Ron, Coby en Fabian eens met z’n drieën uit huis. Jarno was in de vakkundige handen van Brigit, dus dat was geen probleem. Eerst gingen we naar het tuincentrum van Oud-beijerland waar ook een leuk klim gebeuren is voor Fabian, dus Fabian naar zijn zin en wij naar ons zin. Daarna zijn we naar een speeltuin in Spijkenisse gegaan, gevolgd door een ijsje bij Verhage op het Plateau. Intussen bleken Oom John en Tante Henriette onverwachts bij Jarno langs geweest te zijn, dus die hadden samen met Brigit een spelletje moeten doen. Bij terugkomst van ons, kwam ook Tante Ria nog langs, die nog wat geld achter liet voor Jarno om…. spareribs te kopen !!! Alsof hij daarvan houdt, nou en of. Maar de spareribs moesten even wachten, want eerst kreeg hij pannenkoeken van juf Anja. Het lukt hem iets meer dan 1 pannenkoek op te eten. Na het eten kwamen Oom Ruud en Tante Dieny met een koffertje voor zijn Mighty Beanz. Hij was dus wel weer even bezig met het vullen hiervan. Daar gaat hij dan ook helemaal in op en tussendoor iets anders vragen is dan heel moeilijk, want je krijgt gewoon geen antwoord. 1 ding tegelijk nog maar. Toen we hun uitzwaaiden, zagen we net meester Age, Annelies en Gerben naar oma gaan, dus deze kwamen even heel kort gedag zeggen. Ze waren net terug van vakantie en zouden morgen nog even terug komen voor…. een spelletje.
Regel 1: Iedereen die op bezoek komt is verplicht een spelletje doen :)
Dinsdag 10 augustus 2010: Jarno sliep heerlijk bij ons in bed. We wilden hem ’s avonds laat niet meer vervoeren naar zijn bed in de woonkamer, dus hij had mazzel. Lekker bij ons slapen. Hij hield het uit tot 7:50 uur. Wij moesten er toch uit, want om 9:00 uur zou Brigit ons komen helpen met Jarno in bad te doen. Coby ging (met badpak) in bad liggen en wij tilden Jarno in bad, zodat hij even lekker kon badderen. Ook hij vond het wel lekker, want hij had er zelf om gevraagd. Hierna er weer uitgetild en op ons bed verder afgedroogd. Eventjes staan om snel af te drogen is al niet meer mogelijk. Als hij te lang staat, wordt hij eng, ondanks de ondersteuning. Daarna weer naar beneden gedragen, waar we het spel Touché gedaan hebben die Geeske mee had genomen. Desiree kwam intussen met de gestreken was en een lekker aardbeienvlaai, dus zij kwam precies op tijd. Na weer wat telefoontjes en eten, voelde Jarno zich minder worden. Hij werd erg wit, heel moe en weer hoofdpijn. Na wat hopelijk helpende pillen om 14:00 uur maar weer in ons bed gelegd. Daar is hij in slaap gevallen. Fabian mocht bij Sven spelen. Toen we Jarno om 17:30 wakker wilden maken, lukte dat maar heel moeilijk. Hij was gewoon veel te moe, ook het lopen naar de wc ging heel erg moeizaam, zijn rechter been sleepte weer erg mee. Daarna aten wij de gekregen Lasagne van Debby en de jongens poffertjes. In de avond kwam Miranda en Corienne van de ouderraad met een grote Cars ballon. Uiteraard moesten zij ook even mee doen met een spelletje “Hugo het slotspook”, want Jarno heeft dus 1 regel gemaakt, iedereen die op bezoek komt móet een spelletje met hem doen. Dus ook juf Annemiek en meester Peter die hierna kwamen waren dit verplicht. Gelukkig vind (bijna) niemand het erg om even een spelletje met hem te doen, dus hij heeft geluk. Tijdens het spelen viel het ons wel op, dat hij bij het lachen een scheve mond heeft. Dit is in de loop van de laatste dagen steeds erger geworden. Dus de aansturing van zijn gezichts zenuw is ook al verstoord. Wel valt het op dat dit nu zijn linker kant is !!
Jarno is begonnen om z’n race auto van Lego te maken.
Maandag 9 augustus 2010: Vandaag kwam Brigit ons om 13:00 uur versterken, maar zolang kon Jarno niet wachten. Hij was al om 7:30 uur wakker en wilden al gelijk al zijn cadeautjes uitpakken. Wij wilden eerst een mooie foto van alles wat hij gekregen had, dus daar moest hij even op wachten. Daarna is hij nog heel lang bezig geweest hoor met uitpakken, het was ook zo veel. Tussendoor mochten we hem even wassen en aankleden, maar eigenlijk wilde hij gelijk verder. Om 13:00 uur kwam Geeske weer om hem daarbij te helpen. Tanja, de moeder van Thomas Poppema, kwam om 15:00 nog een bakkie doen en bracht Thomas om met Fabian te spelen. De baby’s werden weer even voor een foto bij Jarno gelegd, maar hij voelde zich iets minder worden, dus daarna op ons bed gelegd met de rolluiken dicht. Ron ging nog even gehaktballen ophalen bij de oma van Sven, Debby had ze voor ons klaar gelegd. Bij terugkomst was Coby al bezig Jarno naar beneden te krijgen, Jarno ging hierbij op zijn bibs tree voor tree naar beneden. Hij kon niet op Ron wachten en moest absoluut naar beneden. Het lukte, maar beter had hij even kunnen wachten. Om 18:30 uur, we waren nog maar net klaar met eten, kwam dokter Schuurs. Weer even bij hem kijken hoe het nu ging met hem. Amanda en haar moeder kwamen ook nog even kijken en toen zij weg waren ging Jarno beginnen met zijn race auto van Lego die hij gisteren gehad had. Hij wilde hem absoluut zelf maken en niemand mocht hem helpen. Alleen af en toe wat aandrukken en stickers plakken, maar verder deed hij alles zelf. Fabian mocht nog even buiten spelen tot het tijd was naar bed te gaan. Jarno hebben we maar op ons bed gelegd, konden wij nog even op ons gemak het verslag typen.
Doe een Wens
Zondag 8 augustus 2010: Vandaag een héle bijzondere dag, want vandaag gaat Jarno zijn “aangepaste” wens in vervulling ! Helaas niet zijn eerder genoemde wensen, zoals PokemonDay’s in Walibi , (laatste weekend van augustus) óf Disneyland Parijs. Dat is nu helaas niet meer mogelijk vanwege zijn achteruitgang, maar er zou zéker naar een heel leuk alternatief gezocht worden zo verzekerde ons Doe een Wens elke keer weer .Om 11:00 kwam Brigit om ons te helpen op tijd klaar te staan. Maar dat lukte maar gedeeltelijk, want we moesten nog een broodje(proberen te , want spanning was er wel bij ons hoor ..) eten toen de ambulance al voor reed met Maria en Sander als begeleiders. Even later kwamen om 12:15 uur Claudia en Freek van de stichting “Doe een Wens”. Het eerste waar ze mee begonnen was cadeautjes uitdelen. Jarno kreeg al de eerste Pokémon artikelen en Fabian werd helemaal verblijd met een schattige grijze knuffelpoes. Fabian`s dag kon al niet meer stuk! Nadat Jarno nog even naar de wc gegaan was, mocht hij op de brancard getild worden. Jarno , Fabian , Geeske ( já já , zij mocht óók mee ) en Brigit reden mee in de ambulance .Daarna was het onder veel bekijks van vrienden op weg naar Hellevoetsluis. Wij ( mensen Doe een Wens en Ron en Coby ) volgden in een taxibusje . Daar gingen we naar de Tivoli Bioscoop voor de film “Shrek 4”. Jarno ging met brancard en al naar binnen en mocht in het gangpad blijven staan. Daar had hij liggend perfect uitzicht op de film en hij genoot dan ook volop. Mensen van Doe een Wens hadden vooraf nog extra geinformeerd bij het Sophia, over 2 óf 3 D film. Maar 3D was afgeraden in verband met het dubbel zien van Jarno. Intussen liepen er wel verschillende begeleiders steeds weg, bleek later dat die al van alles aan de planning aan het veranderen waren ! Jarno had onderweg van Spijkenisse naar Hellevoetsluis nog van alles liggen vertellen in de ambulance en omdat ze zagen dat hij er zo vol van was, werd de planning dus veranderd. In plaats van Bioscoop en McDonalds en daarna naar huis, werd het iets anders. Bij de bioscoop, waar we konden eten en drinken wat we wilden, kregen we ook nog een aantal posters van de film Shrek (die normaal nòòit zo maar weggegeven mogen worden) plus een aantal Shrekvlaggetjes.
Hierna gingen we weer met ambulance en een intussen gehaalde privé auto van Freek ,zodat we iets flexibeler waren, naar Alexandrium. Hier reed de ambulance tot voor de Toys’R’us XL en mocht Jarno met brancard en al naar binnen en werd heel zijn brancard volgeladen met cadeaus !
Oók Fabian en Geeske mochten wat uitzoeken. Súper !! Die kindersnoetjes !! Al was Jarno (incl. ouders) wel erg overdonderd ! We gingen met tassen vol weer naar buiten en alles wat daar in zat kregen we van die speelgoedwinkel geschonken. Of Jarno het allemaal besefte…. Daarna gingen we op weg naar Diergaarde Blijdorp. Ze hadden geregeld dat we naar de stokstaartjes konden , Jarno`s lievelingsdiertjes !! Via de dienstingang mochten we naar binnen en onder begeleiding van een Blijdorpmedewerker op de fiets werden we naar het verblijf gebracht. Bij een aparte voederingang dus.
Daar werden we opgewacht door de verzorger en na wat tillen en manouvreren stonden we voor een paar deuren van het stokstaartjes verblijf. Nadat die open gemaakt waren kon Jarno (en wij) van héél dichtbij de stokstaartjes bekijken. Even later mocht Ron Jarno ook op schoot nemen en toen op de rand van het verblijf zat Jarno met zijn voeten in het zand van het verblijf. De verzorger strooide meelwormen en de stokstaartjes aten die lekker op, op enkele centimeters afstand van ons. Héél erg bijzonder en ontroerend. De grijns op Jarno zijn gezicht verdween niet meer, hij genoot volop. En de wensdag was nóg niet voorbij, want…… hierna gingen we naar…. Barend Beer in Barendrecht. Jarno mocht wéér spareribs eten en dat vond hij erg !!! Niet dus, ook al was hij echt wel helemaal uitgeput na zo´n dag, hij ging dóór. Hij zette hele grote ogen op en zei maar: “Ik ben niet moe, ik ben niet moe !”. Maar de spareribs gingen toch naar binnen en ook daarna wilde hij nog een toetje.
Hij had Ben en Jerry ijs uitgezocht, maar dat was voor 2 personen, dus Ron moest hem wel helpen. Dat lukte aardig hoor. Het ijs werd trouwens gebracht door 2 medewerkers verkleed met een berenbadjas met de bekende oortjes en sterretjes op het ijs. Zag er dus heel erg leuk uit. Ook de kok kwam even uit zijn schulp en kwam even voor de foto. (speciaal voor ambulance medewerkster Maria ! ) Super aardig allemaal. Daarna was de energie toch wel aardig uitgeblust bij Jarno en gingen we weer terug naar Spijkenisse. Thuis gekomen stonden er ook weer zat vrienden ons op te wachten en nadat Jarno weer in zijn eigen bed gelegd was, wilde hij toch nóg een cadeautje uitpakken. Hoezo geeft zo’n dag je energie !!! Nadat ook dat gebeurd was, viel hij al vrijwel gelijk in slaap en droomde lekker na van zo’n geweldige dag die mogelijk was gemaakt door de stichting “Doe een Wens”. Oók wij kijken terug op een héél indrukwekkende, bijzondere, warme, dierbare, emotionele, onvergetelijke dag ! Met zulke bijzondere, hartelijke mensen, die zich zó inzetten voor een enorm ziek kind. Ondanks alle bizarre ellende en zowat ondraaglijke dagen kunnen we hier echt wel met een goed gevoel op terug kijken.
http://www.doeeenwens.nl
http:// www.ambulancewens.nl/
Spareribs
Zaterdag 7 augustus 2010: De ochtend begon vandaag om 7:00 uur met een roepende Jarno door de babyfoon: “Pappa, ik moet plassen en je zou toch de tv aan komen doen?” Dus maar even geholpen natuurlijk. Om 10:30 kwam Brigit terwijl Jarno en Fabian nog in pyjama waren. Dus Brigit kon aan de slag. Coby deed nog een wasje beddengoed Jarno etc. (voor `t eerst sinds tijden zelf wat gewassen i.p.v. de moeder van Desiréé !) en daarna kwam Desiree met schone was (door haar moeder gewassen) voor een heel kort bezoek. Brigit hield Jarno en Fabian bezig met spelletjes, zodat Ron en Coby er eens even uit konden voor wat boodschappen bij de Jumbo en Aldi. Hierdoor wel een wat verlate lunch, maar daardoor wel al bezoek van vriendin Sandra terwijl bij ons de boterhammen nog naar binnen moesten. Maar zij vond dat gelukkig niet zo erg. Geeske was intussen ook al weer gekomen, terwijl Jarno een boterham zonder korst met vlokken naar binnen probeerde te werken en dat lukte nog ook. Het slikken blijft moeilijk hè .Fabian ging fijn bij Thomas Braam spelen. Buurvrouw Mary kwam ook nog even bij Jarno om een spelletje te doen, dit had ze gisteren al beloofd toen ze een prachtig dekbedovertrek van Pokémon kwam brengen die ze weer “zomaar” had gekocht bij Bart Smit. Zij nam ook nog een doos van 4 op een rij, van hun zolder mee,die mochten Jarno en Fabian gelijk houden. Toen zij weg was hebben we een sms’je gedaan naar Marjorie en die stond ook even later op de stoep. Geeske, Jarno en Marjarie hebben toen gezellig samen een spelletje gedaan. Voordat Brigit om 16:30 uur naar huis ging vertelden we Jarno van “Doe een Wens” en dat die morgen zouden komen om zijn wens in te willigen/ vervullen .Hij zag het al helemaal voor zich met een grote grijns op zijn gezicht. Coby ging toen even het privé dagboek schrijven (ooit krijgt Fabian één /twee/ drie schriften) en Ron ging een grotere plank maken voor op het bedtafeltje van Jarno, zodat er wat makkelijker een bordspel op kan. Om 17:30 werd er wéér aangebeld door de Bezorg Beer. Dit keer hadden we een maaltijd gekregen van vriendin Debby en Ama (haar moeder), dus Jarno lag weer te genieten van ketjap spareribs en wij ook !! Later hebben we Jarno in ons bed gelegd, zodat wij tenminste nog even beneden konden blijven, als hij gaat slapen, en een beetje tv konden kijken/computern/samen op de bank/praten …. Als Jarnò nu `s avonds gaat slapen (in de woonkamer dus , moeten wij dus vroeg de woonkamer verlaten , snapt U wel ..)
3 Juffen op bezoek
Vrijdag 6 augustus 2010: Al om 9:00 uur stond stipt op tijd Brigit voor de deur. Zij hielp ons met het in bad doen van Jarno. Coby ging eerst in bad zitten ( nu maar met badpak hoor), daarna hielpen Ron en Brigit Jarno in bad en heeft hij weer even heerlijk gebadderd, leundend tegen mama aan.
Een waar koestermoment !!! Daarna snel eruit en nog half nat naar de slaapkamer gedragen en daar verder op bed afgedroogd. Hij kon in de douche /badkuip nl.niet meer op zijn benen staan ( mijn benen storten in , zo zei hij ), maar het was toch gelukt. Lekker en ontspannen in bad. Na het eten kwamen juf Ria, juf Korien en juf Ilona om een spelletje te spelen. Intussen kwamen ook vriendin Astrid (met 3 Mc Flurry’s) en “Tante” Ria (met die lekkere gril- worst voor de jongens), maar die gingen lekker met Coby buiten zitten, want anders werd het binnen véél te druk. Nadat de juffen vertrokken waren, miste Jarno zijn vriendinnetje al weer en belde hij haar op. Hij had de telefoon nog in zijn hand en daar ging de deurbel al en stond Geeske al voor de deur. Alsof ze op hem zat te wachten !! Natuurlijk gingen ze weer een spelletje doen en Geeske mocht van ons (en haar ouders) blijven eten. We hadden eindelijk zelf eens echt gekookt ! Aardappelen, bloemkool, schnitzels. Tijdens het eten kwam er echter een mevr. van Careijn. Ze kwam een stuk eerder dan de afspraak was. Ons bord dus maar weer op de aanrecht gezet voor later… Zij kwam de pijnpompen ( voor morfine) brengen die we vast in voorraad zouden krijgen voor het geval dát ! Eén pomp voor pijnbestrijding en één voor slaapmiddel. Ook alle hulpmiddelen (infuus inbreng spullen) daarvoor zaten erbij. Ook krijgen we van Careyn weer een zorgmap van haar, dus we hebben er nu al twee. (ook van KinderThuisZorg een dossiermap) Daarna konden we onze maaltijd weer opwarmen en weer verder eten. ’s Avonds hebben Geeske en Jarno heerlijk naar Popstars gekeken en ze wilden absoluut tot het eind blijven kijken, dus voor deze keer…
Kinderthuiszorg
Donderdag 5 augustus 2010: We werden om 6:30 uur al gewekt door de bayfoon door een jongetje die naar de wc moest. Dus ondanks zijn vermoeidheid gisteren toch niet zo lang geslapen. ( misschien ook omdat het in de woonkamer een stuk eerder licht wordt. Bóven hebben we nl. overal rolluiken.) Daarna wilde hij ook al gelijk de tv aan, want hij had geen slaap meer. Fabian werd om 9:30 opgehaald door Tanja en Thomas Poppema om weer een dagje mee te gaan naar Jeugdvakantieland in Ahoy. Toen stond Jolande Lammers plotseling op de stoep met een grote bos bloemen. Zij heeft toen we nog een PGB hadden lange tijd regelmatig voor Jarno gezorgd op de woensdagmiddag en ook nu kwam het goed uit, want even later kwam Floor Voogt, een zorgmanager van de stichting KinderThuisZorg. ( ingeschakeld en ingelicht door een transfer verpleegkundige van het Sophia z.h.) Soort van intake gesprek dus met Floor . Jolande ging dus met Jarno een spelletje pesten doen en wij konden zodoende meer op ons gemak met Floor spreken. Zij kon dus , op zeer korte termijn , hulp regelen ( een kinderverpleegkundige ) voor ondersteuning/ verlichting voor ons, Jarno en Fabian. Tussendoor moesten we nog even héél snel handelen, want Jarno moest overgeven. Daarna konden wij ons gesprek afmaken. De hulp zou dus heel erg snel geregeld kunnen worden, want deze middag zou er al een kinderverpleegkundige , Brigit, kunnen komen voor een kennismakings gesprek. Super. Om 13:00 kwam dokter Schuurs , onze huisarts ,weer langs en een half uurtje later hadden we de stichting “Doe een Wens” (weer) aan de lijn. Ze wilden toch alles in het werk stellen om toch nog iets voor hem te kunnen beteken, want Jarno had al een dezer dagen in het ziekenhuis gezegd: “Nu gaat Doe een Wens zeker óók niet door?”. De ons nog maar een 3 weken geleden aangeboden week vakantie, van 6 tot 13 augustus naar CenterParcs De HuttenHeugte van Stichting Gaandeweg (die organiseren en bekostigen vakanties voor gezinnen met een kind dat kanker heeft of daaraan overleden is ) kon namelijk door alle verslechteringen óók niet meer door gaan, tot vooral groot verdriet van onze jongens ! Daarom des te beter dat er tóch iets geregeld kon worden. Het wordt dus een SpóedWens ! Dit aangezien zijn zeer snel verslechterende conditie en bijkomende beperkingen. Om 14:00 uur kwam juf Esther met dochter Amy weer langs om een spelletje te gaan spelen. Om 15:30 kwam Nell Put, de oma van Gerben, op bezoek en net op dat moment kwam ook Brigit kennismaken van de KinderThuisZorg. Kwam ook weer heel mooi uit, konden wij weer even rustiger praten. De eerste indruk was uitstekend en ze zou dan ook gelijk de volgende dag hier komen werken. Hoezo snel geregeld?! Dit gaat allemaal via het AWBZ én als er dus sprake is van palliatieve behandeling en uiteindelijk terminaal …. Fabian werd om 17:00 uur weer thuis gebracht en het eerste wat hij vroeg was hoe het vandaag met Jarno was gegaan. Nadat iedereen weer weg was, zijn we de van Debby gekregen macaroni gaan eten. Heerlijk en makkelijk ! Daarna kwamen Debby en Megan even zelf langs. Jarno na een bordspelletje Hugo het Slotspook weer nacht klaar gemaakt en hij was daarna al weer snel vertrokken.
Jarno weer naar huis
Woensdag 4 augustus 2010: Coby was vannacht bij Jarno op afd. Noord, in het Sophia blijven slapen en Ron was thuis met Fabian gaan slapen. Fabian wilde nu wel bij papa slapen in bed, is niet zo gek, dus uiteraard mocht het. Maar wat een draaikont is dat zeg! Coby beweegt minder . Nadat Jarno gewassen en aangekleed was, kwam de fysio om Coby nog wat tips te geven voor het thuis verzorgen/tillen en naar de wc gaan van Jarno. Intussen was Ron thuis bezig met het huishouden en aan het wachten op het bed wat in de woonkamer moet komen voor Jarno. Om 10:00 werd dat bezorgd door Careyn en op zijn plek neergezet. Alles is electrisch, alleen de voeten kunnen niet omhoog en omlaag. Verder een goed functioneel bed met papegaai. Fabian controleerde even of alles goed werkte ! Intussen was de ambulance ook besteld in het ziekenhuis toen bekend werd wanneer ongeveer het bed bezorgd zou worden. Deze kwam nog wel iets later, want het werd 11:15 toen die de kamer op kwamen, juist toen op dat moment, Amanda, Dennis en baby Ella ( zij moesten nl. zelf in het Sophia zijn voor Ella en kregen van de verpleging permissie om ,buiten bezoektijd, even bij Jarno en Coby op afd. Noord langs te gaan !) ook de Cliniclowns aanwezig waren om hem uit te zwaaien. Om 12:00 uur kwam de ambulance in de Keplerlaan aan en mocht Jarno het bed speciaal voor hem bezorgd uit proberen.
Het staat in de woonkamer op de plaats waar de bank stond, dus hij kan lekker naar buiten kijken, maar ook makkelijk naar de tv. We waren nog niet lang thuis ( 15 min.) of werden al super snel gesignaleerd door Anja en Tyra die met 2 zakken lekkere koekjes, eierkoeken en krentenbollen voor ons aan kwamen van de markt in Zuidland. Heel lekker en erg lief. Vriendin Desiree kwam natuurlijk ook even kijken of het mannetje goed thuis gekomen was. Ook kwamen natuurlijk Inge en Geeske, want Geeske wilde al weer een spelletje met haar grote vriend spelen. Onze huisarts kwam ook even langs om te kijken of hij nog iets kon doen. Daarna werd het nog even wat drukker, want ook familie Veltman kwam even aan en zij hadden ook Julia bij zich, want die was daar aan het logeren.Tegelijk kwam Robin van zijn klas met een vriendje die een kaart kwamen brengen, dus toen stonden er wel héél wat om zijn bed / in de woonkamer. Gelukkig was dat maar even, want zo kon Jarno zich niet concentreren op zijn spelletje. Om 18:45 werd er door de BezorgBeer eten gebracht voor ons. Besteld door Desiree ! Zij was daar vanmiddag langs gegaan, omdat ze wist hoe erg Jarno van Spare ribs (ketjap) houdt. Nou, hij genoot daar echt van, maar ook Ron, Coby en Fabian (laatste twee houden niet van “kluiven”, dus die een ander menu) vonden dit absoluut niet vies.
Toen we nog bezig waren een afvalberg botten te verwijderen, kwamen Amanda, Nick en Ella en Debby, Sven en Megan. Jarno gaf aan Nick nog een vlag van Feijenoord die hij van de week in het Sophia had gekregen, die daar erg blij mee was. Daarna nog een kort spelletje “Hugo het SlotSpook” en daarna slapen maar. Voor Jarno de eerste keer in de woonkamer, maar hij was zó moe dat hij wel overál kon slapen. En met gebruik van de babyfoon hadden we er redelijk vertrouwen in dat het zo wel goed zou komen. Wel even wennen als je 5 nachten in het ziekenhuis náást hem hebt geslapen en hem nu alleen beneden achter laten. Wij zijn daarna nog even boven op bed naar de tv gaan kijken en toen sloten ook bij ons al snel de luiken. Oók wij waren “de punt” af ! Zacht uitgedrukt …
Weer een MRI
Dinsdag 3 augustus 2010: Om 5:15 uur moest Jarno plassen en Ron hielp hem daarbij. Daarna nog even slapen tot 7:30 uur. Na het wassen en aankleden en het eten van een cracker met hagelslag kwam de fysiotherapeute. Zij gaf Ron wat tips en oefeningen om Jarno te helpen naar het toilet. Tegelijkertijd kwam echter ook dr. Catsman, een transfer verpleegkundige en Maria. Dat was iets teveel tegelijk. Om 10:00 uur kwam Coby en iets later dan gepland gingen we om 11:15 in plaats van 10:15 uur naar de MRI.
Deze was er tussen in gepland, omdat er zekerheid moest komen wat nu de oorzaak is van de uitval, een herseninfarct of de tumor. Jarno lag weer heel goed stil, alleen het laatste deel iets minder. Bleek dus dat de cd afgelopen was en hij geen Chipz muziek meer hoorde. Dat was niet zo leuk voor hem natuurlijk. Maar de opnames waren wel gelukt, dus het hoefde niet over. Na een half uur was het klaar en mocht Jarno naar zijn patat en frikandel. Hij krijgt dus een wens menu en mag kiezen wat hij wilt (wel binnen redelijke grenzen hoor). Het duurde een uur, maar toen had hij het meeste toch op. Na het rusten moesten we naar de oogarts. We gingen met bed en al door alle gangen hiernaar toe, maar moesten omrijden vanwege de aanwezigheid van Feijenoord. Hiervoor was heel de hal verbouwd. Bij de oogarts moest Jarno in een stoel zitten met arm leuningen, dus dat ging wel redelijk, maar toch hield hij het niet langer dan 10 minuten vol. De test zelf was veel beter dan de vorige keer. Ook zijn rechter oog kon beter de letters zien dan de vorige keer. In verband met het vermijden van afplakken werd nu zijn bril afgeplakt met een soort folie. Is een stuk makkelijker voor hem. Op de terugweg moesten we weer door de grote hal met Feijenoord, waar hij de eerste handtekening kreeg van Adil Auassar. Daarna zijn we terug gegaan naar zaal, maar ook daar kwamen nog 2 spelers, namelijk Ron Vlaar en Georginio Wijnaldum. Van hun kreeg hij een poster, een vlag, de handtekeningen en een sleutelhanger.
Hierna kwam familie Bloem inclusief Fabian die ze hadden opgehaald bij familie Versteeg. Helaas keregen we niet lang tijd met hen te spreken, want wij kregen een gesprek met een ons tot nu toe onbekende neuroloog. Hij kwam met de uitslag van de MRI. Er was dus geen bewijs van een herseninfarct te vinden, maar wel dat de tumor weer groter was geworden. De chemo helpt dus duidelijk te weinig. Het heeft dus geen zin daar mee door te gaan. Ook al kwam dit niet helemaal als een verrasing, de klap blijft hard aankomen. Hierna werd het gesprek opgevolgd door de transfer verpleegkundige, want deze regelt de terugkeer naar huis. Dit gesprek werd weer opgevolgd door maatschappelijk werkster Mariska die haar opvolgster Francien voorstelde en dit gesprek werd weer opgevolgd door neurologe dr. Catsman. Deze gaf ons nog extra uitleg over wat er gezien was op de MRI. Ook liet ze ons de beelden zien. Duidelijk was te zien dat de hersenstam steeds meer in verdrukking komt en dat dit de klachten geeft bij Jarno. Na deze moeilijke gesprekken terug naar Jarno en familie Bloem die daarna weg konden. Al die tijd hadden ze Jarno gezelschap blijven houden en die had daar helemaal geen moeite mee. Na het eten kwamen juf Esther en juf Korien om een spelletje mens erger je niet te doen met Jarno. Uiteraard werd het echt mens erger je niet en hij won dan ook glansrijk. Hierna ging Ron met Fabian naar huis om met Willem de woonkamer te verbouwen, want morgen zou het ziekenhuis bed thuis bezorgd worden en kan Jarno naar huis. Als het niet plotseling verslechterd gaat dit dus morgen gebeuren. Coby bleef bij Jarno slapen in een ander kamertje, want op zaal waren 2 kinderen bijgekomen en was het toch wel erg druk voor Jarno (en Coby). Zodoende kregen ze toch nog een redelijk goede nachtrust.
Geeske weer terug van vakantie
Maandag 2 augustus 2010: Om 7 uur werden we wakker gemaakt door de nachtzuster. Tijd om op te staan. Jarno begon zijn dag met een croissant en die ging er nog voor een groot gedeelte in, ondanks dat hij veel moeite heeft met slikken. Hij doet er hierdoor erg lang over, maar gelukkig lukt het nog. Ondertussen kwamen Laura en Annemieke (pedagogisch medewerksters) hem al gedag zeggen, want die hadden al gehoord dat Jarno op zaal lag. Hele goede bekenden van hem, want met hun had hij 4 jaar geleden ook al heel veel spelletjes gedaan en dat ging hij nu ook weer doen. Ook kwam Maria de Jong nog bij ons kijken en ze had zoals beloofd zelf een piraten lapje voor zijn oog gemaakt. Dit geeft een beetje rust voor zijn ogen nu hij vaak dubbel ziet. Fabian was vanmorgen bij (juf) Anja gebracht door Debby waar hij geslapen had. Zij moest weer gaan werken, maar Fabian vond het niet erg bij Anja te spelen. Om 10:30 kwamen er een arts en 3 co-assistenten aan Jarno zijn bed in de speelkamer. Het fruit welke in de loop van de ochtend gebracht werd, hoefde Jarno niet en ook de patat met hamburger ging ook grotendeels terug. Na het rustuurtje kwam Anja met Fabian naar ons toe, gevolgd door Inge met Geeske. Geeske had haar vriend erg gemist en Jarno haar ook heel erg, dus ze gingen gelijk…. een spelletje doen in de speelkamer.
Om 18:00 uur kwam Karin Meulenbroek, zodat wij met een gerust hart even naar het personeels restaurant konden gaan voor een warme maaltijd. Coby ging dit keer met Fabian naar huis, zodat ze even wat tijd alleen met hem kon doorbrengen. Telefoon zou ze niet opnemen en geen sms’jes beantwoorden, maar toen Ron haar nog even een goede nachtrust wilde toewensen, nam ze toch maar wel op hoor.
Veel bezoek gehad
Zondag 1 augustus 2010: Ook dit keer mochten we beiden blijven slapen. Hij ligt toch alleen op een 4 persoons zaaltje, dus het kan ook makkelijk, plek zat. In de nacht moest hij naar de wc en omdat Ron bleef slapen, hielp Coby samen met een verpleegster Jarno naar de wc. Daar werd hij echter zo naar, dat hij half flauw viel. Nadat ze hem snel op bed hadden gelegd, duurde het toch nog wel even voor hij weer wat kleur kreeg. Daarna toch nog geslapen tot een uur of negen. Ze lieten ons slapen. In de ochtend kwam de neurologe weer langs die weer wat testjes met Jarno deed. Hij kon zijn onder arm iets beter bewegen en ook zat er iets meer beweging in zijn vingers. Dit bevestigde haar conclusie van een herseninfarct. Daarna ging Jarno (met onze hulp) eens bellen met juf Annemiek die nu op vakantie was. Ze was helemaal blij hem te horen, haar vakantie werd gelijk zonniger ! Jarno zei later dat hij wel eens wilde rondlopen en ook naar de speelkamer wilde. Dus aan de zuster een rolstoel gevraagd en die zouden we ’s middags krijgen. Eerst gingen wij naar het personeels restaurant voor een warme maaltijd. Dit hadden we gisteren gemist, omdat je dit voor 11 uur moet doorgeven en wij dit hadden vergeten. Nu lukte het dus wel en hadden we een warme maaltijd met aardappel kroketjes. Toen we rond 14:00 uur weer naar beneden wandelde, kregen we een grote schrik toen Jarno opeens in een rolstoel van achter een pilaar vandaan kwam (met de zuster). Ze wilden ons verassen, nou dat lukte. Wij mochten daarna met Jarno verder in de rolstoel, waarbij we in de hal Desiree tegen kwamen. Jarno mocht van haar een boekje uitzoeken in de winkel, dus dat kwam helemaal mooi uit dat hij in de rolstoel zat. Later kwam Nelleke, waar hij al jaren fysio bij heeft en daardoor een hele goede band met haar heeft, hem opzoeken. Ze was nog maar net terug van vakantie en wilde hem absoluut zien. Daarna werden we nog verrast door meester Peter, die onverwacht kwam kijken hoe het met hem ging. Om 18:00 uur kwamen Oom Erwin en Tante Ursula ons aflossen door zich bezig te houden met Jarno zodat wij konden gaan eten. Een boterham dit keer. Ook nu was Jarno weer heel erg moe van alles, maar wilde absoluut doorgaan met de spelletjes. Uiteindelijk moest hij van ons toch stoppen, maar anders… Fabian kregen we nog even aan de lijn, want ook al was hij vandaag niet geweest, hij mistte ons uiteraard wel. Na nog wat telefoontjes zijn wij ook onder de wol gegaan.
Het meest verschrikkelijke gesprek wat je kunt voeren met je zoon
Zaterdag 31 juli 2010: Om 7 uur werden we al weer wakker, want Jarno moest plassen. maar dit lukte niet. Wij werden al weer bang dat ook dit een gevolg was van de tumor. Later op de ochtend toen het weer niet lukte werd met een echo apparaat bepaald hoeveel urine er in de blaas zat, dit was 300 ml, dus toch echt wel genoeg. Met een fles lukte dit weer niet op bed, dus met veel ondersteuning , zijn rechter been sleepte mee, naar de toillet gebracht. Nadat hij geplast had, hier lukte het wel, viel hij flauw op de wc, hij werd helemaal wit en we droegen hem snel terug op bed. Daar kwam zijn kleur langzaam weer terug. De oncoloog zei later dat dit wel vaker gebeurde met kinderen met een volle blaas in zo’n conditie. Die ochtend zagen we de oncoloog weer. Toen bij het gesprek met de oncoloog het woord Sonde viel, dook Jarno onder de dekens. Hij heeft hier nog een trauma van, maar omdat eten en drinken niet makkelijk gaat en ook het slikken nog extra is verslechterd, werd dit toch genoemd. Er werd afgesproken dat als hij minimaal 1000 ml vocht per dag binnen kreeg hij voorlopig geen sonde hoefde. Dus een extra stok achter de deur om goed te drinken. Ook een neurologe kwam opnieuw testjes met hem doen. Dat ging nu veel beter nu hij wakker was. Omdat zijn klachten wel zo plotseling optraden, dacht zij meer aan een herseninfarct dan de tumor, dus daarom zou Jarno vandaag nog opnieuw een CT-scan krijgen, maar nu met contrastvloeistof (een Angiogram). Hierbij zijn de bloedvaten goed te zien en kan zo bekeken worden of er een bloedvat verstopt zit. Ook moesten we nu toch het meest moeilijke gesprek hebben met jarno wat je als ouders kan hebben met je kind. Dat de dokters hem niet meer beter konden maken. Hij vroeg dan ook: “Ga ik dan dood ?”. Verschrikkelijk om daar dan ja op te moeten geven. Maar we kunnen de waarheid nu niet meer voor hem verborgen houden. Hierna moest hij uiteraard erg huilen. Om 12:00 was Jarno mogelijk ook hierdoor al weer zo moe, dat hij spontaan in slaap viel. Iets voor 14:00 werden wij gehaald door de verpleging, want de CT-scan ging nu gebeuren. Omdat Jarno nog het infuusje inhad van gister avond hoefde hij niet opnieuw geprikt te worden. Een CT-scan duurt niet zo lang, dus we konden al weer snel terug naar zaal. Daar stonden Tante Trudi en Chantal ons al op te wachten. Zijn eerste bezoek dit keer hier, een uurtje later kwam Debby met Fabian. Ook met Fabian moesten we het zware gesprek hebben en ook nu werd Jarno erg verdrietig. Fabian kreeg wel jeuk in zijn oog, maar kon (nog) niet huilen. Daarna moest de DVD weer aan, zo zijn kinderen zeggen ze. Wij schakelen iets minder makkelijk.
Ook Mariëtte Dolk die we ook goed kennen van onze eerste ziekenhuis kennismaking kwam ons even steunen. Fabian bleef hierna bij ons in het ziekenhuis en wij gingen een broodje eten. Tussen door alleen maar spelletjes doen met Jarno. Na het eten kwamen Willem en Sven om Fabian weer op te halen en ook nu weer na een spelletje gingen zij rond 20:00 uur naar huis. De oncoloog kwam oook nog even kijken hoe het met ons en Jarno ging. Wat een uren maakt die man. Hij had ook de huisarts al weer ingelicht. Tijdens de avond dienst werden wij nog verrast door een “oude” bekende vepleegkundige, Annelies. Met haar hadden wij 4 jaar terug veel goed contact en zij regelde zelfs dat er een DVD werd gemaakt o.a. op school bij Jarno. Toen zij dan ook zag dat ze een Jarno moest verzorgen had ze zoiets van, het zal toch niet. Maar helaas, het was wel de Jarno die ze al kende.
Opname in het Sophia :(
Vrijdag 30 juli 2010: Aan het eind van de morgen kwam juf Anja even langs om te kijken bij Jarno. Bij haar hadden we vorige week de BBQ gehad, dus ze kwam even kijken hoe het met de Spareribs-eter was. Jarno lag op ons bed weer moe te zijn en een DVD te bekijken, want televisie was niet mogelijk. UPC gaf geen signaal meer door en ondanks dat we een storing met hoge urgentie hadden doorgegeven en uitgelegd waarom, kwam er niemand. 13:00 Uur kwam dr. Schuurs ook nog even kijken, want hij was net weer terug van vakantie. Hij regelde gelijk dat we wat proefpakketjes Nutrilondrink zouden krijgen, zodat we konden kijken of Jarno dat zou lusten. Sinds het afplakken van Jarno zijn oog, werd dat wat rood. Wij dachten door het afplakken, maar volgens de dr. dus echt een oogontsteking, dus ook daar een zalfje voor. Anja hield intussen Fabian bezig, dus dat kwam mooi uit. 14:30 Uur kwamen opa en oma, maar omdat wij een beetje wilde praten en Jarno een spelletje wilde doen, mocht hij Reno bellen. Jarno had nog niet neergelegd of hij stond al voor de deur. Zo graag wilde hij! Helaas moest Jarno om 16:30 uur weer erg overgeven, dus daarna was het spelen even wat minder, want hij moest wel even bijkomen. Was erg wit daarvan. Om 17:00 uur werd Reno weer opgehaald en toen zijn moeder (Natasja) hoorde dat we nog naar de apotheek moesten, is zij voor ons even heen en weer gereden. Heel lief. Opa en oma nog maar eens uitgelegd hoe een mobiele telefoon werkt, want het is toch wel makkelijk als wij hun kunnen bellen en zij ons. Om 17:30 stond alles ook op papier hiervoor en gingen zij naar huis. Desiree kwam nog even langs om onze was weer op te halen! Wij gingen de van Debby gekregen bami eten en Jarno at voor een groot gedeelte een broodje HotDog. Daarna was hij toch wel weer erg moe en bracht Ron hem naar boven. Omdat hij zo erg moe was, droeg hij hem. Daar kon hij weer een DVD kijken (iets anders kon nog steeds niet, dankzij UPC). Wij gingen de rommel van het avondeten opruimen tot Ron om 20:00 uur Jarno hoorde huilen boven. Bleek dat Jarno iets op de tv niet goed kon zien en daarvoor dichter naar de tv was gegaan en daarbij zijn evenwicht was verloren (volgens hem zelf). Zijn rechterarm ving hem echter niet goed op, waardoor hij tegen de rand van het bed viel. Toen Ron boven kwam probeerde hij met zijn linker arm rechtop te zitten en bleek rechts echt niets te doen. Na hem op bed gelegd te hebben, gekeken naar zijn rechter been, maar dat ging wel omhoog. Rechts was gewoon voor een groot gedeelte uitgeschakeld. Toen Ron zei: “Wat een rot ziekte zit er toch in je hoofd”, begonnen zowel Jarno als papa erg te huilen. Het is ook wel erg schrikken, ook al weet je dat zo iets mogelijk is met een tumor die steeds groter wordt. Cobywas intussen ook boven gekomen. Het was wel duidelijk dat we zo niet naar Debby en Willem konden om Popstars te gaan kijken. Toen Ron hun aan het afbellen was, ging Coby met Jarno naar de toillet, toen bleek dat hij dus ook totaal niet op zijn rechter been kon staan. Er zat gewoon geen kracht meer in. Ron ging bij de buurvrouw Mary een digitenne kastje lenen, want Jarno was ook al zo teleurgesteld dat Popstars nu niet door ging. Helaas had zij geen los Digitenne kastje, dat zat ingebouwd in de tv, dus kregen we “gewoon” heel de tv mee !! Dus Jarno kon zelfs op grootbeeld toch nog naar popstars kijken. Heel erg lief ! Intussen gingen we verder met telefoneren naar het ziekenhuis. Helaas hebben we daar al een hotline mee, alleen ging het doorschakelen naar de dienstdoende oncoloog tot 4 keer mis, maar even later kregen we een telefoontje terug, dat we maar naar het Sophia moesten komen. We moesten hier zelf 112 voor bellen, dus dat maar gelijk gedaan. Na 20 minuten kwam de ambulance voor rijden en ging Ron met Jarno mee en de intussen terug gekomen Desiree ging met Coby mee. Debby was intussen ook gekomen en nam Fabian onder haar hoede. Om 22:30 waren we in het ziekenhuis en werd Jarno helemaal onderzocht. Er werden verschillende testjes gedaan, bloed afgenomen, enz. Om 0:00 uur viel Jarno dan ook helemaal uitgeput in slaap. Na een uurtje ging hij half slaperig door de CT scan heen, want ze moesten zeker weten dat het geen hersenbloeding was. Hierna kwam er nog een neurologe, maar neurologische testen doen met een bijna niet wakker krijgend kind is niet handig. Hierna kwam de oncoloog weer met ons praten. Ze hadden geen bloeding gevonden, dus de voorlopige conclusie was toch dat de tumor te groot was geworden en hij daardoor die uitval nu had. Om 2:00 uur namen we afscheid van Desiree die ons de hele tijd had bijgestaan en gingen wij naar de afdeling. We mochten beide blijven slapen bij Jarno en een uurtje later lagen wij dan ook klaar wakker bij een slapende Jarno. Uiteindelijk toch in slaap gevallen voor een heel kort nachtje.
Controle bij dr. Reddingius (oncoloog) voor de 2e kuur.
Dinsdag 27 juli 2010: Om 9.45 uur werd Fabian opgehaald, door Thomas en Anouk en moeder Poppema , want Fabian mocht met ze mee naar KinderJeugdVakantie land in de Ahoy ! Wel erg leuk voor hem dus weer, ook omdat hij daar nog nooit geweest is. Vanmorgen een serieus gesprek gehad met Jarno over zijn ziekte. Jarno begon er zelf ineens weer wat opmerkingen over te maken. Dus voor ons weer een opening om er weer wat meer over dóór te praten. Dat hij toch wel érg ziek is en het ondanks de medicijnen en chemo niet erg veel beter gaat en zelfs slechter. Toen Ron het over Paultje en de Draak ( een Dvd over kinderen met kanker die we ooit eens via de VOKK hadden besteld ) had en hij vroeg wat er zou gebeuren als De draak won in plaats van de chemokaspertjes ( uit een boekje gekregen van het Sophia destijds), daar had hij niet over nagedacht. Had geloof ik niet verwacht dat Paultje dan dood zou gaan. Zeer aangrijpend om zulke gesprekken met je /ons kind te moeten voeren. Emoties komen dan dus ook wel weer los (mama). Later op de ochtend hebben we nog de pedagogisch medewerkster Conradien hierover gebeld. En met haar (weer) ca. 45 minuten aan de telefoon gezeten. Wel prettig voor ons om ook met een deskundige over dit soort aangrijpende “toestanden” te kunnen praten. Volgens haar doen we het echt nog steeds wel goed. Iedereen is natuurlijk anders en ieder kind is anders, maar zelf ken je je kind(eren) het beste en handel je naar je gevoel en dat is eigenlijk altijd goed. Tussen de middag heeft Ron even gauw kibbeling gehaald op de markt, zodat Jarno (waarschijnlijk) lekker zou gaan smikkelen. En jáwel, deze keer ging het eten er lekker in , al zei hij óók nu weer dat hij moeilijker kan slikken.
Even na 14.00 uur zijn we afgereisd naar Rotterdam, onderweg zat Jarno nog steeds erg vermoeid in de auto. Tot onze verbazing gaat hij niet eens Nintendo`n ! Maar mogelijk zit hij nu ook wel met z`n gedachten ergens anders… De afspraak was om 15.00 uur, maar natuurlijk liep het weer uit, maar om 15.30 uur mochten we dan toch de spreekkamer in van dr. Reddingius(oncoloog). Nu gelijk met z`n 3-tjes naar binnen. Hij had ons gisteren , telefonisch, al verteld dat hij pas na de tweede en soms zelfs na de derde Chemo kuur mogelijk resultaat kan zien. Even te voren was Jarno bloed geprikt , d.m.v. een vingerprik. De bloedwaardes bleken dus goed genoeg te zijn om deze tweede kuur van start te laten gaan ! Aangezien we nu dus vandáág i.p.v. morgen (woensdag) hier waren, kon Jarno vanavond al gelijk starten (de kuur hadden we al in huis). Dus de komende dagen worden ook wel weer spannend , wat betreft hoe of het gaat met zijn verdere conditie. Gaat hij nóg vermoeider worden ? Gaat hij weer (meer) misselijk worden ? Hoofdpijnklachten ? Etc, etc, etc. Ook wordt Jarno`s buik/blaas nog onderzocht/bevoeld , want Jarno heeft het er ook regelmatig over dat hij steeds zo`n aandrang heeft te moeten plassen , maar als hij dan op toilet zit , komt er tóch niks ! De arts voelde niet dat er (te)veel urine zou achter blijven (anders zou Jarno eigenlijk ook buikpijn moeten hebben ) , dus hij kon er nu niet een oorzaak voor vinden. Dr. Reddingius heeft aan Jarno zelf ook nog even extra het een en ander uitgelegd. Dat de dokter best teleurgesteld is dat het nu met Jarno toch in korte tijd behoorlijk slechter gaat , dat het dus jammer is dat zo te merken de eerste kuur niet veel gedaan heeft. Dat dat niet gunstig is. Op dat moment stelt Jarno dan geen vragen. Luistert wel aandachtig. En over opereren, dat dat niet kan, dat het (o.a) op een te lastige plek zit en dat bestralen in het hoofd niet voor een tweede keer kan. I.v.m. het niet kunnen focussen van zijn ogen (scheel zien) belde dr. R. naar de oog-poli, daar konden we dus gelukkig deze middag toch nog (net) terecht. Daar werd geconstateerd dat zijn re-oog sterk achteruit is gegaan, qua lezen. En dat zijn li-oog vanaf het midden niet meer naar links kan. Dit wordt veroorzaakt door beknelling van de oogzenuw (die er voor zorgt dat het oog naar links draait), zeer vermoedelijk door tumorgroei. Niet best dus , al vermoedden we dat zelf ook al wel. Om minder last te hebben van het dubbelzien (want dat is na zaterdag niet meer overgegaan), is het voorstel gedaan om één oog ( links) af te gaan plakken. Dit heft niet de oorzaak op, maar dan zal het kijken/zien voor Jarno mogelijk minder vermoeiend zijn. Het afplakken hoeft niet de hele dag is ook afhankelijk van wat hij doet. En dan loopt hij hopelijk ook wat minder snel tegen bijv. een muur op ! De afspraken balie was inmiddels al gesloten, dus dat kon niet meer geregeld worden. Maar de oogarts zei al dat Jarno dan op korte termijn nog wel weer gezien moet worden (mogelijk komende dinsdag dan weer). Om iets na 17.00 uur gingen we uiteindelijk het Sophia uit. Ook op de terugweg zat Jarno niet te nintendo`n !
Om 17.30 uur hebben we Fabian bij de fam. Poppema in Spijkenisse dus , opgehaald. Hij heeft een erg leuke dag gehad en had ons heel wat te vertellen. Máár…. wilde ook wel heel snel informatie weten hoe het allemaal gegaan was met zijn broer in het ziekenhuis hoor. We hebben de kinderen én onszelf vanavond maar verwend met spareribs (met name Ron én Jarno`s favoriete eten) en patat erbij gebakken. Ongezond, maar wél lekkerrrrrr. Daarna zijn Jarno en Fabian samen in bad gegaan en lagen ze uiteindelijk rond 21.30 uur weer samen op één kamer, klaar om de nacht in te gaan. Wij kregen vriendin Amanda nog op “visite” en erg fijn met haar bijgepraat. Een latertje geworden.
Slikklachten.
Maandag 26 juli 2010: Jarno ook vandaag weer erg moe, alleen maar liggen, liggen, liggen. Wij hebben in de loop van de ochtend naar het Sophia gebeld met vragen/ opmerkingen / zorgen over de bijkomende slechte ontwikkelingen van de afgelopen dagen . Ook de oncoloog vond het toch wel beter hem iets eerder te zien, maar maandag was niet meer mogelijk. Wel dinsdag om 15:00 uur, dus dat afgesproken. Is maar 1 dag eerder dan onze vorige afspraak ( woensdag 28-7), maar tóch. ’s Middags kwam vriendin Sandra en dat kwam heel goed uit, konden wij even naar een nieuwe wasdroger gaan kijken. Want zij was gelukkig bereidt dan wel iets langer te blijven en dus konden wij naar een witgoed zaak samen. Toen Sandra kwam lag Jarno weer op bed vanwege hoofdpijn en hevige vermoeidheid. Maar zij hield hem wel in de gaten, dus wij konden met een gerust hart even weg. De wasdroger was redelijk snel besteld en na een snelle boodschap weer terug naar huis. Daar was Jarno intussen weer beneden en deed gezellig weer een spelletje Rummikub. Bij het avond eten klaagde hij over het slechter kunnen slikken.. Wederom schrikken voor ons ! Hij heeft al wel langere tijd last van speeksel verlies , maar slikklachten met eten / drinken had hij nog niet eerder aangegeven. Wéér reden voor zorg en angst dus.
Bioscoop
Zondag 25 juli 2010: Na het aankleden (wat niet meeviel), zijn we naar de ochtend voorstelling in de bioscoop gegaan van “De Bonte Brigade”. De ochtend voorstelling is voor maar 5 euro en is ook lekker rustig, dus nu wel lekker natuurlijk. Vòòr we naar de bios gingen lag Jarno al continue lánguit op de bank , héél moe te zijn . Het was inderdaad heel rustig in de bioscoopzaal en Jarno lag lekker gedurende de hele film, tegen Ron’s arm , te kijken. Uitbundig gelachen heeft hij niet, ook al was de film wel érg leuk, maar hij had het toch wel naar zijn zin. Gewoon té moe. Bij terugkomst ging het eten er niet / nauwelijks in en…. wilde hij gelijk naar bed en….. nog maar nét daar , moest hij overgeven ! In de middag kwamen Peter en Annie vd Corput op visite en na een paar uurtjes rust was Jarno weer redelijk opgeknapt en kwam weer naar beneden en hebben we met z’n allen een spelletje “Spookslot” gedaan (héél wat rondes). Toen fleurde hij gelukkig weer een beetje op. Fabian werd nog opgehaald door Thomas en pappa Poppema voor een ritje naar de McDonalds. Die zei uiteraard geen nee en bij thuiskomst hadden ze ook een happymeal speeltje bij zich voor Jarno. Heel lief allemaal. ’s Avonds gemerkt dat de droger niet meer droogde. Mag ook wel na 17 jaar !!!, maar toch, hij had wel een betere tijd uit kunnen kiezen om het te begeven. Jarno ligt normaal op een halfhoog slaper en sinds een week ligt Fabian op zijn kamer te logeren, maar vanaf vandaag Fabian en Jarno maar omgeruild. Jarno in het lagere logeerbed en Fabian op de hoge. Jarno is toch te wankel om hem met vertrouwen in en uit het bed te laten gaan. Beide vonden het niet erg.
Jarno ziet dubbel :(
Zaterdag 24 juli 2010: Heel de dag rustig aan gedaan, Coby ging in de middag met vriendin Desiree nog even een kadootje halen in Hoogvliet en daar dronken ze samen ook nog wat bij La Place en rond 18 uur zijn we naar onze achterbuurvrouw gegaan, juf Anja, waar Jarno vaak bij zat voor type les. We waren bij hen uitgenodigd voor een barbecue party en als je dat zegt tegen Jarno…. Nadat hij lekker wat spareribs ophad is hij voor de televisie gaan zitten voor de leukste homevideos op SBS 6 . Om een uur of 20:30 kwam hij bij ons zitten en vertelde toen waar we al zo bang voor waren… Hij zag dubbel. Shit, shit, shit. Het gaat allemaal veel te snel.
Spelen bij juf Esther
Vrijdag 23 juli 2010: Ron werkte vandaag KPN thuis . Deze middag ging Jarno uit! Hij was nl. uitgenodigd bij juf Esther om daar een middagje te komen spelen. Uiteraard wilde hij dat heel graag en ondanks zijn slechtere toestand hebben we toch doorgezet. Juf Esther en haar kinderen kwam Jarno even na 13 .00 uur hier ophalen . Hij heeft het dan ook heel erg naar zijn zin gehad met onder andere zelf meegenomen bordspelletjes, maar ook voor (op het bed van de juf !!! ) Playstationnen , samen met Noah , was hij wel te porren. Naderhand wel heel erg moe,( was de avond ervoor ook wel erg laat geworden ) maar hij had het er wel voor over. Coby was na 13.30 uur even met Fabian naar winkelcentrum in Oud_Beijerland gegaan. Onder andere even naar de Bart Smit, want het Lego kadootje, wat Fabian maandag van de Doe een Wens Halers had gekregen had hij al. Maar … hij kreeg toen het bonnetje , zodat hij er iets anders voor kon gaan kopen. En dat werd dus weer iets van Bakugan ! Dus die had het vanmiddag zo ook wel naar zijn zin.
Jan en Mark van Oostende
Donderdag 22 juli 2010: Ron was overdag aan het KPN werk in Den Haag. Coby had vandaag een mindere dag, het viel haar allemaal érg zwaar. Het valt niet altijd mee je maar sterk te houden. ’s Avonds kwam Jan van Oostende met zoon Mark langs en moest er dit keer een spelletje Rummikub gedaan worden. Uiteraard werd het veel te laat, maar naar bed willen… Ho maar. Jan zei ons later nog wel dat hij het moeilijk vond om te zien dat Jarno in die 2 weken al zo achteruit gegaan was en was diep geraakt hierdoor (hij had Jarno op 7 juli voor ’t laatst gezien)
Tante Ria en tante Trudi op visite geweest.
Woensdag 21 juli 2010: Vandaag iets beter, maar wel erg moe en sloom. Alles lijkt teveel moeite. ’s Middags kwam Marleen met Damian, dus toen heeft hij lekker met Damian op de bank zitten Nintendo’n. Tante Ria uit Zuidland , die ook kwam , bracht nog de lekkere grill worst mee die hij zo lekker vindt. ’s Avonds kwam Tante Trudi met al weer een kadootje voor hun. Jarno kreeg een Mighty Beanz baan, waar al zijn Mighty Beanz vanaf kunnen buitelen. Fabian kreeg een Bakugan die hij zelfs nog niet had. Dus allebei helemaal blij.
Bernisse
Dinsdag 20 juli 2010: Ook vandaag tussen de middag ineens over gegeven. De middag verder op bed gelegen, maar wel met de tv aan. Deze mocht niet uit. Omdat Ron vandaag thuis kon KPN werken, zijn we aan het eind van de dag weer naar de Bernisse gegaan. Dit keer ook een vriendje van Fabian mee, Thomas Poppema. Het viel ons daar erg op dat Jarno niet meer recht liep, hij had moeite met zijn coördinatie. Ook met focussen van zijn ogen leek hij meer moeite te hebben. Ook had hij er minder plezier en ging meer bij ons zitten, tegen de benen van Ron voor de steun, om wat in een puzzelboekje te doen.
Stichting “Doe een wens” komt langs.
Maandag 19 juli 2010: Vanavond kwamen er 2 dames ( wens Halers ) van de stichting “Doe een Wens”. Zoals afgesproken om 19:00 uur en ze waren heel stipt op tijd ! De dames waren nog maar net binnen of Fabian vertelde hen al dat de grootste wens die Jarno had, absoluut niet door hun vervuld kon worden. Uiteraard had hij het over geen hersentumor/kanker hebben. De bedoeling was dat er één mevrouw zou schrijven en de ander zou praten en vragen met Jarno, maar het liep iets anders. De één werd compleet bezig gehouden door een jongetje die het enorm veel en uitgebreid over Pokémon had, de ander werd compleet bezig gehouden door een jongetje die het over Bakugans had. Dus niet helemaal volgens plan, maar beide wilden ze van alles vertellen. Toen ze na een uur en 3 kwartier weg gingen, wisten ze dat Jarno nog 2 grote wensen had. De 1e was naar Pokémonday, eind augustus in Walibi World. De 2e was naar Disney land Parijs. Wel zei hij daarop: “Maar dat is toch veel te duur voor jullie”, waarop zij zei: ” Lieve jongen ,maak jij je daar maar niet druk over !”. Nu gingen ze hier een rapport over schrijven en dan gaan andere mensen (de Wens Vervullers), kijken welke wens het wordt en hoe hij vervuld gaat worden. Ook voor ons blijft het dus spannend.
Weer heel erg hoofdpijn
Zondag 18 juli 2010: Ook zondag 18 juli 2010 is Jarno toch ook nog niet echt fit. Erg moe, ligt ook weer met fikse hoofdpijn. Dus ook maar weer die Indometacine, tegen de hoofdpijn gegeven.Die heeft hij meerdere dagen niet nodig gehad, maar nu dus duidelijk wél. Coldpack ook maar weer op zijn hoofd gelegd. Hij bleef hangerig/beroerd en ’s middags maar op ons bed gelegd. Eerst keek hij rustig televisie, maar even later was hij vertrokken. Een groot gedeelte van de middag heeft hij dus liggen slapen. Wel duidelijk dus dat hij erg beroerd was. Hierna (17:00 uur) was hij aardig opgeknapt en heeft daarna aardig meegegeten. (gebakken aardappeltjes, gestoofde appeltjes en een stukje gehaktbal). ’s Avonds at hij zelfs nog een aantal Marsmallows. Omdat het weer even zo goed ging, zijn we nog even naar de McDonalds gereden voor een ijsje, ook wel zo leuk voor Fabian, want dit was geen leuk weekend ook voor hem niet. Morgenavond komen er 2 dames van de Stichting Doe een Wens om de wens bij Jarno “op te halen”. Spannend en confronterend en dubbel…… De 1e wens die Jarno nu zegt is nog steeds :”Dat ik een gewone jongen ben, zonder hersentumor en dat niemand dat heeft”. Zijn 2e wens was 1000 wensen. Zijn 3e wens dat hij rijk is, maar zijn 4e wens wordt….. Daar gaan ze 1,5 uur voor uittrekken!
Jarno gevallen
Zaterdag 17 juli 2010: Zaterdagmiddag om 13.30 uur is Jarno behoorlijk lelijk gevallen in onze achtertuin, Ron had hem naar buiten "gestuurd" om wat aardbeien van onze plant in pot, achterin tuin, te plukken, máár ….. hier is hij niet eens aangekomen. Nog maar nét buiten kwam hij ten val. Jarno was (té) sterk onder invloed van de medicatie ( Gabapentine ) tegen die zenuw pijnen , die hij vanaf afgelopen woensdag voorgeschreven had gekregen. De dosering moest opgebouwd worden ( waren nog niet eens aan de hóógst toegeschreven dosering ), maar met deze 200 mg. was Jarno duidelijk niet goed af. Suf ,vermoeid , duizelig , coördinatie stoornissen ….!!! Duidelijk de bijwerkingen die er vaak bij voorkomen ! Zit ook een gele sticker op dat doosje , nou die zit er duidelijk niet zómaar op ! Eigenlijk begon dat wankelen vrijdagmiddag ook al . Toen gingen we ( Ron en Coby met Jarno ) eind van de middag nog even voor nieuwe schoenen voor Jarno op stap. Want in zijn enige, oude paar, zat in één van de zolen een gat ! Maar toen, vrijdagmiddag, liep Jarno dus ook al erg onstabiel en vermoeid te zijn. Aan de linker kant van zijn gezicht dus meerdere schaafwonden, knie en hand ook geschaafd. En bril was ook niet meer in goede staat ( gelukkig géén kapot glas /glas in oog/gezicht ! ). Dus later in de zaterdag middag ook nog naar de opticien gegaan. Kon gelukkig nog redelijk hersteld worden. Montuur en een glas wel beschadigd ook, maar daar doen we het nog maar mee. Allemaal erg geschrokken en ontdaan , en Coby zelfs later op de dag "gewoon" boos/opstandig/verdrietig. Alleen door die medicijnen je kind zo achteruit zien gaan , is ook weer niet niks ! Zodoende hebben we zaterdag middag naar het Sophia gebeld, met de dienstdoende oncoloog. Medicatie mocht dus terug naar de 100 mg. waar we mee gestart hadden ( we vertikten het om hem nog die 3 x dgs. 200 mg. te gaan geven, laat stáán 3 x dgs. 300 mg. ! ) Om kwart over zes zaterdag avond konden we dus die 100 mg. capsules in de apotheek ophalen. 's Avonds niet meer gegeven hoor ! Pas zondag morgen weer hervat.
Stichting “Doe een wens”
Zaterdag 17 juli 2010: Vanmorgen om 9.30 uur belde er een mevr. van de Doe een Wens Stichting. Zij was dus benaderd door een medewerkster van de oncolgie afdeling uit het Sophia. We wisten al wel dat Jarno daarvoor aangemeld zou gaan worden. Maar tóch overviel ons dit telefoontje, het is toch nog erg confronterend voor ons. Dat Jarno daar nu zélf voor op de lijst staat / in aanmerking komt ( het hele gezin )…… Er worden dus formulieren naar ons toegestuurd (zullen morgen vast al wel arriveren) en vervolgens komen er dan 2 personen thuis om het een en ander met Jarno (en ons) te bespreken. Er achter gaan komen wát nou zijn wens zal zijn …. Tot nu toe heeft hij bij ons al meerdere malen één en dezelfde wens geuit, maar die is helaas, helaas, onvervulbaar !!! “Dat ik een “gewoon” kind ben en gèèn ziekte /hersentumor heb”. En dat niemand ziek is ! “
Opnieuw naar het Sophia
14 juli 2010: Vanmiddag, 14 juli 2010, opnieuw naar het Sophia ziekenhuis geweest. We begonnen met een gesprek met een maatschappelijk werkster. Zij (Mariska ) belde ons gisteren voor het eerst, aangezien de oncologisch verpleegkundig consulente, Maria de Jong, die afgelopen maandag 12 juli hier op huisbezoek was, om het een en ander met ons ouders door te spreken. Een aantal opmerkingen /vragen van ons stuurde zij door naar de maatschappelijk werkster. Zodoende vandaag gelijk al een persoonlijk gesprek met haar ( we moesten immers vandaag tóch al naar een afspraak in het Sophia ) Met haar een goed gesprek , al zal dat dan niet zo vaak meer zijn, want ze is zwanger en zal begin augustus met zwangerschapsverlof gaan. Wel gaat ze nog een brief maken om naar KPN te sturen met extra (medische) informatie hierin. Mogelijk helpt dat ook op het werk. We kregen wel een goed gevoel bij haar en dat praatte dus wel makkelijk.Na enige tijd ,werd er tijdens het gesprek naar haar gebeld door de oncologie poli, dat dr. Reddingius , de oncoloog , al op ons zat te wachten. Dus het gesprek werd (helaas) iets korter en wij naar beneden. Hier bleven de jongens ook weer even op de gang zitten met hun Nintendo en konden wij even rustig met de arts spreken. Naar aanleiding van onze waarnemingen (Jarno had van de eerste chemo kuur tóch wel behoorlijk last, laat sinds anderhalve week af en toe wat speeksel lopen, heeft sinds enkele dagen pijn in zijn linker been/kuit, hoofdpijn na chemo een stuk verminderd en soms zelfs weg), heeft hij dus tegen de pijn in het been, extra medicijnen voor geschreven. Deze verzachten deze pijn door de zenuwen wat te verdoven. (vermoedelijk komt de pijn door de “kwade” cellen die dus zenuwpijn kunnen veroorzaken, deze pijn kan dan wisselend door het hele lichaam voortkomen). Dit moeten we dan 2 weken aankijken. Nadeel is dat Jarno daar wat suf door zou kunnen worden ! Daarom wordt de dosering ook langzaamaan opgehoogd. Helpt het, dan gaan we hiermee door, helpt het niets, is dit in ieder geval geprobeerd en kunnen we die medicatie weer stoppen. Verder heeft hij hem nog onderzocht (been bevoeld ), maar kan verder niets bijzonders ontdekken. We gaan dus op de ingeslagen weg door en bekijken dus keer op keer of er iets anders moet gebeuren. Hierna is er nog d.m.v. een vinger prik wat bloed afgenomen, maar die uitslag hebben we niet meer gehoord. Wel koos Jarno na de bloedafname, een kaartje uit voor zijn broertje van Thomas de Trein. Lief hè. Hierna zijn we nog een lekker ijsje gaan eten bij….. Mc Donalds, al hadden ze het lekkerste ijs (Mc Flurry Magnum) al weer vervangen door een andere. Jammer hoor. Ook wilden ze beiden het onlangs verkregen Shrek speeltje ruilen voor een andere, maar helaas, die waren niet op voorraad. De volgende afspraken ( maatschwerk + oncoloog) staat gepland op 28 juli. Ook dan wordt weer bloedbeeld bepaald en afhankelijk hoe dat eruit ziet wordt gezegd of de volgende (de tweede chemokuur) volgens planning dóór kan gaan……
7 juli t/m/ 13 juli
7 juli t/m 13 juli 2010: De afgelopen dagen , vanaf zijn 11 e verjaardag (7 juli) gaat het tot nu toe, dus best aardig met Jarno. Afgezien van de hierboven beschreven “lichte klachten” dan. We zijn dan ook verschillende keren, met die hele warme dagen, een aantal uurtjes naar het recreatie gebied De Bernisse geweest .Met name ook voor Fabian héél belangrijk ! Dat niet de hele zomervakantie bestaat uit ziekte en perikelen…en hij de indruk krijgt dat er geen normale / leuke dingen gedaan worden. Jarno heeft de afgelopen dagen ook héél veel gespeeld met zijn beste vriendinnetje Geeske. Hij vindt het dan ook érg jammer dat zij vanaf a.s. zondag 14 dagen op vakantie gaat. Zal haar gaan missen.
Het meest verschrikkelijke bericht wat je als ouders kan krijgen !
Vrijdag 25 juni 2010: Om 8:45 eerst Fabian uitgezwaaid, want hij ging vandaag wél op schoolreisje naar Duinrel. Jarno's juf Mariëlle had het kettinkje die ze afgelopen woensdag had gekregen van Jarno om, zodat Jarno er op deze manier toch een beetje bij zou zijn. Erg emotioneel. Om 10:00 moesten we ons melden bij de eerste hulp. Er was geen behandel kamer vrij op de oncologie, daarvan daan bij de eerste hulp. Na een gesprek met een verpleegkundige en de neurologe dr. van Beieren kregen we te horen dat hij door de MRI moest. Hij zou een korte MRI krijgen. We konden gelijk door naar binnen, ging opeens wel erg snel. Omdat het een korte zou worden, bleven wij beide gewoon staan en hielden zijn voet vast. Dit doen we altijd, want dan weet hij dat we bij hem zijn. De korte MRI werd echter steeds langer en langer. Uiteindelijk kwam er iemand binnen die contrast vloeistof bij hem moest inspuiten. Jarno was hier uiteraard niet op voorbereid, want hiervoor moest hij wel geprikt worden. Uiteraard viel dit niet erg mee, maar de MRI kon weer verder. Achteraf was het dus "gewoon" een lange MRI geworden. Ook zag Coby door het half geblindeerde raam wel steeds meer specialiisten staan. Allemaal slechte tekens. Nadat we terug waren in de behandel kamer was het weer lange tijd wachten. Uiteiendelijk moesten Jarno en papa naar de toilet. Bij terugkomst was dr. Catsman opeens aanwezig en dat terwijl ze eigenlijk geen tijd had voor ons…. Coby had in dat eventjes al gevraagd: "moeten we ons zorgen maken?", "ja, heel erg" had ze gezegd. Jarno bleef in het kamertje achter en wij gingen mee met dr. Catsman en daar kregen we het meest verschrikkelijke bericht te horen wat je als ouder kan krijgen ! De vlek van de vorige keer was nu 2x zo groot en er waren 2 tumoren bijgekomen. Alle drie kleurden nu wel aan door de contrastvloeistof, dus duidelijk dat de kanker terug was. En wel in alle hevigheid, want in 3 weken tijd 2x zo groot en 2 erbij. Opereren niet mogelijk voor alle drie de plekken, bestralen kan niet een 2e keer, dus het enige wat nog kan is chemo. De hoop is dat deze chemo het proces nog wat kan vertragen, maar er is weinig hoop meer. Daarna hebben we Jarno erbij gehaald om het slechte nieuws te vertellen. Tegen hem hebben we verteld dat de kanker weer terug was, dat het er nu 3 waren en dat het heel ernstig was en er weer gestart zou worden met chemo kuren. Jarno vroeg zich toen wel af of hij weer een port-a-cath zou moeten krijgen of of hij weer kaal wordt. Ook maakte hij zich al erg druk over zijn verjaardag en kinder feestje. Heel erg heftig allemaal. Na afloop van het gesprek hadden we wel even wat tijd nodig om weer wat tot ons zelf te komen, daarna zijn we even naar Tante Dieny en Oom Ruud gegaan om even een schouder te hebben….
Na het avondeten kwam de tijd weer dat we Fabian van het schoolreisje moesten ophalen. We zijn zo laat mogelijk vertrokken, wilden niet al gelijk moeilijke gesprekken aan. Enige tijd later hebben we het aan Fabian verteld. Hij schrok uiteraard erg, maar ging daarna weer verder over Duinrel. Het moet nog even bezinken.
Jarno opnieuw uit school gehaald
Woensdag 23 juni 2010: Vandaag opnieuw gebeld door school om Jarno op te halen, weer zo’n erge hoofdpijn. De dag was al slecht begonnen met overgeven, maar omdat het vandaag meester en juffen dag was, wilde hij toch absoluut naar school. Hij zei: “Als het niet gaat haal jij me toch op ?” tegen Coby. Bij ophalen gaf hij het cijfer 8 aan zijn hoofdpijn, dus zo erg was het nog niet eerder geweest. Hij was er dan ook erg aan toe. Toen ook direct besloten dat het niet handig was dat hij vrijdag nog mee zou gaan met het schoolreisje naar Duinrel. Dat was vragen om moeilijkheden. 2 dagen achter elkaar al op moeten halen. Veel op bank gelegen thuis. Intussen met ziekenhuis gebeld, want dit gaat niet goed. Na veel afwachten op telefoon kregen we een afspraak voor vrijdag 25 juni 2010.
Jarno uit school gehaald
Dinsdag 22 juni 2010: Vandaag gebeld door school om Jarno op te halen, hij heeft zo’n erge hoofdpijn. Gelukkig mocht ik (Ron) vandaag thuis werken en omdat Coby even een boodschapje aan het doen was, haalde ik hem gauw op. Veel op bank gelegen thuis.
Gehoortest
Vrijdag 18 juni 2010: Jarno voor een gehoortest naar Sophia, dit om te kijken naar uitvals verschijnselen. Voor de uitslag moeten we nog even wachten.
Nog niet bekend wat de vlek is
Woensdag 16 juni 2010: Opnieuw overleg na het overleg van de specialisten. Niets nieuws uitgekomen, nog steeds niet bekend wat het is. Over 3 maanden nieuwe MRI, eerst wilde hij 6 maanden. Afwachten op uitval verschijnselen. Wel een gehoortest omdat die zenuwen vlak langs die plek lopen.
Naar Rijndam voor controle
Vrijdag 11 juni 2010: Alles goed, dus ondanks MRI geen verslechtering van motoriek. Wel een volgende afspraak gemaakt met Rijndam Ringdijk om te kijken wat voor fiets het best bij hem past, op zijn huidige fiets moet hij helaas toch teveel moeite doen om ergens te komen.
Uitslag MRI: Niet goed
Dinsdag 8 juni 2010: Vandaag zijn we terug geweest voor de uitslag van de MRI van Jarno die vorige week gedaan was. Ze hadden dus iets gezien wat er op de vorige MRI niet zat, maar het lijkt geen nieuwe tumor te zijn, maar wat het wel is, is onbekend. Een tumor hoort namelijk aan te kleuren door de contrastvloeistof en dat doet deze niet. Ook klaagt Jarno de laatste tijd telkens over hoofdpijn en dit helpt uiteraard ook niet mee. Volgende week hebben we nu weer een afspraak, waarbij meerdere specialisten nog eens goed hebben gekeken. Hopelijk kunnen die nog iets zeggen, maar er is ook grote kans dat we langer moeten wachten op een nieuwe MRI waarbij ze dus weer gaan vergelijken. Dus helemaal waardeloos zo. Weer afwachten met die spanning.
De jaarlijkse MRI
Woensdag 2 juni 2010: Vandaag moest Jarno weer door de MRI. Dit moet nu 1x per jaar gebeuren. Dit keer voor het eerst zonder Port-A-Cath, want die is vorig jaar verwijderd en tijdens de MRI moet hij contrast vloeistof ingespoten krijgen. Dus nu moest hij in zijn hand geprikt worden. Hij zag hier van te voren wel heel erg tegen op. Gelukkig viel het heel erg mee, want door de toverzalf (emla zalf) voelde hij er niets van. Hij vroeg zelfs: "Zit hij er al in ?", maar later zei hij dat het toch wel een beetje pijn deed. 😐 Als troost kreeg hij van ons een grote opblaasbare voetbal, waar hij 's avonds nog lekker met de kinderen uit de buurt gespeeld heeft. Volgende week krijgen we pas de uitslag, dus dit keer moeten we wat langer wachten en ook al gaat het best wel goed met hem, dat blijft heel spannend.
Hier nog een leuke foto tijdens onze mei vakantie in Duitsland met een harnas met hondenkop.
Naar de oogarts
10 maart 2010: Ook vandaag weer een bezoekje bij het ziekenhuis gepland. Nu voor de oogarts, maar hier geen bijzonderheden, dus na alle controles weer gauw weg.
Hier nog een mooi plaatje van Kom in de Kas
Weer 2 centimeter langer
9 februari 2010: Weer 4 maanden geleden dat hij bij de groeidokter was, dus zijn lengte moest weer gecontroleerd worden. 2 Centimeter erbij, mooi resultaat.
Jarno weer gegroeid
13 oktober 2009: Vandaag is Coby met Jarno weer naar de endocrinoloog Dr. Drop gegaan. Hij is nu 1,40 meter, vorig jaar 1,31 dus 9 centimeter gegroeid. Dat is dus een goed resultaat en het groeihormoon welke hij dagelijks krijgt, doet dus goed zijn werk. De dokter wilde nog wel bloed hebben, maar dat mocht later en dat is ook gebeurd, een paar dagen later in Spijkenisse.
Operatie Jarno voor verwijderen Port-A-Cath
26 augustus 2009: Vandaag is Jarno geopereerd voor het verwijderen van zijn Port-A-Cath. Deze is 3 jaar geleden ingebracht voor de chemo en andere medicijnen. Omdat hij deze niet meer echt nodig heeft en deze wel iedere 3 maanden doorgespoten moet worden en hij nalsnog geprikt moet worden, stond deze al gepland om te worden verwijderd. Voor de vakantie al een oproep gehad, maar die werd, nadat we het Jarno verteld hadden, gecanceled vanwege te weinig personeel. Vandaag ging het wel door. Om 7:45 moesten we in het Sophia zijn. Er waren 3 operaties gepland, maar Jarno was de laatste. Om 9:50 ging hij met Coby naar boven en om 12:15 waren ze weer beneden. De ingreep zelf duurde iets van 10 minuten. Jarno had moeite weer wakker te worden, want hij sliep heerlijk. Na het eten van een boterham, wat drinken en verwijderen van het infuus mochten we om 13:45 weg. Eerst wilde meneer echter nog een broodje frikandel eten in het personeels restaurant. Dus dat maar eerst gedaan. De bruine boterham met melk hagelslag was hem niet bevallen. De frikandel ging er beter in. Bij thuiskomst moest hij nog aan iedereen trots zijn kastje laten zien. Die had hij meegekregen in een potje.
Uitslag van MRI en HETU spreekuur
19 mei 2009: Vandaag tijdens het , jaarlijkse , HETU spreekuur (hersentumoren spreekuur) krijgen we de uitslag te horen van de MRI die vorige week gemaakt is. De uitslag is wederom goed en ook al gaat het heel goed met Jarno, blijft dit toch altijd een heel spannend moment.
De oncoloog heeft ons al vaker gezegd dat het maar weinig gebeurd dat er juist op het moment van de MRI foute dingen worden geconstateerd, meestal zijn er dan tussentijds al "verkeerde" verschijselen of klachten. Maar ondanks zijn woorden, blijven wij als ouders spanning houden en voelen ten tijde van de MRI dagen !
Tijdens het HETU spreekuur komen er , om de beurt allerlei disciplines (doktoren) langs die destijds of nu nog steeds bij Jarno betrokken waren / zijn:
Een vervangster van dr. Drop, de endocrinoloog: Jarno`s groei gaat goed ; weer iets erbij . Vanaf de start van dagelijkse groeihormoontoediening (oktober 2008), gaat zijn groeicurve nu gelukkig weer omhóóg ! Gelukkig (nog) geen tekenen van vervroegde puberteit te zien, want óók dit zou weer kunnen optreden in verband met de aangedane hypofyse (door de bestraling destijds).
Psychologe, mevr. Dessing: Alles goed , we hadden wéér een flinke vragenlijst moeten invullen, de leerkrachten van Jarno moeten dit nu ook wéér doen !
De radiotherapeut , dr. Nowak ( van de bestraling destijds): Heel positief over zijn geestelijke conditie. Was volgens hem was dit ook te zien aan de haren van Jarno. Anders komen de haren minder goed terug na de bestraling. Aan de achterkant van Jarno`s schedel blijf je altijd wel verminderde haargroei zien, omdat dáár de mééste bestraling heeft plaatsgevonden. Dr. Nowak blijft het nog steeds héél bijzonder vinden dat Jarno na onder andere de zware nabehandeling, behoorlijk goed functioneert op een reguliere basisschool ! Dit is toch wel een flinke uitzondering !
Neurologe, dr. Catsman: Zij gaf ons de uitslag van de MRI ! Wij zaten inmiddels al geruime tijd in het spreekuur en nog niemand had ons iets laten weten ! Wij waren dus heel opgelucht en blij met haar mededeling . Ze was héél tevreden over Jarno, zij vond `m weer erg vooruitgegaan sinds een jaar geleden. De reflexen in zijn armen lopen nog wel iets achter. Het gevoel in zijn benen en voeten waren nu veel beter. De zenuwen die waren namelijk (erg) aangetast en beschadigd door de chemo Vincristine. De zenuwen in zijn voeten zijn voor een heel groot gedeelte weer aangegroeid, verbeterd en hersteld. Vorig jaar had zij de uitspraak gedaan dat het mogelijk ook blijvend beschadigd zou zijn, maar dit was dus gelukkig heel duidelijk verbeterd ! Er zou nu nóg steeds gevolgen van de chemo in zijn armen, handen en vingers aanwezig zijn ! Maar ook hier zou nog vooruitgang te boeken kúnnen zijn. Ze zei ook dat Jarno nog steeds nìet aan het einde van zijn revalidatieproces zit !
Oncoloog dr. Reddingius: Hij gaf nogmaals de uitslag van de MRI. Een volgende afspraak volgt nog. Jarno is sinds kort ook op de wachtlijst voor verwijdering van zijn Port-a-Cath gezet . De oproep hiervoor kan best nog wel máánden duren zo heeft de cirurg dr. Meeusen, ons verteld. Tot nu toe moet de P-A-C nog elke drie maanden doorgespoeld worden, omdat -ie anders verstopt zou raken. Dus dat zou dan weer wat afspraken (én prikmomenten voor Jarno) gaan schelen. Het verwijderen van de P-A-C houdt echter niet in dat Jarno dan genezen verklaard wordt . Dit om misverstanden te voorkomen !!
Al met al was het dus wel weer een intensief middagje, maar wel één met een goede uitkomst.
Jarno op de wachtlijst en een MRI
14 mei 2009: Het is al weer zoooooo lang geleden, dus maar weer eens naar het Sophia voor een afspraak met de chirurg. Hij komt nu op de wachtlijst voor het verwijderen van zijn port-a-cath. Deze zal er toch een keertje uit moeten en die moet toch elke 3 maanden worden doorgespoten. Dus elke 3 maanden weer een prik, omdat hij anders verstopt raakt. Omdat Jarno nu alleen nog maar geprikt hoeft te worden voor contrastvloeistof bij een MRI, is deze dus niet meer zo hard nodig. We krijgen dus over enige tijd (kan wel 6 maanden duren) een oproep hiervoor. Afwachten maar.
Vandaag ook weer een MRI om te kijken of er niets veranderd is en er niet opnieuw een tumor is gaan groeien. Jarno deed het weer keurig en bleef heel goed liggen tijdens het half uur in dat herrie makende apparaat. Gelukkig wel een koptelefoon op met dit keer geen Chipz muziek, maar Pokémon muziek. De uitslag krijgen we volgende week dinsdag. Dus wel even wachten.
Jarno afzwemmen voor B-Diploma, gehaald !!
Zaterdag 25 april 2009: Vandaag mocht Jarno afzwemmen voor zijn B-diploma. Omdat hij laatst met een oogontsteking zat, kon het niet door gaan, maar vandaag was dan toch de grote dag.
Hij mocht zelfs nog even een grapje uithalen met papa, mama, oma, opa en Oom Ruud en Tante Dieny….. Bommetje !!!
Hij deed uiteraard weer ontzettend goed zijn best en het resultaat was er ook naar, Hij heeft zijn B-diploma !!!
Naar Endocrinoloog Dr. Drop in Sophia
Dinsdag 21 april 2009: Vandaag naar de endocrinoloog Dr. Drop in Sophia. Deze bewaakt de groei van Jarno sinds hij begonnen is met het groeihormoon. Nou, het werkt uitstekend, Jarno is vanaf oktober vorig jaar nu 4 centimeter gegroeid. Dus een uitstekend resultaat. Hij zit nog wel aan de ondergrens, maar is zit weer voortgang in.
Oogarts Sophia
Dinsdag 14 april 2009: Vandaag ging Coby met Jarno naar de oogarts in het Sophia. Dit voor zijn controle. Nu waren beide ogen wat beter geworden, dus 2 nieuwe glazen nodig. Daarom ook maar een andere bril, was wel weer nodig. Zie hier het resultaat na een weekje wachten….
Wings for Life vanuit Sophia




Oog ontstoken en hard gevallen.
Zaterdag 14 maart 2009: Omdat Jarno zijn oog ontstoken lijkt en steeds roder wordt en meer pijn gaat doen, langs de huisartsenpost gegaan. Deze schreef een gel voor en dan moet het binnen een paar dagen beter zijn. Bij thuiskomst maakte Jarno een iets te ondoordachte beweging en ging in de woonkamer vol op zijn gezicht. Scheelde niet veel of we konden gelijk weer terug naar de dokter. Maar hierna ziet hij er nog erger uit, kijk maar…
De gel hielp niet genoeg en er volgende nog een bezoek aan de huisarts. Ook daarna ging het niet veel beter en ook zijn andere oog ging meedoen, dus de 19e maart volgde er zelfs nog een ziekenhuis bezoek. Met deze druppels kwam gelukkig wel alles goed.
Naar Sophia voor doorspoelen
10 maart 2009: Vandaag na heel lang weer eens een gesprek met onze oncoloog Dr. Reddingius. Tijdens dit gesprek ook een afspraak gekregen voor een gesprek met de chirurg om de Port-A-Cath te verwijderen. Maar voor nu moest hij wel doorgespoten worden. Dit moet elke 3 maanden, anders raakt hij mogelijk verstopt.
Jarno op de schaats en gevallen !
Zondag 11 januari 2009: Afgelopen vrijdag is Jarno voor het eerst sinds het begin van zijn ziekte weer eens op het ijs geweest. Wel voornamelijk op de slee, maar toch. Dit was met school en ik (Ron) mocht mee om hem te begeleiden. Het grootste deel van de tijd ging helemaal goed, maar op het laatst kreeg hij het toch wel erg koud. Dus iets eerder terug naar school.
Gisteren gingen we met Coby erbij het ijs op. Fabian was er niet bij, want hij was naar een kinderfeestje.
Helaas op het eind (we wilden net naar huis gaan), viel hij hard op het ijs en hield een pijnlijke pols over.
De pols bleek toch ook de volgende dag nog zo pijnlijk, dat Coby met Jarno toch maar even naar de huisartsen post is gegaan. Na het maken van een foto bleek hij gelukkig niet gebroken, maar alleen gekeusd.
Uitslag Psychologisch onderzoek
Dinsdag 6 januari 2009: Ook dit jaar moeten we weer regelmatig terug naar het Sophia, zo ook vandaag. Dit keer voor de uitslag van het psychologisch onderzoek. De uitslag is goed, dus we hoeven niet meer terug te komen gelukkig. Er zijn wel wat aandachts puntjes, maar niets verontrustends.
Naar Sophia voor kinderpsycholoog
Dinsdag 2 december 2008: Vandaag het 2e gesrpek met de kinderpsycholoog. Nu met Jarno alleen. Intussen wij ook een gesprek, dus we werden wel bezig gehouden. Hierdoor werd wel alles weer opgerakeld, dus best wel weer emotioneel.
Later op de dag ook nog een gesprek op school met de ambulante medewerkster, fysio, school over zijn voortgang. Dus best wel weer een druk dagje zo.
Naar Sophia voor endocrinoloog Dr. Drop
Donderdag 27 november 2008: Vandaag naar Sophia voor endocrinoloog Dr. Drop. Deze kijkt weer naar de voortgang van zijn groei na het starten van toedienen groeihormoon. Hij was goed tevreden, want Jarno was 8 mm gegroeid. Dit is netjes volgens plan.
Naar Sophia voor kinderpsycholoog
Dinsdag 25 november 2008: Vandaag naar het Sophia voor een gesprek met de kinderpsycholoog. Hiervoor al veel vragenlijsten in moeten vullen, ook door school. Dit om een totaal beeld te krijgen of Jarno extra hulp nodig heeft. Vandaag het eerste kennismaking gesprek met de ouders erbij. De volgende keer krijgt Jarno een gesprek zonder ouders.
Naar Rijndam Ringdijk voor steunzolen aanmeten
Maandag 24 november 2008: Vandaag weer naar Rijndam, maar nu naar Rijndam Ringdijk voor steunzolen aanmeten. Het aanmeten ging allemaal heel snel. Over 2 weken moeten we weer terugkomen
Uitslag van de MRI
Dinsdag 18 november 2008: Vandaag gebeld door Dr. Reddingius, de uitslag is goed. Op naar de volgende over een half jaar.
Naar Sophia ziekenhuis voor MRI
Dinsdag 11 november 2008: We begonnen eerst met aanprikken van zijn port-a-cath, want dat is nodig voor de contrastvloeistof. De MRI werd een uur later i.v.m. baby die voor moest. 14:10 onder MRI, ½ uurtje geduurd, ging goed. Nadat de naald verwijderd was, konden we weer huiswaarts. Voor de uistlag moeten we wachten tot volgende week dinsdag.
Weer naar Rijndam
Maandag 10 november 2008: Vandaag opnieuw naar Rijndam, want Rebecca (fysio) en Els (ergo) willen hem even bekijken. Natuurlijk vonden ze hem goed vooruit gegaan. De rolstoel en aangepaste stoelen thuis en op school zijn nog goed voor hem. Het schrijven en fietsen wordt nog over nagedacht.
Dag van kinderziekenhuis Sophia naar Ameide

De mensen van 1,2…8 Entertainment uit Nieuwegein waren de gehele dag door als een rode draad door het programma aanwezig met goochel acts ,ballonnen acts, ed.

In Ameide kregen we o.a. een demonstratie ambachtelijk glasblazen van Glasentertainer Willem Buyse

en een demonstratie met tamme uilen van Tessa en Gerrit de Boom.

Na de koffietafel gingen we met de bussen naar Leerdam alwaar we gingen varen op de Linge met Rederij Leerdam. Was een hele leuke dag zo.
Naar Revalidatiecentrum Rijndam en Oogarts Sophia
Donderdag 16 oktober 2008: Vandaag naar Dr. Tersteeg van Rijndam. Ze was heel tevreden, zelf gaat zij wel weg in Rijndam, dus de volgende keer een ander.
Vervolg afspraken gekregen voor ergo en fysio voor aanpassing steunzool, spalken, rolstoel, enz. Hierna naar de oogarts in het Sophia. Zijn linker oog was iets verbeterd van +2.75 naar +2.25, dus hierna maar weer naar de opticien.
Begonnen met Groeihormoon
Vrijdag 10 oktober 2008: Vandaag curus gehad in het prikken van het groeihormoon in het Sophia. We mochten eerst oefenen op een stapel servetjes, daarna op ons zelf, zodat ook wij weten hoe het voelt. Uiteraard zat er nog geen groeihormoon in, dus we worden niet nog groter. We gebruiken hierbij een pen die niet met een naaldje werkt, maar het medicijn met grote kracht uit een heel klein gaatje perst. Dit om het weer iets minder pijnlijk te maken, maar uiteraard voel je het wel. Uiteindelijk ook op Jarno moeten doen, nu wel met echt groeihormoon. Het was niet heel erg pijnlijk, maar een beetje toch wel hoor. Vanaf vandaag moeten we dit nu elke avond doen, tot ongeveer zijn 15e of 16e jaar.
Fabian jarig
Terugkomdag ZieZoZomerZooi kamp
Zaterdag 20 september 2008: Vandaag weer een terugkom dag van ZieZoZomerZooi kamp. Hier kregen we een DVD uitgereikt die gemaakt was tijdens de week die Jarno daar had mogen mee maken. Natuurlijk was er ook weer van alles te eten, drinken en te doen.
Jarno mocht wat voorlezen uit zijn dagboek.
Hier nog een doorzaag act .
Groeihormoon
Donderdag 18 september 2008: Vandaag naar de Endocrinoloog Dr. Drop. Deze dokter kijkt naar de groei van Jarno.
Door de bestraling werkt zijn hypofyse niet meer zo goed en deze maakt het groeihormoon aan. Jarno moet dus vanaf nu elke avond voor het slapen gaan een prikje gaan krijgen voor dit middel. Hij krijgt dit voor het slapen gaan, omdat normaal ook ’s nachts het groeihormoon in het lichaam vrijkomt. Dit wordt zoveel mogelijk nagebootst, daarom ’s avonds. Door een aantal testen die hij heeft gehad (waaronder 2 dagopnames) werd dus duidelijk dat hij zonder niet zo groot gaat worden. De verwachting zonder is ongeveer 1.50 meter. Voor een jongen wel erg klein, dus hebben we toch maar gekozen voor deze lange weg. Hij is er namelijk niet snel mee klaar, waarschijnlijk moet hij hier tot zijn 15e of 16e mee doorgaan. Het zelfde dus als het lichaam het zelf aan maakt. Binnenkort krijgen we uitleg hierover.
Vakantie !!!
Vrijdag 15 augustus 2008: Vandaag vertrokken naar Slagharen voor onze grote vakantie. We hebben een bungalow in vakantie park Hellendoorn, dus niet atractie park Hellendoorn, maar daar zijn we wel regelmatig geweest 😉
Een lief konijntje op een kinderboerderij.
Helaas ook een dagje regen bij Kasteel Bentheim
Nog met Treintje Bello
Daarna nog even lekker in bad als kabouter Plop !!!
Weer even doorspuiten
Dinsdag 12 augustus 2008: Vandaag weer naar het Sophia voor het doorspuiten van zijn Por-a-Cath. Dit is het kastje voor de medicijnen welke onder zijn huid zit. Deze moet zolang hij er nog in zit, elke 3 maanden worden doorgespoten. Vandaag dus weer 3 maanden geleden.
Kinderfeestje Jarno
Zaterdag 12 juli 2008: Vandaag houdt Jarno zijn kinderfeestje. Uitgenodigd zijn Damian, Lex, Majorie en Geeske.
Eerst met de Metro naar het Havenmuseum in Rotterdam. Het begon al met een hartelijke ontvangst.
Jarno (de jarige) werd verkleed als kapitein, de rest als matroos.
Een zeeman moet natuurlijk wel leren trosgooien.
Jarno had het goed naar zijn zin.
Het logboek moet nog ingevuld worden. Het was een hele geslaagde middag.
Jarno als de kapitein. Natuurlijk moet je dan wel een serieus gezicht trekken, anders ga je botsen !!
Jarno 9 jaar !!
Maandag 7 juli 2008: Vandaag wordt Jarno 9 jaar !!!
Eindelijk het langverwachte en gezochte Pokémon Master Trainer spel !
Natuurlijk ook een Pokémon taart !
Jarno heeft zijn A-diploma
Jarno weer opgehaald uit ZieZoZomerZooi kamp
zaterdag 28 juni 2008: Helaas, het kamp zit er weer op voor Jarno.
Nog wel even wat foto’s maken, deze mensen hebben er voor gezorgd dat Jarno het zo naar zijn zin heeft gehad.
Jarno weer naar ZieZoZomerZooi kamp
Zaterdag 21 juni 2008: Vandaag Jarno weggebracht naar Elsloo in friesland voor het ZieZoZomerZooi kamp. Dit is een kamp speciaal opgezet voor kinderen met kanker. Dit jaar is het de 2e keer dat Jarno hier naar toe gaat. Nu in een veel betere conditie als vorig jaar, dus we zijn heel benieuwd.
Wij waren vanaf donderdag al in Pipodorp in Oranjestad. Dit ligt vlak bij Elsloo, dus dat scheelt weer als we hem brengen. We zaten daar in een hele leuke omgebouwde woonwagen.
Queenie heeft het ook goed naar de zin.
Het is weer even wennen in Elsloo, maar de kroeltjes helpen wel.
Nog een snel spelletje met zijn broertje en dan moeten de ouders weg.
Nu wel de uitslag van de MRI
Dinsdag 27 mei 2008: We werden vanmiddag gebeld door de oncoloog over de uitslag van de MRI van hoofd en rug Jarno, die vorige week dinsdagmiddag is gemaakt. Het ziet er allemaal schoon uit en er viel niks op aan te merken . Nou , daar zijn we weer heel blij om natuurlijk ! En wilden we jullie dus ook zo gauw mogelijk even laten weten . De volgende MRI staat gepland op 11 november.
Uitslag van de MRI is er nog niet
Woensdag 21 mei 2008: Nadat we bij dr. Reddingius geroepen werden, kregen we te horen dat we nog niet de uitslag kregen !!! Ze hebben dinsdag middag overleg en toen lag Jarno nog op de MRI tafel, dus dit kon helemaal niet. Duidelijk een verkeerde planning gekregen. De uitslag volgt nu volgende week, maar wel balen dat we nu een week moeten wachten.
Weer een MRI voor Jarno
Dinsdag 20 mei 2008: Vandaag mag hij weer door de MRI. Ook nu blijft hij weer heel goed liggen, ondanks dat het ruim een uur duurt, want ook zijn rug wordt bekeken. Uitslag krijgen we morgen al, dus dat is lekker snel.
Neuropsychologisch onderzoek
Dinsdag 13 mei 2008: Vandaag krijgt Jarno een neuropsychologisch onderzoek. Dit duurt 2,5 uur !!!, waar de ouders dus maar even bij mogen zijn. Hij krijgt dan veel vragen, puzzels, spelletjes te doen en daaruit komen ze met een conclusie. Deze hebben we inmiddels gehad en hij kwam (buiten verwachting) heel positief uit de test. Over het algemeen is hij bij alles gemiddeld net zo goed als zijn leeftijdgenootjes. Waar hij wat minder op scoort is geautomatiseerde taken. Dit betekent dat hij voor dingen die hij al kent, meer tijd nodig heeft dan een ander kind van zijn leeftijd. Hiervoor moet hij dan ook tijdsverlenging krijgen op school, onder andere bij CITO toetsen. Zijn korte termijn geheugen waar wij erg bang voor waren als gevolg van de bestraling, blijkt wel goed uit de test te komen, maar moet zijn aandacht dan wel heel bewust getrokken worden.
Naar Disneyland.
Vrijdag 9 mei 2008: Dankzij mailtjes en een brief van vrienden, zijn we uitgekozen door weekblad Vriendin om naar Disney land Parijs te gaan. Vriendin had gevraagd of je iemand wist die hiervoor in aanmerking kwam en waarom. Wij werden hiervoor om 8:00 uur !!!! in ’s Hertogenbosch verwacht, waar we met een bus en 3 andere gezinnen, redactrice Louel en een fotograaf naar Disneyland werden gebracht. We kregen een kamer in Hotel New York, dus heerlijk luxe. Tijdens ons 3 daags verblijf werden een aantal keer wat foto’s gemaakt en hier wordt dan een reportage van gemaakt die eind juni in weekblad Vriendin komt. (Dus allemaal kopen !!) Uiteraard hebben we genoten hiervan.
De Waterpokken
Zaterdag 3 mei 2008: Nadat zijn broertje 2 weken terug de waterpokken kreeg, gaat Jarno ook gezellig meedoen. Voorzal zijn rug krijgt het zwaar te verduren. Hij is de eerste 3 dagen ook erg beroerd en hoge koorts. Dus maar veel in bad met havermout. Dit lijkt te helpen. Helaas gaat hierdoor de geplande MRI ook niet door die we op 8 mei zouden hebben. Deze wordt nu verplaatst naar de 20e.
Jarno krijgt een Groeionderzoek.
Dinsdag 29 april 2008: Zoals afgesproken bij het HETU spreekuur, krijgt Jarno vandaag een groeihormoon onderzoek. Hij kreeg hiervoor een pilletje waar hij helemaal niet slaperig van werd (zei hij) en elk halfuur werd dan bloed afgenomen om te kijken wat de waarde is van het groeihormoon. Hij moet hier slaperig voor zijn, omdat dan juist door de hypofyse het groeihormoon wordt aangemaakt. Het vermoeden bestaat dat deze dus niet meer op volle sterkte werkt en dus mogelijk geholpen moet worden. Na een poosje lag Jarno dus lekker te slapen en wij zaten een boekje te lezen. Toen om 13:00 uur alles klaar was, moest Jarno wel eerst goed wakker zijn en wat hebben gegeten. Vannochtend moest hij namelijk nuchter binnen komen. Hierdoor duurde het toch nog vrij lang voor we naar huis konden, want meneer lag zo lekker. Ondanks het vele slapen overdag, was het ’s nachts ook geen probleem.
Naar Sophia voor HETU spreekuur
Maandag 14 april 2008: Vandaag weer een HETU (hersentumoren) spreekuur. Hierbij zijn we afwisselend alle artsen op 1 middag.
Radioloog: Vrouwelijke dokter was vervanger voor Dr. Noah. Korte termijn geheugen is niet de verwachting dat het nog erg achteruit gaat, mogelijk nog wel iets.
Maatschappelijk werkster en kinderpsycholoog: Een vervolg afspraak gekregen. Dr. Drop, groeidokter: Jarno zit nu aan de onder grens van de grafiek voor zijn leeftijd, dus afspraak voor 29-4 voor een hormonen onderzoek. Hij krijgt dan een pil voor het opwekken groeihormoon, daarna elk half uur bloedafname. Hij wordt daar erg slaperig van. Afhankelijk daarvan moet hij groeihormoon krijgen.
Dr. Catsman: Neurologe, Was erg blij hem zo te zien, zag hem een jaar geleden voor het laatst, vond hem goed vooruit gegaan.
Oncoloog Dr. Reddingius was ziek, voor hem geen vervanger
Jarno zijn eerste spreekbeurt gehouden.

Naar oogarts in Sophia
Vrijdag 22 februari 2008: Vandaag weer naar de oogarts in het Sophia. Zijn bril is goed voor hem, maar hij stelt wel zelf te veel scherp en daardoor krijgt hij juist weer meer moeite met zien. Nog even afwachten. Als het niet verbeterd, moet hij een andere brilsterkte.
Ook zijn Port-a-Cath weer doorgespoten op de oncologiepoli.
Jarno naar logopedie
Maandag 21 januari 2008: Jarno naar logopedie. Omdat hij het zo goed doet en zij weinig meer kan verbeteren hoeft hij voorlopig niet meer terug te komen.
Oud en Nieuw
Maandag 31 december 2007: Omdat we vorig jaar Jarno hadden laten slapen om 24:00 uur en hij daar later helemaal niet blij mee was geweest, vandaag dus maar op tijd wakker gemaakt. Viel niet mee, zijn broertje was eerder wakker. Met z’n vieren van achter het glas naar het vuurwerk gekeken.
Sinterklaas 2007
Woensdag 5 december 2007: Dit keer houden we Sinterklaas bij ons thuis. Ook de Familie Noordermeer en Familie Veltman zijn bij ons. Het is heel gezellig en zelfs Sinterklaas zelf en een aantal pieten komen langs.
Goede uitslag van de MRI !!
Woensdag 21 november 2007: Vanmorgen waren we wéér in het Sophia , wánt… we kregen de uitslag.
Nu kunnen we gelúkkig goed nieuws laten weten : het ziet er goed uit , geen nieuwe narigheid te zien !! Dit is toch weer een enorme opluchting voor ons, want ondanks dat het grotendeels goed gaat , weet je het maar nooit. Zoals sommigen weten hebben we immers heel kort geleden in onze vriendenkring iets dieptriests meegemaakt. En dat maakte ons dan ook weer extra nerveus voor deze komende MRI Nu moet over drie maanden de P-A-C weer doorgespoten worden. En dan over 6 maanden weer een MRI. De Port-A-Cath blijft er in elk geval nog een tijd inzitten. Na de volgende MRI wordt daar pas over gesproken.
Tot zover deze informatie. Groeten van ons 4-tjes.
1e rapport groep 5
Dinsdag 20 november 2007: Jarno heeft vandaag ook zijn eerste rapport van groep 5 meegekregen . Een rapport met heel mooie resultaten !
Jarno weer door de MRI
Maandag 19 november 2007: We moesten naar het Sophia want Jarno kreeg zijn halfjaarlijkse MRI scan. En dan ook gelijk het doorspuiten van zijn Port-A-Cath voorafgaand aan de MRI, ook omdat er contrastvloeistof ingespoten moet worden halverwege de MRI.
Ook zijn we vanmorgen nog in het Rijndam met hem geweest. Daar kregen we de uitkomst van het overleg van fysio-en ergotherapeute en logopediste , zij hebben Jarno in de herfstvakantie “beoordeeld “.
Daar is dus uitgekomen dat hij weer fysiotherapie en logopedie moet gaan krijgen. Dit kan dan wel in Spijkenisse. Dus dat wordt weer pas en meetwerk om het in te plannen .
Sinds kort zit Jarno namelijk op dinsdagmiddag ook op een speciale gymclub (Club Extra). Voor kinderen met een motorische beperking . Woensdagmiddag Fabian naar gym en op woensdagmiddag komt sedert eind september voor Jarno een “spelletjesmevrouw”, ze heet Jolande.
En sinds begin oktober, op zondagmorgen, zitten zowel Fabian áls Jarno tegelijkertijd op zwemles.
Natuurlijk wel op verschillend niveau, want vòòr febr.2006 zat Jarno al geruime tijd op zwemles, maar ja, dat is toen uiteraard helemaal stil komen te liggen.
Jarno en Fabian op zwemles
Zondag 7 oktober 2007: Na lange tijd kon Jarno vandaag eindelijk weer naar zwemles. Fabian oook gelijk opgegeven, dus beide konden ze vandaag weer voor het eerst naar het Rivierabad voor zwemles van zwemschool Goederond. Toen Coby van de week belde om hun op te geven, konden ze gelijk al komen. Fantastisch.
Jarno had wel een beetje zin, maar niet zo heel veel. Was toch wel erg zenuwachtig hiervoor. Toen hij eenmaal weer gewend was, vond hij het toch wel weer super leuk hoor.
Jarno begonnen met 2 ringen om beide armen en kurken om middel. 1 ring om beide armen ging er al gauw af. De zwemjuf vond dat hij het ondanks alles toch wel heel goed deed. Fabian vond het ook heel leuk om op zwemmen te mogen, maar kreeg halverwege oorpijn door zijn oordoppen. Dit temperde zijn enthousiasme fors natuurlijk. Maar even volgende week afwachten, want nu zei hij: “Ik ga nooit meer naar zwemmen !”
Jolande komt spelletjes doen met Jarno
Woensdag 26 september 2007: Vanaf vandaag hebben we een mevrouw die elke week wat met Jarno komt doen. Omdat we een PGB (persoons gebonden budget) hebben gekregen is dit mogelijk. Ze heet Jolande en ze komt heel de middag om met Jarno iets te doen wat hij leuk vindt. Natuurlijk zijn dit meestal spelletjes, maar ook gaat zij met hem indien nodig naar fysio. Hierdoor wordt Coby meer ontlast en kan zij meer tijd vrijmaken voor Fabian.
Jarno weer een bril
Woensdag 5 september 2007: Vandaag Jarno zijn nieuwe bril opgehaald.
Naar het Sophia
Sophia-MCRZ Goodwilldag 2007
De rondvlucht duurt ongeveer een half uur en gaat via Delft, naar de kust bij Scheveningen, langs het starnd naar Hoek van Holland en terug via de Nieuwe Waterweg over de havens naar Rotterdam, een hele mooie route waarop veel te zien is. In en naast de hangar zijn er demonstratie’s van de brandweer (met spelletjes om zelf mee te doen). De politie van Rotterdam is aanwezig met politiehonden en een paar voertuigen en laat zien hoe er vingerafdrukken van boeven genomen worden.
De douane neemt de slimme geldhonden mee, die kunnen ruiken of iemand ergens geld verstopt heeft ! In de hangar zijn enkele flight simulators opgesteld waarop de kinderen naar hartelust kunnen vliegen…
Wij waren hier dus ook voor uitgenodigd en zoals je kunt zien is het een hele geslaagde dag geworden.
Gipsen voor nieuwe spalken
Vrijdag 17 augustus 2007: Omdat zijn tenen bijna over de rand van zijn spalken heen groeien, wordt er vandaag begonnen voor het maken van nieuwe spalken. Hiervoor worden nu dus zijn benen ingegipst, waarna deze gipsen aftreksels gebruikt worden als mal voor zijn nieuwe spalken. Ook nu mocht hij weer zelf uitzoeken welke kleur het wordt en het wordt…. brandweer figuurtjes.
Weer naar Sophia
Woensdag 15 augustus 2007: Vanwege een 5-tal keer overgeven tijdens onze vakantie en slechte eetlust, maar weer een afspraak gemaakt met het Sophia. Zoals verwacht moesten we láng, héél láng wachten. Echter wat we nìet verwacht hadden : de eigen dr. (Reddingius) was er niet (meer). Die was dus ziek naar huis gegaan vanwege een hele fikse oogontsteking, waardoor hij dus o.a. de computeruitslagen niet zelf meer kon lezen , werd ons verteld. Zodoende moesten de wachtende patientjes overgenomen worden door andere artsen. Wij waren er dus om 12.15 uur en even na half drie was Jarno dan aan de beurt. De dokter moest vòòrdat wij waren ook nog eerst naar een overleg waar hij niet onderuit kon. Dus tja……dan duurt het allemaal wel effe. Het was wel lief dat de verpleegkundige op den duur kwam vragen ( wij waren er toen nog als enige in de wachtruimte) of ze ons iof Jarno iets kon aanbieden ? Een tosti stelde ze Jarno voor . Maar néé ……daar had -ie weer geen trek in. Uiteindelijk liep hij met haar mee om een ijsje uit te zoeken. Dat werd een raket. Ik had voor ons zelf al wel boterhammen meegenomen (we zijn er enigszins op ingesteld zou je bijna zeggen ?? ), dus die hadden we rond 13. oo uur al op zitten peuzelen hoor. En ook in het koffieapparaat hadden ze nu de sleutelbos laten hangen , dus er hoefde nu geen 55 ct. in voor koffie/thee. Toch aardig hè.
De andere dokter heeft dus na aanhoren van ons verhaal, Jarno`s buik weer handmatig onderzocht. En constateerde toch nog / weer dat er (vooral) aan de rechterkant in de darmen nog (té) veel ontlasting zit. Toch wilde hij nu ook wel een foto van de buik laten maken. Dus…. naar een andere gang en daar weer wachten tot hij aan de beurt was. Maar dit duurde niet zo héél erg lang hoor. Meeste werk was nog het aan en uitkleden. Toen weer even wachten of de foto gelukt was. O ja, na de eerste foto bleek dat de röntgenoloog vergeten was de plaat eronder te leggen ! Lekker slim ! Zeker ook te druk vor hem vandaag ofzo ?? Gelukkig kwam hij daar wel achter voordat Jarno weer van de tafel was en weer aangekleed was zeg ! Na weer even wachten hoorden we dat de foto was gelukt , dus … weer terug naar de oncopoli en melden dat we terug waren. Inderdaad , zijn foto bevestigde wat zijn handen hadden gevoeld. Dus……… de movicolon is weer opgehoogd. Nu 2 x dgs. 2 zakjes en 5 dagen achter elkaar een clysma geven. Volgens de dr. moeten we een lange adem hebben. het kan best een kwestie van weken of zelfs maanden zijn voordat het goed zit in de darmen. Waardoor dit allemaal komt ? Volgens hem niet(s) te maken met naweeën van de bestraling en chemo. Maar goed ….. evenwel toch lastig en vervelend. Nu als het goed is, de 28e, weer terug. Dat was ook de officiële afspraak die er al stond sinds mei . Deze twee keren zijn er tussen gelast op ons (mijn) verzoek .
Weer naar Sophia
Maandag 23 juli 2007: Vanwege de slechte eetlust en het toch regelmatig overgeven weer een afspraak gemaakt in het Sophia. Door een andere dokter gezien en bekeken. Deze constateerde veel harde ontlasting, dus movicolom en 3 dagen clisma’s. Dan afwachten, maar zij verwacht dat het dan beter gaat.
We hebben een jong poesje erbij.
Zaterdag 23 juni 2007: Vandaag kwamen wij Jarno weer ophalen. Omdat we er al om 10 uur moesten zijn, hadden we weer gebruik mogen maken van de caravan van Marijke. Dat scheelde dus heel veel met opstaan. Toen we daar aankwmamen, stond als al gepakt, dus na nog even napraten, konden we na het inpakken weer vertrekken. ZieZoZomerZooiKamp was hiermee weer afgelopen. Over een aantal maanden is er nog een bijeenkomst hiervan, waarbij we een DVD krijgen met video materiaal. Heel leuk en we wachten dan ook met spanning hierop.
Daarna zijn we (weer) naar Tante Gerda gegaan. Dit keer om een poesje mee te nemen. Zij had een zwangere poes verzorgd die was komen aanlopen. Hier waren 4 kittens uit geboren en natuurlijk knden wij dit niet laten lopen. We gingen daar dus weg met een poesje.
Kampdag vrijdag 22 juni 2007
Vrijdag 22 juni 2007 (Door Jarno): Toen werden we wakker. Toen gingen we eten. Toen gingen we naar de huifkar en daar mochten we in zitten. We gingen een half uurtje rijden. Daarna gingen we pannenkoeken eten. Ik nam een pannenkoek met poedersuiker en stroop.
En toen we klaar waren, moesten we naar buiten, want er kwamen neppe piraten. En toen moesten we allemaal spelletjes doen; ring gooien, kogelschieten, en ze hadden een schatkist bij zich. Toen ging de hoofd piraat slapen. En toen ging een kind de sleutel afpakken van de hoofd piraat en toen maakte hij er mee de kist open en kwam er speelgoed uit. Alle kinderen kregen wat. Ik heb een paarse lachzak. en toen deed dat kind de sleutel weer om de hoofd piraat zijn nek. en toen ging die weer gauw zitten en toen hielden we het cadeau achter onze rug en toen gingen ze weg. en de hoofdpiraat hete Arie en de kinderen riepen steeds Arie.
Kampdag donderdag 21 juni 2007
Donderdag 21 juni 2007 (Door Jarno): Eerst werden we wakker. Daarna gingen we eten. Toen we klaar waren met eten, toen gingen we sportdag doen. We werden in allemaal groepjes verdeeld. Ik zat bij Daniëlle, Mark, Bryan en verder weet ik het niet meer. We gingen eerst limbodansen, daarna gingen we ringen gooien en toen was er pauze. En toen gingen we weer verder. Toen gingen we slinger aapjes slingeren. en toen gingen we buffalo rijden en er tussen gingen we eten. En toen was even later de prijsuitreiking. Team A was eerste , in Team A zat ik en team F was tweede.
Toen gingen we zwemmen en toen spoot ik alweer iedereen nat en de mevrouw van het restaurant. En toen gingen we eten. en toen was er karaoke, maar dat vond ik niet leuk, dus ik dee met Bert en Kars mens-erger-je-niet en toen karaoke afgelopen was, gingen we naar bed.
En toen hebben we voor gelezen uit het dinoboek van Ruben.
Het was een leuke dag.
Kampdag woensdag 20 juni 2007
Woensdag 20 juni 2007 (Door Jarno): We zijn wakker geworden. daarna gingen we eten. En toen we klaar waren met eten toen gingen we voetballen. Er waren twee meneren van SC Heerenveen. En toen gingen we allemaal spelletjes doen: voetbalflipper, voetbaldarts, snelheidsschieten. Toen we klaar waren kregen we een voetbal shirt, een voetbal en een tas met een boekje van hoeveel punten ik heb gescored.
Toen gingen we eten. En daarna gingen we bowlen. Dat vond ik heel erg leuk. Ik had 41 punten. Ruben had 46 punten. Ryan had 58 punten en Rutger had ook heel veel punten (bij de 40 en de 50).
Toen was er een zanger bij het kamphuis op het grasveld. Daarna hadden we gebarbeqeut en ik heb op: Kippenpoot, mayonaise, ketchup, gebraden worst en appelmoes en patat. En toen gingen we een ijsje eten en toen gingen we naar bed.
Het was een leuke dag.
Kampdag dinsdag 19 juni 2007
Dinsdag 19 juni 2007 (Door Jarno): We zijn wakker geworden. En toen gingen we met zijn alle naar de dierentuin in Emmen met de bus. En daarna waren we in de dierentuin. Toen waren we in dit geweest: het Dinomuseum, haaien, olifanten, vissen. Toen kwam er een mevrouw met een Afrikar, daar mochten we allemaal vakjes open trekken. Daar kon je alles over dieren weten.
Ik had in een winkeltje een dino gekocht. En als je op een knopje drukt, maakt de dino geluid. Daarna gingen we eten. Dat was patat, frikandel, ketchup, mayonaise en appelmoes. Toen was er een mevrouw in het restaurant en die was net naar Afrika geweest. En toen moesten we allemaal foto’s van dierren raden wat voor dier het was. En toen we klaar waren, kregen wij nog een ijsje. En daarna gingen we weer met de bus terug naar het ZieZoZomerZooiKamp.
Kampdag maandag 18 juni 2007
Maandag 18 juni 2007 (Door Jarno): We zijn eerst wakker geworden, toen zijn we naar het bos gegaan. We moesten allemaal opdrachten doen en we moesten een rups maken van kinderen en begeleidsters. en toen was het als een zebra gekleed en we hadden ook een girafe gezien, dat was Gillis.
We zijn daarna terug naar het huisje gegaan. En toen gingen we konijntjes, kippen, hazen en kuikens en een hondje aaien en vasthouden. En een zwart konijntje ging op mijn schoot liggen slapen. Ik was daarna op de rug van een kameel gereden.
En toen gingen we zwemmen. Ik ging toen weer op iedereen spuiten. Eerst droeg Herbert mij en daarna Carla. En toen werden Bert en Daniëlle in het water geduwd met kleren aan. En toen had ik heel vaak op Bert gespoten en op Gillis en Daniëlle. Ik moest twee keer plassen. En toen gingen wij eruit.
Na het zwemmen gingen we eten. Na het eten deed ik een spelletje samen met Bert. En daarna zijn we naar bed gegaan. En ik vond het een leuke dag.
Kampdag zondag 17 juni 2007
Zondag 17 juni 2007 (Door Jarno): Toen we wakker waren, waren we gelijk naar het zwembad gegaan. en toen had ik heel veel keer tegen Zeger gespoten, helemaal vaak tegen Bert en toen gingen we eten. en toen gingen we met ze allen een schilderij maken. We gingen toen eten. en daar na gingen we met zijn allen naar Speelstad Oranje.
En daar gingen we in wat attracties. Het treintje vond ik heel leuk. De fietsbaan vond ik ook heel leuk. We zijn ook in een band geweest die in het water lag. Ik had een hartjes lolly gekocht. Het was een rooie. En een surprise ei en een ijsje, maar die had ik niet helemaal op. Toen zijn we weer terug gegaan. We hebben toen mens-erger-je-niet gedaan. en toen gingen we eten en daarna gingen we naar bed. Ik lag op een nieuwe kamer, omdat Zeger weg gegaan was. ik lag op de kamer met Ruben, Ryan en Rutger.
We gingen met zijn allen van onze groep op onze kamer lezen. Danielle heeft voorgelezen uit Saskia en Jeroen. Daarna zijn we gaan slapen.
Ik vond het een leuke dag.
Kampdag zaterdag 16 juni
We zijn eerst een tekening gaan maken en toen wisten we wie iedereen was. Zeger, Carla, Daniëlla, Rutger, Ramond, Ruben, Sylvia, Bert, Herbert, Daphne, Damijsne, Ryan.
Toen zijn we gaan eten. Een beetje lekkere macaroni. En als toetje hadden we nog een schaaltje met vla, yoghurt en siroop. Na het eten gingen we oefenen om te "jumpen". En toen gingen ze de jongens nadoen die het goed konden. Ze gingen buiten oefenen en binnen optreden.
Toen we klaar waren, deed ik met een jongetje nog een spelletje (Harry Potter). Daarna gingen we naar bed.
Ik vond het een leuke dag.
Jarno naar ZieZoZomerZooi kamp
Omdat Jarno pas om 15:00 uur op het kamp mocht zijn, zijn we eerst nog naar een rommelmarkt gegaan in de buurt. Hierna zijn we Jarno gaan wegbrengen. Na het doornemen van wat bijzonderheden, het installeren op zijn kamer en koffie drinken, moesten wij afscheid nemen van hem. Best wel moeilijk om hem nu echt alleen te laten, want we mochten niet even tussen door langskomen. Dit natuurlijk ook om geen heimwee op te roepen. Dus na een uurtje hebben we nog even geknuffeld en zijn weg gegaan. Jarno was intussen al een spelletje zeeslag met iemand aan het doen, dus hij had al geen oog meer voor ons. (Gelukkig!). We hadden aan Jarno een schriftje gegeven waar hij alles wat hij mee maakte in kon schrijven, dus zijn verslag volgt nog hierna van zijn week.
Jarno naar kamp brengen
Omdat Jarno naar het ZieZoZomerZooi kamp mag in Elsloo (Friesland), gaan we vandaag die richting op. We mogen namelijk in de caravan van Marijke en Daniël vertoeven in Havelte. Vanaf hier is het nog maar een kort stukje naar Elsloo. Overdag zijn de jongens nog naar school gegaan en Ron naar zijn werk, dus we vertrokken pas tegen 18:00 uur. Onderweg zijn we nog gestopt bij een McDonalds, maar mede dankzij de files waren we pas rond 22:30 in Havelte. Duidelijk later dan gepland.
Wat minder mail
Goede uitslag van de MRI
De MRI
Fabian mag weer uit het ziekenhuis
Fabian zijn keelamandelen, maar gaat niet helemaal goed
Schoonmaak
Spelletjes
Op visite bij Marijke en Daniël
Fabian in de krant
Marleen jarig
Koninginnendag
Op visite bij Tante Ursula en Oom Erwin
Coby naar de kapster
Thomas eet mee
Sandra eet mee
De laatste Chemo !!!!!
Oranje Disco
Werkstoeltje voor op school, duurt iets langer
Fam. van Oostende op visite
Broodje hamburger bij Karwei
Naar de tandarts
“Opzomeren” in voortuin
Eén na laatste chemoshot
Jarno 10 minuten te laat
Weer sollicitatiegesprek
Pokémon spel bij Tante Anke en Oom Ton
Hornbach in Alblasserdam
Vrijdag de dertiende
Jarno weer naar huis
Laatste keer opname dag Chemo
Wie mag de dolfijn mee ?
Tweede Paasdag
Eerste Paasdag
Show van Chipz
Goede Vrijdag
Fabian naar de KNO arts
Paasontbijt
“Den Biesenschuur”
ZieZoZomerZooiKamp
Albert Heijn eieren zoeken.
Musical Nijntje en “Kom in de Kas”
Naar de Kinderboerderij
Janneke helpt weer mee
Ik ga niet over de Efteling vertellen, maar over Pancho!
Pancho overleden
Pancho weer slechter
Naar de Efteling
Strijkkralen
Pancho gaat hard achteruit
Beide jongens weer naar school
Problemen bij innemen kuur Fabian
10 minuten gesprek
Ron ook het overgeefvirus
Coby ook het overgeefvirus
Beide jongens het overgeefvirus
Fabian lichte longontsteking
Jarno en Fabian eten niet thuis
Jarno weer voor chemo naar Sophia
Marjorie bij Jarno
Jarno op de fiets
Tante Ursula en oom Erwin
Naar de Markt
Mr. Mrs. Urk
Een nieuwe rolstoel
Gesprek met Direktzorg
Naar de Oogarts
Jarno spelen bij Lex
Fietsen naar de Bieb
Opa en Oma op bezoek
Fabian weer ziek
Voetballampjes
Coby jarig
Marjorie spelen met Jarno
Gesprek met kinderpsycholoog
Ernst en Bobbie en de geslepen Onix.
Jarno spelen bij Amber
Een fiets voor Jarno
Thermaalbad Arcen
Dagje Lommerbergen
Vlaai in Limburg
“Lekker” zwemmen
Carnaval ?
Vakantie
Weer was!
Babette en Thomas hier spelen
Valentijnsdag
Fabian naar oogarts
Werkstoel geleverd
Pancho ziek?
Cadeaubonnen
Invalidenparkeerkaart
Weeralarm
Gesprek met Directzorg
Fabian bij Jason spelen
Jarno erg moe
De dinosaurussen expositie
IJsje eten bij McDonald’s
Shyamal en Rainier spelen bij de jongens
Goedkeuring Gemeente Spijkenisse
Stoere Jarno
Thee drinken bij Familie Noordermeer
Passen van een stoel
Weer was
Zondag 28 januari 2007: Ook deze ochtend kwam er weer een grote plons sondevoeding uit. Ach, ach, wat is hij dan even beroerd. En wederom moest het overtrek weer in de wasmachine. Ook later op de dag zei hij dat het niet zo lekker voelde in zijn buik. Dus nog maar wat extra anti misselijkheid medicatie gegeven. Aan het eind van de middag was hij op zolder aan het computeren en maakte hij een verkeerde manoeuvre. Hij had een pijnlijke enkel en een dikke lip. Ron was op dat moment wel bij hem maar kon het niet op tijd voorkomen. En door zo’n voorval is hij dan wel weer even van slag.
Schutting maken
Zaterdag 27 januari 2007: In de vroege ochtend heeft hij moeten overgeven. Helaas spuugde hij ook nog deels naast het bakje, dus het dekbed overtrek moest ook in de was. Ron ging weer werken in de tuin (schutting repareren). Vanmiddag wilde Jarno graag met iemand spelen, hij heeft er een aantal gebeld. Uiteindelijk kon Desiree (uit zijn klas) wel komen. Het was toen al 16:00 uur. Kort daarna kwam toch ook Geeske nog aan, dus hebben ze met z’n drieën het één en ander gedaan.
Damian zijn griezelfeestje
Vrijdag 26 januari 2007: Vanmorgen toen Coby bij school parkeerde en ze allemaal net uit de auto waren, kwam juf Loes (zij leert voor klasse assistente) aanlopen en sprak Coby aan. Coby zei tegen Jarno en Fabian: ”loop maar vast vooruit”. Maar ja, dat kletsen duurde … (een vijftal?) minuten. En toen Coby in de hal op school arriveerde, was Jarno heel erg aan het huilen! Hij vond dat Coby veel te lang was blijven praten. Tja … ’s Middags na school ging hij naar het verjaardagsfeestje van Damian. Ze hielden een “griezelfeestje”, waarbij ze onder andere als spookje verkleed een speurtocht hadden in de apen speeltuin vlakbij Damian’s huis. Binnenshuis waren ook nog “enge” dingen te doen. Om 18:30 mocht hij opgehaald worden. Het was allemaal goed gegaan. Maar één keer had hij even afgehaakt omdat hij het wat te druk vond en had Marleen even iets met hem apart gedaan (hij moest een verstopte, tikkende wekker opzoeken), al met al heeft hij erg genoten en hij kwam moe (en daardoor erg bleek) en heel voldaan thuis! Fabian was om 1600 uur naar Nick gegaan, dus het was wel een poosje heel stil in huis hoor.
Fabian naar logopedie
Donderdag 25 januari 2007: Ik (Ron) had wat uurtjes opgenomen en bracht Jarno naar school. Fabian niet, want om 9:30 uur moesten we met hem bij de logopediste zijn (mevrouw Northoorn). Onlangs was er op school een logopedische screening geweest en zodoende … Vanmorgen bleek het voornamelijk om een intake gesprek te gaan. Ze ging nu nog niet echt aan de slag met hem. Dat gebeurt volgende week dan. Hierna ging Ron naar zijn werk en Coby bracht Fabian naar school.
Jarno weer naar Sophia
Woensdag 24 januari 2007: Vanmorgen dus beiden naar school gebracht. Voorruit van de auto met folie ingepakt dus dat scheelde krab werk in de vroege ochtend. Fabian had er éxtra veel zin in , want vandaag kwam zijn vriendje Nick voor zijn allereerste wenochtend in groep 1. Dikke mik !
Coby had gistermiddag de verwijsbrief opgehaald bij de huisarts . dus kon gaan bellen naar het Ruwaard v. Putten ziekenhuis. Op 13 februari mag Fabian bij de oogarts komen. Weer een afspraak erbij in onze agenda. Fabian werd vanmiddag door Coby naar zijn gym-driekwartiertje gebracht. En om 14 uur weer opgehaald. In de tussentijd was Ron naar huis gekomen . En die is rond half drie met Jarno én Fabian naar het Sophia gereden. Want Jarno moest weer op de Oncologie poli komen voor zijn chemo “shot”. Bij aankomst wilde de jongens natuurlijk gelijk achter de Playstation, maar dat was maar even, want Jarno werd al voor de prik geroepen. Bleek dat dit niet de prik voor de chemo was, maar hij moest ook weer een vinger prik. Zijn bloedwaarden waren helemaal goed, dus na een tijdje mocht hij voor zijn echte en vervelender prik. Fabian zou in de wachtruimte blijven achter de Playstation, maar toen het eenmaal zover was wilde hij toch mee. Hij ging toen in de behandelkamer met ander speelgoed spelen wat daar lag. Toen we daar zaten te wachten, kwam de moeder van Ivo langs. Het bleek dat Ivo op de poli, (dagbehandeling )behandeld werd, omdat zijn gehoor dus wel té veel achteruit gegaan was kreeg hij nu een andere chemo stof die veel sneller in mag lopen. De prik zelf ging goed bij Jarno en even later mocht hij wat uitzoeken uit de cadeautjes doos en ondanks dat Fabian geen prik had gehad mocht ook hij wat uitzoeken. Dat vond hij wel heel leuk natuurlijk. Hierna zijn we nog even op de zaal van Ivo gaan kijken en gedag gaan zeggen. Bij het naar de parkeerplaats gaan bleek dat de parkeerautomaat kapot was en er dus een meterslange file voor het loket stond. Gelukkig konden we tussendoor even zeggen dat we bij de oncologie poli waren geweest en na het opschrijven van onze naam en kenteken mochten wij er al (gratis ) uit, tenminste dat dachten wij. De uitgang van de parkeergarage was namelijk afgesloten door een motoragent, omdat er een spoedtransport aan kwam. Het was alleen een langzaam rijdende spoed, want we stonden nog bijna een kwartier te wachten. Zodoende pas om kwart over vijf thuis. Dus al snel weer tijd om te gaan eten. Na nog een kort spelletje zijn de jongens in bad gegaan en daarna lekker naar bed.
Fabian moet naar oogarts
Dinsdag 23 januari 2007: Bij het uit bed komen gaf Jarno gelijk al aan nog moe te zijn. En die vermoeidheid zat `m dan nu vooral (weer) in zijn benen. Aan de wastafel staan om zijn tanden te poetsen en wassen was teveel . Dus zittend op de wasmachine beviel dat beter . Eenmaal kant en klaar , beneden nog een poosje op de bank gezeten en toen ging het wel weer. Tóch bereid om naar school te gaan ! Bikkel !
Vanmorgen was voor het eerst de autoruit bevroren. Maar Ron was zo lief geweest om, voordat hij naar de metro liep , de ruiten alvast (voor ) te krabben . Héél fijn. Jarno was netjes op tijd in zijn klas . Coby ging met Fabian nog even terug naar huis want hij moest om 9.15 uur op het consultatie-peuterbureau komen voor een herhaling van de oogtest. Dit was een aantal maanden geleden ook gedaan , maar toen had hij er weinig zin in om eraan mee te werken ! Nou … ook vanmorgen was de uitkomst twijfelachtig . Een aantal plaatjes benoemde hij goed , maar op een gegeven moment leek hij te vinden : “ik vind dat het wel lang genoeg geduurd heeft en ik zeg maar wat “. Maar aangezien dit dus weer geen betrouwbare uitkomst gaf kreeg Coby een brief mee voor de huisarts voor een doorverwijzing naar een oogarts ! pffffff…….. kan er ook wel bij hoor . Natuurlijk willen we toch ook wel uitsluitsel hoe het nou precies zit met zijn gezichtsvermogen , dus we gaan heus wel. We merken niks bijzonders , dus hopelijk ligt het alleen maar aan zijn mindere inzet/bereidwilligheid op dat bureau ?! Zodoende was Fabian rond 10 uur op school. Jarno heeft tussen de middag zijn klasgenootje Shyamal gebeld om te vragen of hij zin had om vanmiddag om kwart over drie met hem te komen spelen ? Jáááááá… werd er aan de andere kant van de lijn geroepen. Ook weer geregeld.
Zowel gisterochtend als vanochtend hadden ze in groep 4 CITO toets gehad . Coby heeft niet gehoord dat Jarno het er extra moeilijk mee had , dus we wachten af of we de uitslag te zijner tijd te horen krijgen . `s Avonds vertelde Jarno nog dat hij `s morgens op het schoolplein , tijdens de pauze , omver was gelopen door een jongen uit een hogere groep. Hij lag toen ónder zijn rollator . Maar gelukkig, behalve schrik, geen letsel opgelopen. Nou heeft hij natuurlijk ook niet veel nodig om omver gelopen te worden en dat ventje zal het zeker niet expres gedaan hebben. En ook vandaag nog erg snotterig .
Mama : ik spuug toch niet meer ?!
Maandag 22 januari 2007: Coby vond het beter om Fabian vandaag toch nog thuis te houden. Goed uitzieken kan geen kwaad . Ron ging wat later beginnen , dus heeft hij Jarno op school gebracht. Dat was niet gek (voor mama ) ! Met het ophalen van Jarno bleef Fabian rustig in de auto wachten (wel met de Nintendo ! ) en zo ook `s middags gedaan . Want óók toen is Jarno naar school gegaan. Toen, na 13.00 uur, begon Fabian wel even te vragen , waarom hij niet naar juf Ilona ging. ” Want mama : ik spuug toch niet meer ?! ” Kinderlogica hè. Gelijk na schooltijd , om half vier kregen we wéér eens iemand binnen. Nu een meneer ( genaamd Erwin ) van Comforza ( comfort-en zorgartikelen ). Hij kwam zich op de hoogte stellen i.v.m. een aangevraagd “werk”-stoeltje voor thuis . Dit gaat dan om een soort aangepast bureaustoeltje om beter en gemakkelijker aan tafel dingen te kunnen doen . Zo`n stoeltje gebruikte hij ook in Rijndam. Deze aanvraag gaat via onze verzekering. Natuurlijk moest deze meneer Erwin het eerst weer doorspelen/overleggen met een ander . Dus worden we nog over gebeld. Ook voor op school is er één aangevraagd , maar dat gaat dan weer via WVG. ( Hoezo raken wij wel eens in de war ?) Verders…………. is Jarno aardig aan het snotteren , maar gelukkig geen last (nog) van hoest , koorts , of zo .
Appeltaart bij Familie van Erk
Zondag 21 januari 2007: Met Fabian ging het zo langzaamaan weer beter. De koorts was weg, het snotteren en de hoest nog nìet en de eetlust ook nog niet als normaal. Ron is eind van de ochtend de achtertuin ingegaan om samen met de buurman een start te maken voor heropbouw van de schutting. Alle steunpalen worden vervangen, want de meesten waren dus aan de onderkant verrot, vandaar dat de heel hevige wind er nu dus ook makkelijk(er) vat op had. Maar om nou te zeggen dat we (of ..Ron ) zit te wachten op weer extra werk ? Niet echt natuurlijk ! Zodoende kwam de onderbreking om op visite te gaan niet zó vervelend uit. Bovendien werd het steeds regenachtiger, dus ook mede daarom wel fijn. We waren namelijk afgelopen week uitgenodigd door Marleen, Marcel en Damian van Erk. Gelukkig dat Fabian het ergste gehad leek te hebben , dus we konden met z`n allen. Jarno heeft deze keer echter niet zo lang met Damian gespeeld. Na een tijdje kwam hij op de bank zitten en heeft met de gameboy van zijn vriendje zitten spelen en Fabian en Damian speelden nog samen boven. Wel kreeg Jarno een uitnodiging voor het verjaardagsfeestje van Damian , a.s. vrijdagmiddag. Hier was hij wel reuze blij mee. En wij vinden het best bijzonder dat hij ondanks alles tóch ook uitgenodigd wordt door hen ! Voorheen kwam hij best nogal eens op een feestje, maar ook dat zal nu anders zijn/worden. Vanavond at hij nog redelijk wat stukjes van frikandel en ribster(Mmmmmora ) en nog een mini ijsje na. De sondevoeding loopt nog op de voorzichtige hoeveelheid van 500 ml en op heel langzaam inlopen, i.v.m. de zware kuur die je net binnen hebt.
Afval verwerkingsbedrijf Van Gansewinkel
Zaterdag 20 januari 2007: Vandaag was het niet Jarno, maar Fabian die steeds moesten overgeven. Het begon ’s ochtends vroeg op de bank, toen hij even later bij ons in bed lag gebeurde het weer en daarna weer en weer. Telkens wilde hij wel water drinken, maar het kwam er direct weer uit. Jarno had gelukkig (nog) nergens last van, want hij mocht vandaag op een vrachtwagen mee rijden en dat kan niet als je steeds moet overgeven. Fabian had ook mee gemogen, maar dat kon nu natuurlijk niet. Daarom gingen Jarno en papa om 10:00 uur alleen naar Vlaardingen, we werden verwacht bij het afval verwerkingsbedrijf Van Gansewinkel. Hier was een familiedag waar om te beginnen kinderen vanuit het Sophia ziekenhuis voor waren uitgenodigd. Als eerste mocht Jarno mee rijden op een vrachtwagen met een afvalcontainer. Hierna kregen we een privé rondleiding over het terrein, waarbij hij zelfs even achter het hek mochten gaan kijken. Helaas werkte het weer niet mee, dus we gingen al gauw de tent in die er stond. Hier mocht Jarno als eerste Sponge Bob figuurtje maken, met afvalmateriaal. Hierna nog in een raceauto gezeten, een patat met frikadel gegeten (van consumptiebonnen) en een dinosaurus van ballonnen in ontvangst genomen. Bij het verlaten van het terrein kregen we nog een auto ijs krabber. Hierna zijn we nog even wat boodschappen gaan doen bij de Aldi. Daarna weer terug naar huis, waar Fabian op de bank lag te slapen. Nadat hij een zetpil had gehad tegen misselijkheid, bleef het er eindelijk een beetje in. Van de Jarno kreeg hij toen een knuffel beestje die Jarno gehad had op het afval verwerkingsbedrijf toen hij vertelde dat zijn broertje niet kon komen omdat hij ziek was. Lief hè. Na de thee is Ron nog even palen gaan halen in het tuincentrum om de schutting te repareren. Bij terugkomst is Coby nog even het centrum ingegaan. Tijdens het avondeten moesten we Fabian steeds afremmen, want hij wilde eigenlijk wel de stukjes rookworst die Jarno had gehad. Het leek ons alleen niet zo slim om dat te doen. Fabian moest het nu bij wat toastjes houden. Morgen weer meer?
Maandafsluiting op school
Vrijdag 19 januari 2007: Nadat Coby zich aangekleed had, zei Jarno dat hij heel erg moe was, dus niet geschikt voor naar school. Uiteraard Fabian ook niet naar school, want hij was nog knap beroerd. Zodoende Coby helemaal voor niks snel aangekleed, had het dus veel rustiger aan kunnen doen. In de loop van de ochtend knapte Jarno gelukkig wel op, zo goed dat hij ’s middags wel naar school wilde. Vanmiddag was er ook maand sluiting, dus dat wilde hij wel zien. Er doen dan verschillende kinderen iets bijzonders zoals playbacken enz. Omdat Fabian niet alleen gelaten kon worden, werd Jarno door Amanda naar school gebracht en gehaald. Daarna wilde hij ook nog naar de jonge visjes kijken die enige tijd geleden bij hun geboren zijn en natuurlijk mocht hij daar ook heen. Het bleek niet alleen bij visjes kijken, want hij mocht ook mee eten. Hij heeft dan ook lekker gespeeld en een stukje kip en visstick gegeten. Ron haalde hem daarna weer op, hij had het goed naar zijn zin gehad. Fabian had vanmiddag samen met mama al een tijdje op bed geslapen, maar ook nu was het niet zoveel later voor hij weer in bed lag. Jarno volgde niet veel later.
Storm.
Donderdag 18 januari 2007: Vannacht had Coby wel goed geslapen door de slaaptablet natuurlijk. Jarno had ook wel goed geslapen, alleen was wel wat meer onderbroken geweest door het plassen. Al snel werd hij losgekoppeld van het infuus en mochten ze naar huis, zodoende waren ze al om 11:15 thuis. Hier was Janneke nog druk bezig met hulp in het huishouden, lekker hoor. Buiten was de wind al aangewakkerd tot storm, bleek later dat het een zware storm dag ging worden met windkracht 11 à 12. Onze schutting bleek hier niet tegen bestand, want hij hing op half zeven. Door de pergola bleef alles nog hangen, maar hij ging wel goed heen en weer. Coby had Inge nog aan de lijn en stelde voor om Lysken hier even te brengen, zodat zij even wat makkelijker Geeske en Marte lopend op kon halen. Op de fiets was nu onmogelijk. Zodoende kwam Lysken hier om 11:30 uur spelen. Fabian kwam echter niet thuis, want hij mocht bij familie Noordermeer mee eten. We hadden namelijk nooit verwacht dat Coby en Jarno al zo vroeg thuis zouden zijn vanuit het ziekenhuis. Fabian vond het helemaal niet erg en at zelfs drie boterhammen! Ron kwam vandaag eerder naar huis, vanwege de storm en de verwachte problemen met het vervoer mocht iedereen vanuit huis gaan werken. Was wel lekker, want nu kon hij de storm trotseren om Fabian op te halen. Toen Fabian de school uitkwam, liep juf Ilona ook even mee, want Fabian was ziek geworden en was tijdens het in de kring zitten bijna inslaap gevallen. Hij had ook hoog rode wangen, waterige ogen, snotneus oftewel; ziek. Vannacht was hij ook al erg aan het hoesten geweest, dus het zat er al aan te komen. Om 16:00 uur kwam er een mevrouw van de stichting Mee. Zij helpt ons mee met de invulling van het persoonsgebonden budget van Jarno. Hierdoor kunnen we wat hulp krijgen voor de verzorging van hem. Was een ingewikkeld gesprek, maar gelukkig gingen de jongens lief met computer spelen. Zodoende konden we alles gelukkig goed volgen. Hierna zijn we gaan eten en mochten de jongens hierna al snel naar bed. Ze waren helemaal op.
Jarno weer opgenomen voor chemo
Woensdag 17 januari 2007: Nadat Fabian zijn boterham op had, hebben we hem naar Frank en Sheila gebracht. Hij werd door hun naar school gebracht. Wij gingen met Jarno naar het Sophia waar hij om 9:10 uur een gehoor test kreeg. Hierna mochten we weer terug naar de oncologie poli, maar we moesten wachten op dokter Reddingius. Dit duurde nog erg lang want pas om 11:00 uur konden we daar terecht. De gehoor test was nu beter als vorige keer, dus mogelijk dat hij de vorige keer meer verkouden was of de test is niet goed gedaan. Dit betekende wel dat hij gelijk helemaal goedgekeurd werd voor zijn chemo kuur vandaag. Dus wij mochten door naar boven. Daar kwamen we om 11:45 uur aan. De nassi die net geserveerd werd, hoefde Jarno niet. Hij wilde wel een zakje kroepoek (die er ’s avonds nog onaangebroken lag). Om 13:00 uur werd Jarno aangeprikt. Ook moest zijn sondevoeding slangetje weer vervangen worden, want hij zat er al zes weken in. Ondanks het spugen toch goed blijven zitten. Het prikken was heel goed gegaan, hij hoefde niet te huilen, maar deze slang was toch nog erger. Was even helemaal niet leuk. Hij mocht wel weer een cadeautje uitzoeken, dit keer werd het een bus. Toen ging het weer wat beter. Natuurlijk ook vandaag weer veel spelletjes gedaan, waaronder een nieuw spelletje: pietje Bell en de zwarte hand. Om 14:30 uur gingen de spuiten met chemo vloeistof weer naar binnen. Jarno leek zich vanmiddag wat beter te houden, want hij was niet zo heel erg moe door de chemo. Bij het restaurant nog een KitKat genomen en die ging zelfs goed naar binnen. Aan het eind van de middag kwam er nog een co-arts, die hem nog even onderzocht. Maar alles bleek goed. Bij het avondeten is Jarno bij ons in de ouder kamer komen zitten, terwijl wij onze stoom maaltijden nuttigden. Jarno zelf at nog een plakje ham en een plakje servelaat. Ook dat viel niet tegen. Na het avondeten is Ron naar huis gegaan om Fabian weer op te halen bij Amanda. Die had weer lekker gespeeld met Nick en ze waren zelfs nog met een spelletje bezig die eerst afgemaakt moest worden. Daarna is Fabian nog onder de douche gegaan en lekker gaan slapen. Jarno kreeg om 19:30 uur de laatste stof van de Chemo kuur, die nog tot in de loop van de nacht doorloopt. Daarna nog veel spoelen (dus ook veel plassen). Om 20:00 uur werd het al heel rustig op de kamer waar hij lag met drie andere kinderen, dus dit keer een volle zaal. Coby bleef bij hem slapen, maar of dat gaat lukken met al die piepjes?
Hersen tumor overleg
Dinsdag 16 januari 2007: Vandaag bleef Ron thuiswerken, want vanochtend een rolstoel plus fiets passing door Beenhakker en aan het eind van de middag een overleg in het Sophia. Fabian werd door Coby naar school gebracht, waarna om 9:00 Astrid Alkenade kwam. Zij is van de gemeente en moet alles goedkeuren. Even later kwam ook de man van de firma Beenhakker met een voorbeeld rolstoel en fiets. Jarno zat nog televisie te kijken, maar dat kon natuurlijk niet meer. Toen de tv uitgezet werd, was hij dan ook niet echt blij, dus dat begon al goed. Het passen van rolstoel ging dan eerst ook niet zo soepeltjes, maar lukte uiteindelijk wel. Daarna gingen we naar buiten om een fiets uit te proberen. Na even wat oefenen ging het steeds beter en lukte het Jarno om een blokje om te fietsen. Alle eisen werden opgeschreven, hij moest rood zijn en … rood en verder niets belangrijk (volgens Jarno). Nu wordt alles meegenomen en wordt de definitieve beslissing genomen, dus hopelijk krijgt hij over een x-aantal weken een goede rolstoel en fiets. Daarna werd Jarno om 10:00 door Coby naar school gebracht. Ron ging weer aan zijn werk. ’s Middags ging Fabian wel naar school, maar Jarno niet, want om 15:00 uur moesten we weer in het Sophia zijn voor een zogenaamd HETU spreekuur (hersentumor spreekuur). Fabian werd gelukkig na school opgevangen door Gordana, dus daar hoefden we ons geen zorgen over te maken. Bij aankomst in Sophia eerst wegen en meten (dat hoeft dan wel niet meer woensdagmorgen opnieuw hoor !), gevolgd door een vinger prik. Toen weer even wachten dus rond half vier kwam het in werking. We werden naar een kamertje gedirigeerd en daar kwamen één voor één de artsen binnen om met ons te praten. Niet allemaal ellenlang. Als eerste kwam een psychologe, waar we een vervolg afspraak mee hebben gemaakt. Jarno lijkt het nu wel goed te ondergaan, maar het kan geen kwaad daar nog eens extra naar te laten kijken. Jarno was ondertussen heel druk bezig op zijn Nintendo hoor. Moeilijk contact krijgen dan met hem!
De radiotherapeut deed toch nog wel een enigszins confronterende mededeling toen we vertelden dat hij weer heel de week naar zijn eigen school was geweest. Hij zei dat Jarno over een goed jaar waarschijnlijk nìet meer op zijn reguliere basisschool zal zitten, omdat na een jaar of meer de lange termijn gevolgen van de bestraling zullen optreden en dat is dan voornamelijk concentratie en geheugenproblemen waar een gewone school waarschijnlijk te weinig begeleiding voor zou kunnen bieden. Zo hadden we het dus niet begrepen. Maar het is nu (voorlopig) nog ver weg. Er kan nog van alles gebeuren (misschien toch meevallen ???) Al is dat misschien wel ijdele hoop, want zo`n man heeft wel zát ervaring. Ook kregen we nog bezoeken van een hormonendokter, deze houdt de groei bij van Jarno. De afgelopen periode was hij trouwens niet gegroeid en in de grafiek zat hij nu onder het gemiddelde, terwijl hij vroeger daarboven zat. Ook dokter Catsman kwam nog langs, waarbij Jarno weer gefilmd werd. Zij was wel heel tevreden over zijn vooruitgang, het was ook lang geleden dat zij hem voor het laatst gezien had. De oncoloog kwam vandaag niet langs omdat we die morgen toch zouden zien, dus hierna konden we weer naar huis. Na het eten hebben we Fabian opgehaald bij Gordana en zijn de jongens op bed gebracht.
Jarno probleem met taalopdracht
Maandag 15 januari 2007: Ron hielp nog even mee met de jongens aankleden en is daarna naar zijn werk gegaan. Coby heeft de jongens naar school gebracht. Bij het ophalen van Jarno tussen de middag, was hij helemaal overstuur. Hij had namelijk een taal opdrachtje gehad waarbij hij van een groot aantal woordjes een zin moest maken. Dit lukte hem dus helemaal niet en omdat hij er niet één goed had, was hij dus erg overstuur. Toen aan het eind van de middag papa thuiskwam en hij vroeg waarom de kroeltjes beneden waren, zei hij: “ik wil er niet meer over praten”, en dat deed hij dan ook niet. Pas toen hij op bed lag en Ron hem een nachtzoen gaf, wilde hij er dan toch nog even over praten. Hij vond het dus helemaal niet leuk dat hij er niet één goed had. Daarna ging hij toch lekker slapen.
Daniël en Marijke op bezoek
Zondag 14 januari 2007: De jongens waren natuurlijk weer eerder wakker dan wij, maar zijn rustig tv gaan kijken. ’s Middags kregen we bezoek van Daniël en zijn moeder (Marijke). Daniël heeft in rijndam bij hem op de kamer gelegen, dus was wel heel leuk hen weer te zien, zeker hier thuis. Daniël ging spelletjes met Jarno doen en Fabian deed ook even mee, maar ging even later met de Nintendo. Ron, Coby en Marijke konden zodoende even bijpraten onder het genot van een stukje taart. Lekker hoor. Ze bleven ook mee eten. We hadden Lasagne gemaakt met perzik en monchou. Dat ging er goed in, al kwamen niet beide schalen helemaal leeg. Daarna gingen ze weer op weg terug naar Zoetermeer en wij gingen de jongens op bed brengen.
Helaas weer overgeven
Zaterdag 13 januari 2007: Om 6:00 uur moest hij weer p…… Daar zijn we ’s morgens vroeg niet zo blij mee, want vaak gaat het dan fout hè. Hij moet dan toch zijn bed uit, dus veel bewegen en dat met een “volle” maag. Bij terugkomst in bed maar even bij hem gebleven en ja hoor, overgeven. Gelukkig wel in het bakje, dus hij kon weer snel lekker gaan liggen. In de ochtend is Ron nog naar de markt en naar Albert Heijn gegaan en Coby ’s middags nog naar wat andere winkels. Voor de rest rustig thuisgebleven.
Fabian en Jarno heel vroeg op
Vrijdag 12 januari 2007: Niet zo´n erg rustige nacht gehad, want nadat Jarno om 4:00 had moeten plassen en om 5:30 de sondevoeding in alarm ging omdat hij klaar was, stapte Fabian om 5:45 zijn bed uit om tv te kijken. Natuurlijk mocht dit nog niet, dus terug naar bed. Eén minuut later ging hij echter weer heel stil naar beneden. Ron hoorde hem weer, dus weer teruggestuurd. Fabian zei toen: “Ik dacht dat het al veel later was!” Om 6:10 uur ging bij Jarno de tv weer aan en Fabian ging bij Jarno liggen. Wij gaven het op en draaiden ons nog even om. Na de school op de ochtend mocht Jarno bij Babette “eten”. De eerste keer dat hij weer eens ergens anders mocht eten, dus hij was super blij hiermee. Jarno vond het zo gezellig dat hij zelfs een hele knakworst op at. Super hoor! Ook ’s middags ging hij weer naar school en bij thuiskomst wilde hij Sandra Kleinveld bellen. Die stond binnen de minuut bij hem op de stoep om een spelletje te doen. Fabian ging bij Nick spelen, dus hij had het ook super naar zijn zin. Onder het avondeten zat Fabian steeds in zijn ogen te wrijven, vreemd hè, dus voor 19:30 uur lagen ze al in bed.
Ron zijn certificaat !
Donderdag 11 januari 2007: Wederom werden de jongens door Ron naar school gebracht. Hij heeft de afsluiting van de cursus vandaag (in Hilversum) en dat eindigt laat, dus mag later beginnen ’s ochtends. Dus mocht Coby van hem lekker langer op bed blijven. Vandaag raasde er een zware storm over Nederland, met pittige buien. En precies om 15:15 toen de jongens uit school kwamen, was het héél erg slecht. Brrrrr….. Vandaag kwam klasgenootje Suzan mee. Eerst hebben ze wat spelletjes gedaan en later ook nog op zijn kamer zitten spelen. Fabian speelde hier met Nick, dus die was ook weer gelukkig. Coby had nu niet zoveel zin in een gezonde maaltijd koken, ze hebben dus pizza gegeten en daarna zijn ze met z’n drietjes in bad gegaan. Een gezellig moment voor de jongens en Coby natuurlijk. Ron kwam om 21:00 terug uit Hilversum, met certificaat!De uitreiking hiervan leverde nog wel wat spanning op, want het ging op alfabetische volgorde en Ron werd bij de H overgeslagen. Later werd dit duidelijk, want toen Ron het certificaat kreeg uitgereikt werd duidelijk waarom hij was overgeslagen. Door de situatie thuis vond men het helemaal een prestatie dat deze cursus met goed gevolg was afgesloten en omdat Jarno zijn vader hierdoor meer had moeten missen, kreeg hij nog een cadeautje voor hem mee ook. Heel bijzonder.
Fabian zijn eerste verjaardagsfeestje
Woensdag 10 januari 2007: Coby had mazzel vanmorgen. Ron hoefde niet al te vroeg op weg naar Den Haag, dus hij zou de jongens verzorgen en naar school brengen. Heel fijn, want Coby was na 5:30 (toen zij naar Jarno was geweest in verband met afkoppelen van de voeding) weer lange tijd wakker gebleven en juist weer tegen de tijd dat ze eruit moest in verband met school, viel ze dan toch nog wel in een vaste slaap. Vanmorgen bleek Jarno ook weer gym te hebben, maar dat wist Coby (nog) niet, omdat dit de eerste keer was dat hij op woensdag (in groep 4) naar school ging. Dus … geen gymschoenen bij zich en maar op zijn sokken gegaan. Maar zonder zijn spalken loopt hij echt minder makkelijk en goed (en zeker minder veilig tijdens gym). Volgende keer beter! Coby heeft tussen de middag wat pannenkoeken gebakken. En niet alleen Fabian vond het een lekkere verrassing, want tegen haar verwachting in at Jarno er ook best lekker van. Fijn hoor. Vanmiddag ging Fabian naar zijn eerste verjaardagsfeestje en nog wel van één van zijn beste vriendjes, namelijk van Thomas. Maar hij was van tevoren best wat zenuwachtig hiervoor. Ze gingen naar Ballorig in Oud-Beijerland, dat viel weer goed in de smaak natuurlijker. Coby en Jarno zijn naar Oostvoorne gereden. Ze gingen naar Desiree en haar zonen Tijs en Sil. Coby vond het gewoon raar/onwennig om op een doordeweekse (mid)dag eens op visite te kunnen gaan en niet naar Rotterdam (rijndam). Maar uiteraard wel heel erg lekker. Jarno heeft zich goed met Tijs vermaakt en Coby met Desiree gezellig zitten kletsen. Om 17:30 waren ze weer thuis. Fabian kwam ook gelijk aan en Ron was ook al terug.
Rolstoel
Dinsdag 9 januari 2007: Vanmorgen om 9:00 uur werd de grote rolstoel van Zorg en Welzijn omgeruild voor een kinderrolstoel. Toevallig was Coby, nadat zij de jongens op school had gebracht, doorgegaan naar de supermarkt. Want zij was dus niet op de hoogte dat dit zou gebeuren. Gelukkig was overbuurvrouw Inge alert en zag die meneer met een rolstoel voor ons huis. Ze is nog in het bezit van onze huissleutel dus de ruiling kon gebeuren! Ook vanmiddag kon hij het aan om gewoon weer naar school te gaan. Fabian ging om 15:15 uur bij klasgenootje Louana spelen. Later bleek echter dat het niet zo gemoedelijk was verlopen. Louana was wat humeurig geworden en wilde niet veel meer. En Fabian voelde er niks voor om met de barbie’s of zo te gaan spelen. Dus … ging hij met Amy spelen, die had weer Amber mee van school. Maar die kent Fabian goed, want beiden zitten bij Jarno in de klas en Amy en Amber vonden het geen probleem. Eenmaal thuis zijn Fabian: “Ik ga nóóit meer bij Louana spelen hoor!”
Gym op school
Maandag 8 januari 2007: Vandaag is hij voor het eerst met zijn (leen) rollator naar school gegaan. Nou ja, wel eerst vanaf huis met de auto naar school hoor. Want zo’n afstand lopen (van huis naar school of andersom) dat haalt hij echt niet. Op maandag hebben de jongens ook gym, dus nu kan hij dus gebruikmaken van de rollator. Dan kan hij toch stabieler, veiliger en met meer tempo meedoen. Hij had helaas wel (weer) pech dat hij de bal tegen zijn neus had gekregen. Niet door een klasgenootje, maar door meester/stagiaire Dwight. Gelukkig had het geen bloedneus tot gevolg. Ook ’s middags is hij naar school gegaan.
Kikker in de Wolken
Zondag 7 januari 2007: Toen Coby later in de ochtend een zondagse telegraaf zat te lezen, las zij bij “Uitgaan” dat in theater “de Stoep” een voorstelling was van “Kikker in de wolken”. Dat leek haar best leuk! Dus op Internet gekeken en nog kunnen reserveren. Zodoende hadden we een echt “last minute” uitje. Het begon om 1400 uur. Het was leuk gedaan hoor, duurde een uurtje. Vanavond moeten de jongens zéker op tijd op bed liggen, want morgen begint het school leven weer!
Albert Heijn XL
Zaterdag 6 januari 2007: Naar Leen Bakker geweest en aansluitend boodschappen wezen doen bij de nieuwe Albert Heijn XL in Hoogvliet. Hier de boodschap halen vonden de jongens hier niet zo erg, want … hier moet (mag) je een scan apparaat pakken en zelf gelijk elk gepakt artikel scannen en dan direct je tas doen! Jarno en Fabian hadden om de beurt deze taak. Léuk natuurlijk. Wel behoorlijk wennen nog op deze manier boodschappen doen (vond Coby vooral).
Op bezoek bij Sandra
Vrijdag 5 januari 2007: ’s Ochtends nog wat boodschappen gedaan voor onder andere een halve taart, want in de middag zijn we weer eens naar Sandra in Nieuwenhoorn gegaan. Natuurlijk van tevoren gebeld of ze het zag zitten, maar dat was geen probleem. De kinderen zijn ook nog boven gaan spelen en nog even in een speeltuintje, dus was het ook niet zo druk binnen. Peter zagen we ook nog even toen hij uit zijn werk kwam en toen zijn we weer naar huis gegaan. Was wel weer even gezellig zo. Daarna aten wij Mihoen en de jongens hadden een pannenkoek, die er trouwens nu best wel goed inging. Toen nog een stukje DVD kijken en was het weer tijd voor bed.
Sprookjes van Grimm
Donderdag 4 januari 2007: Zoals verwacht liep de sondevoeding nu niet zo goed als normaal, maar zo slecht als nu hadden we niet verwacht, want ’s ochtends bleek dat de slang (door de hogere druk?) losgeschoten was, en er dus een grote plas op de vloer lag met een kussen (zo’n lekkere zachte) er middenin. Dus hoeveel hij nu gehad heeft?? De ochtend begon dit keer dus met dweilen en wassen, waar nu niet door spugen. In de loop van de ochtend bracht de postbode een pakketje voor Jarno. Hij had een prachtige luxe uitgaven gewonnen van het boek “sprookjes van Grimm”. Coby had hiervoor een bon ingevuld in de Maasstad krant. Heel leuk. Ook kwam Vivisol wéér om de zakken om te ruilen, nu eindelijk wel de goede, hè, hè. Ik ging nog even naar het postkantoor om een brief op te halen met een paswoord. Net als gisteren, maar toen bleek de brief onvindbaar. Dit keer dus ook, er was iets fout gegaan met de aanmaak van de brieven. Het zit ook wel lekker mee. ’s Middags kwamen opa en oma, dus gezellig koffie en thee gedronken en met opa spelletjes gedaan. Voor het eten zijn ze terug gegaan naar Zeeland en zijn wij gaan eten. Na het eten nog een spelletje en kon hij weer met een goede zak zijn voeding krijgen.
Vivisol, WVG, VMO, Zorg en Welzijn
Woensdag 3 januari 2007: vanmorgen heeft Jarno weer overgegeven. Om 10:00 kwam er een mevrouw, Astrid Alkenade van de gemeente Spijkenisse in verband met de aanvraag van de rolstoel en de aangepaste fiets, via de wet voorzieningen gehandicapten (WVG). Ondanks dat ze via de ergotherapeuten van rijndam al wel het een en ander wist, moesten we toch alles weer vanaf het begin vertellen. Volgens haar was de aanvraag van oktober 2006 vertraagd doordat onder andere WVG overgaat in WMO (dit is de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning) en de medewerkers van de gemeente waren in verband hiermee cursus moeten volgen en de aanvraag was dus “gewoon” blijven liggen. Bij het horen en nalezen en enigszins zien van de beperkingen die hij (voorlopig?) heeft, zou ze een positief advies voor indicatie van rolstoel en fiets gaan afgeven. Ook voor een invalidenparkeerkaart voor één jaar. Nu moeten we wachten tot we een telefoontje krijgen te zijner tijd en dan komt firma Beenhakker hier thuis voor passing (en proefrit met de fiets). Tot die tijd zitten we nog te tobben met een veel te grote rolstoel, te leen van Zorg en Welzijn. Als het goed is voor deze nog wel omgeruild voor een kinderrolstoel. Maar die was nu niet voorradig. In de ochtend werd de door ons aangevraagde en nodige sondevoeding plus ophang/doseer zakken hiervoor bezorgd. Ook dit verliep wèèr niet goed. De meneer had niet de aangevraagde hoeveelheid voeding bij zich. Meer hadden ze volgens hem niet voorradig gehad nu. En … de zakken waar we het spul in moeten gieten had hij helemaal niet in de wagen! Pffff… en we zijn helemaal door die zakken heen. Niets meer in huis. Hij ging nog nabellen en we moesten zelf ook nog maar bellen naar Vivisol. We zouden in elk geval wel vandaag nog de zakken geleverd krijgen werd gezegd. Om 13:15: de deurbel, Vivisol met twee dozen. Ik zette ze boven op Jarno zijn kamer bij de rest van de benodigdheden. Om 18:00 uur is het tijdstip waarop we de sondevoeding aansluiten. Ik maakte de doos van de zakken open en … blijken het de verkeerde te zijn!! Deze zijn niet geschikt voor de pomp die wij thuis hebben. Nou ja zeg. Wat een gedoe. Nog even naar onze bestel mail gekeken en naar wat er op de afleveringsbrief stond. Die nummers klopte wel, maar niet die op de dozen stonden! Zo goed en zo kwaad als het ging dan toch maar geïmproviseerd met de verkeerde zak. Morgen maar wéér bellen naar Vivisol.
Aardbeienland
Dinsdag 2 januari 2007: Vanmorgen belde Marleen of Jarno vanmiddag met Damian wilde komen spelen? Nou, dat hoefde eigenlijk niet eens gevraagd te worden hoor! Ze kwamen hem zelfs ophalen om 1400 uur ! Wij zijn nog even verder gegaan met zijn ziekenhuis plus rijndam kaarten in plakboeken doen en met dit dagboek bijschrijven. Na een kop thee zijn wij met Fabian naar Tuinwereld in Oud-Beijerland gegaan. Fabian had echter iets verkeerd begrepen (of verstaan?), want hij dacht dat we naar Aardbeien land gingen! Nu bestaat dat echt wel hoor. We zijn er ooit zelfs tijdens de vakantie geweest en dat heeft Fabian al meerdere malen gezien via video opnames! Haha. Maar in het tuincentrum vond hij het ook wel leuk hoor. Nog kerst restanten en bewegende pinguïns en een ballenbak en touwladder en glijbaan. Doordat wij (Ron en Coby) te lang liepen te neuzen in de kerst opruiming hebben we Marleen gebeld dat ze hem ook niet weer thuis hoefde te brengen omdat we iets “vertraging” hadden. We hebben hem dus om 17:30 zelf opgehaald. Jarno en Damian hadden fijn gespeeld en zaten op het laatst even lekker tv te kijken. Vanavond aten we onder andere kipcordon bleu, maar deze keer heel erg weinig hapjes er van op. (De sondevoeding staat nu op 750 ml op stand 65).
Nieuwjaarsdag 2007
Maandag 1 januari 2007 Nieuwjaarsdag!: “Natuurlijk” wat langer geslapen, wij iets langer als Jarno en Fabian. Vandaag gestart met de kerstboom aftuigen en kerstspullen opruimen. Altijd wel even wennen als dat weg is, het is dan even “kaal”. Fabian ging nog een uurtje naar Nick, totdat zij weg moesten en hem thuis kwamen brengen en zo konden we elkaar gelijk een goed 2007 wensen. Gisteren, in de vroege avond, waren we helemaal vergeten om de jongens sterretjes te laten vasthouden, dus dat hebben we deze avond maar laten doen. Prachtig vonden ze het. Toen we net aan tafel zaten (18:15) ging de deurbel. Was het Jan van Oostende die een wandelingetje aan het maken was en ons veel meer goeds kwam wensen. Bèètje onhandig tijdstip, maar hij mocht wel toekijken wat wij voor lekkers naar binnen werkten! Fabian vond het ook wel heel gezellig en ging prompt de clown uithangen.
Oudejaarsdag 2006
Zondag 31 december oudejaarsdag 2006: Wij waren, nadat we beiden om en om wel even bij Jarno waren geweest zo af en toe in de nacht, in de vroege ochtend weer vast inslaap gesukkeld. We werden dus ietwat laat wakker. De jongens waren al wel saampjes naar beneden gegaan en vermaakten zich wel. Aangezien we vanavond laat opblijven, vonden we het niet zo erg om la(a)t(er) uit bed te komen natuurlijk. En het tanken wij ook een beetje bij. Nódig! Vanmiddag kregen onverwachte aanloop van Sandra Raven met haar dochter Lisa. Ze waren nog maar net binnen en toen moesten we ons weer even met Jarno bemoeien, want…. hij kreeg alweer een bloedneus! Gelukkig was het nu sneller gestopt dan op tweede kerstdag. De jongens zijn op normale tijd in bed gelegd vanavond. Het is namelijk de bedoeling dat we de jongens even voor het spectaculaire tijdstip (00:00 uur) uit bed halen om samen met ons het nieuwe jaar te verwelkomen en met name om naar het vuurwerk te kijken. Van 20:00 tot 23:45 hebben we lekker knus en lui naar de tv gekeken, met wat te happen en te eten. Toen zijn we Jarno en Fabian gaan wakker maken. Nou ja … bij Fabian lukte dat wel na verloop van tijd, maar bij Jarno dus echt niet! Eventjes, heel eventjes, deed hij zijn ogen open (maar nog altijd niet ècht wakker) en toen we vroegen: blijf je liever liggen dan? Was zijn antwoord: ja. Dus hebben we onze pogingen opgegeven. Wel zijn we tussen 24 uur en 0:30 uur regelmatig bij hem gaan kijken, maar hij merkte echt helemaal niets van het spektakel buiten. We hebben dus met z’n drietjes geproost op het nieuwe, komende jaar. Natuurlijk toch ook wel weer zo momenten van “malende” gedachten, niet zo gek hè. Fabian genoot volop van het vuurwerk (vanachter de ramen) en ging om 1:00 weer terug in zijn bed. Wij lagen er voor 2:00 uur ook weer in hoor. Máár…. toen werd Jarno tegen 3:00 overstuur en dus huilend wakker! Wààrom we hem niet wakker hadden gemaakt om 24:00 uur?! Voor onze uitleg had hij weinig begrip. We hadden het langer moeten proberen en harder moeten praten zei hij. Nou ja zeg. Wij hadden echt gedacht er toch goed aan gedaan te hebben hem zijn zo nodige slaap te geven. Nu kregen we wel een naar gevoel, hij was zo verdrietig over het gemiste vuurwerk. Nadat hij wat gekalmeerd was en ook wij weer liepen, kreeg hij later nogmaals zo’n verdrietige bui. Het was dus een flink onderbroken nacht voor ons. We hopen heel hard dat hij er beter aan toe is bij de volgende jaarwisseling en dat we deze emotie aanval hier niet meer hoeven mee te maken. Mannetje, mannetje, we doen zo ons best voor hem, maar soms ervaart hij dat dan toch anders hè.
Frank, Sheila, Amber en Amoa bij ons op de koffie (en limonade).
Zaterdag 30 december 2006: Even na 11:00 uur kwamen de buurtjes; Frank, Sheila, Amber en Amoa bij ons op de koffie (en limonade). Terwijl wij zaten te kletsen gingen de jongens natuurlijk fijn met Amber en Amoa spelen. Sheila moest nog gaan werken, dus die ging als eerste weg. Wij hebben de meisjes hiermee laten eten, zodat Frank even sneller boodschappen kon doen. Daarna hebben we (als tegenprestatie?) Gevraagd of onze jongens dan bij hen konden spelen, zodat wij ook nog even onder andere oliebollen en appelbeignets konden halen. Dat was geen probleem en voor ons ook wel heel fijn hè. Al met al hebben ze daar nog de rest van de middag gezeten (spelletjes en DVD kijken) tot Frank ze weer netjes bij ons af kwam leveren. Service hoor! Daarna hebben wij een schotel shoarma met broodje genuttigd en de jongens knakworst en brood met kruidenboter. Dit is favoriet bij Fabian en gaat er dan ook met smaak in. Na nog een computer spelletje was het weer tijd om onder de wol te kruipen.
Naar de bioscoop.
Vrijdag 29 december 2006: Al om 9:00 ging de telefoon. Het was arts Elise om te zeggen dat de bloed uitslag niets bijzonders had laten zien. Bloedplaatjes gehalte was wel wat lager dan vorige keer, maar verder geen nieuws. In de loop van de morgen vertelden we aan Jarno en Fabian dat we nog wel iets leuks wilden doen in verband met zijn thuiskomst. We hadden een paar dagen geleden gereserveerd bij de bioscoop Pathé, bij de Kuip in Rotterdam dus. Voor de film: Charlotte’s web om 14:00 uur. Nou dat leek jullie wel wat hoor. We hadden alleen wat (niet verwachte) vertraging op korte afstand van de bioscoop. Hierdoor kwamen we dus wat te laat aan. Erg druk op het parkeerterrein ook en we hadden nu voor het eerst de achterwaartse rollator mee, dus hij moest gelijk een aardig eind buiten lopen hiermee. Een stukje moeten helpen dus. Hij op het zitbankje zitten, voeten op de stangen en wij duwen. Toen moesten we ook nog aardig wat minuten wachten op iemand die de lift kwam openen (met een sleutel dus). De film was dus net begonnen toen we in de zaal boven aankwamen. Zaten er ook nog mensen op de voor ons gereserveerde plaatsen! Maar die werden door een medewerker verzocht elders plaats te nemen. Maar goed, al met al wel een hele leuke (kinder-) film met sprekende dieren. Hierna nog even bij de nabije Praxis en Kwantum geneusd, bij de kerst opruimingsartikelen en toen naar de McDonald’s Spaanse Polder gegaan. Beide jongens weer heel blij. Hij heeft zowaar een kip nugget gegeten en een beetje ijs. Natuurlijk ook allebei een speeltje, een geel autootje. En zo waren de twee McDonald’s cadeaubonnen die hij nog van zijn verjaardag had er ook weer uitbesteed. Eenmaal thuis was het al gauw tijd voor het badplezier. Fabian verbaast zich daarna nog vaak over het feit dat hij daarna allemaal “kreukels” in zijn vingertoppen heeft!
Laatste dag in Rijndam
Donderdag 28 december 2006 (Zijn Rijndam ontslag !!):
Coby, Fabian en ik waren rond 10:40 bij hem in Rijndam. Verpleegkundige Karen meldde ons dat hij vanmorgen ook weer had overgegeven. Hij was op dat moment wel verdrietig geweest en voelde zich behoorlijk naar. Even later had hij weer praatjes gekregen en werd hij wat opgewekter zei ze. Vorige week had een pedagogisch medewerkster verteld dat op deze dag de banketbakker weer eens zou komen om hun met marsepein te laten “kleien”. Echter… toen wij bij hem (en de rest) in de huiskamer arriveerden waren ze bezig met het Pokémon spel. Bij navraag bleek dus dat de banket bakker verzuimd had deze afspraak in zijn agenda te noteren en er nu dus niet was! Jammer wel hoor. Hij had op deze laatste PM-ochtend (pedagogisch medewerkster) dus mogen kiezen wat hij wilde doen en dat werd dus dit Pokémon spel. Niet ieder kind kon het al (er zijn nog al wat nieuwe de laatste tijd), maar hij gaf hen wel uitleg hoor. Om een uur of kwart over elf werd aansluitend zijn afscheid gevierd. Alle kinderen hadden een spreuk, wens voor hem opgeschreven en die werden door Jarno opgelezen. Daarna is hij de raketjes gaan uitdelen. Nou, er werd leuk op gereageerd. Men was verrast over onze creativiteit. Bijna elk kind sloopte gelijk het surprise ei om het op te eten en om te kijken wat er in zou zitten. Toen het Billy Bones spel en de rest gegeven. Alles viel in de smaak. Ook nog een fotoladdertje gegeven. Voor bij de lunch (waar wij deze keer ook bij mochten zijn), hadden we ook nog wat lekkers meegenomen. Saté en gehaktballetjes van MmmmmMora. Hierna is Jarno even op bed naar de tv gaan kijken, Fabian kon achter de computer en wij hadden met EVV’r Karen een ontslag gesprek.
Om 14:45 stond hij ingepland voor individueel zwemmen, maar Coby was zo vrij om te vragen of Fabian soms óók in het water mocht? (voor de zekerheid hadden we zijn zwembroek ook meegenomen). Het mocht van zwemjuf Marleen. Het was echt dolle pret in het water. Beiden doen ze dit erg graag. Een genot om naar te kijken was het. Ik heb nog wat foto’s gemaakt ook. Marleen vond het ook wel gezellig en ze mochten dan ook een behoorlijke tijd in het water ravotten. Na het zwemmen nog even naar het houtbewerkings atelier, maar houtmeester Henk was er niet. Jarno had voor hem nog een foto kaart met een verhaaltje en een koek, maar die heeft iemand toen op zijn bureau gelegd. Ook de logopedie stond nog ingepland vandaag, maar het werd dus nu geen therapie. Toevallig waren ze er beiden (Dominique en Marjolein), dus alleen even gedag gezegd (voorlopig). Om 16:30 uur ook nog ergotherapie, maar ook Els gaf hem nu vrij-af en alleen voor een foto jullie samen even aan tafel gaan zitten met bouwfix. Hierna konden we de laatste spullen pakken, medicijnen meekrijgen tot en met het weekend en nog eens dáááág zeggen en zwaaien. Twee meisjes, Elaine en Sanne liepen, renden, zwaaiden tot aan de laatste deur naar de parkeer garage. En tot op het laatst hoorden we: “Jarno, we gaan je missen!!!”. Hij vond het wel leuk om te horen, maar emotioneel werd hij er niet door hoor. Heerlijk naar huis !!!!
Om 18:00 uur parkeerden we thuis voor de deur en toen we de woonkamer in stapten bleken er “kabouters” geweest te zijn?! Er hing een hele leuke zelfgemaakte “Welkom Thuis” slinger. Even later lazen we dat de overbuurtjes: Hans, Inge, Geeske, Marte, en Lysken die voor hem hadden gemaakt en opgehangen. Echt een leuke verrassing en op de keukentafel stond nóg iets. Dat was van Marleen en Damian. Die hadden een supermooi en superleuk koek- en snoep huisje gemaakt. Het leek wel een Hans en Grietje huisje, maar wel met ook “welkom thuis” en groetjes van Damian erop. Ook buurvouw Mary en buurman Henk waren bezig geweest en hadden een A4-tje geprint met daaraan 5 stuks Cars stickerzakjes vastgemaakt voor hun verzamel album. (dus ook voor Fabian!) Nou, dit was wel een hele leuke binnenkomer hoor. Want ook wij wisten hier niets van. Vanavond hadden we natuurlijk geen zin om te koken. Voor ons wat bij de chinees gehaald en voor de jongens (of eigenlijk Fabian) wat in de frituurpan gegooid. Daarna hebben we de jongens op bed gelegd en kwam hiermee een einde aan een lange periode van dagelijks ziekenhuis en revalidatie centrum bezoeken en begint weer een nieuwe periode met thuis revalideren en het volledig terug gaan naar zijn eigen school. We krijgen nog wel 4 zware maanden van de chemo kuren en daardoor de gebroken nachten door de sondevoeding en het moeten plassen (nu dus elke nacht), dus we zijn er nog niet.
Terug naar Rijndam
Woensdag 27 december 2006: Zijn “kerst verlof” zat er weer op. Hij moest nog even naar Rijndam. Hij werd door Fabian en mij (Ron) terug gebracht en kwamen rond 11:15 weer thuis. ’s Middags zijn Coby, Fabian en ik naar Ikea gegaan. Omdat het woensdagmiddag is, konden we in Rijndam weer gezamenlijk zwemmen van 15-15:45 uur. We gingen echt wel op tijd wegbij Ikea, maar het was één lange , lang rij auto’s om het terrein af te komen! Met als gevolg dat we ietwat te laat in het zwembad kwamen. Maar Jarno was al wel het water in geholpen en was al lol aan het maken met de anderen hoor. Vanmiddag was men echter niet zo stipt met het eindsignaal (er kwamen geen volwassenen na ons( dus…. mochten we iets langer erin blijven. Dat kwam goed uit. Om 16:30 uur werd hij weer bij Dokter Elise verwacht. Ook zij vond hem nog bleker dan anders en wilt hem morgen nog even een vingerprik laten geven ter controle. Vanavond zijn we in het personeels restaurant wezen eten. We hebben het dagmenu genomen, wortelen, gefrituurde aardappeltjes en visstick. Ik nam een zalmmoot. Toetje werd chocolademousse. Jarno nam 2 mini hapjes van de visstick van Coby. Hij vermaakte zich aan tafel rustig met kleuren. ’s Avonds gaf de verpleging aan ons door dat (per orde) de sonde voeding op 800 en inloop 85 zou moeten. Hier stemden wij niet mee in, we gaven aan dat hij de 650 ml maar net aan kon die hij van ons had gekregen. Natuurlijk moest dit eerst weer overlegd worden, maar onze ervaring werd toch wel serieus genomen en ophoging werd dus (even) afgeblazen. Deze avond is niet papa of mama met Fabian eerder weggegaan, aangezien het nu kerstvakantie is en hij wel wat later naar bed kan en mag (zo af en toe). Dus met z’n drietjes hem voor de laatste keer in Rijndam voorgelezen, gekroeld en “tot morgen” gezegd. Oh ja, en vanmiddag ook al veel van spullen weggehaald, kaarten en tekeningen van de muur gehaald en de kledingkast grotendeels leeggemaakt. Dat scheelt morgen weer werk en bagage hè !
2e Kerstdag
Dinsdag 26 december 2006 (2e kerstdag): Hélaas… om 6 uur overgeven en behoorlijk wat ook. Het verhaal van “dan maar wat minder” in de hoop dat het er in blijft is dus niet opgegaan. Later in de ochtend kreeg hij nog een “complicatie”. Om 10:30 zat hij ineens met een flinke bloedneus. Het bloedde heel hevig, uit het neusgat waar dus niet zijn sonde in zit. Het blééf maar “stromen” met ook geregeld grote stolsels. Gadver. Op een gegeven moment dachten we echt dat we met hem naar de huisartsen post moesten gaan , maar…. na één uur (!) stopte het dan toch. Hè, hè. Een kort poosje later bleek dat hij toch het een en ander had doorgeslikt, want hij moest overgeven en dat was bruin én stolsels! Brrr. ’s Middags zijn we aan het knutselen gegaan, want hij wilde de kinderen van Rijndam heel graag trakteren met een “zelf” gemaakt raketje ter gelegenheid van zijn afscheid (a.s. donderdag). Deze raketjes (met een aluminiumfolie gewikkeld surprise ei) hadden we ooit al eens eerder gemaakt toen hij op school ging trakteren in verband met zijn verjaardag. Dus we wisten nog wel zo’n beetje hoe het moest, maar toch nog wel een tijd mee bezig geweest hoor. En een stukje papier erop geplakt met de tekst: “Jarno wordt afgevuurd van Rijndam naar huis !!!”. Verders een glazen snoeppot nog versierd met decoglas verf. Het werd een Dinosaurus. Op het weg te geven “Billy Bones” spel een A4-tje met Jarno zwaaiend en de tekst: “Geschonken door de enige echte spelletjes kampioen, Jarno van Hespen, die in Rijndam verbleef van 18 mei tot 28 december 2006 ! En dan voor de therapeuten en wat verpleegkundigen een apart verpakte vulkoek met ook daarop een foto van Jarno zwaaiend en de tekst: “Bedankt voor alles, Groetjes Jarno”. Dus toch nog aardig creatief bezig geweest hè. ’s Avonds gingen we de tafelgril gebruiken. Voor Jarno speciaal een knakworst met ontbijtspek eromheen gerold erop gelegd. Maar…. Ook vanavond heeft hij er geen hap van weg kunnen krijgen. We zagen hem steeds witter wegtrekken en hij gaf aan een vol gevoel te hebben (terijl hij nog niets op had). We hebben hem dus maar van tafel laten gaan en op de bank naar een DVD laten kijken. Fabian had al wel wat gegeten, maar die hielden we toen ook niet meer zo lang aan tafel. We hebben dus hoofdzakelijk samen zitten tafelen.
1e Kerstdag
Maandag 25 december (1e kerstdag): We merkten vanmorgen wel dat de jongens in de woonkamer waren geweest. Fabian kwam al gauw terug naar boven om te melden dat er wat cadeautjes onder de kerstboom waren gelegd! Wát een verrassing. Natuurlijk wel wat minder als met 5 december, maar een kinderhand is gauw gevuld hoor. En nu kregen wij dus ook de geheime cadeautjes van (via) Desiree. Als het ware van Jarno en Fabian kregen we twee glazen met een hele lieve tekst erop in de trant van: We zijn zo gelukkig en blij dat jij mijn papa/mama bent! Erg schattig en ontroerend. En voor Coby nog iets van haar, een lief klein boekje met citaten voor vriendinnen. Slik, slik. We hebben de kerstdag lekker rustig aan gedaan. Laat in de kleren, beetje van alles en nog wat. Ron en Coby begonnen het diner met een kippensoepje. Voor de jongens een eitje gekookt en leuk gepresenteerd. Fabian at er lekker van, maar Jarno… Toen hadden wij kalfsoester, jachtsausje, patat, stoofperen, sla en wat peultjes. Jarno weer nihil van (het vlees) gehapt. Máár…. van het mini-mini ijshoorntje (met name voor Jarno gekocht) gelukkig wel aardig genoten. Wij hadden wel een groter ijsje hoor! De sonde voeding ging op 650 (op stand 65). Een grotere hoeveelheid kan hij nu (nog) niet aan na deze kuur sessie. Snel last van een “vol zit” gevoel en/of erger dus. Dan maar minder, in de hoop dat het erin blijft dan.
Oom Ruud en Tante Dieny op visite.
Zondag 24 december: Natuurlijk zo lang mogelijk uitgeslapen! Tussen 13 en 14 uur toch nog even gebruik gemaakt van de zondag geopende Albert Heijn. Jarno hield het lopen in de winkel niet bijster lang vol, dus op een gegeven moment hem maar tussen de boodschappen in de winkelwagen geplaatst. Kort na thuiskomst kwamen Oom Ruud en Tante Dieny op visite. Dat wisten we hoor. Het was een behoorlijke tijd geleden dat we elkaar ontmoet hadden. Oom Ruud en ik (Ron) hebben na verloop van tijd (bijpraten) ook nog een tijd spelletjes zitten doen. Nadat zij weer naar huis (en hondje Tessa) vertrokken, zijn we (hartige) pannenkoeken gaan bakken. Helaas kon dat Jarno dit keer niet erg bekoren.
Coby uit eten met Astrid en Desiree
Zaterdag 23 december: ’s Ochtends vroeg overgegeven. Terwijl Coby bij de kapper zat, is Ron met de jongens naar de markt geweest. Het was wel alleen wel èrg koud voor hem vandaag. Vanavond aten we met z’n drietjes (patat met een frikandel en appelmoes), want… Coby ging uit eten. Al een poosje geleden was geregeld dat Desiree, Astrid en Coby er eens uit zouden gaan. Om ongeveer 18:15 kwamen zij beiden hierheen. Konden ze ook gelijk ons huis in kerstsfeer bekijken. Desiree had ook weer iets bekokstoofd! Papa en mama moesten even uit de kamer en toen hield ze een onderonsje met onze zonen. Dat moesten zij dus geheim houden tot 1e kerstdag en het werd onder de boom gelegd. Schattig (al) hoor! Rond 19:00 uur zaten de dames in eetgelegenheid “Lijn 12” in de Voorstraat. Ze kozen gek genoeg ook nog alle drie voor hetzelfde gerecht; ossenhaaspuntjes in een lekker sausje. En onder het genot van een lekkere maaltijd, natuurlijk lekker zitten kletsen. En toen moesten ze zich nog ineens gaan haasten, want ze zouden ook nog naar de bioscoop gaan! Astrid had al gereserveerd voor de film: The Holiday. Echt wel een vrouwenfilm. Lekker genieten dus. Was voor Coby echt wel eens fijn, zo’n vriendinnen avondje uit.
De rolstoel
Vrijdag 22 december 2006: Vanmorgen werd de rolstoel van Zorg en Welzijn bezorgd. Uiteraard hadden we een kinderrolstoel gevraagd, maar…. Er staat nu dus een veel te grote volwassen rolstoel in de gang. Volgens die meneer op dit moment de kleinste die ze hebben. Toen Coby afgelopen dinsdag belde met Zorg en Welzijn zei diegene dat er een zo genaamde junior rolstoel zou zijn! Nogmaals gebeld met hen, we staan nu in de wacht, als ze een kleinere rolstoel hebben, wordt deze omgeruild. Ook nog een mail naar de ergotherapeute Els verzonden of we echt Jarno zijn rolstoel (tegen borg) niet kunnen lenen zolang? Maar ze hebben er in Rijndam ook niet op voorraad en hebben die van Jarno weer nodig voor een ander kind. Behoorlijk balen dus. Fijn hoor, dat de gemeente Spijkenisse zo traag is met de aanvraag en afwikkeling! Ron is ook vandaag thuis gebleven.
Even iets teveel allemaal.
Donderdag 21 december 2006: Vanmorgen, toen de sonde voedingspomp piepte ten teken dat hij klaar was, lukt het Coby ineens niet meer om zijn slangetje los te koppelen. Wat ze ook probeerde, het zat muurvast. Op een geven moment durfde ze ook niet nóg harder te trekken en wrikken, bang om het kapot te trekken. Behoorlijk ten einde raad naar Ron gebeld, die al in de metro onderweg was richting Rotterdam en Utrecht. Hij besloot toen hij haar zo aanhoorde terug naar huis te gaan. Uiteraard lukte het afkoppelen hem wél, alhoewel hij het inderdaad wel vast vond zitten. Coby is terug naar bed gestuurd en werd een tijd later wakker gemaakt met de mededeling dat er een afspraak bij de huisarts was gemaakt. Dus daar zaten we enige tijd later. Ook daar kreeg Coby het weer, veel emoties. Volgens de dokter helemaal niet zó gek na alles wat er gebeurd is en is Coby “gewoon” over haar grens. Moet proberen wat tijd voor haarzelf te vinden en nemen, enz. Hij stuurde haar ook gelijk door voor bloedonderzoek. Jarno zat er niet erg mee om vandaag ook al thuis te zijn hoor, heeft ook niet erg ervaren of navraag gedaan hoe of wat en waarom. Om 11:50 werd Fabian dus door Debby thuis gebracht en begon de herfst vakantie. ’s Middags zijn we met z’n allen al wat kerst boodschappen gaan doen. Ook dit had Coby nog niet (zoals anders wél) al wat gedaan. We hadden oma ’s middags nog aan de telefoon die vertelde dat ze met haar linker hand in het gips moest. Ze was dus vorige week gevallen met de fiets, maar was toen dus ondanks de pijn niet naar de dokter gegaan. Nu bleek dus toch dat het midden hands beentje was gebroken.
De Kerstmusical
Woensdag 20 december 2006: Vanmorgen konden de jongens, eenmaal op school, de jassen aan houden, want vanaf school gingen ze naar de Felicitaskerk bij metrostation Heemraadlaan om daar naar de kerstmusical van groep 6, 7 en 8 te kijken en te luisteren. Ook ouders, opa’s en oma’s mochten weer komen. Aanvang om 9 uur. Ron zat vandaag weer in Utrecht, die moest dit gebeuren dus missen. Wel jammer, want ook dit is zo’n moment dat je graag samen wilt beleven/zijn. Voor Fabian was dit de eerste keer (andere jaren heeft hij wel hier gekeken), maar nu hij in groep 1 zit, was hij hier op een andere manier. Dit jaar werd er behalve de kerst musical “de kerst giraf” opgevoerd door groep 6, 7 en 8, ook een kerstinstuif. Elke groep had namelijk ook nog iets ingestudeerd en bracht dit ten uitvoering op het podium. Zo had Fabian’s groep het liedje: “Het kaarsje in de kerstboom”. Fabian zelf voelde zich duidelijk (nog) niet op zijn gemak voor zoveel publiek te staan. Jarno’s groep 4 deed het liedje: “Kleine witte wereld”. Ook Jarno ging mee het podium op en alhoewel hij natuurlijk minder vaak heeft kunnen oefenen als de rest, zag Coby hem toch wel mee “zingen”. Van te voren had Coby al kriebels in haar buik en een flinke brok in de keel, maar toen ze hem daar zo zag staan, “brak” er iets bij Coby. Ze werd erg emotioneel, moest ineens extra denken aan álles wat het afgelopen jaar met hem (en ons) gebeurd was. En ook hoe we je nog kort geleden zo beroerd en kotsend zagen en dat hij toch op deze tussendoor toch ook gewoon naar de oncopoli moet en hij met zijn borst ontbloot zal liggen voor de chemo-“shot”. Het werd Coby gewoon teveel en kon bijna niet meer ophouden met huilen. Zodoende heeft Coby niet meer het einde van de musical bekeken en is wat eerder weggegaan. Debby, de mama van Sven (klasgenootje en vriendje van Fabian) bood een troostende arm en zijn bij haar thuis een bakkie “troost” gaan drinken. Echt lief. Om 11:45 samen naar de dependance om daar de kleuters op te halen. Coby daarna samen met Fabian naar het hoofd gebouw om Jarno op te halen. Even na 13:00 bracht Coby Fabian naar zijn gym clubje. Deze keer zou hij door Marleen opgehaald worden, zodat hij niet mee hoefde met hun naar het Sophia. Coby had er in alle emoties en hectiek toch ook nog aan gedacht om op tijd zijn Emla zalf aan te brengen. Tegen 15:00 waren ze op de rustige (!) oncopoli en hij was dus al heel snel aan de beurt. Met zijn kroeltjes: Droppie en Liefie dicht tegen zijn gezicht en ogen gedrukt, onderging hij het deze keer “droog”. Uit het cadeaumandje koos hij een stempel mannetje voor zijn vriendje Damian! Die ging hij hem straks gelijk geven als we zijn broertje op gingen halen. Tegen 16:00 uur waren ze terug in Spijkenisse. Marleen had ook nog iets voor ons. Ze had een kerst stuk voor ons gemaakt! Zaten ook nog , dubbel creatief, Ferrero Roché’s en mini KitKat’s in verwerkt. Een lief gebaar weer. Toen was het al wéér snel tijd om in de auto te stappen. Om 17:15 moesten ze verzamelen op het school plein. Daar werden er kerst liedjes rondom vuur korven gezongen en hierna gingen de jongens naar binnen om van het kerst diner te gaan genieten. Dit jaar hadden vele ouders zich hiervoor ingezet en allemaal gerechtjes gemaakt. Keus in overvloed dus. Tussendoor ging Coby even naar huis. Oh ja, nog met de mamma van Sven afgesproken dat morgen Fabian zou ophalen en weer thuis brengen van school. Omdat Coby er zo’n beetje “door heen” lijkt te zitten en voor zich zelf al had besloten morgen niet naar Rijndam af te reizen om hem weer weg te brengen (en later weer op te halen), zei Debby: Laat mij dat nou doen. Ron kwam om 18:30 thuis vanuit Utrecht. Gauw wat gaan eten en nu konden we jullie samen om 19:00 uur bij school ophalen. Beiden hadden het kerstdiner lekker en gezellig ervaren. Jarno had wat pannenkoek gegeten. Wel fijn en bijzonder dat hij dit toch heeft kunnen mee maken!
Meeloopdag in Rijndam
Dinsdag 19 december 2006: Helaas…. vannacht om 5:00 ging het mis. De pomp had nog maar net gepiept ten teken dat de 700 ml ingelopen was. Coby was er uitgegaan om af te koppelen en zijn slangetje door te spuiten. Lag net een paar tellen in bed en … hoorden we dus alarmerende geluiden uit zijn kamer (en door de babyfoon). Een fikse hoeveelheid met een grote vaart overgegeven. Alles zat er onder en hij een zielig hoopje mens. Zo was onze nacht weer kort, want eer je dan weer inslaap valt … en dan gaat wel heel snel weer die wekker hoor! Coby bracht eerst Fabian naar school. Voorzien van een kaars, kersttakken en een bakje. Want ze gingen en kerststukje maken. Coby moest vandaag een meeloopdag doen in Rijndam en voelde zich er naar bij omdat ze niet om 11:45 bij school zou staan als Fabian glunderend met zijn zelfgemaakte stukje naar buiten zou komen. Coby en Jarno waren kort voor 10:00 dus in Rijndam. Hij begon met ergotherapie. Daarbij ook nog even verschillende scharen mogen uitproberen. Zijn juf Judith van groep vier bleek onder andere hierover nog gemaild te hebben. Hij kreeg dus gelijk een poesen masker om uit te knippen en later keurig in te kleuren. Coby sprak met Els nog over de aangevraagde rolstoel. Doordat de gemeente zèèr traag is, ziet het er niet naar uit dat er een andere rolstoel bij ontslag is. Zodoende moeten we die tijd overbruggen met een rolstoel van Zorg en Welzijn. Dus die dan maar gebeld en er wordt er vrijdag één thuisbezorgd. Wat voor één??
Aan het eind van de ochtend had hij fysiotherapie van Rebecca. Een heel parcours werd er in overleg met hem neergelegd. Via het klimrek naar hoepels, over een mat en via een grote rol naar de finish: sjoelen. En toen lukte het hem om zelfs 104 punten te scoren! Coby heeft nog wat foto’s genomen tijdens deze activiteiten. Na de broodmaaltijd was het zijn rustuurtje voor hem. En … is Coby lekker naast hem gekropen! Tenslotte niet zo’n lekkere nacht gehad en ze kreeg in de loop van de dag ook nog zwáre hoofdpijn (migraine). Slapen lukte hier echter niet. Hij lag ondertussen met een headset televisie te kijken. Tegen half drie kwam therapie assistente Maartje hem halen. Hij was op dat moment al weinig enthousiast en keek nogal sip. Maartje wilde traplopen laten oefenen (en zien aan mama) beneden bij de receptie. Toen we nog maar net daar waren gaf hij aan echt niet lekker te zijn. Zat niet goed in zijn buik en hij begon te huilen. Maartje (en ook vele anderen) had al die maanden eigenlijk nog niet eerder gehad dat hij het oefenen wilde stoppen. Dan is het dus wel serieus. We zijn dus snel terug naar zijn kamer gegaan en gauw een bekkentje gepakt. Hij moest spugen en was goed misselijk en beroerd. Nou had hij wel kort voor het oefenen zijn middag medicatie gehad, dus mogelijk was dit verkeerd gevallen. Hij gaf toen na 30 milliliter namelijk al aan dat hij “vol” zat. Coby heeft hem eerst op schoot gehad en later heeft hij toch ook nog weer in bed gelegen tot 16:00 uur. Naar voor hem hoor! Maar wel fijn dat Coby nu hij niet lekker werd bij hem was. Kort voor vertrek hadden we nog een ingepland gesprekje bij arts Elize. Ook al van twee verpleegkundigen (Marrit en Marielle) afscheid genomen. Ja, ja, het komt dichterbij. Om 17:15 belde Ron of wij al op weg waren naar Spijkenisse? Nee dus. Gezien de misselijkheid van hem en het niet fit zijn van Coby, kwam hij naar ons toe om met zijn drietjes naar huis te rijden. Ron had vandaag in Utrecht gezeten. Coby werd als eerste in de Keplerlaan gedropt, dan kon ze het vooraf bereide eten gaan opwarmen en Jarno en Ron gingen Fabian bij Gordana ophalen. Hij was daar tussen de middag en na school geweest. En hij had natuurlijk al gezellig en lekker bij hen gegeten. De jongens rap in bed gelegd, want morgen is het kerst viering op de basisschool!
Bij Damian spelen
Maandag 18 december 2006: Vandaag was het voor beiden: naar school. Hij werd uitgenodigd om ’s middags na schooltijd bij Damian thuis te komen spelen! Nou, dat vond hij echt een top plan. Lief hoor van Marleen en Damian. Het was ook heel goed gegaan vertelde ze toen hij ook nog werd thuisgebracht door hen. Heerlijk samen gespeeld. Is ook zo belangrijk voor hem, dat het een beetje als vanouds wordt. Dat doet hem goed. Vanavond smulde hij een beetje mee van de visstick.
Tante Ria op bezoek
Zondag 17 december 2006: Ron ging ’s morgens een poosje naar de computerbeurs in Ahoy Rotterdam. Bij ons, drie thuisblijvers, kwam tante Ria op de koffie. Later ook gezellig mee blijven “lunchen”. Later toen zij weg was, was er werk aan de winkel. Ron is ons huis buiten in kerstsfeer gaan brengen, dus lichtslangen, rendier ophangen, lantaarn bevestigen. Zo ook bij onze buren de lichtslang tegen de dakgoot vastgemaakt. Zo is het weer een (mooi) geheel. Ook was het de hoogste tijd om kerstkaarten te gaan schrijven. We komen echt wel (vaak) tijd tekort tegenwoordig. Alles moet in gedeelten. Ook de jongens zijn met wat kaartjes bezig geweest voor klasgenootjes. ’s Avonds hebben Coby en Ron rijst, kip en roerbak groenten met lekkere wok saus gezeten. De jongens waren blij in plaats daarvan mini pizza te krijgen. ’s Avonds kreeg hij 700 ml sondevoeding aangesloten.
Boodschappen
Zaterdag 16 december 2006: Vandaag een regenachtige dag. ’s Middags een enigszins overdekte plek opgezocht om wat te winkelen en boodschappen te doen.
Kerstboom optuigen
Vrijdag 15 december 2006: Vandaag weer paus Johannes school dag. Hij is ’s ochtends en ’s middags gegaan! En na schooltijd zijn ze dus de boom gaan optuigen. Gezellig moment altijd. Toen we een goed uurtje later zaten te pauzeren op de bank en naar de onze opgestuurde DVD van de stichting “geven om jonge leven”, van de Eftelingendag van 26 september zaten te kijken (en nagenieten) kwam Ron zomaar ineens al thuis! De cursusleider was eens vroeg gestopt. Fijn! Vandaag zat er bij de post ook al een brief van de CIZ, dat de indicatie is goedgekeurd. Dat is eens iets snel. Ron is ‘s avonds (al bijna traditie) gaan be-tapen en bestickeren en verlichten. Met als gevolg twee verheugde kindersnoetjes!
Jarno ziet de kerstboom
Donderdag 14 december 2006: Vandaag was hij dus weer druk bezig in Rijndam. Coby bleef thuis. Fabian heeft ’s middags na schooltijd met zijn beide vriendjes Nick en Thomas hier gespeeld. Dat verliep goed zo voor het eerst met drietjes. Ron ging hem dus na het eind van de cursus (nu Den Haag) ophalen. Nu had hij wel tot 17:00 muziektherapie, maar Ron kwam natuurlijk weer in ellenlange files terecht. Hij was namelijk met de auto, dus pas heel laat bij hem. Coby, Fabian en Nick zijn dus maar vooruit gaan eten. Nick mocht onverwachts bij ons blijven eten, dus dat was wel dolle pret met die twee. Jarno en Ron kwamen om 18:40 thuis. Hè, hè. Ook hoogste tijd om de sonde voeding aan te sluiten. Hij vond het uiteraard heel leuk om de kerstboom in de kamer te zien staan. Al schrok hij ook even omdat hij dacht dat hij al helemaal opgetuigd was (vanuit de gang was dit niet te zien). Maar nee hoor, Coby wist immers dat hij ook mee wilde helpen met de ballen erin doen. Zoals beloofd: netjes gewacht zodat Fabian en Jarno morgenmiddag konden helpen.
Het Kerstboom verhaal
Woensdag 13 december 2006: Vanmorgen kwam Amanda bij Coby op de koffie. Ze had haar vorige week gebeld en deed behoorlijk raadselachtig en geheimzinnig. Bleef toen ook niet al te lang met Coby telefoneren, omdat ze het moeilijk had met “haar mond houden”. Echter toen Amanda vanmorgen binnen kwam, deed ze de mededeling dat de verrassing niet vandaag zou kunnen plaats vinden, maar dat het volgende week zou worden. Nou ja, afwachten dan maar hè. En ze gingen verder kletsen over van alles en nog wat. ’s Morgens had Coby nog wel gebeld met Gordana, omdat ze opvang voor aanstaande dinsdag zocht voor Fabian, omdat de arts van Rijndam vriendelijk doch dringend had verzocht alstublieft nog éénmaal een Meeloopdag te doen? Maar omdat ze toen dus wel erg benieuwd was, gevraagd of zij soms wist wat Amanda bekokstoofd had? Néé, zij wist echt van niks. Even voor 11:30 uur reed er een busje langzaam voorbij en stopte voor het huis van Familie Veltman op nummer 59. Amanda:”Hé, er komt iemand naar je deur”. Terwijl Coby er naar toe liep, ging inderdaad bij ons de bel. Een mevrouw gaf haar een gelamineerd A4’tje en toen ze die wilde lezen, zei die mevrouw dat ze wat kwam bezorgen! Het bleek dus een kerstboom te zijn van Intratuin! Plus ook nog een doos gevuld met verlichting, ballen en andere versiersels. Vandaar dat Amanda onlangs aan Coby had gevraagd welke kleur we altijd in onze boom hebben. Amanda had dus een paar weken geleden een bon voor de Wensactie ingevuld, die toen op de achterkant van de folder stond. Het frappante was dat Coby, eens heel onbescheiden, die bon óók had opgestuurd, maar dan wel ons eigen gezinnetje had opgegeven en uiteraard met uitleg wààrom. Maar wij hadden niets meer gehoord en namen dan ook aan dat wij niet uitgekozen waren. Coby stond dus helemaal perplex en was totaal overdonderd. Had dit echt niet verwacht. Ze zei dan ook: Oh jé, dan hebben we straks twee kerstbomen! Nee hoor, zei Amanda, want ik heb Ron ook in het complot betrokken om dit dus te voorkomen. Coby was er dus volkomen argeloos ingetuind (wel heel knap, want de voelsprieten werken meestal uitstekend). Nu snapte ze dus ook waarom Amanda onlangs naar de kleur van onze kerstboom vroeg. Coby raakte heel ontroerd en dan vooral om het feit dat zij aan ons gedacht had toen ze las over die wensactie. Zo’n gebaar, die boom en die ballen doen er niet eens toe dan. Eigenlijk had ook de pers van een regionale krant mee moeten komen, zeiden de dames van Intratuin, maar die kwamen op het laatst toch nìet. Nou, dat vond Coby helemaal niet erg zeg. Brrr….. dat hoeft voor Coby echt niet. Toen ze even later bij school stond om Fabian op te halen, kwamen opnieuw de waterlanders toen ze het Gordana vertelde. Dat was dus het verhaal van een prachtige Nordman boom. Fabian vanmiddag naar zijn gym clubje gebracht en nu eens gewoon tot eindtijd mee laten doen. Nu eens niet dat gestress voor Rijndam zwemmen, en uitkleden, aankleden willen hebben. Jarno was het water in gegaan met een stagiaire, Josien. Hij moest vandaag wel eerder het water uit, omdat hij vanmiddag nog naar de onco poli in het Sophia moest. En ruim van te voren moet dan wel de emla (ter verdoving van de aanprikplek) worden aangebracht. Coby besloot toch maar lopend naar het Sophia te gaan. Jarno natuurlijk in zijn rolstoel. Zo nu en dan (of eigenlijk vaak), moest Coby er twee voortduwen, want Fabian was er ook bij en vindt dat toch nog wel erg ver lopen hoor. Dus zat hij bij Jarno op schoot! Dat was voor Coby dus hijgen, puffen, zweten. Ongeveer 16:45 uur waren ze op de poli en verders waren er geen patientjes meer, dus gelijk aan de beurt!!! Ondanks dat Fabian van te voren wel zegt dat hij niet mee wil naar het “witte ziekenhuis” (omdat hij het zo erg en zielig vindt als Jarno moet huilen), ging hij toch mee de behandelkamer in. Maar deze keer hield Jarno het nèt droog. Riep wel veel au,au,au en draaide onrustig heen en weer op de tafel. Nu mocht hij van de zuster uit het troost mandje twéé cadeautjes uitzoeken. Één voor Fabian en één voor jou. Terug in Rijndam, op zijn kamer, lag nóg een cadeautje voor Fabian. Jarno had bij houtbewerking een vliegtuig voor hem gemaakt! Nou, dat vond hij natuurlijk superlief van zijn broer. Coby moest ook nog naar Selma (maatschappelijk werkster) voor een afsluitend gesprek. “Wij” gaan het pand bijna verlaten en zij bijna met vakantie. Toen Coby bij haar vandaan kwam, was Ron inmiddels gearriveerd en was het eten al aan het opwarmen. Na het eten is Coby bij Jarno gebleven. Toen zij Jarno op bed had gelegd, nog verteld dat we een verrassing voor hem hadden. Eerst was de ontslag datum op vrijdag 29 december gezet, maar toen bedacht Coby later dat hij de laatste tijd altijd op vrijdag thuis is en vond het sneu als hij dan een éxtra nacht in Rijndam moest blijven! Dus…. voorstel gedaan om het afscheid op donderdag 28 december te zetten en zodoende. Ze zag hem enorm glunderen toen ze dat vertelde !
Passen van de rollator en rolstoel
Dinsdag 12 december 2006: Coby bracht eerst Fabian naar school. Jarno kon nog even relaxen op bed bij de tv. Dan heeft de vannacht gekregen sonde voeding ook nog even om “te zakken”. Toen Coby terug kwam, moest hij er wél uit. Wassen, aankleden en medicatie. Om 9:45 uur waren ze op zijn kamer in Rijndam. Onderweg naar de huiskamer werd Coby aangesproken door arts Elise Huijssen. Ze had gisteren geen tijd meer gekregen om te bellen. Zijn ontslag datum is nu dus echt bekend en officieel: Donderdag 28 December !!! Ze vertelde dat hij dan voorlopig geen fysiotherapie en logopedie hoeft, om 2 redenen. Ze menen dat hij nu eigenlijk (mede door de chemo in zijn leef) aan het “plafond” zit met wat hij kan bereiken en ook omdat ze vinden dat hij na alles wat hij het afgelopen jaar (sinds 15 februari) heeft meegemaakt, ook zoveel mogelijk kind mag gaan zijn. Natuurlijk gaat de chemo cyclus (3 weken op de woensdagen op en 3 weken af) nog wel door in 2007. Na afloop van de chemo therapie moeten we nog terug gaan komen in Rijndam met hem. En dan wordt er besproken waar en wanneer en hoe vaak hij fysio en logopedie moet gaan krijgen. Vermoedelijk kan eerstelijns fysio wel hier in de buurt, maar voor logopedie (gespecialiseerde) vermoedelijk wel in Rijndam (de vestiging in Schiebroek aan de Ringdijk)? Omdat er het een en ander aan “bijzondere”afspraken stond, kon Coby niet na het wegbrengen van hem gelijk naar huis. Voordat de eerste mevrouw kwam, gingen ze nog even Disney memorie spelen. Zeker bij dit spel ligt bij voorbaat de winnaar al vast!
Om 10:30 Kwam mevrouw Nienke Faber van CIZ (Centrum indicatiestelling Zorg) voor indicatie voor het eventuele Persoonsgebonden Budget (PGB). De maatschappelijk werkster Selma had samen met ons, al het nodige hiervoor ingevuld. Mevrouw Nienke kwam dus nog even babbelen (en checken?) en leek het met de zorg aanvraag eens te zijn. Afwachten op een brief nu. Dan zou er nog iemand komen voor de rollator “passing”, maar die kwam dus later. Pas tegen 11:45 uur. Coby had van te voren al tussen de middag opvang voor Fabian geregeld. Nog wel even gebeld naar Gordana (van vriendje Thomas), dat ze het echt niet ging redden om 11:45 op school in Spijkenisse te staan. Geen probleem, hij ging gewoon lekker bij hen eten en ze bracht hem om 13:00 uur weer naar school. De rollator (en rolstoel) die hij nu daar gebruikt zijn van Rijndam en mogen dus niet mee als hij ontslag krijgt. Bovendien schijnt de achterwaartse rollator die hij nu gebruikt eigenlijk te klein te zijn. Hij loopt met gestrekte armen en die moeten dus gebogen zijn. Zo hoor je nog eens wat. Die mevrouw had eigenlijk niet eens de goede bij zich, dus van passen kwam eigenlijk weinig terecht. Hij wordt wel een stuk groter en groffer, waar Coby wel haar bedenkingen over had. Maar ja, dat schijnt niet anders te kunnen. Wat ook erg tegen viel was de levertijd, want die is zo’n 6 tot 8 weken! Zelfs Rebecca, de fisiotherapeute , keek hier erg van op. Ze zou bij de fax naar de zorg verzekeraar wel extra spoed vermelden. Dit zakelijk gedoe boeide Jarno natuurlijk slecht en Coby zag zijn gezicht dan ook steeds meer betrekken. Op een gegeven moment vroeg ze dus maar of hij weg mocht naar de huiskamer. Na dit rollator gedoen was het etenstijd. Alhoewel ze voor de zekerheid brood meegenomen had (voor in de auto terug), mocht ze toch bij de groep aan tafel. Weg kon ze toch nog niet, want ergotherapeute Els kwam óók nog. De aanvraag voor een andere rolstoel (dat gaat dus weer via de gemeente), is 2 maanden geleden al wel aangevraagd, maar nog altijd niet rond. Pfff….
Ron kwam vanavond vanuit Nijmegen naar Jarno toe. Hij was dus rond 18:00 uur bij hem. Coby had ’s morgens al wel een prak voor hem (en wat vlees voor Jarno) daar in de koelkast gezet, maar toen hij kwam zaten Jarno en de andere kinderen al aan tafel. Bij hóge uitzondering (zo werd het echt gezegd), mocht hij bij Jarno en de rest aanschuiven. Ook was er een nasi maaltijd over, dus verkoos Ron die boven die van Coby. Nou ja zeg! Na het eten ging Jarno met Ronashka (8 jaar) het Pokémon spel doen. Leuk voor papa! Achteraf had hij wel bedenkingen en spijt hierover, want zij speelde nogal vals. Had hij kunnen weten. Enigszins boos liep hij naar zijn kamer toen het bedtijd was..
Jarno aan elkaar leren schrijven
Maandag 11 december 2006: Fabian had nog wel last van nachtelijke hoest. Ron moest deze keer voor cursus naar Nijmegen, dus weer vroeg vertrokken. Coby bracht de jongend naar school. Jarno had weer lekker meegedaan met onder andere rekenen, taal en gym. Ook ’s middags is hij naar school gegaan. Behalve wat knutselen, is hij ook aan de slag gegaan met aan elkaar (leren) schrijven. Hier was hij maar wat trots op. Coby zou in de middag door de arts uit Rijndam gebeld worden over het vanmorgen gevoerde teamoverleg over Jarno. Maar… er werd dus niet gebeld. Nou, dan morgen maar. Dan moet hij toch ook weer naar Rijndam.
DVD kijken
Zondag 10 december 2006: Fabian weer steeds meer gaan hoesten vannacht, maar een tabletje hielp wel iets. Om een uur of vier kwam hij echter de slaapkamer in met de mededeling dat hij misselijk was. Dus nog een tijdje boven de wc pot gehangen met hem. Er kwam alleen wat slijm en even later voelde hij zich weer wat beter. Goed genoeg om weer te gaan slapen. Ook Jarno kwam nog een aantal keer, maar dit was gelukkig alleen om te plassen. Het was wel een erg gebroken nacht zo en viel het dus ook niet mee om wakker te worden. Dit maakte de jongens niet veel uit, want die hadden een DVD opgezet. Ook waren ze weer bezig met kleuren, want gisteren bij de Jumbo weer een kleurplaat meegekregen. ’s Middags heeft Ron nog in de tuin gewerkt en alle ramen weer gezeemd buiten. Al weer lang geleden en je kon niet meer zo goed naar buiten kijken, dus was wel nodig. Coby nog druk bezig geweest met de was en met het schrijven van dit verslag, want we liepen weer ver achter. De jongens nog meer gekleurd, met de computer en gespeeld. ’s Avonds lekker gegeten van de stoof peren, kip cordon bleu en patat. Hierna was het weer tijd om de jongens in bad te doen. En zo was het weekend weer voorbij.
Visite Oom Erwin
Zaterdag 9 december 2006: Na opstaan en aankleden is Coby naar Schiedam gegaan. Ze had daar bij C&A een kledingstuk apart laten hangen, die ze hier niet hadden in de goede maat. Ron is ondertussen met de jongens op de fiets (Jarno bij hem achterop) naar de Jumbo gegaan. We waren namelijk vergeten de rolstoel uit de auto te halen en die was dus in Schiedam. Maar het lukt allemaal goed. ’s Middags zijn we naar de verjaardag van oom Erwin gegaan. De jongens gingen een spelletje doen met Sandra en hadden het ook goed naar de zin. Op de weg terug zijn we langs een Turks zaakje gereden en hebben een broodje Donner Kebab gekocht. Dat ging er goed in. Daarna al weer snel tijd voor jongens om naar bed te gaan.
Bellen naar Rijndam
Vrijdag 8 december 2006: Vannacht rustiger slapen, dat wil zeggen geen extra bijzonderheden zoals spugen. Wel lag Fabian veel te hoesten. In verband met schoolgaan, moest hij wel wakker gemaakt worden. Om 8:00 belde zuster Annelies ons op. Hoe het nu met hem was en of hij naar school zou gaan? Even later wéér telefoon. Juf Judith met dezelfde vraag en verontschuldigingen dat ze vergeten was door te geven dat er Sophia medewerkers naar school zouden komen. In verband met het slechte weer de auto gepakt en waren de jongens nu netjes op tijd in de groep. Coby kreeg deze ochtend veel telefoon, dus van (huishoudelijke) klusjes kwam weinig terecht. Oh ja, toen ze gisteren thuis kwamen lag er ook nog post vanuit Rijndam. Met de mededeling dat aanstaande maandag een team besprekingen over Jarno is, van 13:00 tot 13:30 uur. Fijne tijd ook. Nou, daar was Coby beslist niet content mee, want tenslotte is hij (en wij) op maandag thuis en hoeven ze dan eens niet naar Rotterdam. Dus toen gelijk al gebeld of dat niet verschoven kon worden naar dinsdag? Diegene kon dat niet beantwoorden en zou het verzoek doorgeven. Daar zou ze eind deze ochtend over teruggebeld worden. Om 12:30 nog steeds niets gehoord. Weer gebeld. Omdat er die ochtend geen rondvraag was geweest, was er nog niks met het verzoek gedaan! Nu zou het bij de arts terechtkomen en die zou ons dan eind van de middag terugbellen. Afwachten maar weer dus. Coby hield Jarno vanmiddag thuis. Alhoewel het ’s morgens goed gegaan was op school hoor. Maar het leek Coby toch beter na de afgelopen dagen. Hij had voor onszelf de beelden van school/klasgenootjes/krijgen van fysio (van juni 2006) op DVD meegekregen. Dus dat hebben ze samen is ’s middags nog eens bekeken voor Coby wel ontroerende beelden. Na schooltijd kwam Damian nog spelen met Jarno. Dit keer kwam Ron erg vroeg thuis. Doordat ze iets eerder waren gestopt, had hij maar heel weinig last gehad van de files. Dat scheelt dus gigantisch. ’s Avonds om 19:45 waren we nog steeds niet teruggebeld door Rijndam en belde Coby zelf maar. Zuster Karen (onze EVV’er) had dienst en die meldde ons dat de arts niet had teruggebeld omdat ze het niet perse noodzakelijk vond dat wij daarbij aanwezig zouden zijn. Wel hebben we toen met haar verschillende punten doorgenomen, die dan weer maandag meegenomen zouden worden. Dit werd nog een aardig lang gesprek, die ook nog werd onderbroken omdat ze tijdens ons gesprek gepiept werd. Maar ja, hierdoor hoeft Coby dan niet maandag ook nog eens naar Rijndam te rijden. De avond ging echter wel heel snel voorbij zo.
Nacht in Sophia goed verlopen.
Donderdag 7 december 2006: Natuurlijk werd hij veelvuldig wakker in verband met extra plassen, maar verder geen klachten gekregen. Hij ziet er altijd wel nog bleker uit tijdens deze dagen. Deze keer is hij hìer naar school gegaan. Eigenlijk wel omdat zaalgenootje Willemarijn (weer) ging en zij anders (weer) alleen op school zou zitten. Om 9:15 bracht Coby hem bij juf Petra en om 11:00 weer opgehaald. Coby vindt/vond hem wel een bikkel hoor, zelfs nu nog maar school! Toen ze net uit schoollokaal kwamen, liepen ze oude bekenden tegen het lijf. Twee pedagogisch medewerksters: Laura en Annemiek en ook nog zuster Annelies en de neurologe dokter Catsman (deze laatste moest zelfs goed kijken omdat zijn haar zo gegroeid is). Was maar goed ook dat ze zuster Annelies tegenkwamen, want die vertelde dat ze morgen op Jarno zijn school zouden komen om de opnames die ze van zijn klasgenootjes hadden gemaakt (samen met videograaf Hans) te laten zien. Hier wisten wij dus (nog) niks van! Maar wel een leuk vooruitzicht. Om 13:00 was de tijd aangebroken om een nieuwe sonde in te brengen. Nou, dit was een heel naar iets weer. Het leek wel of het nu nog rotter ging na 24 uur zonder. Hevige emoties, verzet, pijn. Pfff…. zelfs broeder Kees kreeg het er benauwd van en zweette overal. Daarna werd ook de port-a-cath afgekoppeld en kwam hij dus uiterst verdrietig de behandelkamer uit. Om te proberen de pijn in zijn keel te verzachten kreeg hij een water ijsje. Niet al te lang meer gebleven. En om 14:30 waren ze lekker thuis. Hij gaf al best gauw te kennen dat hij Fabian graag wilde zien, maar die was, volgens afspraak, tussen de middag en na school bij zijn vriendje Thomas. Coby is hem tegen 17:00 gaan ophalen. Omdat Ron het wederom niet haalde “op tijd” thuis te zijn gingen zij al eten. Toen de jongens om 18:45 saampjes in bad zaten, kwam hij net thuis. Hij had uiteindelijk de dienstauto maar bij Rhoon geparkeerd en verder gereisd met de metro. Er was geen doorkomen aan door verschillende ongelukken. Hij heeft de jongens dus maar amper gezien vandaag. De sondevoeding weer rustig begonnen met 100 ml voeding en 300 ml water (stand 40).
Sophia
Woensdag 6 december 2006: Rustig aandoen was er vanmorgen zeker niet bij, want om 9:00 moesten Coby en Jarno al in het Sophia zijn. Ron heeft nog even bijgesprongen met het aankleden en bracht Fabian rond 7:45 bij Frank en Sheila die hem dan samen met Amber en Amoa op school zouden brengen. Daarna vertrok hij dus weer naar Zoetermeer, nu later als gebruikelijk. Coby en Jarno waren gelukkig op tijd in het ziekenhuis en begonnen deze dag op de KNO poli voor zijn gehoorstest. Om 9:30 was hij dan toch aan de beurt. De audiologe zei: “Hij kan wel alleen mee?”, dus met andere woorden: U blijft maar in de wachtkamer. Na plusminus 15 minuten wachten kwam ze naar Coby toe of ze even mee wilde komen? Na het einde van het onderzoek, was hij bij het opstaan gevallen over snoeren die op de grond lagen! Zij kon hem dus niet getroost krijgen, hij was hard op zijn knieën gevallen. Verd…. dat doet Coby dus de volgende keer niet meer! Vervolgens moesten ze door naar de oncologie Poli en uiteraard weer wachten, wachten. Wel werden ze nog even afgeleid en vermaakt door “onze” CliniClowns Siep en Bes. Ze hadden, zo zeiden ze, een heel belangrijke mededeling. En … Ze hadden dus de allerlaatste kruidnoot! Ze wisten hem wel weer aan het lachen te krijgen hoor. Voordat ze bij dokter Reddingius binnen gingen, moest ook eerst weer de vinger prik voor alle benodigde informatie. Om 10:45 gingen ze bij hem de kamer in. Ook de even gewogen;21,8 kg. Na het beoordelen van de gehoorstest cijfers en grafieken ging hij bellen en overleggen met de KNO arts. Zijn rechter oor was toch weer wat achteruitgegaan. Bàh, Brrrr…., verd…. Uiteindelijk werd toch besloten om de Cisplatinum kuur toch door te laten gaan en over zes weken natuurlijk weer een gehoorsonderzoek. Het kon ook nog rol spelen, dat het middenoor wat minder doorlucht is in verband met de sonde die al zes weken (voor het eerst zes weken gehaald!) door zijn rechterneusgat zit. En nog bij hem in de spreekkamer liet hij de sonde door een verpleegkundige eruit halen. En hij vond dat hij er tot morgen uit mocht blijven dan. Vocht gaat hij de komende 24 uur toch zat krijgen via zijn infuus, via de port-a-cath. Daarna konden ze door naar afdeling Zuid. Eerst emla zalf opgebracht gekregen om straks het aanprikken te vergemakkelijken. Nou ja …
Natuurlijk werd al gauw de speelkamer opgezocht om wat spelletjes te verzamelen voordat die deur in verband met de rusttijd tot 14:00 dicht gaat. Ze kwamen deze keer trouwens op een vier persoons kamer, maar alleen bewoond door een net achtjarig meisje: Willemarijn. Zij was een dag eerder al opgenomen. Om 14:00 gaat de medicijnen toediening van start. Het aanprikken (met natuurlijk toch even tranen en verdriet) was een uur eerder al gebeurd. Aangezien hij nu even geen sonde had, moesten de vier chemo capsules gewoon via zijn mond ingenomen worden. Oei! Hij wilde het wel proberen met een (half) Danoontje. De capsules werden (met handschoenen aan) opengemaakt en zowaar met drie hapjes lukte het. Kanjer hoor!! Tegelijkertijd worden er dan al spoelzakken Aangehangen en begint het veel vaker moeten plassen ook al weer. Buiten spelletjes doen, is hij ook nog creatief bezig geweest en heeft drie kaarten zitten maken. En voor Esmée, Damian en Geeske. Bijzonder toch, hij is ziek en hij gaat kaartjes schrijven en beplakken naar vriendjes. Fabian had het intussen ook prima naar zijn zin, want die ging op deze woensdagmiddag met Amanda en kinderen mee naar Ballorig in Oud-Beijerland! En tot zijn grote vreugde mocht hij bij zijn vriendje Nick blijven slapen. Helemaal toppie. Ron arriveerde, alweer na veel drukte, om 18:15 op afdeling Zuid. Hè, hè. Na even kroelen, bijpraten, onze Lasagne gaan opwarmen. Jarno had van broeder Kees een Bifi-worstje gekregen. Dat ging er, al was het op zijn elf en dertigst, toch stukje voor stukje in. Omdat Fabian bij Amanda kon blijven slapen, kon Ron wat langer in het ziekenhuis blijven. Hij had het gisteren van Sinterklaas en zwarte Piet gekregen spel, Billy Bones, meegenomen. Daar was hij vanmorgen thuis voordat we vertrokken nog even over ontdaan, want hij wilde het namelijk meenemen, maar omdat Coby al behoorlijk wat mee te nemen had voor de opname, ging zijn plan niet op. Dus had Ron het in de dienstauto gezet en beloofd het dan ’s avonds te gaan doen met hem. Ook weer opgelost. Om 19:30 kreeg hij Manitol, medicatie om de nieren een extra zetje te geven. En om 20:00 wordt dan het zware spul, Cisplatinum gegeven. Dat loopt dan tot ’s nachts 2:00. Ron ging rond 20:15 weg, kort daarop sliep hij vast. In de ouderkamer is Coby nog wat gaan lezen en nog wat gaan praten met de vader van Willemarijn. Coby is bijtijds in een (ziekenhuis!) bed gaan liggen (opklapbare bedden waren namelijk op) en met een slaap tablet lukte het inslapen al snel.
Sinterklaasviering
Dinsdag 5 december 2006: Nóg rapper moeten zijn vanmorgen, want de jongens moesten goed op tijd op school verzamelen in verband met de aankomst van Sinterklaas. Die werd buiten bij de Galileilaan/Saturnusstraat door de kinderen opgewacht. Er stond héél veel wind, maar gelukkig was het wel droog. Rond 8:45 zagen we hem dan toch aan komen rijden. Nee, niet op zijn schimmel, maar hij zat in een politie busje. Na her en der wat handjes geven, liep hij als eerste naar de dependance om met de kleuters feest te gaan vieren. Toen Coby de jongens weer op kwam halen, waren ze weer een cadeautje rijker. Fabian had een schetsboek, verf en een lampje (voor om het voorhoofd) en Jarno een plastic hockey stick. Ook ’s middags is hij weer naar school gegaan. Er werd toen de DVD; het paard van Sinterklaas gekeken. Toen ze terug waren uit school lekker liggen luieren op de bank, totdat rond 16:45 naar onze buren (Frank, Sheila, Amber en Amoa) gingen om nu daar traditiegetrouw met elkaar pakjesavond te vieren. Ook hingen eerst met z’n allen (behalve Ron, want hij was nog onderweg vanuit Zoetermeer) patat en snacks eten. Om 17:45 was Ron er eindelijk ook, het was erg druk geweest op de weg. Toen ook hij klaar was met eten, werd hij op het raam gebotst én …… in de achterdeur open, waarna er strooi goed de kamer in werd geworpen. Het was zwarte Piet met wel drie grote gevulde kadozakken. Na wat liedjes zingen en een kort babbeltje voor elk kind, kregen de kinderen al één cadeautje en toen moest zwarte Piet toch echt weer verder. We zijn toen dus zonder Piet de zakken verder gaan leegmaken. Even ging het bij de kinderen nog netjes om de beurt en kijken, maar al snel werd het rap-rap alles openmaken. Het viel allemaal wel goed in de smaak gelukkig en we kijken terug op weer een gezellige 5 decemberavond, de Jarno gelukkig toch ook in vertrouwde, huiselijke kring heeft kunnen bijwonen/vieren! Tegen 20:30 lagen ze heel moe in bed.
Sinterklaas viering op School
Maandag 4 december 2006: Omdat morgen 5 december is, gaat Jarno nu niet op maandag naar zijn eigen school, maar op dinsdag zodat hij fijn bij de Sint feestelijkheden in groep vier kan zijn. Coby bracht eerst Fabian naar school en toen was het rustig bijkomen op bed voor Jarno toch echt voorbij hoor. Na wassen, aankleden, medicijnen geven vertrokken zij even na 9:00 richting Rotterdam. Natuurlijk gauw weer het rooster bekijken. Hij zou om 16:30 eindigen met logopedie. Ron had van 17:00 tot 17:45 nog een gesprek met Selma, de maatschappelijk werkster, dus.. Is Coby vanmiddag weer naar Rijndam gereden om hem al op te halen, omdat hij anders samen met Ron behoorlijk laat thuis zou komen en dan ook weer later aan de sondevoeding zou zitten. Met zijn drietjes waren ze dus al om 18:00 thuis. Coby een snelle maaltijd bereid en toen zijn ze gaan eten. Ron voegde zich even na 18:35 bij ons. Was weer een druk dagje met veel heen en weer gevlieg.
Opa en Oma op visite
Zondag 3 december: Er was wat consternatie vanmorgen in de woonkamer; de schoenen waren verdwenen?! En de Sint knutsel schoorsteentjes stonden ineens in plaats van op het gang kastje op de salontafel! Het bleek dat er een grapjes Piet was geweest en jullie moesten maar gaan zoeken naar de schoenen ’s Middags kwamen opa en oma bij ons. Na wat kletsen, spelen en drinken is Coby met oma nog even naar het centrum gegaan. Jarno ging met opa en pappa nog een sjoel competitie houden. Toen Coby en oma terug kwamen hoorden ze dat Sinterklaas en een aantal pieten nog voor de deur waren uitgestapt en ze hadden nog staan zwaaien naar de jongens. En.. Oma was hem nog in het centrum tegengekomen en had kadootjes voor de jongens meegekregen! Voor beiden een Cars dekbedovertrek. Nou, daar waren de jongens wel super blij mee uiteraard. Na het eten al gauw naar boven gebracht, want morgen is het geen rustdag meer (helaas).
Schoen zetten
Zaterdag 2 december: Vandaag moest er natuurlijk her en der wat gevulde schoenen en of knutselwerkjes opgehaald worden, maar dat gebeurde pas na onze "slow motion" opstart van deze vrije dag natuurlijk. Ook nog doorgereden naar de binnenban waar wat Piet-activiteiten waren, maar omdat onze magen knorden zijn we bij een brasserie gaan brunchen. Was heerlijk. Toen we dat op hadden begon het behoorlijk te regenen, dus dat meedoen aan de activiteiten kwam niets meer terecht. Door onze late brunch hadden we ’s avonds niet veel trek meer, dus een broodje sate kroket volstond. Na het eten mochten jullie natuurlijk de schoen weer zetten. En toen gaan dromen over wat er in zou gaan komen!
Fabian thuis gebleven
Vrijdag 1 december: Coby heeft Fabian vandaag maar thuis gehouden, maar hij had geen last meer en vond het maar gek dat hij niet naar school mocht. Toen Jarno net uit bed was (moest), vanwege het naar schoolgaan moest hij ook spugen. Kwam omdat hij zo vol zat zei hij. Buurman Frank werd even ingeschakeld om bij Fabian blijven toen Coby hem naar school bracht. Coby had vandaag de handen vol aan de vele was door al dat gespuug. En doordat er nu 1 thuis bleef, liep ook deze dag Coby’s planning vandaag weer totaal anders. Zijn ochtend op school was goed gegaan. Maar om ook ’s middags nog te gaan, daar had hij geen zin in. ’s Avonds kwamen ook oom Erwin en tante Ursula nog aan, dat hadden zij afgelopen woensdag maar afgezegd in verband met die files. Dus nu eens gezellig thuis. Natuurlijk werd het nu hun beurt om een verhaaltje voor het slapen te gaan lezen.
Fabian ziek
Donderdag 30 november: Jarno had in Rijndam een drukke middag. Eerst individueel zwemmen, daarna kwamen Sinterklaas en zwarte Piet. Hij had een fleece plaid met tijgers erop gehad en 2 bouw pakketjes van Dinosaurussen om te maken. Hij was zelf ook verkleed gegaan als “Blanke” Piet. Men vond hem zo’n lieve, vertederende Piet! Daarna had hij nog muziek therapie. Thuis, in Spijkenisse, ging Fabian na schooltijd voor de eerste keer met/bij Sven spelen. Een jongetje waar hij het ook veel over heeft en ook kent van de tijd op de peuterspeelzaal. Coby belde vanmiddag naar de dierenarts over Pancho omdat hij weer véél meer drinkt en het ook nogal eens elders in huis doet, waarna ze om 16:30 met hem kon komen. Na urine en bloed onderzoek bleek dat zijn nier functie wel weer achteruit is gegaan. Medicatie wat verhoogd en een antibioticakuur en een prik rijker en vele euro’s armer! Fabian werd rond 17:15 zelfs thuis gebracht en had heerlijk gespeeld. Ron en Jarno kwamen pas om 18:35 thuis! Coby en Fabian hadden de macaroni en vla dus al op. Na heen en weer gebel vandaag kwam er iemand van Vivisol om 19:15 de broodnodige goede voedingspomp zakken brengen. Ze hadden wel toegegeven dat de fout bij hun lag, maar toch. Hij kon dus ook niet op tijd aangesloten worden aan zijn voeding. ’s Avonds nadat Fabian een aantal uren op bed lag, moest hij heel erg overgeven en was zo vies dat hij gedoucht moest worden. Natuurlijk ook al het beddengoed onder. En…. Zo’n drie kwartier later was het wéér mis. Weer zo erg dat hij opnieuw onder de douche moest. Daarna nog een aantal keren moeten spugen, dus tot halverwege de nacht behoorlijk in de weer geweest.
Fabian ziet Sinterklaas
Woensdag 29 november: Fabian voelde zich vanmorgen helemaal oké, dus die werd door Coby naar school gebracht. Jarno was ondertussen wel wakker, maar heeft toch nog maar even in bed gelegen. Dan kan de voeding ook nog wat zakken. Rustig kunnen opstarten is in zijn geval gewenst en veel beter. Toen Coby terug kwam was het wel de hoogste tijd voor zijn persoonlijke verzorging en aankleden. En daar gingen ze: wéér naar Rijndam. Hij kon daar bijna gelijk door naar school. Coby nog even een kop koffie genuttigd en wat gepraat met een moeder. Er hingen aankondigingen op dat mede revalidantje Ronashka 8 jaar werd, dus… op de terug weg snel nog even een klein kadootje gekocht om vanmiddag te kunnen geven. Toen Coby vanmorgen de deur uit ging had ze nog een briefje op de deur geplakt voor Vivisol (sondevoeding). Het was inderdaad in de tijd dat ze weg was bij de buren bezorgd. Echter… veel minder geleverd als we besteld hadden. Pfff… Ook deze business krijg je er zomaar bij en moet je dus ook weer achter aan. Coby kon nog net de wasmachine leeghalen en toen weer snel op de fiets gesprongen om Fabian op te halen van school. Zo gaat de ochtend dus snel voorbij hè. Vanmiddag had Fabian van/met gym het Sinterklaas feest. Ze moesten dus om 13:20 in de sporthal Akkerhof zijn. Ouders hoefden (mochten) er niet bij aanwezig te blijven. Even terug naar huis gegaan en hem om 15:00 uur weer opgehaald. Hij had het best wel naar zijn zin gehad en was ook nog bij Sinterklaas geroepen (met als grote steun gymjuf Nel hoor). Als kadootje had hij een vrachtwagen gehad. Langzaamaan lijkt Fabian een bèètje over de Sint/Pietenvrees heen te komen. In verband met deze gebeurtenis kon Coby en Fabian vanmiddag niet óók gaan zwemmen. Jarno had nu begeleiding van een zwem stagiaire gehad. Om 11:45 had Coby bij school gevraagd of Fabian nadat zij zelf nog zijn reactie en verhaal had gezien en gehoord van het Sint feest, bij buurvrouw Sheila met Amber en Amoa mocht spelen (en eten). Want Jarno had nog hout bewerking op zijn programma staan en Coby nog een gesprek met Selma. En aangezien Ron er nu ’s middags niet is, dan zou Fabian ons zo missen. Fabian vond het leuk om met Amoa te spelen (ze zit ook bij hem in groep 1/2) Coby reed nu dus pas om 15:20 thuis weg en hoorde toen ze midden op de Spijkenisserbrug vast stond, dat er een grote verkeerschaos was op de weg richting Rotterdam. Dus doorgereden naar metro station Hoogvliet en de reis met de metro verder hervat. Om 16:30 was Coby toen in Rijndam. Jarno zat al bij hout. Nu is hij iets aan het maken voor Fabian. Zijn vorige project (een draak voor Damian) was al weer klaar. Om 17: 00 uur is Coby alsnog met Selma gaan praten. Om 17:30 was Ron er ook, die bijna gelijk ons eten ging opwarmen. Na het eten is Coby weer naar Leuvehaven gelopen. Onderweg zag ze dat er nog steeds files stonden, dus de auto maar op Hoogvliet laten staan en tot Heemraadlaan blijven zitten. Om 19:15 was ze bij Fabian. Ook later, toen Ron naar huis kwam, nog altijd zéér druk op de weg. Bleek dat er óók nog een ongeval op de Hartelbrug was geweest. De auto dus maar laten overnachten op metrostation Hoogvliet. Ron keek vanavond toch nog even in die andere doos van Vivisol, bleek dat er nóg iets fout was. Verkeerde voedingspomp zakken!! Hier werden we niet vrolijker van!
Voor niets naar Rijndam
Dinsdag 28 november: Wederom werden we al vòòr 6 uur geroepen. Er moest weer een grote boodschap gepleegd worden. Pfff… Ron moest nu voor cursus naar Hilversum en was dus al vroeg weg. Deze keer niet met openbaar vervoer maar met de KPN auto. Coby bracht Fabian eerst naar school en rond 9 uur vertrokken Coby en Jarno samen naar Rijndam. Toen ze tegen tien uur op zijn kamer kwamen, keken ze eerst op het nieuwe rooster voor deze week. Dit rooster is namelijk nog niet klaar als hij mee gaat voor weekend verlof. Ze zagen bij gisteren een artsen gesprek staan, maar op maandag was hij er niet, hij was thuis! En bij dinsdag verlof ???? Jarno drukte ondertussen op de bel en even later kwam er een zuster (oproep kracht), die enigszins vreemd naar hun keek en hen toen vroeg waarom ze kwamen!!??? Oeps… en toen pas ging het lampje branden (bij Coby). We hadden een paar weken geleden een brief gehad, dat er op de 28e een teambuildingsdag zou zijn en hij dus geen therapie zou hebben en de kinderen thuis mochten zijn! Ieder begrijpt nu wel hoe Coby zich nu voelde?! Eerst maar om een echt bakkie “troost” gevraagd en toen zijn ze maar rechtsomkeert gegaan natuurlijk. De maaltijd die ze voor Ron (want Coby zou vanavond met Fabian thuis eten) in de koelkast had gezet, weer mee terug genomen. Denk dat hij toch ook liever gewoon thuis aan tafel mee eet? Ha, ha, ha. Coby’s voornemen om na het wegbrengen van Jarno nog wat te gaan shoppen (zonder aanhang) viel dus ook in het water. Behoorlijk balen dus. Zodoende is Jarno vanmiddag maar naar zijn eigen school gegaan. Kon hij wel persoonlijk bij het schoen zetten gebeuren zijn! Coby had al wel gisteren zijn schoen aan de juf afgegeven, want hij zou er eigenlijk niet bij zijn hè. Ahum. Coby (en andere ouders) mochten al om 14:45 in groep 1 zijn, want ook daar werden de schoentjes gezet en mochten ze luisteren naar hun ingestudeerde liedjes.
Fabian is (nog) niet erg van hardop meezingen in een groep hoor. Dat heeft nog wel even tijd nodig. Nadat ze uit school kwamen zijn ze gelijk nog even doorgegaan naar het Sterrenhof om een schoen bij Albert Heijn te zetten. En om hun kleurplaten bij de LIDL en Kruidvat in te leveren. Hij was wel heel blij omdat hij daar nu tóch zelf bij kon zijn! Om 16:00 uur kwam zijn klasgenootje Shyamal hier spelen. Super leuk natuurlijk. Ron was rond 18:35 uur thuis!!! Hij had nog wel eerst de auto terug moeten brengen naar het KPN gebouw in Rotterdam en natuurlijk was het erg druk geweest op de wegen. Coby, Jarno en Fabian waren dus al aan tafel gegaan. Fabian zat wel erg moeilijk te doen tijdens het eten. Kort voordat hij naar bed ging, bleek dat het niet “zomaar”was geweest, want hij ging dus, na ettelijke keren “loos” boven de wc hangen, toch overgeven! Nou, dit was een apart dagje hoor.
Jarno op school naar gym
Op visite
Naar Sinterklaas
Jarno in de ochtend én in de middag naar school
muziek therapie
Coby alleen met de jongens naar zwemmen
Eerste cursusdag Ron
Sinterklaas is langsgeweest!
Rustig weekend
Zaterdag 18 november 2006: De ochtend rustig begonnen en aan het eind nog even naar een rommelmarkt in Groenewoud gegaan. Ondanks dat we hier vrij laat voor waren, toch nog wat gekocht, een verkeers kwartet voor Jarno. Hij kreeg ook nog een spel van Thunderbirds die niet meer compleet was gratis mee. Daarna zijn we eerst gaan eten en is Coby daarna met Fabian naar de kapper gegaan. Daarna zijn we met z’n allen naar Vlaardingen gegaan, even wat winkelen. Nog wat boodschappen gedaan bij de Bas van der Heijden daar, want in Spijkenisse zijn ze aan het verbouwen. Bij thuis komst hebben we kipvleugeltjes gebraden en patat gemaakt, die er ook bij Jarno goed in gingen. Daarna nog een spelletje van de rommelmarkt uitgeprobeerd (Thunderbirds) en ondanks de ontbrekende onderdelen lukte het Jarno toch weer te winnen! Na het zetten van de schoen (want Sinterklaas is weer in het land) zijn ze lekker gaan slapen.
Weer naar huis.
Toverland, en Ron mag naar de VOIP- cursus
Land van sint
Pony rijden en naar het pannenkoekenhuis
Mariska van Kolck komt voorlezen
Efteling
Sophia Ziekenhuis, Safari Beekse Bergen en Bingo
Villa Pardoes
Muren in 2 kleuren groen en gekleurd meubilair. De kinderkamers héél leuk gestyled. Jungleachtig en met een aantal grote knuffels. Alles heel ruim en natuurlijk op rolstoelers ingesteld.
Voorbereidingen voor Villa Pardoes
Donderdag 9 november 2006: Vandaag voorlopig even zijn laatste therapie dag in verband met onze vakantie vanaf morgen! Maar hij ging er toch nog even tegenaan hoor. Vanmiddag had hij onder andere nog individueel zwemmen en hij eindigde met logopedie tot 16:30. In de tussentijd was ik gearriveerd om hem op te halen. Vanmorgen thuis was Coby gebeld door Rijndam dat hij niet alle medicijnen (voor 10 dagen) mee zou krijgen. Het grootste deel moesten we dus in onze eigen apotheek op gaan halen. Dus na verzamelen van wat laatste persoonlijke spulletjes en wát medicatie, kwamen we met de metro naar huis. Fabian zat inmiddels ook al op hete kolen. Waar blijft Jarno nou?! Tegen half zes vond de hereniging plaats. Na het avondeten is Fabian nog even met mij naar de bibliotheek gegaan. Anders moesten we boete gaan betalen in verband met onze afwezigheid. Jarno is toen al naar bed gebracht door Coby. Lekker dromen over…..??
Jarno naar Sophia
Jarno door Coby naar Rijndam gebracht
Jarno weer naar school in Spijkenisse
Dokter Schuurs op bezoek
Damian blijven eten
Zaterdag 4 november 2006: Vanmorgen met de jongens nog even naar de Trekpleister gegaan, want we wilden houten bouw figuurtjes hebben. Helaas dus niet gelukt, natuurlijk uitverkocht. Dus zonder iets weer terug naar huis en eerst gegeten. Daarna werd Damian gebracht, want die wilde spelen met Jarno. Zodoende konden zijn ouders ook even rustig gaan shoppen voor hun nieuwe huis. Coby ging nog even boodschappen doen en kwam toen toch nog terug met houten bouw figuren. Een vliegtuig voor Fabian (wat een verrassing) en dino’s voor Damian en Jarno. Jarno begon wel enthousiast met eerst het nummeren van de véle onderdeeltjes op de bouwplaat . Het knutselpakketje viel wél in de smaak, maar was toch nog wel vrij moeilijk, dus resultaat was dat ik dino’s en een vliegtuig aan het maken was en de jongens achter de computer kropen. Hoezo eerlijk verdeeld. Damian vond het hier toch wel heel erg leuk, dus toen zijn vader hem op kwam halen, kon die weer zonder zijn zoon naar huis. Damian bleef mee eten, patat met kip kluifjes, dus dan wil het wel hè. Wij aten burritos, dus dat was niets voor de jongens. Na het eten kwamen Marleen en Marcel hun zoon weer ophalen, maar net daarvoor viel Jarno met infuusstandaard en al, dus ze kwamen even in de rommel. Jarno nog een beetje ontdaan van zijn val en op de vloer een grote plas sonde voeding. Toch bleven ze wel voor een bakkie koffie, ze zijn natuurlijk wel meer gewend nu met hun nieuwe woning in de verbouwing. Daarna de jongens naar bed gebracht.
Jarno voor het eerst weer écht naar School
Vrijdag 3 november 2006: Jarno moest natuurlijk dit keer wakker gemaakt worden, normaal natuurlijk vroeg wakker, maar nu niet en nu moet het wel, want vandaag voor het eerst écht naar school. Nadat we hem (eindelijk) wakker hadden, lukte het toch om vrij op tijd klaar te zijn voor onze rit naar school. Omdat ik ook vrij had genomen, konden we met z’n allen naar school. Deze eerste keer even met de auto, zodat we zeker niet te laat waren. We werden hartelijk ontvangen en Jarno werd door verschillende kinderen naar zijn plekje gewezen, zijn tafeltje hadden ze mooi versierd met slingers. Een ander liet hem gelijk zijn schriftje zien, zijn potlood, enz. Jarno liet het rustig over zich heen komen. Wij moesten hem even later alleen laten, want we hadden Fabian die óók naar school gebracht moet worden. Hij zit in de dependance. Natuurlijk niet nadat we juf Judith nog even op het hart gedrukt hebben ons te bellen als Jarno het niet meer aan zou kunnen . Natuurlijk werden we juist deze ochtend een paar keer gebeld, maar gelukkig niet door school. Toen we Jarno ( en Fabian ) dan ook om 11:45, nu lopend, op gingen halen, ging het nog steeds heel goed met hem. Helemaal niet uitgeput of zo, nee hoor, hij had het gewoon helemaal goed naar zijn zin gehad. Juffrouw Judith leek aardig tevreden over zijn schoolprestaties na de lessen die hij gehad heeft in Rijndam. Jarno kreeg de slingers en papieren bloemen mee naar huis en toen moesten we toch snel gaan eten, want Fabian moest vanmiddag wel gewoon naar school. Het lopen van school naar huis, is nog wel erg wennen. Fabian is beslist geen snelle doorstapper (nog ) . En Coby is ook erg gewend om dat heen en weer brengen en halen bijna altijd met de fiets te doen. Het kan wel met de auto, maar dan is het weer vele malen per dag tilwerk in/uit de auto van de rolstoel. Ook vanmiddag stortte Jarno niet van vermoeidheid in door de wat nieuwe, andere, ochtend. Gewoon lekker gespeeld. `s Avonds is Coby nog even gaan winkelen in Hoogvliet . (`s Morgens haar kledingkast opgeruimd en dus weer plaats gemaakt voor ……. )
Donderdag 2 november 2006: Vandaag was de juf van Rijndam ziek en de andere juf had vrij, dus de school werd overgenomen door de pedagogisch medewerkster Nelly. Maakte voor Jarno niets uit, want die deed gewoon zoals altijd zijn uiterste best hoorden we later van haar . Vanmiddag kreeg hij ook weer individueel zwemmen, waarna hij opgehaald werd door Coby die Fabian iets eerder uit school had gehaald. Ik kon namelijk niet zo vroeg bij hem zijn, want ik had weer cursus in Roosendaal. Maakte Jarno niet zoveel uit, want hij mocht naar huis. Morgen mag hij namelijk naar zijn eigen school, dus mag hij na zijn laatste therapie al naar huis. Betekende dus lekker thuis eten en slapen. Natuurlijk wilde hij ook even achter de computer, lekker een spelletje doen op www.spele.nl. Na het eten al snel naar bed gegaan, want morgen vroeg naar school.
Jarno voor Chemo
Woensdag 1 november 2006: Om half elf ben ik weer naar Jarno gegaan om hem op te halen voor de oncopoli. Het was weer tijd voor zijn kuur. Dit keer helemaal niet zo lang hoeven te wachten. Natuurlijk wel weer even verdriet bij het inbrengen van de naald, maar was weer gauw over. Kwam ook omdat er gevraagd werd naar onze vakantie van Villa Pardoes volgende week, dat hielp. Toen we de behandel kamer uitkwamen, kwamen we Ivo en zijn ouders nog tegen. Ivo werd vandaag weer opgenomen voor zijn kuur. Daarna Jarno weer terug gebracht naar Rijndam en ik naar mijn werk.`s Middags bij terug komst op Rijndam, waren Coby en Fabian er ook weer, want we gingen weer zwemmen. Dit was weer dolle pret. Daarna nog een gesprek met Selma (maatschappelijk werkster) en was het weer tijd voor het eten. Ik ging daarna met Fabian weer naar huis en Coby ging een spelletje doen met Jarno en lag hem daarna op bed.
Dinsdag 31 oktober
Dinsdag 31 oktober 2006: Ik moest vandaag naar Roosendaal voor cursus en was o.a. daardoor wat later bij Jarno. Jarno had vandaag weer school, fysio, ergo, PM, en houtbewerken gehad. Toen ik bij hem kwam, was hij net bezig met sport, waarbij een aantal kinderen kegels om moesten gooien met een bal die met een soort hockey stick gemept moest worden. Jarno deed het erg goed en liep regelmatig de bal achterna (zonder rollator) en won dus ook met een gedeelde eerste plaats. Coby bleef vandaag thuis met Fabian om hem ook even wat quality time te geven. Zodoende aten we dus apart. Jarno at gezellig wat stukjes vlees mee. Daarna hem op bed gelegd, nadat we natuurlijk weer een spelletje hadden gedaan.
Jarno weer naar Rijndam
Maandag 30 oktober 2006: Vanmorgen moest Jarno er vroeg uit, want ik wilde hem nog naar Rijndam brengen vòòr ik naar Den Haag ging. Hier moest ik om 10:15 zijn, maar het lukte dus om hem op tijd in Rijndam te brengen. Ik had in Den Haag een competentie toets, waarbij ik met 202 vragen een soort psychologische toets kreeg. Dit alleen maar om op een cursus te komen waar erg veel mensen naar toe willen, gaat namelijk over VOIP. Jarno ging vandaag “gewoon“ naar school, fysio, ergo, enz. Coby en Fabian kwamen toen hij bezig was met de therapie assistente met het omgooien van kegels met verschillende ballen. Hierna zijn we nog een spelletje gaan doen en nog met Jarno geoefend in de oefenzaal met ballen gooien. Hij moet hierbij 10 keer een tennisbal gooien met zijn rechter hand, dan 10 keer met zijn linker hand, 10 keer met een zware met water gevulde bal en daarna nog 10 keer rollen met een nog grotere, zware bal. Daarna nog een oefening met een drietal rubbermatjes die je van elkaar moet “pikken” en daarna was het tijd om te eten. Coby bleef om Jarno op bed te leggen ( na eerst nog een aantal spelletjes “pesten” ) en ik ging met Fabian naar huis. Zijn voeding werd weer opgebouwd naar 500 sonde voeding + 250 water (op stand 65).
Jarno met Playstation bij Mark
Spelen met vriendinnetjes
Jarno lekker uitgeslapen
Vrijdag 27 oktober 2006: Jarno bleek aardig geslapen te hebben . Afgelopen nacht had hij nog wel alleen water (5OO ml. ) i.p.v. voeding gekregen i.v.m. de zware kuur die hij net gehad had en dus nog meer kans op overgeven geeft . Dus alleen water geeft wel méér aandrang tot plassen. Maar in Rijndam mag deze week nu toch uitgeslapen worden, want het is herfstvakantie . Dus na een bepaalde tijd was Jarno toch nog vást in slaap gevallen en werd het zelfs half tien ! Hij zal het nodig gehad hebben hè ?! Later in de ochtend nog bezig geweest met Els, de ergotherapeute en wat andere therapieën. Voordat hij `s middags naar huis mocht, de wekelijkse vrijdagse muziektherapie met Inger gehad . Die zal (toch wel helaas ) gaan stoppen omdat hij vanaf volgende week op vrijdag thuis zal zijn. Het doel van de muziektherapie: het verwerken /uiten van emoties n.a.v. alles wat Jarno mee heeft gemaakt en nóg meemaakt, is beslist wel zinvol voor hem (geweest ). En bovendien vind hij het ook léuk ! Maar diegene kan dus alleen op vrijdag . Daarna moest Jarno nog even kort onderzocht worden door arts Elise . Ze vond dat zijn kracht aan de linkerkant al bijna gelijk was geworden aan de rechterkant. En toen mocht Jarno dan mee op weekendverlof . Hè , hè. Ron en Jarno kwamen vandaag met de metro, misschien wel zo verstandig i.v.m. einde herfstvakantie en dus te verwachten drukte op de weg . Rond kwart over vijf signaleerden Coby en Fabian ons thuis voor de deur . Eigenlijk hadden ze ons wat eerder verwacht . Coby en Fabian hadden nl. vanmiddag cocktailworstjes in bladerdeeg gemaakt . Maar ondanks dit tijdstip wilde (kort voor het gaan eten ) wilde Jarno wel zo`n hartig hapje eten hoor ! En verder hebben de broertjes nog even samen zitten spelen . En toen was het tijd voor de maaltijd, lekker thuis aan tafel . Er werd lekker gegeten . Jarno eet dan wel alleen wat van vlees ( en vanavond ook wat ei erbij ) , maar tóch .
Dinosaurus uitzoeken voor de prik
Donderdag 26 oktober 2006:Door de infusen en piepjes en extra veel moeten plassen, hebben Coby en Jarno niet zo heel lekker kunnen slapen Maar ja, intussen is dit wel bij ons bekend, dat dit een nachtje onrust geeft . Het viel vergeleken met de vorige opname, 6 weken geleden, mee hoe Jarno zich nu voelde . Na wassen en aankleden natuurlijk weer vermaak gezocht in de vorm van spelletjes. Ron bracht Fabian naar de huiskamer van het Sophia. Even vond hij het écht niet leuk om achtergelaten te worden, maar dat duurde gelukkig niet zo lang. Jarno werd intussen onderzocht door een co-assistent . Hierna zijn we nog een spelletje gaan doen in de speelkamer, waarna we naar de behandel kamer mochten voor het verwijderen van de naald. Was natuurlijk ook weer even(heel ) vervelend, maar toen hij een cadeautje mocht uitzoeken, ging het wel weer ietwat beter . Het werd namelijk een dinosaurus, hij had namelijk nog een stempel over van gisteren en nu opnieuw een stempel bij het verwijderen van de naald en laat de dinosaurus nou ook precies 2 stempels "kosten", dus hij hoefde hem niet te sparen, maar mocht hem gelijk mee nemen. Hierna mochten we weer naar Rijndam. Hier kwamen we dus ongeveer 12:30 aan, dus heel vroeg dit keer. Jarno ging naar de huiskamer en wij gingen, gezien de aangename temperatuur, even buiten eten. Het lunchpakketje beviel niet genoeg (ook al was het goed brood) en zijn naar viszaak Smit gegaan voor een kibbeling hapje. Het was er erg druk, populaire zaak dus, maar het resultaat was wel heel lekker. Daarna terug naar Rijndam, waar we een EVV gesprek kregen met zr. Karen. Doordat dit weer vrij lang geleden was, duurde het toch nog een uur. Fabian al die tijd nog steeds aan het wachten in de opvang van het Sophia, dus snel met z`n drietjes weer terug naar het Sophia gelopen. Daar bleek dus dat Fabian nog even naar bed was geweest!!! Hij had ons dus helemaal niet gemist ( ?? ) , maar lekker geslapen. Daarna met z'n vieren terug gelopen naar Rijndam. Daar zijn de jongens gaan puzzelen en computeren en wij kregen een gesprek met Selma, de maatschappelijk werkster. Zo gaat de dag toch nog snel hè. Toen we zuurkool met rookworst aan het eten waren, en Jarno zowaar nog aardig wat stukjes rookworst van weg hapte, kwamen Tante Ursula en Oom Erwin binnen wandelen. Zij kwamen gelijk na einde van hun werktijd naar Jarno, want ze wilden hem graag weer zien . Wij waren, in / na deze intensieve dagen even vergeten dat zij kwamen, dus dat was wel een aangename, gezellige verrassing. Zodoende bleven Coby en Fabian ook wat langer (Fabian had toch vanmiddag geslapen) en konden we Jarno met z'n allen op bed leggen en daarna ook met z'n allen naar huis.
Weer opname Sophia
Woensdag 25 oktober 2006: De ochtend begon al ruim voor de tijd dat de wekker zou gaan. Hij moest al in de vroege uurtjes naar het toilet voor een grote boodschap (tegen obstipatie krijgt hij ook medicatie, wel fijn dat hij het zo kan, maar minder op zo'n tijdstip). En… Toen hij nog maar net terug was in bed, ging het wederom van boven mis. Weer een heleboel voeding inclusief sonde eruit. Potverd…. vandaag wordt sowieso al een mindere dag voor hem. Maar nu ook dit weer erbij. Ook wij worden daar niet vrolijker dan hoor. Dus ietsje minder slapen als gepland, Fabian bij Amanda gebracht (even na acht uur). Bij buurvrouw Mary een briefje in de bus gegooid of zij a.u.b. Jarno's dekbedovertrek uit onze wasmachine wilde behalen en ophangen en toen op weg naar het Sophia. We moesten om 8:50 voor de gehoorstest aanwezig zijn en werden ook gelijk geholpen. Dus perfect op tijd. Daarna konden we naar de poli waar we moesten beginnen met een vinger prik. Hierna moesten we weer een tijd wachten voor we verder geholpen werden. Toen we eenmaal bij dr. Reddingius mochten komen, kregen we te horen dat zijn gehoor goed genoeg was gebleven om de kuur opnieuw te starten. Zijn gewicht is nu22,15 kg, dus dat blijft aardig stabiel. Daarna mochten we naar de afdeling Zuid om 10:45 uur. Hij kreeg weer een kamer alleen waar zuster Maud voor hem moest zorgen. Om 11:30 kwam ook de familie Dolk nog even aan. Zij waren voor Steven ook in het ziekenhuis. Dus gezellig even een bakje koffie gedronken en ik mijn longen geoefend om de ballon op te blazen die ze mee hadden genomen. Hierna begon het vervelende gedeelte want Jarno kreeg een nieuwe dikkere sonde en hij werd weer aangeprikt in zijn Pac. Wel verdiende hij hiermee zijn Disney wekker mee, want zijn stempelkaart was vol. Om 14:30 werd de eerste medicatie toegediend (Vincristine, Lomustine en Dexamethason tegen de misselijkheid). Nadat we weer bezig waren met spelletjes kwamen opa en oma op bezoek. Ik moest toen nog even naar Spijkenisse om Fabian op te halen bij Amanda. Hij was met haar mee geweest naar Balorig en had zich heel goed vermaakt. Daarna zijn we weer naar het Sophia gegaan. Ondertussen kreeg Jarno nog bezoek van de zaal Arts en de co assistent. Toen Fabian en ik weer een terug waren, zagen we dat Jarno er alweer een stuk slechter uitzag door alle medicijnen, maar toch wilde hij gewoon spelletjes doen. Dus dat hebben we maar gedaan. Toen wij aan het eten waren in de ouderkamer, belde Jarno naar de "ober" of hij een ijsje mocht. Natuurlijk kreeg hij die, wel een goed hotel hier. Fabian kreeg ook nog waarna wij weer terug zijn gegaan naar Spijkenisse. Coby heeft nog heel kort een spelletje gedaan met Jarno, maar is hem al gauw op bed gaan leggen. Was ook wel nodig.
Kleien met marsepein
Dinsdag 24 oktober 2006: Ik pakte de Seat vanmorgen, want de weersvoorspellingen waren niet al te best en omdat hij vanmiddag al naar huis mag … anders halen wij een nat pak met het naar de metro lopen. Coby en Fabian vermaakten zich wel in huis hoor, ook al was het wel wat stiller in huis, want Coby was haar stem grotendeels kwijt. Rustig hoor!! In Rijndam kwam de banketbakkerij weer. Zodoende hadden ze weer een heel leuke activiteit: kleien met marsepein. Deze keer het thema herfst, dus dat werden bladeren, paddestoeltjes, egeltjes, en dergelijke. Leuk! Aan het eind van de middag was het weer sporttijd: tafeltennis en badminton. En toen: op weg naar huis. Om 10 voor zes kwam hij vol trots met marsepeinen kunstwerk uit de auto. Die was voor Fabian. Deze was wel met persoonlijke assistentie van de bakker gemaakt. We konden natuurlijk gelijk aan tafel en van het vlees heeft hij toch nog redelijk wat gegeten.
Verkeerde sonde
Maandag 23 oktober 2006: Kort na 6:30 uur hoorde Coby hem jammerend huilen. Het was dus weer misgegaan en een groot deel van de 's nachts gekregen voeding was uitgekomen en tot overmaat van ramp: ook de sonde. Die zat dus opgerold in zijn mond. De hoeveelheid voeding was wel 950 ml geweest en had op een snellere inloop gestaan. Geen succes dus. Dus … stond hij al om 7:00 onder de douche. Pfff…. en dat op zijn vrije ochtend. Fabian was gelukkig door alle drukte heen blijven slapen, die werd pas om 8:20 wakker. Daarna hebben jullie gezellig samen gespeeld en ook met z'n drietjes hebben ze nog een spel gedaan. Ik kwam in verband met de tandarts en om hem daarna terug te brengen naar Rijndam van mijn werk. Om 11:30 waren we bij de tandarts, maar eerst nog wel een tijdje in de wachtkamer doorgebracht. Toen werden er dus een aantal kiezen gesealed. Hierbij werd er een of ander beschermend laagje op gesmeerd. Eventjes gaf dit een zure smaak, zeker als het teveel op zijn tong kwam. Tot 1 uur hierna mocht hij niet eten, maar dat is in zijn geval niet probleem. Daarnaast zijn Jarno en ik dus vertrokken naar Rijndam. Eenmaal op de afdeling werd gelijk weer een poging gedaan om een nieuwe sonde in te brengen. Inderdaad een poging, want tot twee keer toe mislukte het. Op een bepaald punt kwam ze steeds niet meer verder. Toen mocht een andere zus het proberen en haar lukte het toen wel. Dit alles was dus weer genoeg voor een flinke portie verdriet! Later bleek dat men ook nog een dunnere sonde had gebruikt, in plaats van de afgesproken dikkere. Maar ja, even omruilen is geen optie. Hij zal het er nu mee moeten doen. Ik ben daarna alsnog naar mijn werk gegaan en Jarno is met de rest van de groepen een DVD gaan kijken in de huiskamer van Chicken Little. Hierdoor was zijn verdriet weer gauw vergeten. Toen wij rond 16:00 weer in Rijndam kwamen, zaten Desiree, Tijs, Astrid en Laura al in de huiskamer rustig af te wachten. Jarno was nog bezig in de oefenzaal, bezig met therapie. Coby kreeg nog een hele mooie fleurige ketting van Jarno die hij zelf had gemaakt bij ergotherapie. Fabian kreeg van de visite nog een cadeau voor zijn verjaardag, en Thomas de trein baan. Dat vond het prachtig want daar is hij gek op. Daarna zijn we met z'n allen gaan eten in het restaurant. Hij kreeg (nam) weer één patatje en een stukje frikandel. Toen was het weer tijd voor afscheid nemen van het bezoek. Wij gingen toen weer naar de huiskamer voor kort spelletje, waar Fabian nog een sticker verzamel boek kreeg van de moeder van Maurice!! Natuurlijk van Cars. Jarno had zo'n zelfde boek vorige week van haar gehad en nu was Fabian dus aan de beurt. We hebben dus nog even wat stickers geplakt en hebben hem daarna met z'n allen op bed gelegd. Fabian heeft toch nog vakantie, dus nu niet zo erg dat het wat later werd voor hem.
Jarno in de Telegraaf
Zondag 22 oktober 2006: De jongens begonnen met een DVD kijken en in de loop van de ochtend weer met de racebaan. Ik ging nog even met de hogedrukspuit de voortuin in. Hierbij de jongens maar niet laten helpen, ik zag er zelf namelijk ook niet meer uit. De foto die vorige week ( o.a. ) van Jarno bij de première van de Piet Piraat film werd gemaakt , zagen we vanmorgen afgedrukt , mét wat tekst op de kidspagina van de Telegraaf !! Het valt niet gelijk op , want hij was dus geschminkt en het is een klein fotootje , maar toch leuk hoor.
Na het middageten zijn we op visite geweest in Oud Beijerland bij Peter en An van de Corput. Daar natuurlijk ook wel wat spelletjes gedaan. Bij thuiskomst zijn we patat gaan eten met lekkere gemarineerde varkenshaasstukjes . Dat ging er goed in. Daarna met z'n allen naar de cd geluisterd van Jarno met zijn muziektherapie. Die wilde hij namelijk met z'n allen beluisteren. Deze opnames zijn alweer van even geleden dus we zijn benieuwd hoe dat nu zou klinken, maar hij wilde nu niet gaan meezingen. Daarna zijn we nog een verhaaltje voor gaan lezen voor de jongens gingen slapen. Morgenochtend hoeft Jarno niet vroeg weg , want hij "mag" eerst naar de tandarts i.v.m . een zgn. "Seal" -behandeling.. En dinsdagmiddag mag hij ook mee naar huis omdat hij (en wij ) woensdagmorgen al bijtijds in het Sophia moeten zijn . Dat extra thuis zijn vindt hij natuurlijk héérlijk .
Spelen met de racebaan
Zaterdag 21 oktober 2006: Vanmorgen met de jongens de racebaan weer opgebouwd, was alweer lang geleden dat ze daarmee gespeeld hadden. Ze vonden het dan ook weer erg leuk. Verder nog boodschappen gedaan en wat schoongemaakt in het huis. Met het avondeten hadden wij een lekkere roerbak schotel en de jongens poffertjes. Maar Jarno zijn voorkeur heeft dat nu ook niet . Daarna nog in bad en na een verhaaltje lezen was het weer tijd voor bed.
Fabian spelen bij Nick en Nick spelen bij Fabian
Vrijdag 20 oktober 2006: Jarno had vandaag zijn gebruikelijke therapieën. Tijdens het rust uurtje had Jarno een ongelukje, er werd nl. niet snel genoeg op zijn bel gereageerd en Jarno kon het niet meer ophouden. Dat vond hij natuurlijk niet leuk. Fabian is vanmiddag een poosje bij Nick gaan spelen en daarna Nick bij Fabian. Zo heb je een beetje afwisseling hè! Ik haalde Jarno vanmiddag op uit Rijndam. Dit keer ging het allemaal heel soepel, zodoende waren we al om 16:10 thuis. De jongens o.a. ook nog een video gekeken , Nick had dan ook niet veel zin om naar huis te gaan. Maar helaas het moest toch. Daarna zijn wij gaan eten.
Met z’n allen zwemmen
Woensdag 18 oktober 2006: `s Ochtends heeft Jarno opgewekt het programma van school , P.M. en versch. therapieën gevolgd. En om 15 uur kwamen we weer bij elkaar voor het zwemmen. Fabian had op school ook weer aan zijn broer gedacht hoor. Hij had een heel mooi ingekleurde krokodil voor Jarno. Na het zwemmen hebben ze samen de Cars puzzel weer in elkaar gelegd , daarna ook samen achter de computer. Zodat papa en mama maar samen Rummikub zijn gaan doen ! Coby had grove pasta met broccoli, courgette, knoflook, kip in roomsaus gemaakt . Drie van ons aten er smakelijk van, maar eentje nìet . Wie o wie ??
Zuster Sarah doet Jarno pijn.
Dinsdag 17 oktober 2006: Ron was alleen aanwezig bij Jarno vanmiddag . Hij heeft weer zitten kijken bij het groepssporten .Nu stond er basketballen op het programma . De oudere kinderen ( 15 à 16 jr. ) moesten een groepje vormen en en de "rolstoelers". Jarno deed goed mee, zijn armen gingen helemaal in de lucht om de bal tegen te houden. Wél kreeg hij toch een keer de bal tegen zijn borst , maar al gauw deed hij weer fanatiek mee. Coby en Fabian waren er dus niet, maar natuurlijk hebben zij elkaar wel even gesproken via Ron zijn mobieltje. Jarno vertelde dat hij tijdens een "kietel" spel met zuster Sarah zijn evenwicht een beetje verloor. Uiteraard schrok óók zij en wilde hem tegenhouden /opvangen, maar toen schampte ze met haar nagel(s) je nek, met als gevolg een flinke kras. `s Avonds heeft Ron "de beurt" gehad voor Jarno`s bed ritueeltje. Inmiddels is de sondevoeding weer opgebouwd naar 900 ml.
Gesprek Rijndam en school
Maandag 16 oktober 2006: De ochtend begon helaas niet zo goed , want om 6.30 uur hoorden we Jarno hárd huilen . Een huil waarvan we inmiddels weten: O néé. Maar eigenlijk o já: heel veel gespuugd en nu dus ook ìnclusief sonde. Heel vervelend . Zodoende waren we dus ruim op tijd klaar vanmorgen, om naar Rijndam te gaan. De één bracht Fabian naar school en de ander Jarno naar Rotterdam. Een maal op afdeling werd al snel begonnen met een nieuwe sonde inbrengen. Daarna was wel een flinke portie troost nodig van Ron . Daarna ging hij naar zijn werk en Jarno naar school . Vandaag zouden papa en mama echter weer vroeg aanwezig zijn, want om 14 uur stond een (belangrijk) gesprek gepland met een aantal mensen van Rijndam en locatieleidster van de Paus Johannesschool over schooltoekomst van Jarno. Nadat Coby `s middags om 13 uur Fabian had weggebracht op school ( na schooltijd ging hij mee naar zijn vriendje Thomas), reed ook " juf " ( locatieleidster ) Annemieke Nöllen met haar mee naar Rijndam. Nog heel even bij Jarno , die op zijn kamer lag te "rusten " ( t.v. / boek ) , geweest . Daar kwam ook Ron erbij en werden we ontvangen door arts Elise , orthopedagoge Martine , juf René van Rijndam . De ergotherapeute Els was ziek , anders had zij er ook bijgezeten. Ook de maatsch werkster kon er niet bij aanwezig zijn. Tijdens deze zitting begon de arts eerst uit te leggen dat Jarno een hersentumor in de kleine hersenen had en wat de kleine hersenen allemaal (moeten )doen en puntsgewijs werden allerlei zaken doorgenomen die eventueel problemen kúnnen geven of waar nog actie op ondernomen moet worden. Ook omdat de communicatie hiervòòr wat stroef was ervaren , door de Paus Joh. school , moesten er wat zaken glad gestreken worden , maar naar ons gevoel werd het nu wel een positief gesprek, waarbij ook data`s werden afgesproken waarop Jarno naar zijn eigen school gaat. Hij begint met een halve ochtend, op vrijdag 3 november, en vervolgens op maandag(ochtend) 6 november. En dan weer op 24 november en 27 november ( even wat tijd ertussen i.v.m . de Pardoes vakantie). En hopelijk kan hij ook met de Sint viering aanwezig zijn dan. De uren zijn afhankelijk van hoe het gaat / hij het volhoudt . Dat is iets wat niemand kan voorspellen . Nog even ter mogelijke verduidelijking : Jarno gaat nìet terug naar groep 3 , omdat men er helemaal achter staat dat hij dan òndervraagd zou gaan worden. Straks in groep 4 blijft het uiteraard wél afwachten hoe het gaat lopen . Voor hem , maar ook voor ons een nieuwe spannende tijd. Maar Jarno kijkt er enorm naar uit. Bijkomstigheid en lichtpuntje is ook dat hij dus op donderdagmiddag dan mee naar huis mag en dinsdag`sochtends weer terug naar Rijndam. Na het gesprek hebben we nog een stukje " meegelopen " , dat was dus nog logo en therapieassistente. Toen was het tijd voor ontspanning, dus …..spelletjes ??? Na het eten ging papa naar huis om Fabian op te gaan halen. Jarno is de laatste tijd `s avonds niet erg enthousiast om naar bed gebracht te worden . Houdt dit mogelijk verband met het gemis van een twéé persoonskamer ???
Met de rode raceauto
Zondag 15 oktober 2006: Rustig aan gedaan met opstaan, want Fabian was vannacht aardig aan het hoesten geweest, dus wat minder geslapen. Jarno vandaag wat meer samen gespeeld, gekleurd, video gekeken, en met de Nintendo gespeeld, want wij wat klusjes in en om het huis gedaan. De jongens zelfs nog even mee geholpen met schroeven voor een plankje in de kast op zolder. 's Middags weer naar buiten gegaan met de rode race auto en de surfer op het pleintje hierachter. Ze gingen door tot de batterijen op waren en toen waren ook de batterijen op van Fabian, want die stortte in en viel op de bank in slaap. Na het eten nog een spelletje gedaan met Jarno, want Fabian lag intussen al op bed. Na het spelletje nog even geprobeerd Jarno zijn haardos te normaliseren, want in zijn nek is het wel heel lang en boven op zijn hoofd iets van 1/2 tot 1 centimeter, dus nu is alles wat meer op dezelfde lengte. Daarna nog douchen en toen naar bed.
Premiere Piet Piraat
Zaterdag 14 oktober 2006: Vandaag een spannende dag, want we waren uitgenodigd voor de première van Piet Piraat. We kwamen ongeveer 12:45 aan en zijn eerst de kaartjes gaan ophalen. De rode loper was al uitgerold, maar of dat voor ons was ?? Daarna zijn we even bij de politie langs gegaan, nee hoor, niets ernstig, maar er was open dag. Daar stonden dus diverse stoere auto's voor het politiebureau waar je ook in kon. Zelfs een tank, dus dat is heel leuk. Daarna moesten we terug naar de bioscoop voor de film. Daar werden we in de zaal welkom geheten en ja hoor, even later kwamen Piet Piraat, Stien Struis, Berend Brokkepap, Steven Stil en de gastspeelster Marylin. Dus we konden ze in levenden lijve zien. Ze gingen een aantal rijen naar voren zitten, want ook zij hadden de film nog niet gezien. De film was best wel spannend en leuk volgens Jarno. Na afloop konden de kinderen nog vragen stellen aan de hoofdrol spelers. Daarna ging iedereen naar SeaLife, want ook daar hadden we vrijkaartjes voor gekregen. Ook al zijn we hier niet zo heel lang gelden geweest, het was toch weer leuk. Jarno reed al die tijd nog steeds rond als piraat, want dat hoort natuurlijk bij een piraten film! Fabian wilde dit echter niet, maar jarno had zo wel meer aanspraak, zeker met zijn ooglapje voor. Toen we dan ook bij Bart Smit nog even binnen liepen om wat cadeau bonnen van Fabian in te wisselen, kreeg hij dan ook een tasje met lekkers en leuke dingen. Fabian kreeg ook wel hoor, dus of het door zijn vermomming kwam??? Fabian kocht weer een trein van Thomas and Friends. Hierna zijn we terug gegaan naar huis en hebben daar nog een opgehaalde loempia opgepeuzeld. Toen was het weer tijd voor bed, want het was al vrij laat geworden.
Muziek therapie
Vrijdag 13 oktober 2006: Na het gebruikelijke school, fysio, ergo en muziek therapie kwam ik hem weer halen om naar huis te gaan. Maar eerst moest je nog even langs de dokter. Zij ging hem weer even testen hoe sterk hij geworden was. Ook deed ze nog een grove gehoorstest met een stemvork. Dat leek wel goed al gaf hij wel aan dat rechts harder te horen was. Daarna moesten we nog de medicijnen hebben en konden we naar huis. Dit keer met de metro. Bij aankomst in Spijkenisse stonden Coby, Fabian en zijn vriendje Nick al op hem te wachten. Thuis nog wat oefeningen met de bal gedaan, want dat stond toch op zijn rooster !!!! Na het eten zijn de jongens nog even gaan computeren voor ze naar bed moesten. Vandaag had Jarno er minder problemen mee.
Mailtje naar Piet Piraat
Donderdag 12 oktober 2006: Coby had vandaag geregeld dat Fabian na schooltijd bij Amber en Amoa kon spelen, want we zouden vanmiddag weer een gesprek hebben met maatschappelijk werkster Selma. Later bleek dit gesprek niet door te gaan, want Selma was ziek geworden. Omdat Fabian zich er al helemaal op verheugde, toch maar door laten gaan. Coby zag in de Telegraaf nog een artikel van Piet Piraat en het Vliegende Schip. Een nieuwe film die zaterdag in première gaat en waar je nog vrijkaarten voor kon winnen door een mailtje te sturen en te schrijven waarom die kaarten voor jou. Nou in ons geval niet zo moeilijk, dus het mailtje was al snel weg. 's Middags werd Coby al opgebeld dat ze de vrijkaarten had. Gratis en we mochten nog in SeaLife ook. Dat is toch super toch ?! Nadat we een spelletje Rummikub hadden gedaan (was weer heel lang geleden) zijn we gaan eten. Daarna (we waren bijna klaar) kwamen Tante Ursula en Oom Erwin. Niet om hun hoor, maar Coby ging weer naar huis. Fabian moest weer opgehaald worden. Ik ging met Jarno en de visite een spelletje "Mens erger je niet" spelen. Om 19:45 was het dan de hoogste tijd om naar bed te gaan. Helaas was hij het daar niet helemaal mee eens en raakte dan ook helemaal over zijn toeren, omdat hij van mij wél naar bed moest. Hierdoor duurde het toch nog wat langer voor hij sliep, want hij moest toch even getroost worden en dat viel niet mee.
Jarno mist Helmer
Woensdag 11 oktober 2006: Om 6:30 moest Jarno weer overgeven, maar ondanks dat was hij toch weer vrolijk tijdens zijn therapieën. Hij maakte wel weer een wat meer vermoeide indruk. Fabian ging vandaag weer naar school en peuter gym. Daarna waren we weer met z'n allen in Rijndam voor het zwemmen. Hierna moest Jarno nog een verjaardagskaart schrijven voor zijn oud mede patiënt Helmer, want hij is vrijdag jarig. Zonder iets te hoeven zeggen, schreef hij heel de kaart vol, ook schreef hij dat hij hem zo mist…. ahhhh. Daarna zijn we gaan eten en ben ik met Fabian naar huis gegaan en is Coby Jarno op bed gaan leggen, maar natuurlijk niet na eerst nog een spelletje.
Gesprek maatschappeijk werkster
Donderdag 10 oktober 2006: Vanmiddag waren zowaar Coby en Fabian als eerste bij Jarno . Hij was net terug van individueel zwemmen en had zich al achter de p.c. geinstalleerd. De moeder van Nico was druk bezig iedereen van eigen gemaakte boterkoek en kwarktaart te voorzien , want Nico nam vandaag afscheid. Wéér een die Jarno weg ziet gaan ! Om 16.30 uur stond voor papa en mama een gesprek met Selma (maatsch werk) gepland , maar even nà die tijd kwam ze zeggen dat al haar afspraken gigantisch uitgelopen waren , dus ………of wij soms nog later wilden en konden ? Aangezien de herfstvakantie voor Fabian vanaf vanmiddag al begonnen was en het op tijd op bed liggen nu wat minder noodzakelijk was , besloten we dan ná ons eten met Selma te gaan ziitten. Zoals (bijna ) iedereen weet , krijgen we nog 1 x per week een voor ons bereidde maaltijd van een moeder van een klasgenootje van Jarno ( ze hebben een roulerend rooster ) . Die wordt dan meestal op woensdagvond thuis gebracht . Echter…….gisteravond was er niemand gekomen. Optie 2 was dat het dan misschien donderdagmorgen nog zou komen ? Maar naar later bleek , dat diegene het even vergeten was , ze dacht dat ze volgende week haar kookbeurt had . Ach , dat kan uiteraard gebeuren. We vinden het sowieso toch heel bijzonder dat dit nog nauwelijks een keer is misgelopen hoor. Én dat men nog altijd 1 x per week voor ons wil koken ! Dat scheelt Coby dan toch weer één keer. ( Koken vindt ze echt niet zo erg , maar om steeds maar weer vooruit te koken e.d. , heeft niet echt (meer ) haar voorkeur . ) Máár ……..zo op het eind van deze ochtend zag ze het ook niet meer zitten om kort van te voren nog wat te gaan bereiden. Dus zodoende zijn we om 17.30 uur naar het personeelsrestaurant gegaan. Niet zó erg hoor , om nu een ossehaasroerbakschotel ( Coby ) en (Ron ) patat met piepkuiken en Fabian patat met frikandel te " moeten " eten ! Jarno at een kleine portie mee van Fabian`s bord . Uiteindelijk gingen we pas rond 18.45 uur met Selma mee . Het was al een poos geleden , want ze was met vakantie geweest en kort daarna ook nog ziek geworden . We hebben over veel dingen gesproken ; over de overplaasing van kamer , over het schoolgebeuren , over de aanvragen voor van alles en nog wat en bijbehorende paperassen invullerij , de afdeling, Pardoesvakantie , en ook over persoonlijke dingen. We hebben er voor gezorgd dat óók het gesprek met ons behoorlijk uitliep ! Desondanks zaten de jongens nog gewoon in de huiskamer (20.30 uur inmiddels ) .Jarno had gezelschap en aanspraak aan de moeder van Maurice en Fabian zat nog rustig achter de computer . Jarno zat wel wat te mopperen dat we zó lang weg waren en waarom het zo lang moest duren . Tja……. Zodoende lag hij dus een stuk later op bed als gebruikelijk en Fabian nóg later !
Dinsdag 10 oktober 2006: Het slapen op de eenpersoonskamer is goed gegaan zo met Ron erbij. Tot 7.30 uur (uit)geslapen. Daarna heeft Ron hem geholpen met douchen en aankleden. ( wel nu een éigen douche en toilet op de kamer ! Maar dat interesseert Jarno geen …… ) 8.45 uur ging Ron naar Amersfoort en Jarno naar de huiskamer. `s Middags kreeg hij nog individueel zwemmen en daarna sporten. Tijdens deze activiteit kwam Ron ook weer terug. Ze waren bezig met volleyballen , waarbij ze op zachte matten zaten en zo over het net heen moesten gooien/slaan. Jarno vond het niet zo erg leuk , want hij kreeg té weinig de ballen toegegooid. Vandaag kwamen Coby en Fabian nìet naar Rijndam , dus moest hij met alleen Ron zijn vermaak "zoeken" . Natuurlijk werd het weer Jumbojet. Na het eten nog even verder hiermee. Hierna werd Jarno op bed gelegd , klaar om verhaaltjes te lezen. Helaas……. hij moest toen erg overgeven , dus het voorlezen moest even wachten tot de boel verschoond was .
Jarno naar zijn nieuwe kamer.
Maandag 9 oktober 2006: Iets voor half negen ging Ron met Jarno weer naar Rijndam. Daar aangekomen was er al ìets veranderd. Jarno`s naambordje was (al ) verplaatst .Het wordt dus kamer 1043 , i.p.v. 1045. Er was verder nog niets veranderd, maar het was wel heel duidelijk dat dit vandaag gaat gebeuren. Zuster Laurette kwam er ook al heel snel op terug. Ron ging naar zijn werk en Jarno naar school, ergo, logo. Coby en Fabian waren er om ca. 16 uur, en omdat alle spullen vanuit je "oude" kamer op het bed in je nieuwe kamer lagen kon ze gelijk aan de slag. De arts zelf was al wel bezig met een deel van zijn kaarten weer te bevestigen. Ter compensatie ??? Even later kwam ook Ron, en die kon dus ook nog meehelpen. We hebben nog even met de arts doorgesproken over hoe het gegaan is, dus dat zijn we ook weer kwijt ?? Ze verontschuldigde zich wel. Maar ja… Als pleister op de wond, want Jarno vond(vind) het nog steeds niet leuk, bleef Ron vannacht bij Jarno slapen. Natuurlijk hebben we zijn kamer weer zo leuk mogelijk gemaakt . Na het eten zijn Coby en Fabian naar huis gegaan en heeft Ron hem na een kort spelletje naar bed gebracht.
Villa Pardoes
Zondag 8 oktober 2006: Ons overbuurmeisje Marte werd 5 jaar. We zijn hier dus een bakkie en een puntje gaan doen. Na de wat late lunch (eigenlijk voor ons gebruikelijk in het weekend) is Ron in klustenue naar de fam.van Erk gegaan. Er is nog het nodige te doen in hun nieuwe woning, dus hulp is welkom. We hebben tot slot ook nog leuk nieuws : (opnieuw) bericht van Villa Pardoes. We worden vanaf 10 novemeber verwacht voor een weekje vakantie ! Nu maar duimen enhopen dat de kuurdata(`s) van Jarno niet gaan veranderen. Want 25 oktober wordt het toch weer spannend wat er nu weer uit het gehoorsonderzoek komt en of dat wel/niet consequenties gaat geven voor de kuur.
Zaterdag 7 oktober 2006: Coby zat om 9.40 uur bij de kapster. Dat kon j.l. donderdag nl. niet doorgaan i.v.m.Fabian. (beetje uitzieken). Toen nog wat tijd doorgebracht met boeken ruilen in de bieb , even naar de markt , en wat boodschapjes doen. Toen we nog maar nèt thuis waren en nog aan de meegebrachte kibbeling moesten gaan beginnen, stond , onverwachts, oom Theo aan de deur. Die kwam nog het een en ander brengen voor de voorbije verjaardagen. `s Middags heeft Fabian zijn vriendje Nick uitgenodigd om te komen spelen. Jarno vermaakte zich buiten op het pleintje even met de op afstand bestuurbare race auto .Toen ging de telefoon , het was verpleegkundige Laurette . Ze belde met de mededeling dat men de verhuizing van jou , naar een éénpersoonskamer vandaag wilden gaan doen ! En dát terwijl de arts of iemand anders van de afdeling er nog niet eens persoonlijk met jou over gesproken heeft !! De arts zou dit afgelopen donderdag gaan doen (zoals ze Coby dus telefonisch had gezegd) . Maar …. toen Coby er donderdagmiddag , toen ze Jarno ging ophalen , met hem over begon , wist hij nog helemaal nèrgens van ! Geheel nìet volgens afspraak dus . Zéér slordig . Jarno zijn gezicht betrok behoorlijk en zei gelijk : "Ik blijf liever op een tweepersoonskamer " . Precies zoals we wel verwacht hadden . We kennen onze pappenheimer wel hoor. Afijn , we hebben er dus nìet mee ingestemd dat ze Jarno`s spullen gaan overplaatsen zònder dat hij en / of wij erbij zijn. Überhaupt een (hele) rare gang van zaken zo. Het is toch te gek dat als hij maandag terug van weekendverlof zou komen , dat hij ineens op een andere kamer ligt , zonder voorafgaande info/overleg met hem met arts /therapeuten. Pffffff………….. dit is /was een intensief ( geestelijk ) weekje !!!!
Jarno naar zijn eigen school
Vrijdag 6 oktober 2006: Papa`s verjaardag !! Maar ook vandaag is hij in Den Haag op cursus. Fabian was weer in orde ( we hoorden dat er wel een virus bij de kinderen heerst , dus dat stelt weer enigszins gerust ), dus die werd door Coby als eerste naar school gebracht. Het is voor mama nog even wennen nog ; twéé op tijd klaar hebben voor school. Bovendien heeft Jarno nu ook wat meer / ándere zorg nodig als " vroeger". Dat vergt dus meer tijd. En dan zat "het weer" ook niet mee. Veel wind en regen. Dus moesten we met de auto. Rolstoel in /uit de auto tillen/sjouwen. Dus nadat Coby Fabian had weggebracht ( die nog wat moeite heeft met het afscheid nemen van mama ) is ze terug gegaan naar huis om Jarno op te halen en in te laden. Zodoende kwamen ze om 8.50 uur aan / binnen op Jarno`s eigen vertrouwde school .In de hal was juf Loes met een leerling apart bezig. Bij het zien van Jarno , liet ze dat even voor wat het was. Al heel snel kwam voor ons een nieuwe "juf " . Zij is één van de nieuwe directie; juf Annemieke. Na wederzijds voorstellen werd Coby verzocht nog even mee te komen om wat te praten. Daar kreeg ze te horen dat ze /men de communicatie over hoe /wat /wanneer Jarno te wensen over liet. School voelden zich (door Rijndam voor het blok gezet en hadden Jarno liever ná de herfstvakantie laten komen) Maar Coby was woensdag gebeld door juf Annette van het Rijndam dat Jarno dus vrijdag naar zijn eigen school zou gaan /kon. (Dat had ook de arts van Rijndam ca.anderhalve week geleden te kennen gegeven). Voor ons kwam dat bericht ook al wel eerder als verwacht !). Dus zodoende hebben wij er niet bij stil gestaan om toch zélf ook nog contact met school op te nemen. Dachten dat alles in kannen en kruiken was ! Mààr………. al met al begon ik me niet erg prettig te voelen en behoorlijk opgelaten. Had dit totaal niet verwacht . Jarno zat hier niet bij , dus op een gegeven moment stelde ik voor om anders maar op een andere keer even in de klas te komen met hem ? Maar néé, dat wilde(n) ze nu toch ook niet. Zou voor Jarno ook wel een flinke teleurstelling zijn , want hij keek erg uit naar deze ochtend . Hij vond het helemaal niet spannend , aleen maar héél leuk !Hij wilde ook graag zijn zelfgemaakte rode auto en de gister afgemaakte vuurspuwende draak meenemen en laten zien aan zijn klasgenootjes. Na enige tijd kwamen Jarno (en Coby ) dus in groep 4 bij juf Judith , alwaar een kring werd gemaakt en de kinderen als ze dat wilden (en durfden ) vragen mochten stellen. De vragen varieerden sterk: wanneer ben je jarig ? Hoe oud ben je ? Is het leuk in het "ziekenhuis" ? Kan je daar slapen ? Wat mag je eten? Hierna lieten de kinderen een ingestudeerd dansje: "Lief klein konijntje " ( voor de maandsluiting ) zien en horen. Heel erg leuk. Juf Judith ging nog voorlezen uit een dierenboekje (kinderboekenweek hè ) en toen was het tijd voor drink-en eetpauze. Jarno schoof aan bij het tafeltje van o.a. Amber (zijn buurmeisje ) en Amy . Hierna zijn we weggegaan, want de kinderen kregen nog een taaltoets. Tegen 11.00 uur waren we weer thuis . Eerst was Jarno nog enthousiast om straks , om 11.45 uur, Fabian mee op te gaan halen . Maar even later bedacht Jarno zich .Hij was toch wel vermoeid en is op de bank gaan liggen bijkomen. Toen Fabian om 13 uur weer naar school was , hebben ze samen nog wat gedaan en om 15.15 uur wilde hij echt persé mee om zijn broertje bij de dependance (daar zitten de kleuters) op te halen . Helaas was het toen hárd aan het regenen , dus waren genoodzaakt om met de auto te gaan . Na school , bijna als vanouds met jullie eerst fruit gegeten ( ja , zelfs Jarno at wat mee ) . Tante Ria kwam nog even aan vanwege Ron zijn verjaardag , al had hij die al gelijk met Fabian gevierd , maar toen was zij met vakantie. En om 17.30 uur kwam de jarige thuis, en vloog Fabian op papa af om hem vol trots zijn kleur/knutselwerkje te geven. Sinds lànge tijd hebben we eens wat gehaald bij de afhaalchinees . Mmmmmm………………….
Verhuizing naar een 1-persoonskamer?
Donderdag 5 oktober 2006: Fabian oogde en voelde zich veel beter. Maar uiteraard niet naar school gebracht. Lekker dagje vertroetelen, zeg maar. Ron vertrok vanmorgen bijtijds om naar cursus in Den Haag te gaan. Coby werd in de loop van de ochtend gebeld daar de arts uit Rijndam, Elise Huyssen. Over wat ze voorschreef voor de pijnlijke plekjes in zijn mond (hadden we gisteravond namelijk doorgegeven aan de verpleging) én … over overplaatsing naar een 1 persoons kamer. Hoe wij en Jarno daar tegenover stonden. De verpleging was volgens haar met dit voorstel gekomen, omdat hij 's nachts toch meer verzorging nodig heeft als de anderen. Onrustiger dus voor de kamergenoot, enz. Nou, Coby zei dat wij er wel positief tegenover staan, maar dat we (sterk ) betwijfelden of Jarno dit ook zou zijn . Ze zou dit vandaag met Jarno gaan bespreken en uitleggen. Jarno mocht vanmiddag na zijn laatste therapie al naar huis , omdat hij morgenochtend voor het eerst even in zijn eigen groep 4 op de Paus Johannes School in Spijkenisse gaat kijken . Het is nl. toch de bedoeling dat hij na ontslag terug komt op zijn eigen school (wel met een "rugzakje " ) . Coby bracht Fabian om 15 uur bij overbuurvrouw Inge (i.v.m ophalen van Jarno ) , want durfde het toch nog niet aan om hem mee te nemen na gisteren . Maar Fabian was het er nìet mee ons hoor, die wilde bij mama blijven en óók mee naar Jarno . Jarno was nèt klaar met individueel zwemmen en zat onder de warme douche . ( hij heeft het altijd énorm koud als hij uit het water komt ). Eenmaal boven zijn we SanneRoos en haar ouders gedag gaan zeggen. Jarno had ook nog een klein afscheidskadootje voor haar én………toen kreeg hij van haar óók wat ! Cars tissues . Lief hoor. Daarna weer van alles verzamelen voor de thuisdagen .Het was inmiddels al behoorlijk druk op de weg. We waren even na 17.30 uur thuis. Papa was net iets eerder en had Fabian al opgehaald . Vandaag konden we een gekregen maaltijd , van Nada , opwarmen . Dat kwam wel heel fijn uit .
Fabian goed ziek
Woensdag 4 oktober 2006: Toen Fabian uit school kwam begon hij vrij snel over hoofdpijn te klagen . Greep ook steeds naar zijn hoofd.Dus : een paracetamol zetpil en nìet naar de gym gebracht. Anderhalf uur later voelde hij zich weer veel lekkerder , dus …wél naar Rotterdam afgereisd. I.v.m het erg buiige weer Ron ook nog even opgehaald bij het KPN gebouw. Toen we in het Rijndam kwamen , was jij zelfs al ín het zwembad !
Het was daar half schemerig , er hingen slingers en er stond van allerlei lekkers. Dit bleek georganiseerd door / voor mederevalidant SanneRoos , die morgen officieel vertrekt.Heel leuk idee hoor ! Na het zwemmen , in de huiskamer …………..gedaan . Toen kwam even na 17.15 uur een meneer van firma Vivisol. Die levert , via onze zorgverzekeraar , een voedingspomp voor thuis. Dan hoeven we dus niet steeds meer de pomp heen en weer te "slepen " . Het was wel heel netjes en prettig dat hij naar Rijndam kwam , zodat we beiden bij de uitleg / demonstratie waren . Want dit is weer een heel andere pomp . Volgens zijn zeggen : makkelijker . Maar we moeten er wel weer even mee leren omgaan hoor. Meneer Patrick nam er ruimschoots de tijd voor . ondanks einde van zijn (lange ) werkdag. In de tussentijd werd Fabian steeds hangeriger . Door het Vivisol-pompgebeuren waren we dus veel later met ons eten opwarmen en opeten.Toen Ron eerst nog alle gekregen materialen alvast in de auto ging brengen en Coby de maaltijd ging verzorgen raakte Jarno weer van streek. Had misschien toch niet goed begrepen waar wij het even druk mee hadden, ondanks oze uitleg aan hem hoor. Pffff.f….. We zaten nog maar nèt aan onze aardappelen, sperziebonen, komkommer , roomschnitzel en ………….. toen ging Fabian flink overgeven ! Ook zijn hoofdpijn was weer terug . I.p.v. op een stoel bij ons is hij toen beroerd op een bankje gaan liggen met een kussen en badjas van Jarno . Zo goed en zo kwaad als het ging hebben wij nog wat gegeten. In overleg met Jarno , besloten we dat we nu beter met z`n drietjes naar huis zouden gaan en dat Jarno dan door zr. Sylvia op bed gelegd zou worden . Terwijl we ons gereed maakten om naar huis te gaan , gaf Fabian nóg twéé keer veel over. Och, och . En met name ik , Coby , hééft het niet meer bij deze klachten /verschijnselen. De hele "film " komt dan weer (extra) terug natuurlijk. Gelukkig onderweg in de auto kwam er niets meer uit. Fabian gaf aan "het is niet lekker om zo`n erge pijn in zijn hoofd te hebben " . Coby was wel voor de zekerheid naast hem gaan zitten , gewapend met zakken ,spuugbakjes, washandjes ,etc. Thuis natuurlijk gauw een zetpil gegeven en … slápen !
Sandra slechte uitslag
Dinsdag 3 oktober 2006: Jarno was de ochtend begonnen met overgeven . Gelukkig (tot nu toe ) mazzel dat de sonde dan toch bleef zitten. Tevens is hij sinds gisteren behoorlijk neusverkouden. HIj ging vanmorgen naar school en had ergo en pedag.medew. Ron was rond 16.00 uur bij hem. Coby en Fabian bleven vanmiddag thuis. I.p.v. het gebruikelijke wekelijkse "indoor " sporten was het vanmiddag " outdoor " ! De sporthal was bezet. De groep kinderen werd in tweën verdeeld . Jarno kwam in de eerste groep en die moesten buiten in het park wat spullen neerleggen, zoals hockeysticks, pionnen , enz. Deze werden ergens neergelegd met een briefje met een opdracht zoals: tel het aantal bomen , rijdt met de rolstoel 3 x om de paal . Was dus heel leuk , alleen vielen er twee kinderen met rolstoel en al. Dat was minder . Maar wél lekker dat er eens buitenlucht gehapt werd. Toen Ron rond 18.00 uur weer aan de zuurkoolschotel (restant van gisteren ) ging , was Jarno dus al héél erg moe. Hij lag zodoende dus al vroeg in bed. Thuis werd Coby `s avonds door zieke Sandra ( uit Nieuwenhoorn ) gebeld. Ze hadden `s middags de uitslag gehad. En die is absoluut nìet goed. Ook zij heeft een kwaadaardige tumor ! Dit hakt er bij ons weer heel erg in. We zijn erg aangeslagen en geschokt.
Even langs zieke Sandra
Maandag 2 oktober 2006: Ron ging rond kwart voor acht de deur uit met Jarno. Nog maar net de deur uit en het begon te plensen !! Ze hadden dus wel een paraplu nodig. Hij zou de ochtend beginnen met school. Coby kwam vandaag wél naar Rijndam. Fabian kon na schooltijd bij zijn vriendje Thomas spelen en bleef daar ook met het avond eten. Coby kon dus mee kijken/luisteren bij logopedie. Hij had nu Marjolein. Even werd hij daar weer emotioneel. Nu niet in verband met het uitvoeren van een opdracht uitvoeren, maar er was wat verwarring omtrend het opstarten van een stickersysteem wat haar collega Dominique had voorgesteld. Gelukkig wist Marjolein het goed op te vangen en voorkwam grote(re) leed bij hem. Daarna was het tijd voor ergo en fysio therapie. Ron was inmiddels ook gearriveerd. Het ging nu voornamelijk over het hoe en wat in gang zetten van de aanvraag voor een (andere) rolstoel, aangepaste stoel voor eventueel thuis aan tafel of school, een speciale fiets voor als hij te zijner tijd thuis komt. Els van de ergo zou instanties gaan bellen e.d. Wel fijn voor ons dat zij dat stuk voor haar rekening neemt. Het praten hierover duurde allemaal best wel lang(er) als verwacht. Máár … toch hebben we nog een onaangekondigd bliksem bezoek aan onze zieke vriendin Sandra in het Erasmus MC gebracht. Van te voren nog onze zuurkoolschotel alvast in onze oude combi-magnetron in de teamruimte voorgeprogrammeerd, zodat we bij terugkomst gelijk konden gaan eten. Peter en Sandra waren behoorlijk verrast, maar vonden het wel leuk. Morgen krijgen ze dé uitslag. Spanning alom dus! Hoe de uitslag ook luidt , ze mag morgen wél naar huis . Tegen 18 uur waren we weer terug. Ron ging na het avondeten naar huis. Maar even geruild : deze keer met de auto gegaan, omdat we nu wel wat later waren en Fabian moest (snel) nog opgehaald worden . Jarno werd `s avonds weer even emotioneel , omdat Coby te lang met een verpleegkundige zou staan te praten en dat dus van zijn spe(e)ltijd samen afging. Pfffffff…… Oh ja , en je hebt vandaag al een nieuwe kamergenoot gekregen. Een 16-jarige knul , Joris , helemaal uit Goes. Hij maakt een sympathieke indruk. Coby kwam deze keer dus door de regen en met de metro terug.
Stef de Stuntpiloot
Zondag 1 oktober 2006: Natuurlijk heel rustig begonnen, tenminste dat wilden wij. Jarno zette om 5:30 zijn tv al aan, dacht dat het al 7 uur was. Mocht natuurlijk niet, daarna werd hij rond 8 uur pas wakker. Das beter. De jongens verder DVD gekeken en spelletjes gedaan, o.a. het nieuw gekochte spel Stef de Stuntpiloot. Na het middag eten kwamen Tante Dieny en Oom Ruud voor de verjaardag van Fabian. Dus Fabian weer een mooie auto rijker. Na het avond eten (kip cordon blue met gefrituurde aardappel kroketjes en stoofperen) hebben we met z'n allen lopen stunten met Stef de Stuntpiloot. Daarna de jongens gebadderd en op bed gelegd. Zo was dit weekend ook al weer voorbij.
Rommelmarkt
Zaterdag 30 september 2006: Na het aankleden zijn we even naar een rommelmarkt hier in Spijkenisse gegaan. Niets gekocht dit keer, de leuke dingen waren al weg waarschijnlijk. Daarom maar wat gaan kopen bij de Jumbo voor de broodnodige boodschappen. Na het middag eten zijn we naar Schiedam gegaan voor de Intertoys en Bart Smit. De jongens hadden nog cadeaubonnen en dat brandden in hun handjes. Het lukte dus wel aardig om ze in te wisselen, vooral voor Fabian. Na het eten hebben de jongens nog een spelletje gedaan en was het weer tijd voor bed.
Afscheid Daniël
Vrijdag 29 september 2006: Ik werd om 7:45 wakker !!!! Maar Jarno lag nog lekker te slapen. Nadat ik helemaal aangekleed was, sliep hij nog en ook de verpleging wilde verder, dus ze ging hem proberen wakker te maken. Dat lukte half, maar niet helemaal van harte. Ik moest hem helpen met douchen, maar even later zat hij te huilen, want hij had nog zo slaap. Dit zijn nog emoties die anders naar buiten komen, dan voor zijn operatie. Hierna lukte het toch hem te douchen en gingen we naar de huiskamer. Daar heb ik hem bij het ontbijt achter gelaten en ben weer naar mijn werk gegaan. Fabian werd door Coby vanmiddag thuis gehouden, want ze zouden vroeger naar Rijndam komen voor het afscheid van Daniël. Helaas ging er iets mis met de communicatie bij de onderhoudsbeurt van onze auto, dus moesten ze met de metro naar Rotterdam komen. Hierdoor kwamen ze wat te laat aan, want intussen waren we al begonnen met gebak eten en een wens uitspreken voor Daniël. De kamergenoot is vandaag voor het laatst, maar vindt het toch wel heel erg afscheid te moeten nemen van Jarno. Ze hebben toch 5 maanden op één kamer geslapen, waarbij Daniël zich als een grote broer ontfermd heeft over Jarno. Dus ook voor Jarno is het heel erg jammer.
Hierna gingen we weer alles verzamelen voor het weekend en op weg naar huis. Dit moest dus ook met de metro en dan met alle tassen met flessen sonde voeding, voedingspomp, enz. viel dat niet mee. De metro hielp ook nog even mee, want er was een stroomstoring bij Poortugaal en Hoogvliet, dus nog een tijd stil gestaan op Slinge. Toch met de metro thuis gekomen waar een paar klasgenootjes Jarno thuis zagen komen, dus die kwamen gelijk mee naar binnen om te spelen. Even later kwamen Amber en Amoa er ook nog bij en probeerden ze een spelletje te spelen. Natuurlijk proberen al die meiden van alles te vertellen, dus werd Jarno dan ook even niet gehoord, toen het spel niet helemaal verliep zoals hij wilde. Ook nu hield hij zijn emoties niet onder controle en moest hij weer huilen. De meiden waren gelijk onder de indruk en het spel verliep daarna precies zoals Jarno wilde. De lassagnetta van vanavond ging er goed in bij ons en ook Jarno at een paar happen mee. Fabian at vrijwel niets, want die was vanmiddag steeds beroerder geworden en had ook koorts (38.6) gekregen. Met een zetpil ging het wel weer iets beter en zijn we nog even een mand met schoonmaak artikelen gaan brengen bij de Fam. van Erk, want die hadden vandaag de sleutel van hun nieuwe woning gekregen. Hier was totaal niet meer te merken dat de jongens moe waren, want ze gingen heel erg te keer. Kon ook wel, want het behang mocht eraf getrokken worden en daarna leuk naar elkaar toegegooid worden. Leuk hoor. Daarna toch maar naar huis gegaan en de jongens in bed gelegd.
Papa weer blijven slapen
Donderdag 28 september 2006: Coby kwam vandaag pas later, omdat Fabian nu op school zit en hij pas 15:15 opgehaald kan worden. Dit is best wel weer even wennen zo. Ik was er wel eerder en kon hem toen bij zwemmen ophalen. Daar was hij niet alleen aan het oefenen, maar ook lol aan het maken met de zwemjuf. Ik kreeg hem al snel mee en na douchen en aankleden, mochten we even later naar logopedie. Hier nu niet vragen om iets uit te beelden, wat vorige week zo slecht afliep, maar een soort memorie, waarbij hij bijbehorende plaatjes moest zoeken en vertellen waarom ze bij elkaar horen. Toen we hier vandaan kwamen zaten Coby en Fabian al in de huiskamer te wachten op ons. We hebben daar even een spelletje gedaan en de jongens gingen nog even achter de computer, dus echt nodig waren we niet. Fijn hoor. Daarna weer tijd voor eten, waarbij Jarno dacht een kipkluif te krijgen, maar op zijn blad stond alleen appelmoes en vla, dus dat viel hem wel even tegen. Op welke dag hij dan een kipkluif heeft ingevuld, is nog steeds onduidelijk. Hij heeft dus maar een beetje met ons meegegeten, waarna Coby en Fabian naar huis zijn gegaan. Ik bleef dit keer niet alleen om hem in bed te leggen, maar ook voor de nacht. Hij had hier weer om gevraagd, dus dan doe je dat hè. Dit keer op een stretcher, want het luxe ziekenhuisbed was weggehaald. Hadden ze zogenaamd nodig voor een ander, maar mogelijk stond het ook gewoon teveel in de weg. Jarno aangesloten aan de voedingspomp en op 700 + 100 water ingesteld. Even later kwam de verpleging met de mededeling dat ze hadden besloten om hem 500 te geven !!!?? Ze waren bang dat hij weer ging overgeven. Uiteindelijk toch op 800 laten staan, want hij kan best wel wat gebruiken en het overgeven is toch zo willekeurig. Gelukkig ging het ook helemaal goed.
Naar Sophia
Woensdag 27 september 2006: Jarno begon de dag vandaag weer met overgeven. Dus kroeltjes en pyjama onder. Vandaag om kwart voor elf weer aanwezig op Rijndam om Jarno te halen voor zijn shot in het Sophia. Bij aankomst weer Ivo gezien met zijn ouders die al 45 minuten zaten te wachten. Zag er dus weer niet zo goed uit. Jarno en Ivo het voetbalspel gedaan. Eindelijk mocht Ivo naar binnen en daarna Jarno. Een uur moeten wachten. De prik ging eigenlijk best wel goed, met maar een klein traantje. Scheelde ook omdat de verpleegster dezelfde was die maandag ook naar de Efteling was geweest. Dus veel om over te praten. Daarna bij het verwijderen van de prik toch weer even erg huilen. Gelukkig kon hij weer een cadeautje uitzoeken, dus was het weer gauw goed. Daarna terug naar Rijndam waar hij bij de groep kon aansluiten voor het eten. Ik daarna weer gauw terug naar KPN. Om 15 weer terug, want we zouden gaan zwemmen met z'n allen. Helaas, mis, want het zwembad was kapot !!??!?!!? Bleek dat de in hoogte verstelbare bodem niet meer op en neer ging. Dus zwemmen ging niet door. We zijn daarom maar naar buiten gegaan, even wandelen langs McDonalds. Daar een ijsje genomen. Jarno en ik deden samen een McFlurry met Rolo, dus dat ging er wel in. Terug in Rijndam stond de therapie assistente al op ons te wachten, dus hij kon aan de slag in de oefenruimte. Het werd kegels omgooien met een bal. Toen het na verloop van tijd niet meer zo goed ging, werd er een bal van anderhalve meter doorsnee genomen, dat ging beter en grote lol. Hierna nog even een beetje computeren en zijn we gaan eten. Bloemkool. Daarna zijn Fabian en ik naar huis gegaan en Coby heeft Jarno op bed gelegd. Daarna is ze nog even naar een kortingsavond van Bristol gegaan, dus pas laat thuis.
Fabian voor het eerst een hele dag naar school.
Dinsdag 26 september 2006: Vandaag Jarno weer met de metro naar Rijndam gebracht, konden ook niet met de auto, want die werd vandaag gekeurd. APK keuring, ook dat gaat gewoon door. We waren net 9 uur aanwezig, dus netjes op tijd voor…… Niets !!!! Het rooster gaf op dinsdag aan: verlof. Harm, de verpleegkundige, zei: "Ik verwachtte jullie vanmiddag pas", dus dat is lekker. Gelukkig kon hij wel gewoon naar school en naar pedagogisch medewerkster, dus hij werd wel bezig gehouden. Ik ging naar mijn werk en bij terugkomst zijn we met ook Nico en Uygar het spel Jumbo Jet gaan doen. Coby en Fabian kwamen vandaag namelijk niet, omdat Fabian vandaag voor het eerst de hele dag naar de basisschool ging, werd het misschien iets teveel. Hierdoor kon Coby zich ook even helemaal met Fabian bemoeien. Toen Jarno en ik gingen eten, een stoommaaltijd, zakte Jarno al snel helemaal in op de stoel, dus nog net mijn eten op kunnen eten en hem toen op bed gelegd. Nog even naar mama gebeld zodat hij haar toch nog even kon horen, maar zijn stem was al wel heel zachtjes.
Naar de Efteling
Maandag 25 september 2006: Vandaag geen tijd om uit te slapen, want we gaan naar de Efteling, georganiseerd door het Sophia. Hiervoor moesten we uiterlijk 10:30 op de Efteling zijn en vandaag zou ook de R.E.T. gaan staken, dus we waren wel wat bang voor extra file om alleen al Spijkenisse uit te komen. Gelukkig viel het allemaal mee, want we waren om 10:15 op Kaatsheuvel. De bus met ouders en kinderen van uit het Sophia had minder geluk, want die stond stil voor de moerdijk vanwege een uitgebrande auto op de brug. Wij konden gelijk aan het gebak en koffie. Ook kregen we een button, zodat gelijk duidelijk was waar we bij hoorden. (www.gevenomjongleven.nl) Daarna mochten we het park verder in. Met de rolstoel mochten we bij de meeste attracties via de uitgang naar binnen, dus dat scheelde meestal veel wachttijd, ook al was het niet zo heel gigantisch druk.
Om 13:00 uur “moesten” we weer terug naar het restaurant voor een uitgebreide looplunch met broodjes, donuts, salade, zalm, kalkoenfilet, kipnuggets, enz., enz.
Heel uitgebreid dus, daarna konden we weer tot 16:30 het park in. We werden toen weer verwacht in het restaurant voor een bakje koffie en Jarno mocht een cadeau uitzoeken, een 365 verhalen boek van konijnen. Beide jongens kregen een bord van de Efteling met pardoes erop. Hierna zijn we nog even een winkeltje in geweest en hebben één bord nog kunnen ruilen voor een draken bord. Hier is Jarno dus ook helemaal gek van de laatste tijd. Daarna nog in o.a. Droomvlucht gegaan, helaas niet via de uitgang. De wachttijd viel mee, een kwartier, maar het was dan ook al 17 uur. We maakten de tijd helemaal vol, want pas iets na 18 uur vertrokken we uit het park. Fabian lag al gauw te slapen, maar Jarno zijn ogen bleven toch open, ondanks de lange vermoeiende dag. Bij thuiskomst toch gelijk naar bed gebracht en dat was nu geen straf voor ze.
Spelen met de race auto van Tante Gerda
Zondag 24 september 2006: Uiteraard rustig aan gedaan vanochtend, maar later in de ochtend zijn we nog wel naar Praxis in Capelle aan den IJssel gegaan voor een cadeau voor mij. Ik kreeg namelijk een hulpstuk voor de hoge druk reiniger, een T-racer. Hiermee kan je dus zonder spatten je straatje schoon spuiten. Deze Praxis zou een megastore zijn, maar wij vonden hem een beetje tegen vallen. Geen groen afdeling, geen koffiehoekje en ook niet zo gezellig. Maar ze hadden wel een T-racer, dus dat was wel goed. Op de weg terug vielen de jongens beide in slaap, toch nog erg moe van gisteren zeker. Terug thuis zijn we op het pleintje achter met de race auto gaan spelen die de jongens gehad hebben van Tante Gerda. Zij had hem gespaard bij de Spar waarbij heel de buurt mee hielp en daarna met bijbetaling aan kunnen schaffen. De mooie grote rode raceauto via Tante Jolanda en Oom Erwin en Tante Ursula bij ons gekregen. De jongens gingen dus om de beurt met de race auto en de surfauto die ze al veel langer hebben.
Jarno liep hierbij continu erachter aan, dus de auto werkt nog therapeutisch ook. Hij viel 1 keer, maar verder ging het heel goed. Hierna kwamen nog de familie Bloem (Gert, Janneke en Vincent) en Oom René voor de verjaardag van Fabian. Hierna eten en was het weer tijd voor bed.
Viering verjaardag Ron en Fabian
Zaterdag 23 september 2006: Vandaag de verjaardag van Fabian, dus ook Jarno begon al vroeg (om 5:30) met roepen. Hij moest plassen, maar vroeg ook gelijk of hij al tv mocht kijken. Nee dus !!! Zoals afgesproken hoorden we precies om 7 uur de tv aan gaan, wel zacht hoor, dus we konden nog heel even omdraaien. Hierna was het tijd voor de cadeaus geven aan Fabian. Jarno had een zelfgemaakte tekening (zeer groot) waar op geschreven was, kaarten onder hingen en héél véél stickers op geplakt waren. Jarno was bijna nog trotser op de tekening dan Fabian om hem te krijgen. Ook mocht Jarno nog Cars sokken geven, een gele zonnebril en een gele trein van Thomas de trein en vrienden. Fabian kreeg van ons verder nog een Cars vest, een spel van Max de vracht piloot en een Cars plaid. Daarna kregen we "wat" visite: Sandra en Lisa, Chantal, Victor en Michael, Oom John en Tante Henriette, Stephanie en Marc, Oom Erwin en Tante Ursula, Tante Anke, Sandra en Karin in de ochtend. ’s Middags kregen we nog Inge, Hans, Geeske, Lyske en Marte, Frank, Amber en Amoa, Tante Trudi, Tante Jolanda en Opa en Oma. Dus heel wat koffie zetten, gebak rondbrengen, sapje, biertje, chipje, enz., enz. We hadden een taart die Jarno ook wel aanstond, namelijk een Cars taart. Viel heel goed in de smaak en er zaten ook nog een aantal plastic auto-tjes op, dus heel leuk. Aan het eind van de middag werd het weer rustig en omdat Jarno héél de dag alleen maar spelletjes had gedaan, lagen de jongens nu languit op de bank voor de tv. Scheelde niet veel of ze lagen beide te slapen op de bank. De kip kluifjes en patat ging dan ook niet zo heel goed meer naar binnen en we konden ze daarna al gauw naar boven brengen. Daarna niets meer gehoord, gek hè?
Kamer versieren voor Fabian
Vrijdag 22 september 2006: Vandaag weer een betere dag, want niet begonnen met overgeven. Ik kwam hem halen toen hij terug was van muziek therapie om 15 uur. Hij was net begonnen met een puzzel van Cars met Antoinette. Doordat het heel lang duurde voor alles klaar lag met de medicijnen en voeding, kon ik nog een hele tijd helpen met de puzzel en was hij nog helemaal af. 16 uur gingen we dus pas weg naar huis. Thuis wat rustig gehouden met een DVD’tje op de bank. Na het eten zijn de jongens nog lekker in bad geweest, waarna Coby en ik zijn begonnen met het versieren van de kamer voor de verjaardag van Fabian.
Geen zin in logopedie.
Donderdag 21 september 2006: Zijn dag begon weer niet goed, want hij moest weer overgeven. Dus gelijk ’s ochtends vroeg al onder de douche gegaan. Hij was zelfs na al erg moe, dus tot 9:30 uur op bed gelegen. Tijdens het middag eten wéér overgegeven. Ondanks dat was hij toch wel weer aardig vrolijk toen wij kwamen. We gingen nog even mee naar logopedie, maar dit keer was dit minder leuk. Er werd vanuit een boek gewerkt waar diverse opdrachtjes in stonden. Elke keer probeerde hij (lachend) het boek dicht te gooien of een andere bladzijde op te slaan, maar dat mocht natuurlijk niet. Toen bleek dat ze toch door wilde gaan met uitbeelden van opdrachtjes, zoals sigaret roken, krant lezen, betrok zijn gezicht en even later begon hij te huilen en was toen helemaal overstuur. Hij wilde het absoluut niet doen en later zei hij, dat hij er gewoon geen zin in had. De logopedie werd dus verder niets meer, want hij was teveel van streek. Hierna gingen we foto’s en video’s kijken die vandaag gemaakt waren van het afscheid van Fabian op de Peuterschool. Hij was daar vandaag voor het laatst geweest en had daar koekhandjes getrakteerd. Bij het kijken van deze beelden kwam Jarno weer een beetje bij. Na het eten zijn Fabian en ik weer naar huis gegaan en Jarno is door Coby op bed gelegd. Zowel hij als zijn broertje waren erg moe na deze vermoeiende dag, dus het werd al heel snel stil.
Chemo
Woensdag 20 september 2006: Vannacht heeft hij 500 ml sonde voeding gekregen, met 100 water en dat ging helemaal goed. Om half elf kwam ik weer naar hem toe, want we moesten weer naar het Sophia. Hij was in Rijndam net bezig met het maken van een feestelijke hoed, want ze vonden de hoed van de koningin (Prinsjesdag) niet mooi genoeg. Hij kon het dus niet afmaken, want we moesten echt gaan. Toen hij op de tafel lag voor de Vincristine, kwamen we er achter dat we zijn kroeltjes waren vergeten. Dat was dus een slecht begin en het prikken ging dan ook niet veel beter. Gelukkig was het weer snel gebeurd en kon hij wat leuks gaan uitzoeken. Hij koos weer voor een piepschuim vliegtuigje. Toen we weer de kamer uitkwamen zagen we Ivo ook nog met zijn ouders. Ook Ivo had het even moeilijk. Hierna gingen wij weer terug naar Rijndam, waar ik hem achterliet en naar KPN vertrok. Later hoorden we dat hij bij het eten toch weer had overgegeven. . Toch ging het zwemmen om 15 uur wel goed. Daarna was hij toch wel weer erg moe, zo moe dat we hem na het eten samen op bed gelegd hebben. Dus konden we weer eens met z’n drieën naar huis om 19 uur.
Jarno blijft op zijn eigen school?
Dinsdag 19 september 2006: Zijn voeding was vannacht weer goed gegaan (400 + 100 water). Fabian ging vandaag weer naar de Peuter Planeet en Coby kreeg hulp van Janneke in de huishouding Dus alles weer lekker schoon. Om 15:30 waren we weer allemaal present, want we kregen eindelijk het EVV gesprek, wat al veel vaker had gemoeten met Laurette. Het meeste hadden we toch al overlegd met Selma, dus nieuws was het allemaal niet. Daarna hadden we een gesprek met Martine en Selma over zijn schoolgaan als het eenmaal zo ver is. Er zijn namelijk meerdere opties, zoals school plus, of een mythyl school of natuurlijk zijn eigen school, maar dan met wat hulp in de vorm van een zogenaamd rugzakje. Bij het opschrijven van de voors en tegens, kwamen we toch al gauw uit op zijn eigen school, dus voorlopig gaan we er van uit, dat we er voor gaan om hem met een rugzakje terug op zijn eigen school te krijgen. Martine neemt hiervoor contact op met zijn school voor de voorbereidingen. Hierna werd het al weer gauw tijd om te gaan eten, waarna ik met Fabian naar huis ben gegaan. Coby legde Jarno op bed.
Fabian blijft puzzelen
Maandag 18 september 2006: Ik bracht hem vandaag weer naar Rijndam. We waren krap op tijd, dus na wat spullen op zijn kamer leggen, snel naar beneden voor houtbewerken. Daar ging hij weer verder met zijn houten draak. Ik ben daarna weer naar mijn werk gegaan. Jarno is nog naar school, ergo, PM, en logo gegaan, tot ik hem weer kwam opzoeken, met even later gevolgd door Coby en Fabian. Nadat hij zich los kon rukken van meekijken op de computer, is hij samen met Fabian de Cars puzzel gaan doen, tot hij weggehaald werd door Marjolein voor een potje sjoelen. Wij mochten even later mee kijken en dat hielp, want hij haalde een persoonlijk record, namelijk 107 !! Goed hoor. Fabian bleef intussen rustig door puzzelen zonder te komen kijken! Wat een Cars puzzel al niet kan doen, want dat is nog nooit gebeurd. Daarna de door Coby klaargemaakte warme maaltijd (kroten met speklap) warm gemaakt, waar ook Jarno aardig wat stukjes speklap van mee at. Na nog een Danoontje stick gingen Coby en Fabian naar huis. Jarno was nog niet moe, want hij wilde spelletjes doen, dus nog een potje Mens Erger Je Niet gespeeld en alwéér het kaartspel Pesten (Dank je wel Astrid en Desiree !) Ook Ronaska deed nog een spelletje mee, maar daarna vond ik het tijd voor Jarno en moest hij naar bed. Daarna ging ik ook naar huis.
Traktatie maken voor Peuterspeelzaal
Zondag 17 september 2006: Na uitslapen en DVD’tje kijken, puzzel maken, was doen, alvast eten maken om op maandag mee te nemen, spelen en eten en start maken van traktatie van Fabian voor de peuterspeelzaal, kwamen vanmiddag de Familie van Erk (Marleen, Marcel en Damian). Jarno voelde zich weer veel beter en speelde heel goed mee. Ook het loslopen ging vandaag weer een stuk beter en hij stond dan ook regelmatig weer heel ergens anders. Tijdens hun bezoek af en toe even in de keuken wat nieuwe koekjes in de oven voor de traktatie gedaan, dus dat ging ook gewoon door. Het avond eten bestond voor ons uit wraps en voor de jongens poffertjes. Dit ging er niet zo heel goed in bij Jarno, 1,5 poffertje ging er in. Daarna (na de afwas) nog even het kaartspel pesten gedaan, waarna ze weer in bad gingen en naar bed mochten/moesten. Ook vannacht kreeg Jarno weer een verdunde oplossing sonde voeding, namelijk 250 sonde en 500 water.
Circus Althof
Zaterdag 16 september 2006: Vanochtend toen we buiten liepen om naar de bibliotheek te lopen, kwam net Tante Ria aan. Dus weer terug naar binnen en nog een bakkie gedaan. Daarna toch nog naar de bibliotheek, op de markt een bloemetje gehaald en terug naar huis voor een boterhammetje. Daarna was het al snel tijd om naar de Stoep te gaan, want daar stond het Circus Althoff.
Coby had namelijk gisteren met kortingsbonnen die we van verschillende mensen hadden gehad, een 4-tal kaarten gehaald. Ter plekke met bijbetaling de kaartjes nog even omgeruild voor Loge, zodat we dus helemaal vooraan zaten. Jarno kon ook gewoon in zijn rolstoel blijven zitten. De voorstelling duurde inclusief pauze 2 uur, dus best lang, maar het ging zo afwisselend achter elkaar dat het voor ons niet verveelde. De jongens vonden het soms wel iets te lang duren, maar in ieder geval niet bij de koeien act. Er kwamen dus echte koeien binnen, die een act deden.
Ze kwamen ook nog vlak bij ons staan, dus we zaten daar dus koeien te aaien, waarbij de kop boven ons zweefden. Apart hoor.
Daarna nog even langs de Jumbo voor de boodschappen en naar huis. Daar kwamen even later de Familie Noordermeer (Marinka, Ronald, Amy en Louana) die een patatje mee bleven eten. Jarno natuurlijk nog een spelletje pesten gedaan met Amy. Daarna naar bed (natuurlijk).
Tentoonstelling “Heel kapot”
Vrijdag 15 september: Jarno moest ook vandaag weer overgeven tijdens de lunch. Om half drie kwam ik hem al ophalen, want we zouden naar de opening van Villa Zebra ( kindermuseum )gaan. Coby en Fabian zouden ook naar Rijndam komen, we zouden dan dus met de auto hier naar toe gaan. Dit ging echter niet helemaal door, want Coby kwam in de file te staan om alleen al Spijkenisse uit te komen, zeker weer wat gebeurd. Hierdoor ging ik zoals veel andere patientjes lopen naar Villa Zebra. Het was prachtig weer, dus daar lag het niet aan. Toen we vlak bij Villa Zebra waren, waren Coby en Fabian toch ook al dicht in de buurt, dus even op hun gewacht. Gelukkig parkeer plaats voor de deur (wel betaald), maar namen nu niet de tijd om te parkeren bij het KPN gebouw, want dat is wel gratis. Maar wel makkelijk voor de deur. Bij binnenkomst waren al veel ouders en kinderen aan het wachten op de opening van de tentoonstelling "Heel Kapot". Dat duurde toch nog wel lang voor de jonge kinderen en ook alle praatjes duurden ook wel even.
De opening werd gedaan door o.a. Joris Lutz, daarna werd er een papieren deur ingetrapt door kinderen van Rijndam en konden we naar boven voor de tentoonstelling. Er waren verschillende exposities waar de kinderen ook aan konden zitten, waaronder een apparaat gemaakt van oude onderdelen welke geluid maakte als je ergens op drukte. Leuk voor de jongens natuurlijk. Daarna kwam de expositie van Rijndam, gemaakt door de kinderen van Rijndam en (o.a.) Ron Blom.(een kunstenaar). Zag er heel mooi uit, er waren namelijk grote foto's gemaakt waar de kinderen opstonden met ook een silhouet wat uitbeeld wat ze graag deden. In het geval van Jarno dus een spelletje Junior Stratego. Voor linken naar Ron Blom en de foto's: http://www.ronblom.nl http://www.ronblom.nl/2006VZ_HK/de%20werken/index.htm http://www.ronblom.blogspot.com
Rond 17:30 waren we weer terug in Rijndam, waar (natuurlijk) de medicijnen nog niet klaar lagen. Zodoende pas rond 18:15 naar huis. Gelukkig makkelijk eten, gekregen maaltijd van macaroni van Monique. Ook Jarno at hier een klein beetje van mee. Daarna gauw nog naar bad en bed, want het was een vermoeiende dag geweest.
Opa en Oma op visite
Donderdag 14 september 2006: Door de vele geluidjes en piepjes een onrustige nacht gehad. Ën uiteraard moest Jarno nu extra veel plassen door de vele (spoel) vloeistof en medicaties die via zijn infuus binnen druppelde. Om en nabij 7:30 waren Coby en Jarno beiden wakker. Het werd al gauw weer spelletjes doen. Spelletjes ging alleen niet zo makkelijk, want hij was erg afwezig en kon zich niet concentreren. Zelfs dammen ging niet. Ook het (los) lopen wat gisteren nog zo goed ging, lukte nu zowat helemaal niet . Ik heb Fabian gewoon naar de peuterspeelzaal gedaan en hem om 11 uur opgehaald om naar Sophia te gaan. Daar was Jarno net weer losgekoppeld en in de speelkamer al weer bezig met een spelletje. Het was daar weer tijd dat de speelkamer dicht ging, dus wat spelletjes meegenomen en verder ermee op zijn kamer. Daar ook even een boterham gegeten en toen nog even naar buiten de tuin in van het Sophia. We wilden namelijk tot een uur of 2 blijven, omdat opa en oma zouden komen naar Sophia, dan konden we hun opvangen en naar Rijndam gaan. Zodoende zaten we na een half uurtje ballen gooien bij de hoofd ingang en zagen even later opa en oma aankomen. Met beide auto's naar Rijndam gegaan, waar hij gelijk naar houtbewerking kon. Daar ging hij weer verder met het overtrekken van het plaatje van de draak, maar ook dit ging niet van harte. Was weer erg moe. Wij lieten hem maar even met rust en gingen op het terrasje zitten met een bakkie koffie. Na hout ging ik Jarno ophalen om te gaan zwemmen, maar hij was te moe, dus dat ging niet door. We gingen daarom ook naar buiten op het terras, waar Jarno ook zijn medicijnen nog kreeg. Dit viel nu niet goed, want alles kwam er weer uit. Nadat we weer naar de huiskamer gingen, werden wij opgehaald door Selma voor ons wekelijks praatje. Opa en oma deden intussen een spelletje met Jarno. Toen wij weer klaar waren met het gesprek zijn we met z'n allen naar beneden gegaan naar het restaurant en hebben we daar lekker gegeten. Jarno was daarna weer helemaal op en werd toen opa en oma naar huis gingen snel op bed gelegd. Hij was dan ook heel snel weg. Omdat hij al vroeg op bed lag nu, zijn we met z'n drieën naar huis gegaan.
Gehoortest slechter dan de vorige keer.
Woensdag 13 september 2006: We begonnen de dag met een gehooronderzoek om 9:30. Dit keer was zijn gehoor dus meetbaar achteruit gegaan. We wisten dat dit kon gebeuren door de medicijnen van de chemokuur die hij krijgt, maar het is dan toch wel schrikken als je hoort dat het achteruit is gegaan. Het is maar weinig, dus de chemo gaat gewoon door, maar toch. Daarna tijd voor een bloedprik en een gesprek met de oncoloog. Het bloed was helemaal goed en buiten zijn gehoor geen problemen. Dus we mochten naar 2 Zuid voor de chemo. Daar kwamen we als eerste zuster Froukje tegen die nog bekend was van zijn eerste afdeling. Die vond het prachtig hem weer te horen praten en te zien lopen. We kregen daarna onze kamer toegewezen, een 2 persoonskamer voor 1 persoon. Dus niet slecht hè. We kregen daar de Emla (verdovende zalf) voor zijn port-a-cath en daarna gelijk al een spelletje. Na onze lunch (Jarno hoefde niet) werd hij om 2 uur aangeprikt. Een half uurtje later werd begonnen met de chemo. Ik mocht nog even naar Rijndam om zijn tandenborstel te halen en 2 stoom maaltijden, want ze aten vandaag bami in het Sophia en dat is geen favoriet van ons (die van Sophia dan). Daarna moest ik een spelletje doen met Jarno op de Playstation. Dit spelletje werd echter ruw onderbroken, want we moesten naar de gang komen, want er was hoog bezoek. Bleek dat Prins Willem Alexander op deze afdeling was. Hij was op dat moment in een kamertje aan het spreken met een patientje, dus wij namen plaats in de gang waar hij weer terug zou lopen. Duurde te lang voor Jarno, dus een stoel erbij, maar het wachten werd beloond, want hij kwam !!! Hij sprak nog met enkele patientjes die hier ook zaten over de computer in het ziekenhuis en liep daarna vlak voor ons langs naar buiten, inclusief een tigtal beveiliging medewerkers. Was wel leuk om zo dicht bij mee te maken. Maar Jarno vond zijn spel in pauze op de playstation toch belangrijker, dus snel terug naar de speelkamer. Daarna nog een aantal bordspelletjes gedaan in zijn kamer en zijn wij de stoommaaltijden gaan bereiden. Toen we aan het eten waren, hoorden we Jarno nog huilen, het druk knopje werkte niet, want er kwam niemand en hij moest plassen. Nadat de stekker van het alarm kastje goed gedaan was, toch rustig af kunnen eten. Hierna kwamen Tante Ursula en Oom Erwin, maar nadat zij belde waar hij precies zat, duurde het toch wel erg lang voor ze de afdeling op kwamen lopen. Bleek dus even later dat ze op Rijndam stonden !!!!!! Natuurlijk moesten we dat er nog even extra inwrijven en natuurlijk ook in dit mailtje, dus hierbij. Tijdens hun bezoek vroeg Jarno nog zelf naar zijn beloofde ijsje aan de zuster. Hij koos een ijsje bekleed met chocola. De chocola ging er goed in, het ijs daarna niet meer, dus hielp ik hem maar wat. Je moet toch wat hè. Daarna ging ik naar huis om te kijken of Fabian goed sliep die vandaag opgevangen was door Gordana en daarna overgenomen was door Inge en hem ook op bed had gelegd. Bij thuiskomst lag hij dus al lekker te slapen. Jarno kreeg om 20:00 zijn meest schadelijkste chemostof toegediend en ging ook slapen. Coby ging nog even in de ouderkamer met mij bellen en daarna ook naar bed. Ik mocht dit mailtje nog typen, gelukkig voor jullie, want nu heb je nog wat te lezen.
Nieuwe dikkere sonde
Dinsdag 12 september 2006: Jarno begon de dag met overgeven inclusief de sondevoeding, dus de dag begon niet zo goed voor hem. Hij kreeg dus weer een nieuwe sonde ingebracht, dit keer een iets dikkere, dus hopelijk ook minder kans op verstopping. Maar de dag werd beter, want verder ging het allemaal wel goed. Hij kreeg veel school, dus weer veel geleerd én ik mocht hem aan het eind van de middag komen halen, omdat hij al naar huis mocht voor de chemo van morgen. Coby is aan het eind van de middag nog even naar het Spijkenisse strandje gegaan met Fabian, maar toen Jarno en ik thuis kwamen stond het meeste al klaar om buiten te gaan eten met de grilplaat. Dit was dus wel een lekkere verrassing en Jarno at dan ook bijna een hele knakworst met spek erom heen. Wel lekker hoor. Daarna was het al weer snel tijd voor bed. Sonde voeding weer op 900 ml, dus een goede basis voor de behandeling morgen.
Naar de tandarts
Maandag 11 september 2006: Jarno hoefde niet naar Rijndam gebracht te worden, want om 12:15 moesten we n aar de tandarts, dus hij mocht vanochtend thuis blijven. Ik kwam even ervoor uit mijn werk om met zijn allen naar de tandarts te gaan. Jarno kreeg een extra fluor behandeling in verband met zijn chemo. In oktober nog een extra afspraak gemaakt voor hem, waarbij zijn tanden gesealed worden. Hierdoor zijn ze beter beschermd tegen de schadelijke gevolgen van de chemo. Na de lunch heb ik hem weggebracht naar Rijndam en ben weer door gegaan naar mijn werk. 's Middags waren we nu iets later bij Jarno op bezoek, maar hij was toch tot laat ingedeeld voor therapie. Coby had broccoli gemaakt met gehaktrol en aardappelen, dus dat aten we die avond. Jarno at ook wat van de gehaktrol. Daarna zijn Fabian en ik naar huis gegaan en Jarno werd door Coby op bed gelegd.
Op visite in Oostvoorne
Zondag 10 september 2006: Ook vandaag rustig aan met uit bed komen. Jarno kon Pokemon kijken op zijn eigen tv op zijn kamer en Fabian kon naar Dora kijken op de tv beneden, dus goed geregeld. In de middag zijn we naar Astrid, Peter en Laura gegaan in Oostvoorne om een paar flesjes Texels bier te brengen voor het bezighouden van Jarno tijdens onze Texel vakantie. De jongens konden binnen en buiten spelen, dus die amuseerde zich heel goed. Daarna gingen we om 18:00 uur nog een plantje brengen bij Desiree, Bob, Tijs en Sil, maar het kwam er op neer dat we er nog een tosti bleven mee eten. Zodoende iets later terug in Spijkenisse dan was gepland. Daarna de jongens natuurlijk gelijk in bed
Mooie Cars pyama voor Jarno
Zaterdag 9 september 2006: Natuurlijk hebben we vandaag niet al teveel haast gemaakt vanmorgen. We hebben de jongens dan toch nog een presentje gegeven, gisterenavond was het toch iets te hectisch en druk en we konden ze niet zo gauw vinden in de volle tassen. Voor Fabian een Aquaplay radar bootje en een Cars trui en voor Jarno enkele wadden eiland kwartet spel en een Cars pyjama. Alles viel goed in de smaak hoor. Ik ben de weekend boodschappen gaan doen, en Coby (als vanouds) een spel doen met Jarno en deels met Fabian. Woeste Willem was Jarno's keus, Fabian houdt het geconcentreerd spelen natuurlijk nog niet zo lang vol als Jarno. De rest van de middag van alles en nog wat gedaan. Aan het eind van de middag kwam Geeske nog even met Jarno spelen. Daarna gingen we patat eten met kippenvleugeltjes. Dat ging er ook bij Jarno goed in (2 kipvleugeltjes). Daarna nog een kort spelletje en naar bed.
Einde vakantie
Vrijdag 9 september 2006: Ook nu weer genoten van het uitgebreide ontbijt. Daarna kamer leeg geruimd en auto ingeruimd. Daarna nog even het stadje in omdat we wat presentjes mee wilden nemen. Hierna naar de haven, omdat we mee wilden met de TX44 of de TX41, of de TX25 om zeehonden te zien in het echt, maar helaas, dit ging niet door, want de boot was vol en de volgende zou pas om 14:00 uur gaan. Iets te laat voor ons dus. Daarom maar naar Koog gereden en daar aan een terrasje achter een glazen schot van de zon genoten, ook helemaal niet slecht. Daarna toch weer tijd om richting het veer te gaan, want we moesten toch weer terug. Ook nu hadden we weer de boot om 13:00 uur. Door nog wat file rijden in Texel en later op de A13 was het pas 16:30 dat we in Rijndam aan kwamen. Jarno vond dit laatste uur dan ook wel heel lang duren. Logisch toch. Na inpakken van de flessen sonde voeding en medicijnen richting huis. Onderweg nog eten opgepikt van Annette die voor ons gekookt had. Dus we hadden het heel makkelijk zo. Na het eten kwamen Jan, Stephanie en Mark om Fabian terug te brengen. Hij had het ook heel goed gehad. Was gewoon naar gym geweest, gewoon naar de peuterspeelzaal en vandaag gewoon naar de basis school wezen wennen. Wel was hij weer heel blij Jarno te zien, want hij vroeg zodra hij binnen was naar Jarno. Na een Senseo bakkie zijn ze weer terug gegaan en zijn wij de jongens op bed gaan leggen. En zo was onze zeer geslaagde korte vakantie zonder kinderen ook weer voorbij.
Naar de zeehondjes
Donderdag 8 september 2006: Uitslapen is er niet bij op vakantie, want voor half tien moet je ontbijt erin zitten, anders geen ontbijt. En omdat we logies en ontbijt hadden, moesten we dat wel doen natuurlijk. Het ontbijt was heel uitgebreid, zelfs met scrambled eggs en ontbijt spek. Ging er dus heel goed in. Daarna 2 lunch pakketten opgehaald (hadden we ook besteld) en fietsen ophalen. We kregen goede Gazelle fietsen met versnelling, dus moest wel een goede fietsdag worden.
Wel stond er best wel wat wind. Hoeveel bleek later die dag wel. We gingen als eerste naar Ecomare. Dit was een soort natuurmuseum, zeehonden en vogel opvang.
Dus heel leuk om te zien, bij binnenkomst al heel snel het voederen van de zeehonden. Heel leuk.
Daarna zijn we langzaam aan naar het noorden gefietst, we wilden ook de vuurtoren bekijken. We hadden redelijk veel tegen wind, maar uiteindelijk wel gelukt.
Mooie foto's gemaakt en bij een restaurantje nog even een bakje koffie met appeltaart en een Texel juttertje genuttigd. Daar nog even gebeld met Sandra uit Nieuwenhoorn die sinds kort aan epileptische aanvallen lijdt en vandaag een MRI had gehad. De uitslag hadden ze ook gehad, blijkt dus een gezwel te zijn. Was wel heel erg schrikken, want een CT-scan die ze al eerder had gehad, had dit niet aangetoond. Daarna op de fiets richting Den Burgh, maar dat viel helemaal niet mee. We hadden tegen wind half tegen en een lange eentonige weg helpt dan niet. Zodoende was het een hele lange weg terug en waren we half gebroken toen we weer aankwamen. Dus niet eerst terug naar het hotel, maar gelijk naar een restaurant. Daar Spareribs en varkenshaas saté genomen. Ook hier nog een ijsje (voor mij) Daarna weer op de fiets met onze zere billen voor het laatste stukje. Fietsen ingeleverd, kon gewoon voor de winkel met sleutel erin terwijl de winkel al dicht was. Criminaliteit iets minder hier. Daarna uitgeput op bed, maar ook nu even met Rotterdam gebeld. Jacqueline en Robin hadden ook geen probleem met Jarno, zeker niet zolang ze een spelletje doen met hem. Wel gaven ze hem een mooie Cars portemonaie, maar die had hij al, dus werd hem een spelletje beloofd voor zijn Nintendo. Nou, dat vond hij helemaal niet erg en dat moest hij ook even in kleur vertellen. Hierna nog maals een bubbelbad voor onze vermoeide spieren en vielen daarna vanzelf in slaap.
1e dag Texel
Woensdag 6 september 2006: We wilden ongeveer 10 uur vertrekken, maar bij het wegbrengen van Fabian bij Amanda toch nog wat blijven plakken, waardoor het toch nog 11 uur werd. Het was intussen al prachtig weer geworden en Fabian ging gelijk met Nick buiten spelen. De reis ging voorspoedig en om 13 uur hadden we de boot naar Texel. De tocht duurde maar 20 minuten, dus we hadden eigenlijk te weinig tijd om even lekker rond te kijken aan dek, want toen moesten we al weer terug naar de auto. Doordat we alles op vakantie tempo deden, waren we 14:30 al/pas bij het hotel aangekomen. Daar mochten we verder nog niets, want 15 uur zou de kamer pas vrijgegeven worden, dus gingen we het dorp van Den Burgh in. Een heel gezellig stadje, dus niet echt een straf.
Ook even bij de VVV langs voor de folders. Ook gevraagd voor de films van de enige bioscoop op het eiland, maar helaas, geen film voor Coby. Ze draaiden Pirates of the Carabean deel 2, dus dat ging niet door. Moeten daar dus iets anders voor verzinnen. Bij terug komst werden we (weer) welkom geheten, maar bleek dat er toch iets was fout gegaan. Bij aanmelding door mij had ik een bos bloemen besteld voor op de kamer, fietsen voor de volgende dag en een diner in het hotel. Dit was niet aangekomen !!!! (kan niet, want de bevestiging hadden ze wel van mij). Maar werd allemaal nog geregeld. Bloemen hoefden nu niet meer, het moment was al voor bij. Na het inspecteren van de nette hotel kamer (wel 2 losse bedden met een gleuf !) zijn we buiten gaan zitten met een bakkie koffie en thee.
Daarna nog even op de hotelkamer gebeld met Astrid en Desiree, want natuurlijk lieten we het thuisfront niet helemaal los en wilden even weten hoe het met Jarno ging. Natuurlijk ging dit helemaal goed en Jarno zat er helemaal niet mee, dat hij door anderen op bed werd gelegd. Wel had hij die ochtend weer overgegeven en zat al om 6 uur in de huis kamer. Hij was gelijk gedoucht omdat hij goed gespuugd had. ’s Middags had Jarno nog gezwommen met Marijke, de moeder van Daniel, dus ook dat ging gewoon door. Daarna zijn we om 18:30 naar beneden gegaan voor ons diner. We hadden een 3 gangen diner waarbij Coby kalkoenfilet koos met roomsaus en ik Heekfilet (vis). Smaakte allemaal goed en werd nog afgesloten met ijs, dus helemaal niets mis mee. Daarna zijn we naar de plaats Koog gegaan voor een uurtje Bowlen. Het was een leuke elektronische baan, dus punten zelf tellen hoefde niet.. Ook ging de neon lichten ook nog aan, dus zag er leuk uit. Daarna in het hotel het bubbelbad nog even uitgeprobeerd en daarna slapen.
Op naar Texel
Dinsdag 5 september 2006: Vandaag om 14:30 een afspraak in het Sophia, want we krijgen (eindelijk) de uitslag van de MRI scan die vorige week donderdag is gemaakt. Gelukkig goed nieuws. Er is niets ontdekt van wat er niet hoort. Dus dat is heel positief. Op naar de volgende MRI, maar dat zal wel aan het eind van de chemo zijn, dus ergens in april volgend jaar. Er is ook nog bloed geprikt en dat zag er allemaal goed uit, dus als zijn gehoortest volgende week ook goed is, gaat hij volgende week woensdag weer beginnen met zijn volgende periode van 3 weken chemokuur. Daarna weer terug naar Rijndam, waar hij nog net even mee kon doen met sporten. Toen was het al weer tijd om te gaan eten. Tijdens het eten kreeg Coby een papier van Jarno (want hij zat ook in het complot), waarin zij werd uitgenodigd voor een 3 daagse vakantie op Texel voor 2 personen. Ze moest wel even wennen aan het plotselinge idee om ineens weg te gaan, maar toen Jarno dan ook zei: "Ik vind het zo leuk voor jullie"…… Wij gaan dan ook morgen ochtend vertrekken naar het noorden en hopen vrijdag middag weer op ons gemakje terug te komen. Bij de afscheid kus van Jarno en Coby versprak Jarno zich nog even. We hadden Coby niet verteld waarheen de reis zou zijn Dat moest ook nog een verrassing blijven, maar toen had Jarno het dus over naar teckel gaan en Coby had niet zo lang nodig om te begrijpen dat het over Texel ging. Maar dat was zeker geen straf, want daar had ze het al eerder over gehad, dat ze daar nog wel eens naar toe wilde gaan. Coby is daarna naar huis gegaan om een koffer te pakken, maar ze krijgt er al steeds meer zin in. Ik heb Jarno op bed gelegd en daarna de verpleging ingelicht, want Jarno wordt deze dagen opgevangen door Desiree en Astrid en Jacqueline van Deursen, dus wel zo handig dat zij dat ook weten. Hierna ben ik ook naar huis gegaan om te helpen pakken.
Nogmaals iedereen bedankt die dit allemaal mogelijk hebben gemaakt, iedereen waar we geld van hebben gehad, Amanda en Stephanie om Fabian op te vangen, Marijke, Daniël, Desiree, Astrid en Jacqueline die Jarno willen opvangen en natuurlijk iedereen die het heeft aangeboden.
De sondevoedingspomp vergeten
Maandag 4 september 2006: We waren al weer voor 9 uur op Rijndam, want hij had weer houtbewerking vandaag. Hij ging vandaag beginnen met een vuurspuwende draak te maken. Dus we zijn heel benieuwd hoe die eruit gaat zien. Ik ging daarna weer naar KPN. Bij terug komst hadden wij nog een gesprek met Selma, de maatschappelijk werkster. Dit voor het invullen van een formulier van de kinderbijslag. Even daarvoor kwamen we erachter dat we de sondevoedings pomp thuis hadden laten hangen. Een reserve bleek er niet te zijn, dus we moesten hem thuis ophalen. Daarom ging ik na het eten met Fabian naar huis om Fabian op bed te leggen en de pomp op te halen. Nadat hij op bed lag, de babyfoon afgegeven bij Frank en Sheila en opnieuw naar Rijndam gegaan. Intussen had Coby Jarno gebadderd en in bed geholpen, dus toen ik aan kwam konden we na het aansluiten gelijk weer terug. Fabian had intussen geen probleem gemaakt, want die was lekker blijven slapen tijdens onze afwezigheid.
Boottochtje
Zondag 3 september 2006: We raakten nog even lichtelijk in paniek, want we hadden geen uitnodiging gehad van de boottocht die we vandaag zouden gaan maken, dus wisten ook niet waar we ons moesten melden. Na ongeveer heel het huis overhoop gehaald te hebben, kwamen we er achter dat de uitnodiging gewoon in de gang op het prikboord hing, hadden we al opgehangen toen het binnen kwam. Gelukkig, konden we toch gewoon naar Schiedam voor de boottocht. Zodoende gingen we rond 12:15 richting Schiedam. We hadden het al gauw gevonden en zagen daar 2 grote blauwe vogels iedereen welkom heten voor een grote boot.
Nadat we de auto hadden weggezet, konden we na handen schudden met die vogels, aan boord. Omdat het boven al vrij vol was, zijn we naar beneden gegaan, waar al oud Hollandse spelletjes klaar gezet waren. Dus ook al gingen we nog niet gelijk varen, Jarno wilde al wel gelijk gaan spelen. Gelukkig was dat ook geen probleem, was juist een voordeel, want nu lag de boot nog vast aan de kade en hij wilde de bibber spiraal gaan doen. Er werd al snel rond gegaan met drinken, broodjes, dus we kwamen niets te kort. De jongens hadden bij binnenkomst ook een tasje gehad met van alles erin, zoals een lichtstaafje, een pet, een heuptasje, maar ook een soort strippenkaart waar van alle spelletjes die gedaan werden, de score kon worden bijgehouden. Ze konden er namelijk ook nog wat mee winnen.
Om 14:00 gingen we echt varen, we gingen richting de wereldhaven dagen, dus richting Erasmus brug en Willemsbrug. Omdat het redelijk weer was, met regelmatig zon, konden we ook even boven op het dek kijken, ondanks de harde wind. Zodoende nog beter alles te zien. We legden nergens aan, maar gingen onder de bruggen door en daarna nog een stuk verder de Maas op, waarna we keerden en terug gingen. Wij gingen weer naar beneden voor de spelletjes en de poffertjes, maar toen we weer benedendeks waren begonnen het buiten te gieten. Perfecte timing dus.
De boot voer intussen langs Schiedam richting Europoort en links zagen we nog de Botlek brug en Spijkenisse brug liggen. Nu eens vanuit een andere hoek, dan vanuit de file voor een open Spijkenisse brug. Onderweg konden we nog eten halen bij het buffet. Voor de jongens waren er mini broodjes hamburger, knakworsten, kaassoufflés, patat, frikadel, enz. Voor ons, kipchampignon ragout, jachtschotel, nasi, zalm, makreel, enz., enz. Dus genoeg te eten en te drinken.
Jarno kreeg daarna nog een prijs voor de bibber spiraal, kwam natuurlijk omdat de boot toen nog aan wal lag. Fabian kreeg een stopwatch, niet helemaal duidelijk voor welk spelletje, maar ja, wat geeft dat. Om 17:00 uur kwamen we weer aan in Schiedam. We moesten even naar de auto zoeken, was zo lang geleden dat we hem gezien hadden, maar lukte toch en zijn toen naar huis gegaan. Thuis maar niets meer gegeten, dat lukte niet meer. Dit alles had Jarno toch wel erg moe gemaakt, want hij vroeg zelf maar om naar bed te mogen.
Wereldhaven dag 1
Zaterdag 2 september 2006: Rond 12 uur waren we alwéér in Rotterdam, maar nu aan de andere kant van de Erasmusbrug. We konden vandaag (één van de wereldhavendagen) namelijk naar binnen bij de KPN toren (mijn werkplek). We begonnen met in de rij staan, er was namelijk een mevrouw die ballonnen kon "vouwen". Voor Fabian werd een geel vliegtuigje gemaakt en Jarno kreeg een oranje Stegosaurus.
Een aantal van onze magen waren intussen al behoorlijk aan het rommelen. (raadt maar welke!) In het personeels restaurant was van alles te halen, dus… Na een patatje, broodje kroket/frikadel, salade, Vifitdrank te hebben genuttigd, door naar de 20e verdieping waar ik elke werkdag zit. Even genoten van het mooie uitzicht natuurlijk. Daarna nog buiten gaan wandelen. Jarno was heel blij om skelters te zien. Na weer aansluiten in de wachtrij met kinderen heeft hij dan toch 2 rondjes mogen trappen met Fabian in de aanhanger.
Elders ook nog een blauwe Smit pet gescoord. Dat was dus havendag één.
's Avonds thuis ging dan toch eindelijk die al lang losstaande melk onder tand eruit. Misschien ging hij dromen over boten of over wisselen??
Spelletjes Nintendo te leen.
Vrijdag 1 september 2006: 's Ochtends had hij niet zo'n intensief programma. Jarno was na 15 uur klaar met muziek therapie. Hij werd door mij (Ron) opgehaald. Om 16:30 waren we thuis. Toen Coby de deur open deed, stonden er niet alleen Jarno en ik, maar … ook maar liefst 3 klasgenootjes. Babette, Desiree en Sandra ! Nou, dat vond hij wel wat hoor. Alsof dat nog niet genoeg was, kwam ook buurvrouw Mary nog even. Zij kwam met een flink aantal Nintendo spelletjes, die mag hij een poos lenen en uit proberen. Via haar kleinzoon geregeld. Hij was al gelijk erg verheugd met het spel SuperMario. Een heel mooi gebaar dus hè. Hij at vanavond een klein beetje mee van rösti, kaasburgers en natuurlijk voor hun appelmoes. Ook een beetje vla en yoghurt lukte nog. Daarna vanavond/vannacht "natuurlijk" nog 800 ml sonde voeding.
Marsepein krokodil
Donderdag 31 augustus 2006: Vandaag heeft Jarno in de huiskamer met marsepein een krokodil gemaakt. Er was een bakker (met taart !!, waar wij ook een stokje van hebben gehad), die hun daarbij hielp. Is heel leuk geworden. Foto volgt snel. Jarno kreeg ook hulp van Annette, de juf van zijn Rijndam school. Fabian werd vanochtend bij Amanda gebracht, want vandaag krijgt Jarno zijn MRI en die hoeft dat dan niet mee te maken, want ook hiervoor moet hij weer geprikt worden. Om 12 uur waren we dus met z'n drieën weer aanwezig in het Sophia. Als eerste moest hij daar aangeprikt worden aan zijn port-a-cath, dit omdat er dan contrast vloeistof door gespoten kan worden. Natuurlijk was dit weer even heel vervelend. Daarna door naar de röntgen afdeling voor de MRI. Daar mochten we 13:00 naar binnen (wij mochten mee) en werd Jarno helemaal klem geïnstalleerd. Daarna begonnen de verschillende MRI opnames. Totaal duurde het zo'n half uur, waarbij Jarno perfect stil bleef liggen. Nu begint het lange wachten op de uitslag, want die krijgen we volgende week dinsdag pas en omdat dit de eerste controle MRI is, wil je eigenlijk liever direct antwoord. Hij mocht hier weer een mooie auto uitzoeken. Daarna weer terug naar de onco poli, om de naald te laten verwijderen. Dit was weer even heel vervelend, dus maar snel weg hier. Om het vervelende gedeelte weer snel te vergeten (de prik en verwijderen hiervan) zijn we even naar McDonalds gegaan en hebben een McFlurry genomen (met Rollo), lekker hoor. Daarna snel terug, want om 15:00 uur had hij weer zwemmen.
Vandaag was er een stagiaire, die al gewend was met kinderen te zwemmen en ze deed weer andere leuke dingen met hem, zoals hap lucht nemen en dan koppie onder. Jarno vond het weer prachtig, al probeerde hij wel af en toe het zwembad leeg te drinken. Daarna terug naar de huiskamer, waar wij een stukje gebak konden nuttigen van de bakker van vanochtend. Lekker. We spraken ook de juf van Rijndam nog even die heel erg tevreden is over Jarno. Ze wil dan ook zo snel mogelijk de nieuwe lesstof van de Paus Johannes om er met Jarno in te kunnen duiken. Een spelletje met Jarno in de huiskamer lukte niet zo erg, hij was te moe, dus nog maar even op de bank gezeten en gekeken naar hoe anderen een computer spelletje deden. Even deed hij zelf ook nog even mee, tot wij weer gingen eten van de maaltijd van Jacqueline. Jarno zat nog heel even bij ons, maar was zo moe, dat we hem halverwege maar op bed gelegd hebben. Na ons eten, is Coby naar huis gegaan om Fabian weer op te halen bij Amanda en ik ben Jarno slaap klaar gaan maken, dus geen spelletje meer. Zodoende lag hij ruim voor 19:00 al helemaal klaar om te slapen en dat zal niet zo lang geduurd meer hebben na deze vermoeiende dag.
Raceauto is klaar.
Woensdag 30 augustus 2006: Hij werd vanochtend uitgerust wakker en wilde dat ook wel even zeggen, maar toen hij zag dat ik nog lag te slapen, liet hij mij maar lekker liggen slapen. Lief hè. Om 7:30 werd ik ook wakker en zijn we gaan aankleden. Daarna heb ik hem naar de huiskamer gebracht en ben naar Amersfoort gegaan voor een vergadering. Jarno is naar houtbewerking gegaan en heeft zijn race auto afgemaakt. Mooi hoor, een fel rode race auto met zwarte strepen en 2 poppetjes erin. Ook staat er nog de cijfers 95 zoals bij Bliksem McQueen van de film Cars. Daarna weer tijd voor school. Tussen de middag moest hij weer overgeven. Jammer hoor. Ook nu bleef de sonde weer goed zitten. Om 15:00 waren we allemaal weer bij elkaar om te gaan zwemmen. Was wel weer lekker. Hierna wilden de jongens een ijsje, dus beiden kregen ze een schatkistje. Jarno heeft hier de helft van op, daarna zat hij vol. Natuurlijk hierna weer spelletjes tot aan het avondeten. Coby en ik aten mihoen en de jongens een pannenkoek met gele room. Een paar hapjes gingen er bij Jarno in, de rest bij Fabian. Fabian en ik gingen daarna naar huis en hij werd al snel op bed gelegd door Coby, want hij was onder het eten al zo moe dat hij op bed wilde liggen. De sonde voeding vandaag weer een stapje terug (700 met 70/uur)
Een nieuwe magnetron
Dinsdag 29 augustus 2006: Coby en ik zijn vandaag voor de laatste keer met Fabian naar het peuterbureau geweest. Tenminste, dat dachten we, want hij wilde niet zo mee werken met een oogtest, dus die moet nog een keer over. De prikken (1 in elke arm) gingen echter buitengewoon goed en daar hadden we het meest tegen op gezien, omdat hij door het prikken bij Jarno hier best wel bang voor was. Toen wij in de loop van de middag bij Jarno kwamen, bleek hij vanochtend op school te hebben over gegeven tijdens het geven van medicijnen. De sonde bleef gelukkig weer goed zitten. Dit keer ging hij met sporten met zijn rollator in plaats van met zijn rolstoel. Dit beviel best wel goed, want hij liep er erg goed mee. Ze deden honkbal, dus hij moest het hele veld rondlopen om bij zijn honk terug te komen. Lukte heel goed. Mag de volgende keer ook weer, want het is zo een hele goede oefening. Na sport nog een kort spelletje en was het al weer tijd voor het eten. Vandaag Sponge Bob pasta met saus gemaakt door Desiree, die vandaag bij ons thuis geweest was, om te helpen in de huishouding. Het huis is dus weer lekker schoon. Omdat Desiree er nog was kon Coby ook nog even de nieuwe magnetron ophalen die we besteld hadden. Toen kon Desiree ook nog even helpen met hem uit de auto tillen, want die weegt best wel wat. De oude magnetron proberen we hier in de teamkamer te zetten, want daar is hij nog goed genoeg voor. Kunnen we ook daar nog ons eten warm maken.
Oh ja, ik was bezig met ons avondeten, Jarno en Fabian niet zo heel goed gegeten, maar ja, je kan ook niet elke dag zo goed eten hè. Hierna gingen Coby en Fabian naar huis en ik ging met Jarno nog even wat doen in zijn puzzelboek. Daarna badderen en naar bed. Hij was ook weer erg moe nu. Dit keer bleef ik weer bij hem slapen. Hij had dit vorige week al gevraagd, maar vanwege de vakantie was dit er niet van gekomen. Nu dus wel en hij was er erg blij mee.
Villa Pardoes valt in een chemo kuur. :(
Maandag 28 augustus 2006: Jarno werd uit zich zelf wakker. Gelukkig maar, hoefden we hem niet wakker te maken, want hij heeft houtbewerking vandaag om 9:00 uur. Hij kon dus maar even op zijn bed naar tv kijken, want kwart over acht vertrokken we al met de metro naar Rotterdam. Tenminste, dat dachten we, maar bij het metrostation Heemraadlaan moesten we al gelijk aan kracht training doen, de lift was namelijk in onderhoud en de roltrap defect. Dus eerst Jarno naar boven geholpen en daarna de rolstoel naar boven, dus ik was gelijk helemaal uitgeput. Natuurlijk reed de metro daardoor ook net voor onze neus weg, dus dat begon goed. Onderweg viel hij ook nog uit zijn rolstoel doordat hij in een gleuf terecht kwam, maar verder ging alles goed. We waren netjes op tijd, dus na gedag zeggen in de huiskamer, afgeleverd bij Henk, de timmerman. Daarna ben ik naar mijn werk gegaan. Vandaag nog bericht gehad van Villa Pardoes. We mogen komen op 20 oktober, helaas heeft hij die week ook opname voor de chemo kuur, dus deze afspraak van Villa Pardoes kan niet doorgaan. Jammer hoor. Toen we weer in Rijndam waren, kreeg hij nog wel fysiotherapie en ergo therapie, die hem eigenlijk allebei tegelijk mee wilden nemen. Dat ging natuurlijk niet, dus de één nam Jarno mee en de andere mocht hierna. Intussen gingen Coby, Fabian en ik nog even naar de Albert Heijn om nog een toetje te halen.
Daarna nog een spelletje en was het al weer tijd om de bruine bonen maaltijd te gaan klaarmaken die Coby vandaag had voorbereid. Hij at wel 10 stukjes gehaktbal en 3 bruine bonen. Ook de vla (Vlaflip met chocovla) ging er goed in. Daarna zijn Fabian en ik met de metro naar huis gegaan en Coby heeft Jarno op bed gelegd. (Sonde voeding op 800 ml, 75/uur)
Heel z’n bord leeg gegeten
Zondag 27 augustus 2006: Ondanks het "Papa, Mama, ik moet plassen" en de piepjes van de sonde pomp, sliepen de jongens uit tot 7:30!!! Daarna het tv kijken op bed uitgeprobeerd. Beviel goed. Na wassen en aankleden begon Fabian al met "Gaan we al naar Thomas?" want we zouden vanmiddag naar Gordana, Michiel, Marissa en Thomas gaan. Dus hij moest nog wel een aantal uurtjes wachten. De jongens vanochtend nog wat gecomputerd. Na het middag eten, waarbij Jarno een halve Matzer at, gingen we ons klaar maken om op visite te gaan. Hiervoor kwam buurvrouw Mary nog even, want zij had nog een spel Risk en een 3D puzzel voor Jarno. Hierna gingen we dan toch op visite. Hier spelletjes gedaan (Jarno en Marissa) en omdat Jarno ook zijn Nintendo bij zich had, hebben ze ook nog met een daar aanwezige GameBoy Color en GameBoy Advance én Jarno zijn Nintendo DS gespeeld. Bij het avondeten at Jarno zowaar zijn hele bord leeg, dus een stukje aardappel, stukje vlees en halve asperge, dus hij deed weer heel goed zijn best. Het toetje (Vlaflip) ging ook nu weer heel goed erin. Hierna wéér een spelletje "Woeste Willem", waarbij Jarno natuurlijk weer won. Daarna lekker naar bed.
Op visite bij Tante Anke en Sandra
Zaterdag 26 augustus 2006: Maar een paar keer vannacht geroepen om te plassen, tot het 6:30 was, want toen moest hij plassen, 6:45 poepen, 7 uur sonde voeding klaar, daarna medicijnen, enz, enz. In de loop van de ochtend ging Coby bij Sandra op ziekenbezoek. Ze heeft nog steeds regelmatig een soort epileptische aanvallen, maar is nu wel weer thuis. Ik ging met de jongens naar de markt voor kibbeling en naar de bibliotheek. We hadden alleen vergeten de rolstoel uit de auto te halen, dus die was nu ergens ter hoogte van Nieuwehoorn. Zodoende mocht Jarno deze keer mee in de buggy. Hij vond het niet zo erg, maar de buggy begon steeds meer te kreunen en te piepen. Hij vond het wel weer erg leuk naar de bieb, want dat was zo lang geleden, zei hij. Bij terug komst kwam Coby ook net terug en hebben we de lekkere kibbeling opgegeten. Jarno at ook een paar hapjes. Daarna zijn we naar het tuincentrum gegaan, om wat plantjes te kopen voor de verjaardag van Tante Anke en Sandra. Daarna gelijk door naar Rozenburg. Hij heeft daar in alle drukte gewoon een pokémon spelletje gedaan met Karin. Net voor we weg gingen stopte Fabian zich nog even vol met broodjes met knak worst, terwijl we daarna thuis pizza gingen eten. Fabian at dus niet zo veel, maar Jarno at toch bijna een hele pizza punt op. Ook het toetje (Vlaflip) ging er heel goed in. Daarna nog een spelletje op de computer en badderen. Daarna gingen de lichtjes uit op de eerste verdieping van Keplerlaan 61. Oh ja, sonde voeding loopt ook vannacht op 800, deze wordt nu (gelukkig) niet verhoogd. Blijft er zo hopelijk wat beter in.
TV met DVD speler op de slaapkamer
Vrijdag 25 augustus 2006: In de chat met Daniël begrepen dat hij vannacht weer gehuild had. Hij kon de knop niet vinden, terwijl hij zo nodig moest. Zoals een goede vriend doet, drukte Daniël op de knop en ging hem troosten. Fabian ging thuis vandaag voor de eerste keer wennen op de basis school bij juffrouw Ilona. Zij is ook 2 jaar de juffrouw geweest van Jarno. Ik ging een verrassing voorbereiden voor Jarno en Fabian. We hadden een tv’tje met ingebouwde DVD speler gekocht en die ging ik plaatsen op zijn slaapkamer. Kan hij met Fabian ’s ochtends vroeg of als hij ziek is, gewoon op bed blijven liggen. Hiervoor moest wel20 meter antenne kabel gelegd worden, een 220 Volt aansluitpunt gemaakt worden en er moest zelfs even een boekenkast opzij gezet worden. Veel werk dus. Omdat ik hier ’s middags ook nog mee bezig was, is Coby Jarno gaan ophalen. Hij zou om 15:00 klaar zijn met muziek therapie, maar omdat hij zo nodig om 14:00 uur naar Pokémon wilde kijken op zijn kamer, liep dit dus uit tot 15:30!!! Daarna ging ook het krijgen van de medicijnen niet helemaal volgens plan, waardoor ze pas om 16:45 richting Spijkenisse konden. Bij thuis komst bijna direct door naar boven. Daar zei hij “Ik zie helemaal n……”, stopte toen en begon te glunderen, want hij zag de tv boven zijn bed hangen. Hij leek er dus wel heel erg blij mee en wilde dan ook gelijk gaan kijken. Dat mocht nog tot we gingen eten. Bij het eten at hij redelijk mee, 4 stukjes pasta, 4 hapjes appelmoes en nog wat stukjes ham. Als afsluiting een ijsje en deze ging voor de helft naar binnen. Goed hoor !!! Daarna nog een spelletje “Woeste Willem” voor hij naar bed ging. Vandaag niet zo erg moe als gisteren.
22 kilo
Donderdag 24 augustus 2006: Vannacht lag hij opeens te huilen en toen Daniël vroeg waarom, bleek hij nat te zijn. Hij krijgt nu ook zoveel sonde voeding, dus moet hij ook vaker plassen en dan kan het wel eens fout gaan als je lekker ligt te slapen. Gelukkig was Daniël er om hem te troosten. ’s Morgens is hij (eindelijk, want ze vergaten het steeds) weer gewogen. Hij weegt nu22,2 kg, ook werd zijn retentie bepaald, dus dan wordt er met een spuit vacuüm gezogen aan de sonde om te kijken of zijn maag leeg is. Dit ter controle of de sonde voeding helemaal is verwerkt of dat hij teveel krijgt en dit nog in de maag zit. Dit was goed, maar toen hij bij het ontbijt een 1/2 beker water dronk, moest hij helaas toch overgeven, was wel weer lang geleden, maar toch wel jammer. Later op de dag heeft hij nog houtbewerking gehad en heeft hij de wielen nog beter zwart gemaakt. Coby en ik hebben Fabian om 15:30 bij Marleen (moeder van Damian) gebracht, want vanmiddag hebben we 2 lange gesprekken en dan is zo’n mannetje die steeds wil spelen, niet zo handig. Fabian vond het niet zo erg, want Damian heeft een mooie Cars auto waar hij wel mee wilde spelen. Daarna snel naar Rijndam, waar Tante Ria al helemaal alleen zat te wachten, want ook Jarno was er nog niet. Hij had therapie. Toen wij nog maar net met Tante Ria zaten te praten, kwam Jarno al weer terug. Maar toen werden wij weer weg gehaald door de dokter voor een gesprek. Ze hadden deze week een team overleg gehad en daar kregen wij wat resultaten van te horen. De verwachting is dat hij nog heel lang in Rijndam zal blijven, misschien wel tot aan de kerst en de verwachting is ook dat hij er waarschijnlijk toch wel wat aan over houdt. Voornamelijk links, maar of er 60, 70 of 80 procent weer goed komt, is niet te zeggen. Ook is het mogelijk dat er dan nog iets verbeterd na het stoppen van de chemo, omdat hij dan weer wat extra kracht terug krijgt. Ook is het helemaal niet zeker of hij weer automatisch naar zijn eigen school terug gaat. Er wordt ook gedacht aan een mythyl school. Niet voor zijn geestelijke achterstand, want die is wel goed, maar voor zijn lichamelijke toestand. Hier zijn ze beter uitgerust voor kinderen met een lichamelijke achterstand. We hebben dus weer heel wat om te laten bezinken en te verwerken. Hierna een gesprek met Selma (de maatschappelijk werkster) waar we een formulier mee hebben ingevuld voor een indicatie bepaling voor een persoongebonden budget (PGB). Door dit alles pas om 17:45 terug bij Jarno en Tante Ria. Zo laat, dat we al gelijk moesten beginnen met het eten klaar te maken. We hadden nasi, dus snel klaar. Met z’n allen verhuisd naar de team kamer. Tante Ria kreeg ook een bordje, want we hadden meer dan genoeg. Jarno had dit keer helemaal geen trek, ook niet in zijn “eigen” eten en even later vroeg hij dan ook of hij op bed mocht liggen, want hij was weer zo ontzettend moe. Dus op bed gelegd met een spuug bakje, want hij voelde zich ook niet zo lekker. Gelukkig bleef wel alles erin. Nadat wij af hadden gegeten is Coby snel Fabian op gaan halen en Tante Ria verdween even later ook. Gebadderd hebben we niet, hij was te moe, dus na tanden poetsen en een verhaaltje lekker gaan slapen.
Jarno in een Porsche
Woensdag 23 augustus: Vandaag ging ik eerder naar Jarno, want we wilden (weer) naar het Sophia. Dit keer omdat hij in een Porsche mocht zitten. Zodoende was ik 13:00 uur al in Rijndam. Jarno werd na de lunch net naar mij toe gereden en we zijn toen snel naar Sophia gegaan. Daar was het heel rustig, dus hij mocht bijna direct plaats nemen achter het stuur van een mooie zilver grijze Porsche. Ook al liet hij het niet zo heel erg merken (zoals gewoonlijk) vond hij het wel prachtig. Natuurlijk moesten we toen eerst nog even plassen en daarna weer terug naar Rijndam. Daar heb ik hem achtergelaten bij de Pedagogisch medewerkster waar hij verder ging met een bakje met mozaïek erop. Ik ging toen even de stad in. Om 15:00 waren we allemaal (Coby, Jarno, Fabian en ik) weer verzameld om te gaan zwemmen. Dat was weer dolle pret natuurlijk. We gingen er wel weer iets eerder uit, want we wilden wéér naar Sophia. Nu voor radiografisch bestuurbare autootjes. Helaas duurde alles toch net iets te lang, want bij aankomst zagen we nog net hoe alles werd opgeruimd. Wel hielden de jongens er nog een mooie auto aan over, want die waren nog net niet opgeruimd.
Daarna op ons gemakje terug gewandeld naar Rijndam, waar we nog maar een spelletje hebben gedaan. Het avondeten was ook weer met ons viertjes in de ruimte van de verpleging. Jarno at ook vandaag weer niet zoveel, 5 hapjes vlees en 2 hapjes rodekool met appelmoes. Daarna zijn Fabian en ik naar huis gegaan, nu met de metro, want het was nu wel droog. Coby heeft nog een spelletje met hem gedaan en heeft hem daarna naar bed gebracht en is daarna ook naar Spijkenisse gekomen.
Hockey
Dinsdag 22 augustus 2006: Ook vanmiddag waren wij weer eerder bij Jarno. Tot zijn verassing wel! Hij was nog bezig met therapie assistente Maartje in de oefenzaal, bezig met zijn sjoelscores te verbeteren. Maar we kwamen dus eerder, omdat we in het Sophia in de bioscoop naar Brum konden kijken. Leek ons wel leuk voor de jongens. Was ook maar goed dat we gingen, want dan was de bioscoop nog iets beter gevuld dan 2 kinderen met 2 ouders. Ze waren dus blij dat we weer kwamen en kregen ook gelijk popcorn en wat te drinken. We hebben 3 korte filmpjes van Brum gezien en zijn toen weer snel terug gegaan naar Rijndam, want daar had hij nog sport tegoed. We waren netjes op tijd en daar gingen ze met hockey sticks slaan tegen een balletje. Hij deed weer goed mee. Bij terugkomst in de huiskamer kregen we te horen, dat hij vaker met ons mee mocht eten. Omdat het zo goed ging gisteren, waren ze overstag gegaan. Na een spelletje zijn we dan ook weer gezamenlijk gaan eten, waarbij we wel het blad van Jarno meenamen, want wij aten pasta met saus waar de jongens niet zo gek op zijn. Nu aten ze dus samen van Jarno zijn eten met gefrituurde krieltjes en een slavink. Hierna zijn Coby en Fabian naar huis gegaan en na een spelletje memorie waar Maritte en Nico ook aan meededen, is Jarno in bad gegaan en na een verhaaltje lekker gaan slapen. Sondevoeding nu 800 ml, dus weer iets meer.
Fabian in diepe slaap.
Maandag 21 augustus 2006: Ik heb hem met de auto naar Rijndam teruggebracht. Er werd weer verder gegaan met de grote kippengaas/papier maché poppen van een verflaagje te voorzien. Vanmiddag om 15:00 uur bleek hij weer houtbewerking te hebben. Zodoende zijn wij eerder van huis vertrokken, want we waren de vorige keer immers zonder fototoestel, toen de jongens zo goed samenwerkten aan zijn race auto. Echter…. Fabian was onderweg alweer (vast) in slaap gevallen en wilde nog helemaal niet wakker worden op de plaats van bestemming. Dus… ook absoluut niet tot verven, vasthouden, kliederen of wat dan ook, aan te porren. Dus op de foto’s staat nu geen actief helpend broertje. Hij ging de auto voor de 2e keer rood lakken en toen waren de wielen aan de beurt (zwart natuurlijk) Op het eind kwam Helmer ons nog opzoeken. Maar even later bleek dat hij hem op de afdeling ook al gezien had, maar dus niks daarover tegen ons gezegd. Maar we hebben al vaker gemerkt, dat als hij ergens (geconcentreerd) mee bezig is, hij geen 2 dingen tegelijk kan doen. Als we dan bijvoorbeeld vragen stellen, komt er amper wat uit.
De afgelopen dagen liep Coby nog veel over het eetgebeuren/afscheid nemen te prakkiseren. Het zat ons echt nog niet lekker. Ze kwam toen op het idee om hem gewoon met ons in de toegewezen eetruimte mee te nemen en mogelijk wat mee te laten eten met ons meegenomen en opgewarmde eten. Wij gaan altijd eerder eten dan de groep en daarna kan hij eventueel altijd nog naar de huiskamer. We kregen toestemming voor vanavond en dan zou het nóg één avond deze week mogen. Pfff… Coby had vanmorgen aardappelen gekookt met sperziebonen en een satégehaktrol erbij plus nog wat salade en komkommer. Nou… van het vlees hebben wij wel wat minder op, want hij vond het wel érg lekker (en gezellig(er)??) Ook nog 2 boontjes en 12 hapjes appelmoes en weer een danoontje stick. De verpleging reageerde dus ook wel enthousiast toen ze deze hoeveelheid vernamen!
Vanavond ging ik als eerste naar huis (met Fabian), maar omdat het zo verschrikkelijk hard regende hebben we maar geruild qua vervoer. Wij gingen dus in de auto, via de parkeer garage, dus helemaal droog gebleven. Coby en Jarno hebben nog wat zitten kwartetten totdat het bedtijd werd (hij gaf het zelf weer aan hoor). Coby kwam met nóg een voorstel t.a.v. zijn voeding, die weer opgehoogd werd. We zijn dan ook wel weer bezorgd(er) of zijn maag dat wel gaat aan kunnen. Dus het idee geopperd om het bed schuin te zetten (heel handig die ziekenhuisbedden). De voeten dus lager dan hoofdeinde en bovenlichaam. Dat moet toch schelen voor zijn spijsvertering volgens ons. Hij ging nu 700 ml krijgen met weer iets snellere inloop. Die werd nu op 75 gezet. Na lezen, knuffelen en kusjes is Coby dus naar station Leuvehaven gelopen, met nog altijd regen, regen, regen.
Gerben spelen
Zondag 20 augustus 2006: Het weer was vandaag stukken minder als gisteren. Énorme plensbuien kwamen er naar beneden. In de middag kwam zijn klasgenootje Gerben onverwachts aan. Hij was 6 weken in Oostenrijk geweest en wilde hem wel graag zien dus. Hij heeft samen met hem op de Nintendo gespeeld. Wij aten deze avond zelf bereide Babi Ketjap met Mihoen. Maar aangezien dat iets te pittig voor de jongens is, kregen die een pannenkoek. Dit keer at hij maar 4 stukjes, helaas. Vanavond werd de sondevoeding weer opgeschroefd naar 700 ml met een inloopsnelheid van 65. Overdag heeft Coby nog even gebeld met Rijndam voor zijn starttijd morgen, maar we hebben mazzel, pas om 10:30 pedagogisch medewerkster om mee te beginnen.
Lekker spareribs en kipkluifjes
Zaterdag 19 augustus 2006: Toen Coby even in haar uppie naar Albert Heijn en de markt was, zijn Jarno, Fabian en ik even naar het sterrenhof gelopen. Na onze lunch (of meer brunch) kwam Sandra Raven met haar zoon Thorsten hem weer eens opzoeken. Het was lekker weer, dus fijn buiten gezeten. Ik met de drie jongens nog balletje getrapt/gerold op het pleintje achter bij ons. Sandra was in verband met hun vakantie een poosje niet geweest, maar ze vond Jarno wel mager(der) als vorige keer. Na hun bezoek zijn we nog snel even een bliksem bezoek gaan doen bij tuincentrum Staelduijnsebos Ridderkerk. Bij terug komst hebben we patat gebakken en vóóral voor de mannen: Spareribs en wat kipkluifjes erbij. Óók nog gezonde salade hoor, maar die is dan weer met name voor Coby. Ook hier at Jarno lekker van.
Weer lekker vroeg naar huis.
Vrijdag 18 augustus 2006: De nacht was goed gegaan. We hebben niet gehoord dat er iets is mis gegaan, dus…. In de ochtend had hij geen druk programma en ook ’s middags had hij mazzel. Zijn laatste therapie eindigde om 14:30 en deze middag is Coby hem gaan ophalen, ik was namelijk bezig met beitsen van de kozijnen binnen en kon dit nu netjes afmaken. Vòòr 16 uur was hij thuis, goed geregeld!!! Bij het avondeten heeft hij één visstick op, een beetje appelmoes, een halve beker ijsthee en als toetje een Danoontje stick. Voor hem dus heel wat.
En alweer een nieuwe sonde
Donderdag 17 augustus 2006: Ondanks het late naar bed gaan, was hij toch weer vroeg wakker. Hij zat dus al weer snel een DVD’tje te kijken.Na een bakkie koffie met een kaasbroodje was het al weer snel tijd om naar Rijndam te gaan. Om 11 uur had hij namelijk combi therapie met Fysio en Ergo. Hij werd weer goed aan het werk gezet met zware ballen die hij moest gooien en rollen. (kracht training). Daarna was het lunch, maar omdat we met meer personen waren (normaal mag er 1 ouder mee eten), was er al weer een beetje paniek. Van de één mochten we allemaal mee eten, de ander was bang dat er te weinig plaatsen waren, dus eigenlijk hadden we al besloten ergens anders te eten, tot er toch besloten werd dat we aan mochten schuiven, omdat er een Turks gezin niet aan tafel kwam. Vonden we niet zo erg, want verpleegkundige Rina had Roti gemaakt. Dat ging er goed in en zelfs Jarno at een (minuscuul) reepje van de soort pannenkoek met hagelslag. Hierna ging Jarno rusten en wij gingen even naar buiten en hebben een lekker ijsje gegeten en letter snoepjes gehaald, want die vindt Jarno zo lekker. Bij terugkomst was het tijd voor Logopedie, waar weer een spelletje gedaan werd, waarbij Jarno de plaatjes moest benoemen. Toen dit klaar was, werden we al opgewacht door Henk van houtbewerking, dus wij mee naar beneden. Hier mocht Jarno voor de eerste keer zijn race auto lakken met zijn favoriete kleur…. Rood. Hij kreeg hiervoor een veel te groot spijkerhemd aan en omdat Fabian erbij was, kreeg hij ook een hemd aan en plastic handschoenen zodat hij kon helpen. Helaas geen fototoestel bij ons, want dit zag er geweldig uit. Beloofd dat dit de volgende keer nogmaals kan, al was het maar voor de foto. Hierna nog een gesprekje met de arts die nog eens goed zijn kracht bekeek. Zij was op vakantie geweest en zag duidelijk vooruitgang vergeleken met de vorige keer. Hierna snel naar zwemmen, want het was al drie uur geweest. Hier kreeg Jarno weer zwem oefeningen en loop oefeningen in het water. Vooral het lopen ging hem buitengewoon goed af. Bij terugkomst in de huiskamer werden wij (Coby en ik) al snel gehaald door Selma, de maatschappelijk werkster. Met haar weer lang gepraat over alle lopende zaken, zolang dat Fabian ons natuurlijk weer begon te missen en we een snuit tegen de ruit gedrukt zagen worden. De rest van het gesprek is hij er dan ook bij geweest. Toen dit gesprek gereed was, konden we even een spelletje doen met Jarno toen we al weer voor een gesprek bijeengeroepen werden door Rebecca (fysio) en Els (ergo). Na dit gesprek was het al weer tijd om ons eten op te warmen. Ook nu smaakte de van Enna gekregen maaltijd ons weer uitstekend en ook Fabian at (bijna) zijn bord leeg. Hierna weer tijd voor Coby en Fabian om naar huis te gaan. Ik ging met Jarno nog een spelletje doen, tenminste dat was ik van plan, maar Ronaska wilde met Jarno een spelletje doen en het werd 4 op een rij, dus ik mocht er naast zitten. Intussen kreeg Jarno zijn medicijnen weer van Laurette (verpleegkundige) en je zal het niet geloven, maar sonde wéér verstopt. Nu is het wel zo dat hij magnesium tabletten krijgt die fijngemalen door het slangetje gaan, maar hij krijgt dit al maanden en nu 2 dagen achter elkaar de sonde verstopt. Heel vervelend, maar nog vervelender voor Jarno, want die moest na 1 dag alweer een nieuwe sonde. Het spelletje was dan ook niet zo leuk meer bij de geachte alleen al. Het inbrengen was natuurlijk weer even heel vervelend, maar lukte wel snel. Hierna kon de sondevoeding aangesloten worden en sliep hij al snel. Sonde voeding weer iets verhoogd, nu 500 ml sondevoeding met een snelheid van 50 ml/uur.
Weer een nieuwe sonde
Woensdag 16 augustus 2006: Vanmorgen dus eerst naar het Sophia Ziekenhuis gereden. Van deze 3-wekelijkse cyclus nu weer het Vincristine shot aan de beurt. Hierna gaat dan de 3 weken rust periode in, voor wat betreft de chemo toediening. Voordat dit ging gebeuren kwam de neurologe Dr. Catsman Jarno (en ons) opzoeken. Ze was razend benieuwd hoe hij gevorderd zou zijn en dan met name in zijn spraak was ze geïnteresseerd. Nou, ze was er héél tevreden en verrast over. Duidelijk verbeterd sinds de vorige keer dat ze hem zag (en hoorde) in juli. Na weer een poos wachten mocht hij naar de behandel kamer komen. We hebben daarvan dit keer ook eens wat foto’s gemaakt (zie onze site). Het is nu eenmaal een heel groot onderdeel in zijn (en ons) leven, dus ook die minder leuke dingen horen erbij. Daarna zijn we even naar de Sophia opvang gelopen. Nee, nu niet om Fabian daar te brengen of te halen, maar om ze te verrassen met een stapeltje Dvd’s voor de kindertjes aldaar. Nou, dat werd met veel dank ontvangen natuurlijk. Na deze donatie zijn we vertrokken naar Plaswijck park. Het weer werkte uitstekend mee, want de zon scheen volop. Wij waren helaas niet de enige met hetzelfde idee, want veel, heel veel anderen hadden hetzelfde plan gemaakt met dit mooie weer. Maar toch was het heel leuk, Jarno at daar zelfs een halve frikadel !!!, lekker hoor. Het mooiste vond hij de skelters op het verkeersplein. Ook al schoten zijn voeten er telkens af, hij vond het geweldig. De zwanen (waterfietsen) lukte door de drukte helaas niet (vooral voor Fabian, want die vroeg daar telkens om). Om 17:00 uur gingen we weer richting Spijkenisse om daar Pizza te eten. Ook hier at hij weer aardig wat stukjes van. Hierna nog tijd voor een kort spelletje. Intussen kreeg hij zijn medicijnen, maar gebeurde wat 1x eerder gebeurd was, hij raakte verstopt !!! Met geen mogelijkheid kregen we er nog iets door, zelfs cola lukte niet, wat ook nog wel eens gebruikt wordt om een verstopping op te lossen. Zodoende stonden we weer voor de keus, naar het Ruwaard van Putten Ziekenhuis of naar Rijndam terug. Voor Jarno was de keus snel gemaakt, naar het RvP Ziekenhuis, want dan kon hij toch nog een nacht thuis slapen ?!? Dus na een telefoontje ben ik (Ron) met hem naar het ziekenhuis gegaan en Coby is Fabian op bed gaan leggen, want die was best wel moe na die vermoeiende dag. In het ziekenhuis werden we direct geholpen en na weer even een moeilijk moment, zat er al weer een nieuwe in en kreeg hij nog en piranha mee naar huis uit de cadeautjes kist. Thuis wachtte er nog een verrassing, want Helmer had gechat. Om hem weer wat op te vrolijken, mocht hij nog even chatten met Helmer en toen vlogen er nog heel wat kusjes, hartjes en andere vreemde dingen over het scherm. Daarna is hij lekker gaan slapen met een schone, nieuwe, open sonde voeding slangetje, waar hij weer een lekkere plons eten door kreeg.
Weer stickers verdiend.
dinsdag 15 augustus 2006: Jarno vandaag weer geheel verzorgd door de verpleging. Weer stickers verdiend met drinken en de rest van de dag fysio, ergo en pedagogisch medewerkster gehad. Na drie uur gingen Fabian en ik naar Rijndam om Jarno weer op te halen, want hij mag morgen weer een dagje thuis vertoeven, nou ja thuis, hij moet nog wel naar het Sophia voor zijn chemo spuit. We reden lekker snel door Spijkenisse zonder problemen tot op de Hartelbrug. Daar stonden we dus opeens helemaal stil. We konden dus geen kant meer op, later bleek dat er aan het begin van de Hartelbrug een ongeluk was geweest en 2 auto’s boven op elkaar waren gereden. Zodoende duurde het nog wat langer voor we in Rijndam waren. Jarno was intussen toch maar naar sport gegaan, want we kwamen maar niet. Dat sporten vond hij echter toch wel leuk, want ze deden iets met stokken die ze vast moesten houden, waar dan een bal op gebalanceerd moest worden. Hierna op jacht naar de medicijnen, want we mistten nog een voeding en zalf. Dit alles zorgde ervoor dat we pas 18:15 thuis waren, waar het eten al op ons stond te wachten. Jarno at dit keer wel 12 (kleine) stukjes vlees, een half ei en een halve beker ijsthee, goed voor weer een sticker. Daarna wilde hij nog even heel erg graag met het computer spelletje “de Toverdoos” verder, waarna hij lekker is gaan slapen.
Bezoek
Maandag 14 augustus 2006: Hij moest vandaag weer om 14:00 uur in Rijndam aanwezig zijn, dus flink opschieten vanmorgen. Ik heb hem gelijk maar bij de werkkamer gebracht, want hij moest beginnen met houtbewerking. Wij waren op tijd, maar de werkmeester Henk niet. De deur was nog dicht (eventjes). Toen hij wel open was is hij zijn vierde wiel gaan schuren van zijn race auto. Daarna naar boven, naar de kinderafdeling om een het ander over te dragen. Ik daarna nog even langs bij KPN en daarna …. terug naar huis, want ik heb vakantie opgenomen! ’s middags rond 15:00 uur met z’n drietjes dus naar Jarno toe. Hij kreeg ook bezoek van Janneke en Vincent (die kwamen nu in plaats van de familie vd Meulen.) Toen zij op het punt stonden naar Brielle te vertrekken, kreeg hij nóg meer bezoek.! Het was zijn klasgenootje Babette en Enna (haar mama), die geheel onverwachts bij hem kwamen. Nou, dat vond hij maar wát leuk. Babette werd gelijk in het diepe gegooid met Disney Rummikub. Zij en haar moeder gingen ook met ons mee toen wij én Jarno gingen eten (apart dus wel, Jarno in de huiskamer en wij in de "gezellige" schrijfruimte). Daarna snel weer de huiskamer in om te …. Juist! Tegen 19:45 gingen zij weer weg en hebben we jou op bed gelegd. Fabian zingt tegenwoordig een slaapliedje! De voeding werd weer ingesteld op 400 ml sondevoeding en 100 ml water met een snelheid van 45 ml/uur.
Sonde voeding verhoogd
Zondag 13 augustus 2006: Het is zondag, dus wat doen we dan? Juist, lekker rustig aan de dag beginnen. Coby had onlangs een cd-rom geleend bij de bibliotheek; De Toverdoos. Een lange tijd heeft hij amper gecomputerd, maar deze Toverdoos viel goed in de smaak en hij kreeg er weer aardigheid in. ’s middags wilde hij een vriendinnetje uitnodigen uit zijn klas. Om een uur of kwart over drie kwam dus Mariska, waar hij lekker wat spelletjes mee hebt zitten doen. Vanavond at hij wat stukjes kip cordon blue en wat stoofpeertjes plus een halve beker ijsthee. Het is zo al een stuk fijner als we aan tafel zitten en hij heeft toch óók iets op zijn bord! Aan het begin van de avond belde Peter vd Meulen om hun geplande bezoek voor morgen in Rijndam af te zeggen. Sandra was namelijk gisteren flink onwel geworden en in het ziekenhuis opgenomen. Érg schrikken voor ons natuurlijk. Vanavond/nacht de hoeveelheid sonde voeding weer iets opgehoogd. Nu 400 ml sondevoeding en 100 ml water met een snelheid van 45 ml/uur. Het gaat nog steeds goed.
Geeske jarig
Zaterdag 12 augustus 2006: Niet al te vroeg wakker geworden, lekker dus. Vanmorgen op visite bij de overbuurtjes, Familie Boudestein, want Geeske vierde haar verjaardag. Jarno en zij vonden het wel weer leuk met elkaar te kunnen spelen. Later in de middag gingen Jarno, Fabian en ik naar de andere buurtjes, Familie Veltman. Ik "moest" buurman Frank helpen met het aansluiten van zijn internetplusbellen pakket. Is heel makkelijk, maar zoals gebruikelijk als je denkt dat het makkelijk is, ging er weer van alles mis. Amber en Amoa konden intussen lekker met Jarno en Fabian spelen en Coby had zodoende ook een paar uurtjes vrijaf en is eens lekker in haar eentje naar Intra tuin geweest. Vanavond eten Coby en ik rijst met kipfilet en roerbakgroenten in ketjapwoksaus. Voor de jongens lange (koelverse) knakworst en stokbrood met kruidenboter. Jarno heeft een hele worst opgegeten !!!Bijzonder dus. Vannacht voeding van 350 ml en 200 ml water gegeven op een langzame stand, 40 ml per uur.
Pancho naar de dierenarts
Vrijdag 11 augustus 2006: De voeding is goed gegaan, hè, hè, wij opgelucht. Coby vanmorgen met Pancho naar de dierenarts gegaan. Die was namelijk al een week niet in orde, maag/darm problemen en beslist niet fit. Een prik gehad en voor een week tabletten. Jarno en wij hadden mazzel, want zijn laatste therapie was tot 12 uur. Dus kon hij vroeg met weekend verlof. Toch staan de benodigdheden zoals voeding, medicijnen nooit klaar, dus toch pas rond half twee thuis. Toen hij net thuis was, zei hij dat hij een beetje trek had! Dus een aantal Cheez Dippers zitten smikkelen, de ijsthee vond hij ook lekker. Later in de middag zijn we met z’n allen naar Zuidplein gegaan. Ik liep me te verlekkeren bij Saturn (een nieuw soort Mediamarkt) en daarna bij McDonald’s waar we een tussen stop hielden. Ook daar heeft hij voor zijn doen redelijk wat van een ijsje meegedaan. Ook al hebben wij dan wat minder, in dit geval geeft het niets. Het is zó fijn dat we hem eindelijk iets overdag zien eten (met smaak).
Door een enorme drukte op de weg, hebben we er wel heel lang over gedaan om weer in Spijkenisse terug te komen. (Panne in de Botlektunnel en aanrijding op de Hartelbrug en wegwerkzaamheden naar de Spijkenisse brug ). We aten rösti, schnitzel en stoomgroenten. In wat stukjes schnitzel had hij ook wel zin en toen was het al weer bad en bed tijd.
Weer overgeven
Donderdag 10 augustus 2006: We hoorden dat hij woensdagavond, een paar uur na aansluiten van de voeding, toch weer had moeten spugen. Vervelend nieuws dus weer. De film was ook niet zo interessant, want hij was in het Engels, dus best wel vermoeiend. Hij had dus niet heel de film uitgekeken, maar het was wel gezellig geweest. Net een echte bioscoop. Coby heeft de meeloopdag even op een lager pitje gezet, daar maakt men gelukkig geen gedoe over en zijn begripvol. Toch moeten wij (Coby en ik) wel om 14:15 uur aanwezig zijn voor een gesprek met de revalidatie arts Dr. Ter Steeg over een eerder gevoerd team overleg. Zodoende Fabian toch "even" naar de opvang in Sophia gebracht. Dat luistert namelijk wat rustiger, want op zo’n moment wilt hij natuurlijk nèt even niet alleen puzzelen, spelen, fietsen, of iets dergelijks. Toen we er vanmorgen thuis over spraken vond hij het prima om naar de "peuterspeelzaal in het ziekenhuis" te gaan, maar eenmaal ter plekke kreeg hij bedenkingen en vond het niet meer zo leuk. Hè, ook Coby krijgt dan wel een brok in haar keel hoor. Het gesprek met de revalidatie arts bleek minder voor te stellen als we gedacht hadden (ook dat nog), want voor het teamoverleg bleken er nogal wat vaste therapeuten van Jarno afwezig te zijn (vakantie). De vervangers kunnen natuurlijk niet zo veel over hem vertellen, dus is het teamoverleg niet doorgegaan. Lekker dan. Daarna hebben we nog even gekeken naar zijn verrichtingen tijdens zijn individuele zwemmen. Tegen 16:00 ben ik Fabian op gaan halen. Daar vertelde de "juf" dat hij even wat stilletjes was blijven staan en dat hij een traantje had gehad omdat zijn mama weg was! Slik, slik. Daarna was hij het wel weer snel vergeten en had zelfs een mooie kleurplaat gemaakt. Vanmiddag kwamen Tante Ursula en Oom Erwin nog even bij hem/ons langs. Vannacht ben ik bij hem blijven slapen. Dat had hij vorige week al gevraagd, want dat wilde hij zo graag. Het was inderdaad wel weer een tijdje geleden hoor. De sonde voeding werd nu op een lagere inloopsnelheid gezet (40 ml in plaats van 60 ml/uur) Afwachten maar.
Kauwgomballen automaat gekregen.
Woensdag 9 augustus 2006: Vandaag moest hij dus weer even naar de onco-poli in het Sophia. Coby wilde toch ook graag met hem mee (en ik dus ook), dus Coby de stoute schoenen aangetrokken en aan Marleen gevraagd of Fabian bij haar mocht. Dan hoefde hij dus niet het huilen van Jarno bij het verwijderen van de pleister en het aanprikken aan te horen, plus het dubbele heen en weer rijden vandaag. Dus om even na 10 uur Fabian naar Marleen (en Damian) gebracht, toen naar Rijndam om Jarno op te halen. Ik kwam daar ook net aan. Ze waren buiten activiteiten aan het doen, dus nog even snel een bakkie gedaan. We zagen dat zijn dekbed overtrek van zijn bed af was, Oh jé ??!! Ja hoor, bij navraag bleek dus dat hij gisteren avond rond 22:00 uur toch weer had moeten spugen. Wel weer gal, geen sonde voeding. Misschien dat de kytril (tegen misselijkheid) toch iets te snel is gestopt na zijn zware kuur.
Om 11:30 waren we in het Sophia. Deze keer "maar" circa 3 kwartier hoeven te wachten. Vòòr het aanprikken kreeg hij al een cadeautje! Het bleek namelijk dat de Shell gedoneerd had. Voor alle kinderen een grote metalen kauwgomballen automaat! Het aanprikken e.d. was wel weer even een vervelend moment voor hem hoor. Iedereen probeert hem wel zo goed mogelijk te steunen en te troosten, maar ja, hij moet het doorstaan en ondergaan hè. Deze keer waren we dus niet na al te lange tijd weer terug in Rijndam. Coby heeft mij daarna afgezet bij de KPN en voor korte tijd terug naar Spijkenisse gegaan. Even na 14:00 uur is ze dan naar de Aldebaranstraat gereden om Marleen, Damian en Fabian op te halen. Met een gevulde auto wéér naar Rotterdam. Óók mij nog opgehaald bij de KPN, want het was regenachtig weer, zodat we om 15;00 uur in Rijndam waren om te gaan zwemmen. Jarno wist van te voren niet dat Damian zou komen om dus o.a. mee te zwemmen, dus dat vond hij super leuk.
Om 17;30 waren we met z’n allen beneden in het restaurant (inclusief de papa van Damian). Jarno wilde wel een paar stukjes van zijn broertjes frikadel eten en een paar hapjes appelmoes. Vanavond stond er nóg iets op het programma van de kinder afdeling, namelijk film kijken in een zaal (physica) ergens beneden. Zodoende hadden we het eerder vandaag al voorgelegd aan hem, of hij het goed vond dat een verpleegkundige hem vandaag op bed zou leggen. Jarno vond dit best, dus waren we dit keer gezamenlijk “vroeg” thuis. Natuurlijk zijn we wel benieuwd of hij de film leuk zal vinden en tot hoe lang hij het vol houdt.
Afscheid Inge-Els
Dinsdag 8 augustus 2006: Coby was wel heel benieuwd of het goed gegaan was met zijn voeding en eventueel overgeven, dus gebeld met de afdeling. Het was nu gelukt en hij had zelfs nog 100 ml water erna gehad ook, hè, hè. In de loop van de ochtend is Coby met Fabian (uiteraard!) naar het centrum gegaan, naar de markt en de bibliotheek. Toen ze net terug waren, ging Fabian nog een uurtje met Nick spelen. Rond 15:00 uur weer naar Rotterdam vertrokken. Vanmiddag stond er weer groepssporten ingepland. Daarna was er nog het afscheid van Inge-Else (16 jaar). Zij trakteerde op heerlijke multi-vlaai en dat om 17:00 uur !!, dus de uit de diepvries meegebrachte restanten maaltijd ging er daarna iets minder vlot en smakelijk in natuurlijk. Na het beëindigen van onze maaltijd kregen we nog een "vriendelijk"doch dringend verzoek. Of we voortaan Jarno later gedag wilden komen zeggen. Wij drietjes gaan altijd eerder eten als de groep en als wij klaar zijn gaan meestal Coby en Fabian of ik en Fabian naar huis (meestal zo rond 18:15 uur). Fabian weet dat inmiddels ook goed en rent uit zich zelf al naar de huiskamer: "Jarno kus geven"! Maar ja, dan zit Jarno en de rest nog te eten en dit wordt nu dus niet meer getolereerd. Dus dat wordt voortaan maar afscheid nemen vòòrdat wij gaan "dineren". Fabian en Jarno daarna samen in bad gedaan en daarna hield hij het al snel voor gezien.
Foto’s gemaakt van groepsgenootjes
Maandag 7 augustus 2006: Vannacht om 1:30 de voedingspomp weer aangezet (was dus om 22:15 gisteravond gestopt i.v.m. spugen) Echter om 3:30 weer gespuugd. Nu was het weer gal/maagsappen. We hebben hem daarom maar een extra dosis motilium (tegen de misselijkheid) gegeven en geen voeding meer gegeven. Ook hebben we hem wat langer laten slapen (gisteren nog wel gebeld met Rijndam daarover). Dus rond 8:30 mocht/moest hij weer wakker worden, hij zou namelijk om 10:00 uur ergo therapie krijgen. Na 9 uur samen met mij weer de deur uit. Ook nu wel weer even bezig met de overdracht richting de verpleging. Verder had hij nog een half uurtje fysio deze ochtend. Door problemen met de software op de PC bij de receptie kon zijn tv stick niet opgewaardeerd worden. Zodoende mocht hij zijn gebruikelijk rust/ tv uurtje nu i.p.v. op zijn bed, op de bank in de huiskamer beleven. Nou, nou, nou! Toen wij ’s middags weer bij hem waren, hebben we nog wat foto’s gemaakt van Jarno en Fabian en ook met wat andere groepsgenootjes van hem. (zie site). Doordat Coby vanmorgen al had staan kokkerellen, aten we vanavond dus gekookte aardappelen, sperziebonen, varkenshaas en salade. Fabian at er ook goed van. Na de maaltijd zijn Coby en Fabian naar huis gegaan. De voeding van Jarno zou vanavond op 360 ml en 60 ml/uur gezet worden. Benieuwd of het nu beter ging.
Vroeg naar huis
Vrijdag 4 augustus 2006: De Ergo therapie kon dus niet zo heel veel vroeger, maar ik mocht hem nu wel om 15:30 ophalen. Toen ik daar even voor half vier was, was Jarno nog druk bezig met het kunstproject. Hij had snelle mooie auto’s uit bladen geknipt (laten knippen) en op een karton geplakt, daarop kwam het silhouet van hem met het spelletje Junior Stratego die de vorige keer gemaakt was. Dit moest eerst af, want het was de laatste keer dat de kunstenaars hier waren, want die gingen het nu af maken voor Villa Zebra waar het kunst project een half jaar komt te hangen. Daarna moesten we de medicijnen nog krijgen, dus we waren nog niet gelijk weg. Toen we beneden kwamen om ons parkeer kaartje te laten afschrijven, kwamen we Tante Trudi nog tegen. Zodoende waren we dus niet zo heel vroeg thuis. Tegen zes uur kwam Nada eten voor ons brengen. Heerlijk was het weer en ook Jarno vond het zo lekker ruiken dat hij ook een paar stukjes wilde proeven. Dit keer ging het helemaal goed. Daarna nog een kort spelletje Sponge Bob en naar bed.
Papa weg?
Donderdag 3 augustus 2006: Coby heeft ’s ochtends wel even naar Rijndam gebeld om te horen hoe het gegaan was met Jarno. Hij had nu dus zoals van te voren afgesproken was, wel alleen …. water gehad via de sonde en hij had hier geen klachten van gekregen. Coby had de meeloopdag min of meer afgezegd, Dinsdag en woensdag al Sophia geweest, zo ook Fabain. Vanmiddag om 15:00 weer een gesprek met Selma, de maatschappelijk werkster. Hij had al geen therapie meer. Tijdens het spelen van wat spelletjes merkten we wel dat hij wat afweziger was. Maakte ook wel weer een meer vermoeide indruk. Coby heeft nog een poging ondernomen om de ergotherapie van vrijdag middag op te laten schuiven. Verder heeft hij ’s morgens namelijk niets staan, behalve dus om 16:00 uur ergo. Niet handig gepland. Vanavond is Coby met Fabian gewoon op tijd naar huis gegaan. Die was namelijk ook wel meer vermoeid door de afgelopen dagen. Ik bleef netjes wachten in de slaapkamer tot de groep klaar was met eten, tot Kimberly mij kwam halen, want Jarno was overstuur omdat ik ook weg gegaan was. Terwijl ik hem dus helemaal geen gedag had gezegd, logisch want ik was er ook nog gewoon. Hij dacht gewoon dat ik ook weg was gegaan, maar toen ik dus in de huiskamer kwam, was het meeste leed al weer geleden, want hij was al weer een spelletje aan het doen met Ronaska. Daarna lekker naar bed gebracht.
Goedkeuring voor Villa Pardoes
Woensdag 2 augustus 2006: In de vooravond sliep hij nogal onrustig. Hij zat vaak ineens rechtop in zijn bed of lag er te draaien. Als Coby hem wat vroeg kreeg ze nauwelijks antwoord, echter rond 2:00 uur had hij op de bel gedrukt omdat hij een (te) vol gevoel gehad. Zodoende werd de voedingssonde stop gezet. Toen de verpleegkundige nog maar nèt weg was, zei hij: "Ik voel me niet lekker" enja hoor, het ging weer mis. Overgeven dus! Wonder boven wonder bleef de sonde er deze keer in. De verdere nacht heeft hij rustig geslapen. Toen Coby rond 8 uur ging douchen sliep hij zelfs nog. Er kwam nog een arts met de co-assistente van gisteren naar hem kijken. Geen bijzonderheden.
Nu hing er alleen nog spoelbloeistof aan. Gisteren had hij van Astrid en Laura een puzzelboek gekregen en dat werd ingewijd. Hij deed dit met plezier en dit ging heel vlotjes. Ik kwam rond 11 uur nadat ik Fabian naar de opvang had gebracht. Mede omdat het buiten bezoektijd is en we nog niet weten wanneer hij daar weg mag. Ik kon ook nog vertellen dat we bericht hadden gehad van Villa Pardoes. We hebben goedkeuring van de medische commisie voor een (gratis) vakantie. Wanneer dat horten we nog, want we moeten nu data doorgeven wanneer het gezien zijn chemo en lichamelijke toestand niet goed uit zou komen. Maar… wel een fijn vooruit zicht om er een keer tussen uit te kunnen zijn, ook al zitten we dan met veel zieke kinderen om ons heen.
Rond 12:00 mocht hij mee naar de behandel kamer, want het infuus mocht losgekoppeld worden van de port-a-cath. Dit blijft toch altijd weer een vervelende handeling. Door middel van hard blazern bij/op de plek waar de grote doorzichtige pleister over de port-a-cath is aangebracht, proberen we het aftrekken te verlichten voor hem. Dat luktre deze keer wel aardig. Dan nog de naald uit de p.a.c. en is hij er weer even (tot volgende week woensdag) van af. Hij had nu natuurlijk weer een handtekening verdiend voor zijn spaarkaart van de Disney wekker. Die was de vorige opname namelijk gestart op afdeling Zuid. Geen probleem natuurlijk., dus de verpleegkundige liep wel even van de afdeling Midden naar Zuid. Wat een poosje latyer dus wel een probleem bleek te zijn. De Alvast voor hem klaar gezette Disney wekker was/is spoorloos verdwenen !!! En een ander exemplaar is er dus niet meer.
Ze waren hier erg ontdaan over en vonden het zeer vervelend voor hem. Er wordt nu dus hevig nagedacht over een ander mooi kado voor hem. Wordt vervolgd. Toen we terug kwamen op zaal hadden we gezelschap gekregen en wel van bekenden. Namelijk Ivo en zijn ouders . Dat vonden we wel heel gezellig, zodoende niet gelijk onze spullen gepakt en terug naar Rijndam, maar nog een poosje zitten kletsen en nog een potje Ganzenbord gedaan. Daarna hebben we toch maar afscheid genomen van Ivo en zijn ouders (Ivo was vandaag dus aan zijn 3e opname begonnen) en zijn we met z’n drietjes Fabian gaan ophalen. Die was lekker aan het spelen, maar vond het wel leuk, dat we hem met z’n allen kwamen opzoeken. De opvang "juf" vroeg ineens aan Jarno: "Jij bent toch pas jarig geweest ?" En toen mocht hij dus daar een cadeautje uitzoeken ! Hij koos een vrienden boekje en dat gaat hij dus eerst in laten vullen door de kinderen in Rijndam. Leuk hoor.
Eenmaal terug in Rijndam hebben we niet veel meer gedaan. Het was wel vrij-zwemmen vanmiddag, maar wij hadden onze zwemkleding vergeten, dus wijselijk maar onze mond gehouden tegenover hem over het mislopen van het zwemmen. ’s avonds is hij samen met Fabian in gad gegaan, daarna vond hij het niet erg naar bed te gaan. Na een hoop knuffels en voor lezen hield hij het voor gezien en zijn wij naar Spijkenisse gereden.
Chemo
Dinsdag 1 augustus 2006: Vannacht had jarno niet zo best geslapen. Hij had om 1:30 gebeld dat hij vol zat. De verpleging dus de sonde voeding maar gestopt en later toch nog maar wat water gegeven. Ook zij waren bang dat het er anders weer uit zou komen. Omdat hij ’s nachts zoveel wakker was geweest, mocht hij uitslapen ! Om 8:30 dus pas eruit. Voor hem héél erg laat. Vandaag is het weer zo ver: opname dag voor de chemo. Hij wordt om 11:15 in Sophia verwacht. Ik ben vandaag eerst nog even een paar uurtjes gaan werken en daarna kwamen we met z’n allen ron 10:45 in Rijndam aan. Daar was hij en de rest van de kinderen al druk bezig met het thema van deze week. Engeland en daar hoort High Tea bij. Er stond dus appeltaart en kwarktaart op het programma. Ik mocht samen met Jarno helpen met appels schillen en snijden. Het eindresultaat hebben we dus helaas niet gezien of geproeft, want we moesten weg naar Sophia. Jarno keek nog even wel bedrukt toen we weggingen, hoewel hij toch wel was voorbereid. Om 11:15 waren we in het Sophia waar hij als eerste een vingerprik kreeg. Ook zagen we daar Bes en nog iemand van de cliniclowns. Bes herkende Jarno direct oook al was het best wel weer een tijd geleden dat ze hem gezien had. Hierna hebben we Fabian weggebracht naar de kinder opvang en zijn naar de 2e verdieping gegaan. We liepen automatisch naar afdeling Zuid, maar dat was nu niet goed, want hij lag op Midden. Daar bleek weer dat we zijn status niet bij ons hadden en dat de arts hem eigenlijk nog had moeten zien om zijn goed keuring te geven. Dit was echter vorige week al gebeurd, dus de communicatie gaat niet helemaal zoals het hoort. Hierdoor duurde het echter wel langer voordat Jarno aangesloten werd op zijn Port-a-Cath, want zonder toestemming geen medicijnen. Zodoende werd het 13:30 voor hij aangesloten werd en zijn eerste medicijnen kreeg (Kytril en Dexamethason). Het aanprikken ging dit keer best wel goed, maar toen alles klaar was, moest hij toch nog wel even huilen. Later kreeg hij nog Lomustine en Vincristine. Hierna ging ik Fabian weer ophalen van de opvang, maar daar wilden ze net naar de bioscooop gaan voor de Koala broertjes. Natuurlijk wilde Fabian toen niet mee, dus maar weer terug gegaan naar Jarno. Daar was er een co-assistente aangeschoven die Jarno nog even ging onderzoeken. Gelijktijdig arriveerden Astrid en Laura, dus die moesten even op de gang blijven wachten.. en wachten.. en wachten.. en wachten.. en wachten.. en wachten
Opnieuw (nu met Laura) geprobeerd Fabian op te halen, weer mislukt. De film duurt normaal een half uurtje, nu was het al een uur. Dus weer terug gegaan en na een kwartier nog eens geprobeerd. Nu waren ze wel terug, maar zaten ze aan het fruit, dus Fabian wilde wéér niet mee, eerst fruit en drinken. Daarna lukte het dan toch hem mee te krijgen. Zeker toen we met een ijsje terug gingen. Nadat Astrid en Laura weer naar huis gingen, zijn wij in het restaurant gaan eten. Na het eten hebben we nog wat spelletjes gedaan en Fabian en ik zijn toen naar huis gegaan. Coby is achtergebleven bij Jarno die om 21:00 zijn laatste chemo spul (cysplatinum) aangesloten kreeg. Op naar een rustige nacht ???
Weer de sonde eruit
Maandag 31 juli 2006: Vannacht sliep hij niet erg rustig. Met name in de vroege ochtend niet meer. Door een foutje met instellen van pomp was de voeding ook later klaar met inlopen dan gepland. Vóórdat ik hem uit bed haalde gaf hij dan ook al aan vol te zitten. Heel kort voor het vertrek thuis ging het dus (helaas) weer mis. Hij ging weer overgeven en ook nu kwam de sonde er weer mee uit. We worden er wel triest van hoor. Niet alleen omdat hij dat ellendige gevoel van sonde inbrengen weer moet doorstaan, maar we worden er ook onrustiger, nerveuzer, etc van. Dat overgeven komt toch nogal frequent voor, ook al zit hij nu in de zogenaamde "rust" weken. Komt het echt door de chemo die nog in zijn lijf zit en/of door de grotere hoeveelheid energierijkere sonde voeding of…..???? We weten het gewoon niet, maar ondertussen…. behoorlijk grote zorgen. Uiteindelijk durfden we het toch aan om met de metro weer naar Rijndam te gaan. Onderweg gelukkig geen last meer gehad. Hij had om 9:00 uur al logopedie op zijn rooster staan en om 11:00 ergotherapie. Dat was het voor vandaag. Verders natuurlijk wel huiskamer aktiviteiten met de pedagogisch medewerkster. Toen Coby, fabian en ik al weer een tijdje bij Jarno waren, kregen we onverwachts bezoek van de Janneke, Gert en Vincent Bloem ! Een leuke verrassing en onderbreking dus. ’s Avonds mocht Fabian weer een keertje bij Jarno in bad. Botsende bootjes en zo als gevolg. Nu werd hij dus door ons drietjes tegelijk goedenacht gewenst.
Afscheid nemen van Helmer
Vrijdag 28 juli 2006: De dag begon rustig, pas om 11 uur erfgotherapie van Els (die nu óók met vakantie gaat). De tijd daarvóór natuurlijk in de huiskamer ddorgebracht. Ook na zijn rustuurtje weer met o.a. pedagogische medewerkster in de huiskamer. De komende weken is er namelijk een project dat heet: Heel kapot, georganiseerd door Villa Zebra. Dit is een kunstwerkhal voor kinderen en ontwikkelt tentoonstellingen met workshops voor kinderen. Toen ik binnen kwam lagen er net 2 kinderen op de grond op een groot stuk wit papier. Door 2 kunstenaars werd hun omtrek getekend. Daar gaan ze dus nog iets verder mee doen. Van Jarno is tijdens het spelen van Stratego Junior een silhouet foto gemaakt. Ze schijnen nu elke vrijdag iets te komen doen voor dit project. En op een gegeven moment wordt dan het eindresultaat tentoongesteld in Villa Zebra (Kop van Zuid). En toen…. was het tijd om afscheid te nemen van Helmer. Hier was/is Jarno niet blij mee. Ze hadden namelijk best wel een speciale band opgebouwd samen. Ook al is Helmer al 13 jaar. Daarom vonden we het wel leuk om hem een aardigheidje mee te geven, waar Helmer dus wel verrast en blij mee was. Hè, hè, en na dit alles kon ik hem én de bagage (sondevoeding, spuiten, pomp, stethoscoop, medicijnen, vuile was, etc) naar Spijkenisse rijden. Gezien het feit dat Coby en Fabian deze middag niet naar Rijndam hoefden, hebben ze het moment aangegrepen om nogmaals naar het strandje aan de maasboulevard te fietsen. Ervan genoten hoor. Toen ze thuis kwamen bleek het Sophia ziekenhuis gebeld te hebben, de opname voor de chemo van aanstaande woensdag is verzet naar a.s. dinsdag.
Jarno op de fiets!
Donderdag 27 juli 2006: Ik ging vandaag vroeg naar KPN. Even na 10 uur kwam Amanda Fabian ophalen. Zij was zo lief eén meedenkend en kwam dus zelf met het voorstel om hem op de meeloopdag bij haar in huis/tuin te nemen. Zodoende hoefde Coby hem dus niet naar de opvang van Sophia te brengen. Wel weer heel fijn. Daarna zijn Jarno en Coby naar Rijndam gereden. Toen ze daar de huiskamer in kwamen, werd er hard gewerkt aan een zogenaamde dromenvanger. Coby heeft hem dus nog op weg geholpen om een ring van pitriet te omwikkelen met blauwe wol. Verder kwamen ze niet, want toen kwam de logopediste hun ophalen. Tijdens het spelen van het Raaf spel, liet ze hem regelmatig woorden en zinnen uitspreken. En zoals altijd voerde hij "braaf" de opdrachten uit. Hierna was het tijd voor de lunch. Jarno "genoot" van een half koopje water en de rest van de groep (en Coby) kregen lekkere tosti’s gepresenteerd. Lekker hoor. Na afruimen van de tafels moet Jarno wat rusten, dus TV kijken op bed. Coby en ik hadden weer een gesprek, Nu met Dr. Elise Huijssen. Ze gaat (zoals zovelen) even op vakantie, maar in die tussentijd zullen we dan nog een gesprek krijgen met revalidatie arts Dr. Tersteeg. Toen was het al weer tijd om Jarno naar het zwembad te brengen. Deze keer moesten wij (Ron en Coby) zich op het droge moeten houden. Jarno zijn zwemslagen werden ook weer geoefend. Ging best wel goed. Fysiotherapie stond gepland voor 16:00 uur, maar werd iets later. Toen wij vertelden dat we hem maandag op een fiets (grote driewieler) hadden gezet, wilde Rebecca dit ook wel zien! Het werd wel eerst flink sleutelen om het stuur en zadel wat beter op zijn maat te krijgen. En toen mocht hij buiten gaan fietsen! In de achtertuin dus van Rijndam. In de tussentijd kwamen ook oom Erwin en Tante Ursula zijn (snelle) verrichtingen bekijken. Ze waren zeder verrast toen ze hem zagen fietsen. Nu kreeg hij van hen weer leuke Cars muur stickers. Wij stonden ook nog ingepland voor een gesprek met Rebecca (fysio) en Els (ergo), dus "mochten" de bezoekers hem even alleen entertainen. Het werd tafelvoetbal en kwartetten. Wie er (wer) won??? Tja…. Zodoende was het snel tijd om de van Marleen gekregen Spaghetti te verorberen. Mmmmm. Coby is daarna snel naar huis gegaan om Fabian op te halen. Nou, die liep nog heerlijk in zijn zwembroek om 18:45 uur te spelen met Nick en Julia op het pleintje. Werd nog een hele toer om hem mee naar huis te krijgen!!
Fabian in slaap gevallen in een houten klomp.
Woensdag 26 juli 2006: We moesten vandaag om 11 uur op de oncologie poli zijn, maar het duurde nog bijna een uur voor we naar binnen mochten bij Dr. Reddingius. Daar bleek dat hij eerst een vingerprik moest hebben, dus weer terug naar de bloedprikker. Fabian kwam ook mee kijken en vond het helemaal niet leuk dat Jarno geprikt ging worden, want “dan gaat hij toch huilen?“. Jarno schudde gelijk van niet en zo was het ook, hij huilde niet. Hij moest zelfs lachen om het feit dat hij niet ging huilen en Fabian het wel verwachtte. Daarna weer terug naar de dokter en alles was zo goed, dat hij hem gelijk “goed keurde” voor de kuur voor volgende week. Hijzelf was dan op vakantie, dus daarom deze week. Daarna toch weer even langs bij Annemiek en Laura die zaten te eten. We kwamen er niet onderuit, Jarno wilde beslist. Natuurlijk vonden ze het toch ook leuk hem weer te zien, ondanks dat hun etenspauze de soep in liep. Hierna gingen we naar Ikea, waar het net vandaag Woonsdag (wonen + woensdag + laatste woensdag vd maand = woonsdag) was. Bij binnenkomst konden de jongens al gelijk een placemat gaan verven. Fabian wilde eerst niet, maar daarna kregen we hem niet meer mee. Jarno maakte een leeuw en Fabian (natuurlijk) een vliegtuig. Daarna eerst wat gaan eten in het restaurant, want we hadden best wel honger gekregen. Hierna weer wat verder gewandeld tot Fabian er genoeg van had en in Smalland wilde gaan spelen. Met Jarno zijn we toen verder gelopen, waarbij hij weer wat kon verven. Nu was het een bloempot die hij mooi maakte met zijn naam en verschillende kleuren stippen. Thuis moesten we deze nog afbakken in de oven om de verf vaatmachine vast te maken. Hierna gingen we weer Fabian ophalen, maar die bleek zoek !!!!!! Iedereen begon overal te zoeken en te roepen, maar Fabian bleef onvindbaar. Net toen wij ons ook zorgen begonnen te maken, vond iemand hem onderin een grote houten klomp…. te slapen. Lief hè. Nadat hij wakker was geworden, zijn we nog een ijsje gaan eten (ook Jarno wat likjes) en weer terug naar huis. Daar is Jarno uitgeput op de bank gaan liggen. Het avond eten (rijst met shoarma en een loempia) vond Jarno niks, maar toen hij zag dat Fabian een frikadel kreeg, wilde hij ook wel een paar hapjes. Helaas dacht zijn maag er anders over, want alles kwam er weer uit bij het derde hapje. Ook zijn voedingssonde !!! Dus nu stonden we voor de keus, terug naar Rijndam en daar dan gelijk blijven of naar het ziekenhuis van Spijkenisse voor een nieuwe sonde. Dit was namelijk net vorige week afgesproken door de arts ingeval van nood. We hadden niet gedacht er al zo snel gebruik van te gaan maken, maar Jarno wilde absoluut nog niet naar Rijndam als hij ook thuis had mogen slapen. Dus gebeld met Ruwaard van Putten ziekenhuis en we konden gelijk langs komen. We werden gelijk geholpen en na even wat huilen en kokhalzen zat hij er in. Was snel klaar zo. Toen terug naar huis waar we bij aankomst net Marleen en Damian aan zagen komen lopen. Die kwamen ons diner voor morgen brengen. Jarno zag Damian nog maar amper, zo moe was hij, dus maar snel naar bed gebracht. Fabian vond het echter ook heel leuk, dus die nog een tijd met Damian gespeeld. Zodoende ging hij ook wat later naar bed en lag hij pas rond 21:30 in zijn bedje.
Naar Blijdorp
Dinsdag 25 juli 2006: Vandaag is Jarno met de kinderafdeling naar Blijdorp gegaan van 9 uur tot ongeveer 14:00 uur. Het was wel een erg hete dag, maar toch hebben ze het heel leuk gehad. Jarno mocht van Helmer zelfs nog een cadeautje uitzoeken, het werd een krokodil ! En best nog wel groot, dus iedereen jaagt hij de stuipen op het lijf door met de krokodil te zwaaien. Als ze dan ook erg schrikken ervan , is dat natuurlijk helemaal super leuk. Hierna had hij ergotherapie waarna ik hem weer opving om 16:00 uur. Jarno wist toen nog van niets, maar hij mocht vandaag mee naar huis. Een soort weekend verlof midden in de week. Dus omdat hij dit nieuws nu pas te horen kreeg, was hij wel heel aangenaam verrast. Hij kreeg nu de keus om gelijk mee te gaan naar huis, of nog even zijn sport af te maken van 16-17 uur. Tot onze grote verbazing koos hij dus voor sport ! Natuurlijk konden we toen niet meer terug en ben ik met hem meegegaan naar sport. Ze gingen basket ballen en ook Jarno kreeg regelmatig de bal in zijn schoot gelegd terwijl hij in zijn rolstoel rondgereden werd door Rebecca (de fysio). Scoren is hem niet gelukt, maar hij probeerde het wel (3x). Coby was deze middag eens met Fabian naar het “strand” gefietst aan de maasboulevard van Spijkenisse en daar een aantal uurtjes zoet gebracht. Toch was Coby al weer bezig met het avondeten bereiden toen Jarno en ik thuis kwamen rond 18:00 uur. We hadden (onder andere) chicken wings en daar gingen zelfs een aantal hapjes van naar binnen bij Jarno. Daarna was het al weer snel tijd voor bed na deze vermoeiende dag.
Fabian met een snoepdoos
Maandag 24 juli 2006: Weer met de metro naar Rijndam gebracht en onderweg een spelletje op de Nintendo gedaan. De rit was dus zo voor bij. Bij aankomst bleek dat we voor niks zo vroeg waren (Jarno had vanmorgen even gehuild bij wakker maken, want hij had nog zo slaap), want de eerste therapie stond pas om 10:30 gepland, dus geen houtbewerken om 9 uur. Gelukkig was er de logopedie die het gat op wilde vullen, zodat ze vanmiddag iets eerder naar huis kon. Voor Jarno natuurlijk niet erg. Ik heb hem daarbij achtergelaten en ben naar KPN gewandeld. Bij terug komst kwam hij even later van ergo therapie af, dus konden we een spelletje gaan doen. Even later voegden Coby en Fabian zich ook bij ons. Fabian vermaakte zich weer heel goed en ging zelfs met een snoepdoos rond bij iedereen om uit te delen. De doos slonk dus heel snel. Na ons eten zijn Coby en Fabian bij ons gebleven en zijn de 2 jongens gezamenlijk in bad gegaan. Natuurlijk dolle pret. Daarna hebben we met z’n allen Jarno naar bed gebracht en daarna naar huis gegaan.
Muizenval, muizenval en nog eens muizenval
Zondag 23 juli 2006: Hij was al weer om 7 uur present. Pppfffff….. Ach ja, zo heb je wat aan je dag hè. Zoals je begrijpt: het werd veelvuldig Muizenval spelen en ook af en toe een spelletje Cars. Nog even gelopen (met spalken aan en wat hulp van mij) naar Amanda (een paar huizen verderop) om het lopen even te demonstreren. Zij waren op vakantie geweest, dus zagen weer veel verschil. ’s Avonds konden we hem (weer) niet blij maken met een warm hapje. Het bleef weer bij alleen iets drinken.
Nintendo DS lite gekocht.
Zaterdag 22 juli 2006: Halverwege de ochtend zijn we naar het winkelcentrum in Hellevoetsluis afgereisd mét…… een hele stapel cadeaubonnen bij ons. Bij Intertoys besloot hij (in/na overleg met mij) tot de aankoop van een Nintendo DS Lite !!! Ook nog een Cars spel erbij om mee te spelen. Glunderen dus. Hij hield zelfs nog 2,50 Euro over !!! Toen nog naar Bart Smit, want ook daar kon hij nog wat uitzoeken. Hij koos zelf heel vastberaden voor het spel Muizenval. Wat hem betrof konden we dus ook gelijk naar huis, maar ik wilde nog wel een ijsje en Coby natuurlijk nog een beetje vrouwshoppen. Dus.. het werd ongeveer kwart over drie. Eenmaal thuis kwamen (na een telefoontje) klasgenootje Mariska met haar broer Jeroen en moeder Annette nog. En weer wat later kwamen oom Erwin en tante Ursula. Van hen namen we een mobiele airco over, wel nodig nu en werd “gratis” thuis bezorgd. Morgen zal er dus vast wel wat meer tijd komen om ons te verdiepen in de nieuwe aanwinsten.
Weer vroeg naar huis.
Vrijdag 21 juli 2006: Wát een mazzel, hij mag nu voortaan op vrijdag na zijn laatste therapie mee naar huis op weekend verlof. Coby heeft hier heel wat keren “strijd” voor moeten leveren, maar het is nu voor elkaar. Vanmorgen mocht hij dus na het ontbijt (wat hij nog steeds niet doet), ergotherapie en een kort gesprekje met arts Elise, opgehaald worden. Aangezien er bij KPN een bijeenkomst was aan het eind van de middag, waarbij ik tot 16:00 aanwezig moest zijn, kwamen Coby en Fabian om 11:45 op de kinderafdeling. Nadat hij nog even afscheid had genomen van mede revalidant Frank (het was namelijk zijn laatste dag), konden we gaan. Vanmiddag thuis afgewisseld met tv kijken en spelletjes doen. Hij was echt in zijn nopjes omdat hij al zo vroeg thuis was. Ook al is het in onze huiskamer stukke warmer als in Rijndam. Ondanks dat we gebakken aardappeltjes aten, heeft hij toch alleen wat willen drinken, helaas. De eetlust komt nog altijd niet terug in deze 2e chemokuur rustweek.
Feyenoord selectie in het Sophia
Donderdag 20 juli 2006: Vandaag weer meeloopdag, dus Fabian werd al om 11:30 afgeleverd bij de Sophia opvang. Coby kon daarna nog bij Jarno kijken tijdens de fysio en ergo therapie. Na de lunch kwam ik er ook bij, want we hadden een gesprek met de maatschappelijk werkster Selma. Was weer een zwaar gesprek, want de belasting is erg zwaar. Daarna nog een klein stukje van logopedie gezien, waarbij hij bezig was met een spelletje waarbij hij plaatjes bij elkaar moet zoeken. Natuurlijk moest hij daarbij ook uitleggen waarom ze bij elkaar horen. Hierna ging ik nog even naar de KPN en Coby ging rond 15:00 uur met Jarno naar het Sophia wandelen om Fabian op te halen. Ze vielen midden in een Feyenoord drukte in de hal. Alle spelers in blauw / wit tenue en Jarno kreeg een plastic vlag waar hij handtekeningen op kon laten zetten. Ook nog een kalender en stickers "gescoord", alhoewel hij niets met voetbal heeft, tóch maar alles aangenomen. Hierna wilden ze dus nog naar Fabian, maar die kwam opeens met een “juf” en andere kindjes door de hal aanlopen. Ze waren op weg naar buiten, naar de buitenspeeltuinen, dus…. Wilde hij niet gelijk mee terug naar Rijndam. Jarno en Coby zijn daarom ook maar meegegaan naar buiten. Jarno zag beneden bij de tuin uitgang zijn Sophia fysio therapeute Aad nog. Ze moesten wel de tijd in de gaten houden, omdat we nog een evaluatie gesprek zouden hebben deze middag met de fysio therapeute Rebecca in Rijndam. Opnieuw een zeer hete tocht terug gelopen. Jarno was zo aardig om Fabian toe te staan op zijn schoot te mogen zitten tijdens de terug rit. Ze waren wel weer erg blij terug te zijn in de airco van Rijndam hoor ! (lekker 21 graden). Om half vijf kwam ik ook weer terug, want toen hadden we het gesprek met Rebecca. Natuurlijk was ze heel tevreden over zijn voortgang. Hierna nog een kort spelletje voor het eten, waarna Coby en Fabian weer richting huis gingen. Ik heb nog een kort spelletje met hem gespeeld en daarna op bed gelegen.
Meer calorieen via de sonde.
Woensdag 19 juli 2006: Toen Coby en Fabian om 14:30 aan kwamen, waren ze buiten water spelletjes aan het doen met onder andere een groene zeep glijbaan en met spuiten elkaar nat aan het spuiten. Daarna gingen we met z’n allen zwemmen (ik was inmiddels ook aangekomen). Zwemmen vinden de jongens altijd heel leuk en dat was nu ook weer het geval. Hierna natuurlijk nog een spelletje en daarna eten. Fabian en ik zijn daarna naar huis gegaan en Jarno werd door Coby op bed gelegd. Vannacht krijgt hij 600 ml Nutrini Multi Fibre en 200 ml Tentrini Energy. Hierdoor krijgt hij meer calorieën binnen, dus maar even afwachten of hij hier tegen kan. De Energy drank moet geleidelijk opgebouwd worden.
Tand door zijn lip
Dinsdag 18 juli 2006: Vandaag kwamen we tegen 16:00 uur weer op de afdeling in Rijndam. Dit keer kreeg hij bezoek van Desiree en Tijs. Hij moest nog wel naar fysio, maar wij mochten mee kijken en Tijs mocht zelfs mee doen. Helaas, op het laatst viel hij toen hij zijn rollator wilde beet pakken hier tegen aan. Resultaat, tand door zijn lip. Natuurlijk moest hij wel even huilen en zijn ondertand die al los zat, zat nu nog losser. Door een spelletje met Tijs was hij dit echter al weer snel vergeten.. Toen we gingen eten, ging het bezoek naar huis. Na het eten bracht ik (Ron) hem naar bed en Coby bracht Fabian thuis naar bed. Oh ja, vandaag nog wel gewogen, nu 23,5 kg.
Patrick, Jaqueline en Robin van Deursen op bezoek
Maandag 17 juli 2006: Jarno was vannochtend de eerste die wakker was, het was wel om te plassen, maar zo waren we dus lekker vroeg. Met de metro zijn we naar Rijndam gegaan. Fabian die al weer wat beter leek, zwaaide ons uit. Bij aankomst in Rijndam lag Daniël nog te slapen op hun kamer, dus maar gelijk naar de huiskamer gegaan. Daar kreeg Jarno de rest van de medicijnen, want dat durfden we thuis niet allemaal te geven. Beter niet overgeven in de metro. Daarna liet ik hem alleen (met een aantal anderen) en ging naar mijn werk. Jarno begon al gelijk met therapie en daarna houtbewerken. Volgens Jarno is hij al heel ver met zijn race auto, want ze waren vandaag al met de wielen begonnen. Toen ik om 15:30 terug kwam op Rijndam, was zijn bezoek Patrick, Jaqueline en Robin van Deursen er al. Jarno was echter nog nergens te bekennen en die kwam 10 minuten later op zijn gemakje aangereden. Ook nu werd hij weer verblijd met een cadeaubon. Zijn Nintendo of Playstation krijgt al steeds meer vorm. Met Robin heeft hij daarna een voetbal spel gedaan. Helaas moest Jarno toch nog even naar therapie en moest hij afscheid nemen van zijn bezoek.Hierna was het ook weer tijd voor ons om te gaan eten. Omdat jarno nog (verplicht) aan tafel zat met de groep zijn wij even naar buiten gegaan. Tijdens het voeren van de eendjes nog even met de moeder van Julia gepraat, die vanavond ontslagen werd uit Rijndam. Bij terugkomst op de afdeling bleek Jarno ons toch wel heel erg te missen en was in tranen. Hij bleef nog even boos naar ons kijken, maar toen we beloofden nog een kort spelletje te doen was het al weer gauw goed. Daarna mocht Fabian samen met jarno in het bad. Dat was wel even heel bijzonder. Fabian daarna in zijn pyama gehezen, dus die was al klaar voor thuis. Daarna Jarno met z'n allen welterusten gezegd en voor het eerst eens met z'n drieën met de auto naar huis. Noormaal gaat er altijd al één van ons voor in verband met Fabian. Maar tijdens de vakantie is het nu wel wat makkelijker. Fabian heel de weg wakker gebleven, maar thuis toch maar lekker naar bedje.
Jarno heeft een paar stapjes los gelopen.
Zondag 16 juli 2006: Jarno en Fabian vannochtend eerst een poos tv gekeken en wij vonden het niet zo erg om wat trager op gang te komen op deze warme zondag. Fabian had nog wel boven de 38 en had het nog over buik- en been pijn, maar na toediening van een paracetamol voelde hij zich toch al weer wat lekkerder. Vandaag weer een erg warme dag, troch veel buiten gezeten, wel in de schaduw natuurlijk. Fabian stortte ook vandaag weer rond 17:30 erg in en heeft ook niet meer gegeten. Jarno at daarom zowaar aardig wat cheez dippers die voor Fabian bedoeld waren !!! Beter iets dan niets toch ? Zijnkleine broertje had nu 40 graden koorts en sliep alweer op de bank tijdens het eten. Jarno liep vanavond boven met mij een paar stapjes los !!! Súper hoor.
Fabian heeft koorts
zaterdag 15 juli 2006: Behalve dat we wel een aantal keren per nacht wakker worden omdat hij ons roept omdat hij moet plassen en dat de voedingspomp op een gegeven moment piept omdat hij klaar is, wel goed geslapen. Fabian begon deze dag niet goed. Geen trek in eten en erg dreinerig, vervelend, dwars gedrag. Aan het eind van de ochtend kregen we visite van Peter en Annie van de Corput. De jongens kregen beide een cadeautje. Toch kon de moooie wagen met circus aanhanger Fabian niet vrolijker maken. En…op eens lag hij dus te slapen op de bank ! Toen deze visite vertrok stond de volgende visite al op de stoep. Tante Anke met dochter Sandra. Sandra "wilde" wel met Jarno het SpongeBob kaart spel doen. Even verlichting voor ons eigenlijk, want ook al is het fijn dat hij weer een paar dagen thuis is, we worden toch altijd veel "geclaimd" door hem om de hele tijd iets met hem te doen. Toen de visite weg was, hebben we Fabian getemperatuurd en waar we al bang voor waren… Flinke koorts. Vandaar. Deze zaterdag met aale aanloop dus snel weer voorbij.
Vroeg op weekend verlof
Vrijdag 14 juli 2006: Vanochtend is de retentie bepaald. Men wilde weten of er na de nachtelijke voeding nog wat voeding achter bleef in zijn maag. Dit was dus niet het geval. Dit is dus gunstig om te weten dat alle voeding netjes op tijd richting darmen gaan. Zowel Coby als ik kwamen deze ochtend naar hem toe, want vandaag stond er een gesprek met de neurochirurg Dr. de Jong op het programma. Vlak voor we weggingen uit Rijndam en hij nog medicijnen toegediend kreeg via zijn sonde, moest hij nog overgeven. Gelukkig bleef de sonde dit keer zitten. Zoals we al vermoedden, stelde het gesprek niet zoveel voor. Het chirurgisch gedeelte was helemaal klaar hè, dus we stonden al snel weer buiten de spreekkamer. Aangezien we gisteren al gehoord hadden dat Laura en Annemiek van de speelkamer afdeling noord er vandaag niet zouden zijn, hoefden we daar niet naar toe. Al had Jarno ze graag wéér gezien hoor. We besloten maar eens bij de laboranten van de radiotherapie langs te gaan.
Dus opnieuw de weg door de vele tunnels naar het Erasmus MC gelopen/ gereden. Er werkten net niet zo héél veel bekenden, maar wel waren Martin en Jan er. Die vonden het wel leuk om Jarno nog eens te zien en te hóren uiteraard ! Daarna gingen we een ijsje eten bij de hoofdingang van het Erasmus. Jarno natuurlijk maar een paar kleine hapjes. Terug in Rijndam was hij precies op tijd om mee naar buiten te gaan voor een picknick. Het was namelijk weer prachtig weer. Tevens afscheid genomen van 2 mede patientjes, Famke en Suzanne. Coby is met de metro terug gegaan naar huis, want vandaag kom ik weer met hem thuis.
Hij zou nu op ons verzoek na zijn laatste therapie naar huis mogen, dus hoefden we niet te wachten tot het officiële 16:30 uur. Ik werd iets voor 15:00 uur gebeld door Laurette dat ik hem mocht halen, maar moest eerst nog wat werk afmaken, dus zodoende werd het toch nog iets over 16:00 uur dat we vertrokken vanuit Rijndam. Toen hij vanavond thuis was, was hij ook nu weer iets minder vermoeid als de aafgelopen weken. Lijkt dus wel te helpen dat hij nu voor wat betreft de chemo even in zijn rustweken zit. Om 19:45 hadden we 2 slapende kinderen.
Pizza’s maken
Donderdag 13 juli 2006 meeloopdag: Coby en ik hadden thuis weer een uitnodiging gehad van de revalidatie arts Elise voor een gesprek om 11 uur. Aangezien er geen peuterspeelzaal meer is in verband met de zomer vakantie, heeft Coby Fabian eerst naar de Sophia opvang gebracht. Hij was dit keer niet zo erg enthousiast, het is namelijk ook wel weer een tijdje geleden dat hij daar voor het laatst was. Toen wij (ik was ook even terug gekomen van mijn werk) in de huiskamer van Rijndam arriveerden, werd er druk gewerkt. Er werden namelijk echte pizza’s gemaakt ! Een hele leuke activiteit dus. Jarno mocht ook nog een papieren pizza knutselen met o.a. macaroni, spaghette en kruiden erop. Wat later als gepland (11:45) gingen wij met de revalidatie arts mee. Was dus een fout in de communicatie geweest, want we werden pas vanmiddag verwacht. Omdat ik even vanuit mijn werk hier gekomen was en weinig zin had vanmiddag weer even tussendoor te komen, ging het gesprek toch nu door. Natuurlijk weer over Jarno zijn welzijn gepraat, maar óók over ons en toen schoot Coby (wer eens) vol. Want ook al draaien we nu al zo lang dit ziekenhuis/operatie/behandelingen/Rijndam schema, het is nog altijd niet niks. Vergt veel van je hoor. Daarna ging ik weer naar mijn werk en Coby mocht verder meehelpen de pizza’s opmaken. ’s Middags kreeg hij bij logopedie het spel van de raven voor zich. Natuurlijk moest hij tijdens dit spel ook moeilijke woorden zeggen, zoals druiven en peren. Daarna ging hij met Coby én Helmer naar het Sophia om Fabian op te halen. Dat was natuurlijk wel heel erg leuk. Ook gingen ze nog even langs zijn oude afdeling noord 1. Daar hebben ze nog even gedag gezegd tegen Annemiek en Benita. Bij terug komst kwam ik even later ook weer en er kwam bezoek. Peter, Sandra, Esmée en Myrthe. Dus hij kon weer een spelletej doen, nu met Esmée, met "wie is het". Daarna gingen we met z’n allen, dus ook met Jarno, naar het restaurant. Daar heeft hij zelfs 5 hapjes frikandel op !!! Hij leek ook iets minder erg moe als de dag ervoor, maar natuurlijk toch maar na het eten in bad gegaan. Hierna nog een verhaaltje en daarna lekker slapen.
Spalkjes klaar.
Woensdag 12 juli 2006: Jarno, Danièl en ik hadden een goede tuk gemaakt, zowaar tot 8:30. Zodoende kwam ik wel wat later aan bij de KPN. Ook werd er nog een mededeling gedaan dat er vanmiddag geen vrijzwemmen zou zijn i.v.m. te weinig personeel. Jammer voor ons hoor. Nu had hij dus om 15:00 uur Livit op zijn programma staan. Dit houdt dus in naar de orthopedisch schoennmaker, Sjaak. Zijn spalkjes waren klaar, dus dat werd passen, meten, fresen, vijlen en lijmen. Het zal wel even wennen voor hem worden, maar als het goed is heeft hij er wel profijt van tijdens het lopen. Dat hij deze (voorlopig) nodig heeft, heeft te maken met de chemo Vincristine, die een nadelige invloed heeft op de lange zenuwen, dus met name de onderbenen. Door middel van spalkjes zal hij nu minder hoeven te slepen met zijn voeten, wat nu zonder wel is en meer krachtsinspanning vergt. De spalkjes (een soort lange schoenlepel) zijn bedrukt met een leuk printje met mountain bikes. Dus heel kindvriendelijk gemaakt. Nu van 17 tot 19:00 uur omgehad, maar toen had hij al wel wat drukplekken. Tijdens het badderen ook nog even gesproken over het eten. Hij gaf aan gewoon geen trek te hebben. We zijn benieuwd én hopen dat het , nu hij in de chemo pauze weken zit, een béétje beter zal worden met eten en drinken. Gedurende da nacht gaat hij nu iets meer sonde voeding krijgen, namelijk 700 ml.
Zomer programma
Dinsdag 11 juli 2006: Ook in Rijndam is het vanwege de zomervakantie een ietwat rustiger programma. Met de pedagogisch medewerkster hebben ze gipsen maskers gemaakt. Coby, Fabian en ik waren weer aanwezig voor zijn sport uurtje. Fabian race´t dan altijd als een speer door de zaal op zijn driewielertje! Op Jarno´s uitdrukkelijk verzoek )`want het is al zo lang gelden, papa` ben ik blijven slapen. Heeft me niet echt nodig gehad, want we lagen nog maar net en toen drukte hij al op de knop voor de verpleegster, hij moest plassen.
Andere sonde.
Maandag 10 juli 2006: Voordat ik hem weer terug bracht naar Rijndam (met de metro), moest hij eerst zijn medicijnen nog via de sonde. Dit viel echter gelijk verkeerd, werd dus overgeven. Wonder boven wonder bleef de sonde erin ! Pfff. We hadden vrijdag nog niet zijn nieuwe planning gehad, dus wisten nog niet hoe laat hij met wat ging beginnen. Dat bleek dus houtbewerking te zijn. Dat werd dus weer wat ingekort vanwege een overdrachtje naar de verpleging toe (over het verjaargadsweekend) én hij moest opnieuw zijn medicijnen krijgen. Ook werd hij weer gewogen, nu 23 kg. Ik ging daarna door naar de KPN. En ja hoor: om 14:40 kreeg Coby weer een telefoontje vanuit Rijndam. Het ging wéér over zijn sonde, maar deze keer had hij hem niet uitgespuugd, maar hij zat verstopt !! Dus.. er zou gelijk een iets dikkere geprobeerd worden. Heel veel verschil zou hij daar niet van merken. Nou, dat misschien niet, maar het inbrengen lukte dus totaal niet. Ik was wel bij hem, maar maar dat bood niet genoeg troost en rust. Na 3 x werd het daarom gestaakt. Toen Coby met Fabian aan kwamen, was hij dan ook erg teneer geslagen- down. We voelen ons zo naar en machteloos dat hij zoveel nare dingen moet meemaken. We doen wat we kunnen, maar we kunnen het lang niet altijd voor hem verlichten. Halverwege de oefeningen met Anja, de therapie assistente, begon hij weer enigszins op te klaren. Even later ook nog combitherapie met de logopediste en fysio. Na nog een kort spelletje met ons moest dan toch weer een poging gedaan worden om de sonde in te brengen. Nu lukte het gelukkig wel in 1 x. Nu maar hopen dat hij er eens 6 weken in blijft zitten. Mede door dit gedoe was hijj weer flink versleten en na het avondeten dus spoedig in bed om bij te komen.
Nog meer kadootjes
Zondag 9 juli 2006: Vandaag was hij weer vroeger wakker, want 7 uur wilde hij al weer naar beneden. Daar moest hij natuurlijk naar een DVD kijken. ’s Nachts krijgt hij nu maar 500 ml voeding, dus overdag moet hij nog wel wat extra vocht krijgen. We hebben opgekregen 3x 300 ml, maar dat halen we niet. Als we iets teveel geven als hij stop zegt, dan moeten we ook stoppen, anders komt het er weer uit en dat willen we niet. ’s middags kwamen Tante Trudi, Michael en Chantal met … een cadeaubon. Ze werden afgelost door Janneke, Gert en Vincent die op de fiets uit Brielle kwamen. Dapper hoor. Tante Dieny en Oom Ruud kwamen ook nog even zijn verjaardag vieren, dus hij kon weer veel spelletjes doen. Ook vandaag lekker buiten gezeten, ook al was het iets meer bewolkt. Het avond eten (patat) was ook niet besteed aan Jarno. Eten deed hij weer ’s nachts via de sonde. Dat duurde ook niet lang meer, want na een lekker bad was het weer tijd om lekker te gaan slapen.
De stapel cadeaubonnen wordt steeds dikker.
Zaterdag 8 juli 2006: Vandaag tot 8:30 uur uitgeslapen !!! Dus dat valt niet tegen. Natuurlijk wel ook vannacht diverse keren onderbroken geweest voor het plassen, dus dat compenseert een beetje. In de loop van de cohtend kwamen Sandra en Lisa op bezoek. Niet allen Jarno kreeg cadeautjes, ook Fabian kreeg wat. Lisa moest natuurlijk weer spelletjes doen met Jarno. Nadat zij weer waren vetrokken en ik terug was van boodschappen doen kwam Karin bij Jarno kijken. De stapel cadeaubonnen wordt steeds dikker. Ook Tante Ria kwam nog met een kaart spel "Uno". Voor Jarno was het zo wel weer genoeg geweest voor vandaag, want hij was weer zo moe dat hij al half in slaap viel. Dus na het eten (voor ons dan), hebben we hem gelijk naar bed gebracht.
Jarno jarig, 7 jaar.
Vrijdag 7 juli 2006: Het was wel raar wakker worden voor ons hoor. Wetende dat je kind jarig is en dan niet gelijk kunnen feliciteren, zingen, omhelzen, cadeautjes geven, slingers laten zien, etc. We hebben hem dus maar rond 8 uur opgebeld. Gelukkig dat hij nu dus wél wat terug kan zeggen. Om 9 uur waren we bij de Hema om de verjaardags taarten op te halen. We hadden er 2 besteld met een foto van Jarno erop. Zodoende waren we dus 9:45 (eindelijk) op de afdeling. Jarno zat echt jarig te zijn in een versierde rolstoel en een Happy Birthday taart hoed op. Ook de huiskamer was wat versierd voor hem. Met degene die er waren en die aanwezig konden zijn hebben we koffie, limonade én taart genuttigd. Veel tijd konden we er echter niet voor nemen, want we moesten ook nog naar de school van Jarno in Spijkenisse. Hij had aangegeven daar zélf de presentjes te gaan uitdelen. Toch later geworden als gepland en afgesproken, stapten en rolden we hem rond 11 uur groep 3 binnen. De juf en de kinderen zaten dus al geruime tijd ongeduldig op hem te wachten. Hij werd hartelijk ontvangen met verjaardags liedjes. Hij kreeg van die en gene wat aardigheidjes en ook de andere groepen kwamen hem verwelkomen. Ondanks dat hij veel met het hoofd naar beneden zat (het is ook niet niks, om na 5 maanden weer zo in de picture te staan) heeft hij echt wel genoten. Toen de kinderen de school hadden verlaten en zij dus aan de zomer vakantie begonnen, verzamelden zich nog even een aantal leerkrachten om ons heen. Zodoende verlieten we de Paus Johannes school pas om 12:30 uur.
Op de deurmat thuis lag wéér een enorme stapel post voor hem. De buurvrouw kwam ook gelijk, het hield maar niet op. Toen was het dus al weer snel tijd voor…. de uitgenodigde bioscoopgangertjes. Als eerst werd Damian gebracht en even later ware ook Amber, Amy en Geeske er. Zittend in een kring op de grond, kreeg hij zijn cadeautjes en/of bonnen. Heel wat "Cars"spullen ook, dit omdat we naar de film "Cars" gaan. Een nieuwe hit/rage dus. Ronald, de papa van Amy, had zich aangeboden om de kids te helpen vervoeren naar Arcaplex. Dus met 2 auto’s, 6 kinderen en 3 volwassenen, alhoewel Ronald met zijn jongste telg Louana, wel huiswaarts gingen hoor. Fabian vond het ook super (dit feestje) , want hij ging voor de allereerste keer naar de bioscoop. Geeske trouwens óók. Alhoewel er af en toe wel heel actievolle, spannende momenten waren, vond iedereen hem na afloop wél heel leuk.
Volgens Coby had Jarno af en toe wel moeite zijn ogen open te houden, maar wat wil je ook na zo veel indrukken op je 7e verjaardag én in zo’n ziek lijfje ! Na afloop van de film de kinderen een zakje met wat lekkers en een Cars-autootje (van McDonald) gegeven en gelijk naar huis gebracht. Rond 16:30 kwamen Opa en Oma ook. Hij kreeg geld van hen, dus ook dat helpt bij het winkelen bij InterToys of zo. Tijdens ons eten is Jarno op de bank gebleven om tv te kijken. Hij stortte weer aardig in en ook de visite van Jan, Stephanie en Mark van Oostende kon hem niet meer genoeg boeien. Coby nam hem nog even op schoot, maar hij viel gewoon in slaap. Afscheid nemen van Opa en Oma lukte dus ook niet meer. De lichten gingen weer uit.
Sonde eruit door overgeven.
Donderdag 6 juli 2006: Ook vandaag werd Coby weer gebeld door Rijndam. Zijn sonde was er wéér uitgegaan door het overgeven. Verdorie. De verpleging heeft hem er even later weer ingedaan, maar na overleg is wel afgesproken voorlopig wat minder voeding te geven ’s nachts, namelijk 500 ml (i.p.v. 1100). Deze dag was ook meeloopdag, dus Coby mocht alles weer eens zien. Ook het zwemmen. Hij deed nu al wat meer zijn best met de schoolslag. Om 16:00 uur kwam ik ook weer kijken en ik had ook een cadeau bij me voor hem, nog meer cadeaubonnen. Erruuuug hè. Vandaag gekregen van mijn collega’s in Rotterdam. Alsof ze het met z’n allen hadden afgesproken. Hartverwarmend weer allemaal. Na het avond eten ging Coby naar huis om Fabian op te halen bij de ouders van Jarno zijn vriend Damian. Ik kwam ook naar huis toen Jarno sliep, want ook thuis moesten er nog slingers opgehangen worden. Jarno had zelf namelijk aangegeven dat hij ’s morgens nog even op zijn verjaardag in Rijndam wilde zijn.
Gehoor test weer goed.
Woensdag 5 juli 2006: Jarno heeft ondanks het vele plassen toch lekker geslapen. Bij het ontbijt kreeg hij de medicijnen in een danoontje, maar helaas…. ook nu weer overgeven en ja hoor, de sonde er ook weer uit. Daarna ging hij nog even naar school, waarna ik hem weer ophaalde, want we moesten weer naar het Sophia voor zijn chemo shot. Het had vannochtend geregend, maar gelukkig was het nu droog. Om 11 uur waren we bij de Onco-poli waar hij begon met een vinger prik. Daarna hebben we in de wachtkamer met Ivo en zijn ouders gepraat, want we waren weer op dezelfde dag ingeroosterd. Even later moesten we bij Dr. Reddingius komen, vreemd, want dat stond niet op onze afspraken kalender. Hij vond het dus vreemd dat we niet voor de gehoortest waren geweest, waar wij ook niets van wisten. Gelukkig konden we gelijk langs, dus opnieuw voor een gehoortest. Het zag er gelukkig nog allemaal goed uit. Daarna weer terug naar de onco-poli en wachten, wachten, wachten. Nog maar eens gevraagd, bleek dat ze ons gewoon vergeten waren !!!! Zodoende kreeg hij pas heel laat zijn chemo-shot. Hij huilde wel een beetje, maar was ook snel weer rustig, zeker toen hij een piepschuim vliegtuigje mocht uitzoeken.
Hierna kwam Dr. Catsman nog langs en moest ik dit weer opnemen met de video van haar. Ze vond hem al weer een stuk duidelijker. Ook kreeg hij nog een cadeautje van de verpleging lavast voor zijn verjaardag. Daarna terug naar Rijndam, waar Coby en (een slapende) Fabian ook net aankwamen voor ons wekelijks zwemuurtje. Het zwemmen vond hij ook nu weer erg leuk (en Fabian ook). Na het zwemmen kwamen 2 collega’s van mij, namelijk Gerard Bleijenberg en Marc Warnier vanuit Hilversum. Van hen kreeg hij dus een heleboel cadeau bonnen van alle collega’s in Hilversum, dus hij liep al aardig binnen voor zijn verjaardag. Ze waren in Hilversum dus alweer met de pet rond gegaan. Helaas werd de pret weer even verstoord, want de sonde moest opnieuw ingebracht worden. gelukkig was het nu snel voor mekaar. Na het eten gingen Fabian en ik naar huis en Jarno en Coby kregen nog bezoek van Oom Erwin en tante Ursula. Ook van hun al wat voor je verjaardag: geld !! Ze hebben hem echter maar kort wakker gezien, want alle inspanning van deze dag hadden hem wel weer erg moe gemaakt. Jarno ging vast dromen van zijn spel computer ?
Erg moe
Dinsdag 4 juli 2006: Vandaag werd hij weer verzorgd door de verpleging. Verder moest hij gewoon zijn rooster volgen tot wij er weer aan kwamen. Coby had Damian (zijn vriendje) en Marleen (zijn moeder) opgehaald, dus dat was wel een verrassing voor hem. Na een spelletje met blazende varkentjes (!!!!!) is hij nog wat gaan spelen op het verkeers kleed met Damian. Hierna was het tijd voor sport en Damian mocht hier zelfs bij meedoen. Daarna gingen we met z’n allen (Marcel, Damian zijn vader was er inmiddels ook bijgekomen) eten in het restaurant. Jarno kreeg 1 patatje, 1 stukje frikandel en 1 hapje appelmoes op zijn bord, maar na afloop lag alles nog hetzelfde erbij. Wij hebben echter wel lekker gegeten, dus helemaal voor niets waren we daar niet. Jarno werd daarna toch wel heel erg moe en kon zijn hoofd ook niet meer omhoog houden. Hij stortte zelfs zo erg in, dat we hem nog getemperatuurt hebben, maar daar was niets mis mee, hij was gewoon heel erg moe. Dus Damian, Marleen en Marcel eruit geschopt (gingen met Coby en Fabian mee) en gelijk naar bed. Tanden poetsen ging nog net, maar daarna gingen toch alle lichten uit.
Alles vertellen van zijn vliegtuig avontuur.
Maandag 3 juli 2006: Ook vannacht moest hij weer vaak plassen, dus écht lekker rustig slapen was het niet. We hoefden hem niet wakker te maken en zaten dan ook lekker op tijd aan de ontbijt tafel. Voor Jarno nu maar geen boterham gesmeerd, ik dacht hij krijgt wel een hapje van Fabian. Helaas, hadden we dat maar niet gedaan, want bij 1 hapje kwam alles er al uit, óók de sonde en dat is helemaal zonde. Daarna met de metro naar Rijndam en daar moest hij natuurlijk gelijk aan iedereen zijn gekregen vliegtuigje laten zien van afgelopen zaterdag. Natuurlijk ook alles vertellen van zijn vliegtuig avontuur. Daarna was het tijd voor houtbewerken en hij ging weer lekker vijlen aan zijn race auto. Ik ging weer naar mijn werk. Bij terugkomst had hij er al een hele dag op zitten en het was nog niet afgelopen, want hij moest nog naar combi therapie. Wij mochten hier bij kijken, want ook Coby en Fabian waren inmiddels aangeschoven. Hierna moest wel de sonde weer opnieuw worden ingebracht. Dat was helemaal niet leuk, maar hij was toch al weer redelijk snel stil. Al die inspanningen maakten hem wel weer erg moe en hij lag dan ook al heel snel te slapen op bed. Ik ging toen even later Coby achterna naar huis.
Vandaag weer erg warm
Zondag 2 juli 2006: Nachtrust viel mee, 3 x laten plassen en daarna nog eenmaal eruit voor de piep toen de voeding er in zat. Daarna heeft hij tot 7 uur op de klok liggen kijken, want precies om 7 uur: "Papa, Mama" Dus maar eruit gehaald. Eten….. 1 hapje van Fabian. Hij zat waarschijnlijk al vol van de voeding van vannacht. Na wat TV kijken, hebben we een spelletje gedaan. Het was vandaag weer erg warm, dus alles heel rustig aan gedaan. Na het middag eten ging hij een spelletje doen met Fabian, maar dat vond hij geen succes, want Fabian liep steeds weg. Later nog een tijdje binnen gezeten/gelegen, want buiten was het te warm. Rond 16:00 uur kwam Geeske nog even met hem spelen. Ons warme eten was natuurlijk weer buiten op de grilplaat. Voor Jarno een feestmaal van knakworst met appelmoes, maar het werden 2 mini hapjes en toen had hij al genoeg. Gelukkig nu niet overgegeven, maar hij was wel erg moe, dus nog even op de stretcher gelegen. Het was dan ook niet laat voor hij op bed lag en we hoorden hem daarna ook niet meer.
Naar Zestienhoven om te vliegen
Zaterdag 1 juli 2006: Vandaag de lang verwachte dag: vliegen !!! Door de Onco-poli waren wij hiervoor opgegeven en het was gelukt, we mochten mee. Het had er nog wel even om gespannen, want Jarno moest zelfstandig in het vliegtuig kunnen klimmen via de vleugel, maar met een beetje hulp moet dat toch lukken. We moesten wel opschieten, want om 10:10 werden we verwacht. Onderweg Oom Ruud opgehaald, want hij wilde wel filmen zodat wij onze handen vrij hadden voor de jongens en het foto toestel. Oom Ruud wist ook een weg binnen door, want de A13 was net vandaag afgesloten. Gelukkig waren we ruim op tijd om nog een bakkie koffie en een broodje te nuttigen. Daarna werden we ontvangen door de Lions vliegclub. Helaas werden we al snel gescheiden, want Coby moest achterblijven terwijl wij in de bus gingen voor een rondrit op het vliegveld (airport Rotterdam). We konden alles heel goed zien, enig minpuntje was de airco van de bus. Die was er niet, dus het was héél warm. We gingen met de bus zelfs vol gas op de start/landingsbaan, dus erg spannend allemaal. Bij terugkomst kwam Coby ook weer bij ons en mochten we een arend aaien en kregen we een demonstratie van de brandweer. Gelukkig spoten ze de andere kant op, anders waren we wel een "beetje" nat geworden. Hierna kreeg Coby ook nog de rondleiding met de bus en omdat alleen niet zo leuk is, ben ik meegegaan en de jongens met Oom Ruud. Toen we weer terug waren van de bus, zijn we wat gaan drinken met de consumptie bonnen die we hadden gekregen. Daarna was het al snel tijd om te gaan vliegen met de PH-RAD. Toen wij gehaald werden, mocht Jarno voor in bij de piloot. Fabian bij mij achter in. Daarna vol gas de starbaan op en…. de lucht in. Totaal anders dan in een Boeing, je ziet en voelt alles. Heel indrukwekkend. Wij vlogen met piloot Rob boven de van Brienenoordbrug, de Erasmusbrug, de Maas en daarna weer terug naar het vliegveld. De landing ging perfect, ondanks dat er wat begon te peipen, maar dat hoorde. Coby en Oom Ruud zaten nog aan de bar, ze hadden ons nog niet terug verwacht, dus geen foto/video van de landing. Na het misselijk makende vliegritje zijn we rest van de bonnen gaan opmaken, patat, fricandel, broodje hamburger en natuurlijk een ijsje. Dat ging er toch wel weer goed in. Jarno en Fabian kregen daarna nog een spekkie en een zakje chips en zijn we weer in de (warme) auto gestapt om Oom Ruud terug te brengen. Al gauw lag Fabian met zijn hoofd tegen de ene schouder van Coby en Jarno tegen de andere, nog net wakker. Thuis heeft Jarno nog even op bed gelegen en daarna was het weer tijd om te eten. We hadden iets heel lekkers voor hem, knakworst met appelmoes. helaas maar 2 mini hapjes van genomen en zelfs dat kwam er even later weer uit tijdens het geven van de medicijnen.Ook nu was hij weer erg moe en heeft nog even op de stretcher gelegen voor hij via bad naar bed ging. Hij krijgt deze nacht 1000 ml, dus dat zal wel veel plassen worden vannacht.
Jarno wil niet gelijk naar huis, eerst nog even rusten !
Vrijdag 30 juni 2006: Vannacht moest hij nog wel extra plassen door de voeding en om 6:30 begon hij te piepen omdat hij leeg was maar verder rustig geslapen. Na het wassen en aankleden heb ik hem naar de huiskamer gebracht en ben naar mijn werk gegaan. Hij ging naar logopedie, school, pedagogisch medewerkster, school, lunch, rusten en muziek therapie. Daarna kwam ik weer terug, hij was net bezig met een spelletje met Antoinette (PM) en is daar ook mee doorgegaan zodat ik alles vast kon inpakken. Hij kreeg nog wel 100 ml water zodat ik nog eens kon oefenen met de pomp.Hierdoor was het al wel 16:30 geweest voordat we weg konden, maar Jarno wilde toen zelfs nog even op bed liggen, want hij was zo moe en dat terwijl we naar huis ochten. Hij heeft nog even 10 minuutjes gelegen en toen zijn we naar huis gegaan. Thuis had Jarno al na een paar hapjes genoeg en is daarna nog even op de bank gaan liggen. We hebben hem dan ook al snel naar bed gebracht.
Sonde ingebracht
Donderdag 29 juni 2006: Zowel Coby als ik moesten ons om 11 uur melden. We hadden een schriftelijke uitnodiging gehad voor een half uur gesprek met de arts Elise Huijssen. Coby was iets te laat van huis gegaan, want die had hulp in de huishouding gekregen van Janneke, dus die blijven iets te lang kletsen én schoonmaken. Het gesprek met de arts begon met haar verontschuldiging dat ze iets te voorzichtig was geweest, want de sonde mocht links of rechts, maakte niet uit. Verder nog een gesprek over het functioneren van Jarno. Ze is heel tevreden, maar er is nog wel veel te doen. De verwachting is dan ook dat het toch wel minimaal 3 á 4 maanden gaat duren. Na dit gesprek ging ik weer terug naar mijn werk en Coby mocht mee naar combi-therapie van fysio en ergo. Daarna kreeg Coby nog een gesprek met hen, maar had daardoor wel weinig tijd om nog te eten. Dit wordt gelijk meegenomen als een verbeter punt voor volgende week. Na het eten weer zijn verplichte rustuurtje, heeft hij wel nodig ook, want hij is erg moe de laatste tijd. Daarna werd toch gerpobeerd wat gisteren niet gelukt was, dus de sonde inbrengen. Ook nu weer hevig verzet en kokhalsen, maar hij zat. Hierna weer tijd voor zwemmen, waar Coby bij mocht kijken. Ik vond hun na het zwemmen praten met Tante Trudi die daar ook werkt. Hierna mocht hij een ijsje uitzoeken, want hij had wel aardig last van zijn nieuw ingebrachte sonde wat hij nog niet gewend was. Hij koos een schatkistje en dit hielp wel. Daarna moesten we ons nog haasten voor houtbewerken, waar je weer hard ging werken aan je race auto. Toen we terug kwamen op de afdeling en we bezig waren met een spelletje, kwamen Tante Ursula en Oom Erwin. Ze hadden een grote oranje Wuppie bij zich en die vond hij wel heel erg leuk. Terwijl zij het spelletje van ons overnamen, ging wij gezellig met ons boord dampende wraps bij hun zitten. De kinderen aten dit keer namelijk niet in de huiskamer, maar op het balkon vanwege het mooie weer. Na het eten werd Coby lekker thuisgebracht en kreeg ik een opfris cursus sonde aansluiten. Deze eerste keer krijgt hij 500 ml in 10 uur. Ik bleef deze nacht bij hem, omdat het weer de eerste nacht met een sonde is, maar het werd een redelijk rustige nacht.
Sonde inbrengen mislukt
Woensdag 28 juni 2006: Alvorens Jarno naar de onco poli moest, is hij ook nog naar school geweest. Ik had eerst nog een paar uur gewerkt en ben daarna met hem naar het Sophia gegaan. Omdat hij zo druk bezig was om aan de zusters te laten horen dat hij kon praten, heeft hij dit keer niet gehuild toen zij bezig waren met het aanprikken van de port-a-cath. Coby was er dit keer niet bij, omdat zij met Fabian naar gym wilde. Na terugkomst in Rijndam werden er gipsen afdrukken van zijn benen gemaakt voor het aanmeten van spalkjes. Dit omdat zijn enkels nog wat extra hulp nodig hebben. Op woensdag is het van 15-16 uur vrijzwemmen, dus Fabian iets eerder van gym gehaald en snel door naar Rotterdam voor het zwemuurtje. Dit werd dus de 2e keer dat we met z’n 4tjes het warme water inplonsden. Voor ons een welkom ontspannings momentje, alhoewel: We moeten hem behoorlijk goed vasthouden, want drijfkracht heeft hij nog amper. Dus toch nog wel vermoeiend voor ons. Om 17:15 moest het dan toch gaan gebeuren. Hij kreeg een voedingssonde, want eten gaat zo slecht dat hij ziender ogen afvalt. Dus kroeltjes erbij en goede uitleg, maar ondanks dat liep het niet lekker. Hij begon flink te huilen (wat we ook wel verwacht hadden) en raakte steeds meer overstuur. Broeder harm probeerde het 2 keer en net toen hij voor de 3e keer wilde proberen, werd hij weggeroepen voor een telefoontje. De arts had er dus nog eens over zitten nadenken en kreeg twijfels of het wel in het linker of rechter neusgat ocht in verband met het operatiegebied. Wij vonden dit wel vreemd omdat hij in Sophia ook links én rechts had gezeten, maar Harm mocht het dus niet opnieuw proberen voor dat het uitgezocht was. Jarno vond het nu wel fijn, maar wij wisten dat het nu orgen nog een keer moest en je er nu niet van af was. Hij was vanavond natuurlijk door dit alles ook weer heel moe.
Toch weer een sonde?
Dinsdag 27 juni 2006: Vanmorgen thuis werd Coby gebeld door Rijndam. In eerste instantie is het dan even schrikken, want wat is er aan de hand? Het was broeder Harm die de data van afspraken wilde weten van het Sophia. Ook vertelde hij dat Jarno weer had overgegeven vanmorgen. De arts wilt het nog tot donderdag aankijken en anders krijgt Jarno toch weer een voedings sonde. Door het praten krijgt Jarno veel leuke reacties ook van ouders van patientjes. Coby en Fabian waren nu als eerste bij Jarno, want ik moest langer blijven bij KPN, omdat er een belangrijk iemand op de afdeling kwam. Jarno zat lekker te spelen op het autokleed. Leuk hoor. Toen stond er nog sporten op het programma, dus weer naar beneden. Deze keer werd er het een en ander met een opblaasbal gedaan. Eenmaal terug op de afdeling heeft Jarno een kaartje voor het afscheid van juffrouw Willy geschreven. Hij heeft zelf zijn naam geschreven, maar het gaat nog wel erg moeilijk hoor. Toen ik ook geariveerd was, zijn we met z’n vieren naar het restaurant gegaan. Jarno heeft ongeveer 5 patatjes op. Gaat zo slecht het eten dat hij morgen al een sonde gaat krijgen. Hij krijgt dan gedurende de nacht bijvoeding zodat hij weer wat op krachten kan komen, want de afgelopen 1,5 week 2 kg afgevallen. Dat gaat dus veel te hard. Na het eten ben ik met Fabian naar huis gegaan en is Coby nog een spelletje kwartet met hem gaan doen. Alles ging mondeling en al is veel nog moeilijk te verstaan, hij probeert het wel en meestal kom je er wel uit. ’s avonds nog even met hem gepraat over de chemokuren, want het leek of hij dacht dat het na volgende week al klaar zou zijn. Toen hij snapte dat dat zeker niet het geval was en het nog tot ruim in het volgende jaar moet deed hij : Pfffffffff…. Nou, gelijk heeft hij.
Papa, wat is er?, Niks
Maandag 26 juni 2006: Vandaag moest ik Jarno wakker maken, want hij had vannacht nog even liggen spoken, dus hij was net weer in diepe slaap. Tijdens het ontbijt weer overgegeven, dus hij moest opnieuw schone kleren aan. Daarna met de auto naar Rijndam gegaan. Onderweg zei hij telkens: "Papa", waarop ik zei: "Ja, wat is er ?". Hij maakte het steeds af met "Niks" en zo ging het de hele weg door. In Rijndam liet hij iedereen schrikken door ineens wat tegen ze te zeggen. Allemaal waren ze erg verrast. Nadat ik de medicijnen opnieuw had gegeven (de eerste had hij uitgespuugd), ben ik hem naar hout bewerken gaan brengen. Hier is hij verder gegaan met dat massieve blok hout, wat uiteindelijk een race auto moet worden. Ik begrijp nu dat timmerman Henk er nu toch een stuk van heeft afgezaagd, anders was hij wel een paar jaar aan het vijlen. School en therapie ging verder allemaal goed en toen ik hem weer op kwam zoeken op Rijndam, kwam hij net van Ergo therapie af. Ook daar had hij ze laten schrikken door ineens wat te zeggen. Coby en Fabian kwamen even later ook. Jarno werd nog evenmeegenomen door de therapie assistent voor zijn parcours, trappetje, glijbaan, en de tent. Hierna tijd voor logopedie,waar we (ik mocht mee) een spelletje met een raaf gingen spelen. Hierna verder met ons spelletje Jumbo-Jet en gingen we ons eten al weer opwarmen. Iedereen was jaloers op onze gekregen prei schotel. Coby en Fabian gingen hierna naar huis en Jarno en ik gingen nog even verder vliegen met het spel JumboJet. Daarna gebadderd en naar bed.
Het is heerlijk zijn stem weer te horen
Zondag 25 juni 2006: Vandaag zat hij te wachten tot de klok 7 uur aan wees, want zodra het zo laat was werden wij geroepen met: mama, papa!!!! Ook al sliepen wij nog heerlijk, het was fijn zijn stem weer te horen. Ook de rest vandaag zijn stem regelmatig gehoord. Zijn woordenschat wordt al steeds groter en hij denkt iets minder er bij na voor hij het uitspreekt. Gisteren moest hij nog echt nadenken voor de m, dan weer voor de a, m en a. Nu gaat het al iets vloeiender. Er is ook veel nog niet te verstaan, maar hij probeert het nu tenminste. ook heeft hij er erg veel lol in als blijkt dat wij hem verstaan.
Na het middag eten kwam Geeske spelen en even later Marleen, Marcel en Damian. Dus een huis vol. Hij heeft dus weer heel wat spelletjes gedaan. Om hem weer even wat rust te gunnen, weer even een DVD gekeken. Tijdens het avondeten ging het weer helemaal mis en kwam alles er weer uit. Hij was ook weer erg moe, dus ging hij al snel naar bed. Op dat moment kwam Amanda ook nog even, omdat we haar (en haar gezin) nog even in het zonnetje wilden zetten voor al haar hulp die ze al die tijd heeft geboden. Natuurlijk moest Amanda ook even luisteren naar welke woorden hij kon zeggen en nu zei hij zelfs Amanda heel duidelijk, dus wel heel leuk om te horen. Daarna gingen zijn luikjes al heel snel dicht.
Jarno begint met praten !!!
Zaterdag 24 juni 2006: Een klein beetje uitgeslapen, 7:30 !!! Helaas wel nat, het was hem waarschijnlijk niet gelukt ons wakker te maken op tijd, ondanks dat er een fluit en een mondharmonica bij hem in bed lag. Hij had lekker geslapen, maar had vandaag wel hoofdpijn, dus een paracetamol gegeven. Rustig aan gedaan vannochtend. Onder het eten kwam Sandra Raven langs (had ze al 3x geprobeerd, maar mislukte steeds) en zijn we na het eten een spelletje gaan doen. Het eten gaat na afgelopen woensdag wel erg slecht, want met moeite krijgt hij er 5 a 7 hapjes boterham in. Gelukkig gaat het drinken wel aardig.
Na het avondeten (stokbrood met knakworst en voor ons soep) zijn we naar de Familie Noordermeer gegaan om een bedhekje terug te brengen. Jarno heeft dit niet meer nodig. Ook moesten we wat laten horen, want…… Jarno zegt wat woordjes zoals, mama, papa, opa en oma. Het klinkt nog niet zoals het hoort, maar het is heerlijk zijn stem weer eens te horen. Nadat hij met Amy wat spelletjes heeft gedaan, zijn we naar huis gegaan war zijn bedje al op hem stond te wachten.
Muziektherapie
Vrijdag 23 juni 2006: Omdat ik bij hem geslapen heb, heeft hij uitstekend geslapen, of was het omdat hij gewoon uitgeput was? Om 7:15 opgestaan en gewassen en aangekleed. Nadat ik hem de medicijnen had gegeven, ben ik naar mijn werk gegaan. Jarno schoof aan tafel voor het ontbijt. Hij heeft een paar hapjes op, de beker met drinken ging helemaal naar binnen. Verder had hij school en ergo. Tijdens de lunch ook weer een 5-tal hapjes en een beker yogo, dus in ieder geval iets naar binnen.
Na muziek therapie kwam ik weer bij hem in Rijndam. Hij had nu een couplet gemaakt over dingen waar hij bang voor is, zoals prikken en pijn. Daarna zijn we weer begonnen met een spelletje jumbojet. Hij werd nog eenmaal meegenomen voor therapie waar hij met een rietje in een bak met sop moest blazen. Zijn begeleidster zat dus onder het sop en Jarno had zelfs wat sop in zijn mond gekregen, dus gauw weggespoeld. Hierna mochten we om 16:30 naar huis. Thuis lekker gegeten en bijna direct door naar bad en bed, want hij was doodmoe. Hij sliep dan ook heel gauw.
2e keer de gehoortest
Donderdag 22 juni 2006: Coby is dus vannacht bij Jarno gebleven. Zijn infuus liep dus heel de nacht door, maar ondanks het vele moeten plassen, toch goed geslapen. Halverwege de nacht was de Cysplatinum op en werd hij vervangen door spoelvloeistof. Tot 7:30 nog geslapen. Hij gaf verder geen klachten aan, maar ontbijt was nihil!. In de loop van de ochtend kwamen de co-assistent en zaalarts nog even bij hem langs, maar die hadden geen bijzonderheden. Wel ziet hij heel erg bleek. Met Ivo heeft hij nog zitten playstationnen.
Ik had Fabian naar de peuterspeelzaal gebracht en ben daarna de vloer van de woonkamer in de shit gaan zetten. Daarna ook naar Sophia gegaan. Om 11:30 moesten we opnieuw naar de KNO afdeling, omdat de gehoortest van gisteren niet helemaal goed was. Toen we daar waren, bleek dat de gegevens van gisteren kwijt waren, dus zijn gehoortest moest opnieuw. De resultaten waren nu beter, maar een definitieve conclusie kregen we vandaag niet. Tussendoor steeds naar de wc, want door het infuus die nog steeds liep ging dat gewoon door.
Hierna kreeg Jarno een boterham, want hij had geen trek in een warme maaltijd. Wij gingen (in verboden tijd) naar het restaurant voor een broodje kroket. Hadden we even nodig. Om 14:00 werd zijn infuus afgekoppeld en mocht even later de naald uit zijn port-a-cat. Dat vond hij even niet zo leuk, maar gelukkig was er daarna een voorstelling van een man en vrouw met een bas met laatjes en een muis. Dat was dus veel leuker en hij moest dan ook wel weer even lachen. Daarna gingen we nog even langs bij zijn "oude" afdeling Noord 1 om even Laura en Annemiek op te zoeken. Jarno was zo blij hen te zien dat ze zelfs een klapkus van hem kregen. Ook zij waren blij hem te zien en beloofden een foto van hem in de speelkamer op te hangen. Dat gaan we dus over 6 weken wel eens controleren. Het was daarna wel weer tijd om terug te gaan naar Rijndam. We waren dan ook weer rond 16:00 terug op Rijndam en iedereen was blij Jarno weer terug te zien. Wij mochten gelijk mee met de maatschappelijk werkster Selma en Jarno ging met verpleegkundige Laurette mee voor een spelletje. Daarna hebben we genoten van de maaltijd van Nada van gevulde paprika's met kippenpoten, waarna Coby naar huis ging om Fabian op te halen. Ik heb toen nog een heel kort spelletje gespeeld met Jarno, maar deze was zo moe, dat hij zelfs zijn hoofd op zijn arm te rusten legde. Dus rond 19:30 lag Jarno al op bed en bijna gelijk sliep hij al. Helemaal afgemat. Ik blijf nu hier bij hem slapen, heeft hij wel verdiend.
Weer beginnen met de Chemo
Woensdag 21 juni 2006: Ik ben vannacht bij hem gebleven, maar aangezien hij rustig sliep heeft hij er niks van gemerkt. (waar doe je het voor).
Om 7:15 ging ik proberen hem wakker te maken, maar veel zin had hij nog niet, want vandaag wordt natuurlijk niet zo’n leuke dag. Vandaag weer beginnen met de chemo en die start nu met een 24 uurs opname. Coby en Fabian arriveerde rond 8:30 in Rijndam met de metro, natuurlijk regende het net, dus ze waren nog nat ook. De auto was bij Rijndam achtergebleven in verband met de files. Met z’n viertjes en overnachtings bagage naar Sophia met de auto. Om 9:10 moesten we er zijn voor een gehoortest. Al vrij snel was hij aan de beurt. Hij kreeg een koptelefoon op en moest bij het horen van geluid zijn hand omhoog steken. Coby en Fabian moesten achter het glas plaats nemen, anders stoorde het teveel. Daarna werd nog met een sensor zijn oordruk gemeten. Deze gehoortest is nodig als uitgangswaarde, omdat hij bij deze chemo een stof toegediend krijgt (Cysplatinum) die o.a. zijn gehoor aan kan tasten. De komende tijd zal er dus geregeld een gehoortest moeten plaatsvinden om te controleren dat zijn gehoor niet (teveel) achteruit gaat. Hierna hebben we Fabian bij de kinderopvang van het Sophia gebracht. Van te voren had hij hier geen problemen mee, maar nu het moment daar was had hij daar eigenlijk helemaal geen zin in. Zou alleen niet handig zijn om Fabian heel de dag bij ons te houden, dus het moest toch echt even. Hij ging toen toch maar zwaaien naar ons en toen ging het toch wel weer goed.
Daarna moesten we naar de oncologiepoli en na een vinger prik begon het wachten en wachten en wachten op een gesprek met oncoloog Dr. Reddingius. Na verloop van tijd (gelukkig) wat aanspraak en afleiding met enigszins bekenden, de Fam. Mangelaars met hun 7 jarige zoon Ivo. Jarno dus een playstation spelletje met hem gedaan. Om 11:45 !! mochten bij binnen bij Dr. Reddingius die vervolgens ging telefoneren met een KNO arts, want de gehoortest was niet helemaal 100 %. En nu had hij die beruchte stof nog helemaal niet gehad. Er was wat vocht bij het middenoor aan beide oren (mogelijk verkouden?). Het spande er even nog om of de kuur wel doorgang kon vinden. Er wordt nu nog wel een (extra) consult aangevraagd aan een KNO arts, maar dat lukt vandaag waarschijnlijk niet meer. Om 12:30 naar de 2e verdieping, afdeling Zuid. Al heel gauw werd er op een behandel kamer zijn Port-a-Cath aangeprikt en werd er spoel vloestof aangesloten. Toen door naar een 4 persoons zaal. Rond 13:15 werd er Dexa aangesloten en later Kytril ingespoten (tegen misselijkheid). Ook werd hij bevoeld en beluisterd door een Co-assistente. Zodra het 14:00 was (en de speelkamer openging) wilde Jarno naar de speelkamer om een spelletje uit te zoeken. Het werd na een lange tijd weer eens Junior Monopoly. Om 14:20 werd de chemo Vincristine gegeven, dit is de stof die hij al vaker heeft gehad en kreeg hij 4 capsules Lomustine. Om 15:45 nog eens 2 tabletten magnesium, die hij vanaf nu 3x daags gaat krijgen, omdat de chemo de botten aantast en daar helpt het magnesium weer voor. Door de spoelvloeistof in zijn infuus, moet hij dus wel erg vaak naar de wc, maar dit is weer nodig om snel de afvalstoffen te kunnen afvoeren. Er kwam ook nog een zaalarts kijken en de pedagogisch medewerkster Virginia kwam zich voorstellen. Hij mocht nu kiezen uit een spaarsysteem voor een kado.
Als hij nu 8x geprikt is, krijgt hij één groot kado in plaats van 8 kleine presentjes. Hij heeft een Disney wekker uitgezocht, dus daar wel je wel voor geprikt worden hè.
Aan het eind van de middag werd hij wel steeds witter en vermoeider en hebben we hem op bed neergelegd om te rusten. Wij zijn toen gaan eten in het restaurant. Wij aten bami en Jarno een boterham die hij voor de helft op had. Fabian en ik zijn daarna naar huis gegaan en Coby is achter gebleven om het Monopoly spel af te maken. Om 20:00 uur kreeg hij de zwaartse stof van de chemo (Cysplatinum) die tot ergens halverwege de nacht blijft doorlopen. Jarno is daar niet op blijven wachten en is gaan slapen (hij sliep binnen 5 minuten). Coby is nog even op de oude afdeling gaan kijken en heeft daar nog even gesproken met Johnno en Benitta en is toen ook naar bed gegaan.
Meerdere malen over gegeven
Dinsdag 20 juni 2006: Vandaag werd hij verzorgd door de verpleging. 3/4 boterham opgegeten en een beker yoki, dus dat is mooi. Na school en therapie ging het bij het middag eten echter weer mis en moest hij weer overgeven. Hij moest dus helemaal verschoond worden (tot en met schoenen). Vanmiddag ook weer therapie tot ik hem om 15:00 uur weer op kwam zoeken.
We hebben toen het spel JumboJet gespeeld. Een soort Monopoly, maar dan met vliegvelden.Coby en Fabian kwamen even later ook en met z’n vieren zijn we toen naar sport gegaan. Vandaag was het tafel pingpong. Fabian was de ballen jongen en vond dat fantastisch. Na nog een deel van JumboJet zijn we gaan eten. Ook nu ging het bij het eten van Jarno weer een beetje mis toen hij rode kool naar binnen wilde schuiven. Geen lekkere rode kool ??? Nadat Coby en Fabian weer naar huis waren zijn we het spel verder gaan doen met Sanne-Roos. Daarna weer bad en een verhaaltje.Ook nu moest hij weer overgeven, alleen was het nu alleen wat slijm. Wel heel vervelend. Toen zuster Marrit bij hem kwam probeerde hij uit zichzelf te vertellen dat hij morgen weer geprikt zou worden, want hij wees de plek al aan. Dus het houdt hem wel bezig, misschien daarom dat overgeven vandaag ?
Houtbewerking
Maandag 19 juni 2006: Ik moest Jarno vannochtend wakker maken, want hij sliep nog lekker. Na 3/4 boterham en yoki zijn we met de metro naar Rijndam gegaan, dus geen last van files. Netjes op tijd binne, maar toen moest hij zijn medicijnen nog, dus zodoende werd het toch nog 8:55 voor hij de klas in kon (moest eigenlijk om 8:45 beginnen) Hij werd dus gelijk aan het werk gezet, maar dat vond hij helemaal niet erg. Ik ging toen weer naar mijn werk. Hij is later nog gewogen en ondanks het spugen van het weekend, toch 1/2 kg aangekomen. Vanmorgen heeft hij nog een kunstwerkje gemaakt met inkt blazen en vanmiddag is hij verder gegaan met het schildery van vorige week. Nu heeft hij er van alles opgeplakt, dus dat wordt wel heel mooi. Om 16:00 uur kwamen Coby, Fabian en ik op Rijndam, maar zagen Jarno niet om 16:00 verschijnen na zijn therapie. Bleek dat hij bij houtbewerken was.
Hij is daar een race auto aan het maken. Wij mochten daar ook kijken en even later moest ik zelfs mee helpen. Hij moet namelijk van een groot houtblok een race auto vijlen, dus reken maar na hoeveel maanden dat gaat duren.
We werden even later opgehaald door logopedie, want daar had hij om 16:30 moeten zijn. Na logopedie begonnen met een nieuw (en daardoor ingewikkeld) spelletje over virussen in het lichaam. Daarna zijn we gaan eten en zijn Coby en Fabian naar huis gegaan. Jarno en ik zijn daarna nog even foto’s gaan maken buiten en toen was het alweer tijd voor bad en bed. Nadat Jarno sliep ben ik naar huis gegaan en was ongeveer 21:45 thuis.
Vaderdag
Zondag 18 juni 2006: Vaderdag, Fabian was al naar beneden gegaan, Jarno werd om 8:30 wakker. Ik mocht blijven slapen, in verband met Vaderdag. Helaas…. Jarno was nat vanmorgen. Nadat ze met z’n drieën hadden ontbeten hebben Jarno en Fabian nog een mooie vaderdag kaart bekrabbeld en zijn toen rond 10:15 naar boven gegaan. Zowel Fabian als Jarno hadden een zelf gemaakt kadootje. Fabian een door hem betekende koffiemok en Jarno een fotolijstje met foto en versiering. Jarno en Fabian daarna nog even met de Eichorn treinbaan gespeeld, zo nu en dan reageerde Jarno wel aardig fel als het niet helemaal gaat zoals hij het voor ogen heeft. Maar verder ging het goed. De rest van de dag voornamelijk buiten vertoefd. Het was weer prachtig weer. Coby had voor tussen de middag nog lekkere tonijn salade gemaakt. Die vinden de jongens niet lekker, maar wij wel hoor! In de loop van de iddag kwam juffrouw Ilona (uit groep 1/2C) ons opzoeken. Een beetje verlegen werd hij wel. Coby nog een aantal keren "De betvoorde Doolhof" gespeeld en zo nu en dan geluisterd naar een cd op de walkman. Ik nog een bankje in de beits gezet. Daarna buiten gegeten net als vorige week, maar nu gewone Hollandse kost. Gekookte aardappelen, bloemkool met een sausje en gehakt Cordon Blue. Om 19:00 uur weer visite. Monique en Suzan van Everdinge (klasgenootje) Helaas was Suzane niet zo in voor een spelletje, dus was ik de pineut. Om kwart over acht naar bed gebracht, hij gaf nu wel aan behoorlijk moe te zijn (meestal knikt hij altijd nee). Morgenochtend wordt hij om 8:45 in Rijndam verwacht. Het programma begint dan met school.
Zuster Benita thuis op bezoek geweest.
Zaterdag 17 juni 2006: Wel ietwat langer geslapen. Na het ontbijten en koffieleuteren naar buiten gegaan voor eenwandeling naar… Jaqueline van Deursen, want we hadden nog wat schalen van haar van haar gekookte eten die we terug wilden brengen.Maar… ze waren niet thuis, dus zijn we doorgelopen naar de Aldebaranstraat. Een onverwachts bezoekje gebracht aan de famlie van Erk (vriendje Damian). Zij waren wel thuis. Ondertussen weer dorst gekregen dus nu een glassje fris en een babbeltje weer terug naar de Keplerlaan. En toen zagen we dus toch nog de Familie van Deursen. Weer even kletsen en toen thuis poffertjes opgewarmd voor Jarno en Fabian. Het eten van de poffertjes beviel Jarno echter niet, want alles kwam er uit. Zonde en niet alleen van zijn witte broek. Na het eten en de afwas kwam Tante Ria nog de door haar beloofde "smikkel" worst brengen. Mmmmm…. Even later kregen we bezoek van een bekende van Sophia. Namelijk Zuster Benita en haar oudste dochter Shevonne. Lekker buiten zitten kwebbelen en Jarno met Shevonne.. spelletje gespeeld. Ook nog naar de DVD gekeken van Sophia. We vonden het maar wát leuk en bijzonder dat een verpleegkundige van afdeling Noord thuis kwam. Tussen door kwam Peter vd Corput nog even computerspullen afleveren, want daar had ik geen tijd voor. Na alle aanloop ben ik nog even boodschappen gaan doen voor Spare Ribs. Helaas, alle vakken leeg, dus werden het kip nuggets en Kebab. Jarno had aangegeven dat hij patat wilde, dus dat hebben wij geregeld. Vonden wij ook héél erg. Samen met Fabian daarna gebadderd en alweer zonder luier naar bed.
Opa en Oma op bezoek
Vrijdag 16 juni 2006: Ook vandaag werd hij door de verpleging verzorgd. Vannochtend 3x naar school, totaal 2 uur, dus dat is wel fijn, want hij vindt het erg leuk. Het verdienen van stickers bij het eten gaat ook heel goed. Hij doet erg zijn best. Om half drie kwam ik weer bij hem, nou ja, niet helemaal want hij was er niet. De muziek therapie was een uur vervroegd, dus ik zat daar een uur voor niks. Om 3 uur kwam hij terug, bleek dat ze bezig waren een lied te componeren, met onderwerpen die hij leuk vond, dus 1 couplet van spelletjes doen, 1 van tv kijken en 1 van computeren. Maar of wij hem ooit mogen horen ???Met een spelletje moesten we wachten tot het 16:30 was,want dan mochten we pas met weekend verlof. Als we heel lief keken, misschien wel om 16:15, maar uiteindelijk werd het pas 16:45 toen we onze medicijnen hadden, dus waarschijnlijk keken we niet lief genoeg? Zodoende was het pas 17:45 toen we thuis waren. We zijn toen snel begonnen met het opwarmen van ons eten en dat ging er best wel goed in.Ook het teotje ging goed tot het laatste hapje en toen kwam er weer wat uit bij Jarno. Jammer. Tegen 20:00 kwamen opa en oma nog langs. Daardoor werd het wel wat laat voor hun, want ze lagen pas tegen 22:00 op bed, dus dat wordt morgen lekker lang uitslapen????!!!??
Tante Ria op bezoek
Donderdag 15 juni 2006: Vandaag waren wij niet aanwezig toen hij wakker werd, dus hij werd verzorgd door Karin de verpleegkundige. Daarna was het tijd voor eten, school, therapie, school, eten, therapie en toen kwam ik hem al weer opzoeken. Als eerste hadden we een gesprek met de dokter. Ze stelde nu voor dat hij een sticker kreeg bij 3/4 boterham en nog een sticker voor een hele boterham. Hij vond het best, dus we zijn benieuwd. Daarna gingen we Bingo doen met Daniël, waarna ook Coby en Fabian even later aanschoven. Even later kwam ook Tante Ria bij hem op bezoek en daar ging hij toen mee "Mens erger je niet" doen. Toen was het al weer tijd voor het eten. Tante Ria ging toen samen met Coby en Fabian naar huis. Ik ging nog even met Jarno wat ballen gooien en toen was het al weer tijd voor bad en bed. Toen hij sliep ging ik naar huis.
Tante Ursula en Oom Erwin op bezoek
Woensdag 14 juni 2006: vannacht heeft Jarno heerlijk geslapen, natuurlijk omdat ik bij hem lag. Om 7:20 er pas uit en snel helemaal klaar gemaakt. Ik ben daarna naar mijn werk gegaan, maar volgens zijn sticker boekje heeft hij 3/4 boterham op en zijn yoki! In de ochtend is hij een paar keer naar school gegaan. Ik arriveerde weer in Rijndam om 14:30 en Coby en Fabian korte tijd later, want………… we gaan zwemmen vandaag. Van 15 tot 16:00 uur mag er op woensdag namelijk vrij gezwommen worden! Dus hebben we die kans gegrepen. Nu vond hij het al een stuk leuker dan vorige week. Hij spartelde alle kanten op, ging gek doen met Helmer en Nico. We moesten hem goed vasthouden. Ook Fabian vond het natuurlijk superleuk. Na afloop konden we in onze prive kleedkamer ook douchen, dus lekker makkelijk. Toen we terug kwamen lag er weer post op bed. Jarno weer heel blij. Voor het eten natuurlijk weer …….. een spel. Ook vandaag was het weer goed gegaan zonder luier. Dat is dus weer een stuk verder. We aten vanavond Lasagne en een aantal werden wel jaloers toen de lucht zich door de gangen ging verspreiden. Jarno verdiende weer een stickertje voor het avondeten. Ik (Ron) en Fabian gingen toen naar huis en Jarno en Coby kregen bezoek van Oom Erwin en Tante Ursula. Toen Jarno later op bed lag en Coby weg ging, kon ze even later de file induiken, want de Botlek tunnel was afgesloten. Dus pas rond 22:30 thuis.
Jakkiebak Kippekak
Dinsdag 13 juni 2006: Vandaag werd Jarno verzorgd door de verpleging. Volgens Jarno is hij verder 3x naar school geweest, maar in het rooster staat 2x, die wie heeft er gelijk??? Ook werd er een stickermap gemaakt voor hem voor het eten. Als hij nou vandaag 2 bekers drinken, fruit, 6 slokken milkshake opheeft, mag hij een sticker opplakken. Zo ook als hij bij het ontbijt en lunch 3/4 boterham op krijgt met een beker yogo en ’s avonds 4 hapjes aardappelen, 4 hapjes groente, 4 hapjes vlees en 4 hapjes appelmoes en een toetje. Vandaag mocht hij hierdoor 4 stickers plakken. Ook loopt hij overdag vanaf het weekend zonder luier en hier mag hij van ons ook al een sticker voor plakken. Dus hij plakt wat af. Ik kwam vanaf Amersfoort naar Rijndam en ben toen nadat Jarno klaar was met een therapie een spelletje schaak gaan spelen. Even later kwamen ook Coby en Fabian erbij. Fabian had zijn 3 wieler mee mogen nemen, dus de gangen waren niet veilig meer. Daarna was het tijd voor sport. Dit keer honkbal. Ook Jarno mocht meedoen en even later ik ook om Jarno te duwen. Als er in het veld nu een bal gevangen werd, moest Jarno hem in een cirkel gooien. Daarna de wissel en kwam ook Jarno aan de beurt om te slaan. Omdat het niet zo makkelijk ging mocht hij ook gooien en dat ging beter. Toen we daar mee klaar waren, hebben we het spelletje schaak afgemaakt. Ik won !! Hierna was het weer tijd voor eten. Wij aten een door Coby zelf klaargemaakte maaltijd van aardappelen, witte bonen in tomatensaus en een sukade lapje. Jarno at in de groep en verdiende weer een stickertje. Coby ging weer met Fabian naar huis en Jarno mocht met een andere familie, waarvan Laura nieuw binnen was, Pim Pam Pet spelen. Hij vond het alleen al gauw niet leuk meer, dus werd het weer Jakkiebak Kippekak. Dat vond hij leuker, want hij won weer. Daarna was het weer tijd voor bad, bed en een verhaaltje lezen.
Meeloopdag
Maandag 12 juni 2006: Vanmorgen bracht ik Jarno met de metro naar Rijndam, dat vond hij best wel weer eens leuk. Wel iets te laat weggegaan, want hij sliep nog zo lekker. Zodoende was hij wel iets te laat op school, maar hij kon nu wel gelijk beginnen. De juf liet mij nog even zijn voortgang zien en dat ziet er allemaal heel goed uit. Ik zei hem daarna gedag en ging naar mijn werk. Coby bracht Fabian naar Tante Anke en kwam daarna ook naar Rijndam, want vandaag meeloopdag. Na school is hij nog gewogen (24 kg) en ging daarna samen met Coby naar Combitherapie met Rebecca (fysio) en Els (ergo). Daar mocht hij weer oefenen met de rollator. Hierna was het tijd voor de PM (pedagogisch medewerkster) Yvonne. Jullie gingen hiervoor naar buiten ballen gooien met ook Suzanne en Sanne-Roos. Daarna weer tijd voor school, eten en rusten. Coby ging toen even van de zon genieten in de tuin. Om 14:00 uur was het tijd om met een aantal studenten te gaan verven op een doek. Jarno koos ervoor om vogels te tekenen en dan in verschillende kleuren. Een meesterwerk! Daarna gingen Coby en Jarno richting het KPN gebouw lopen. Helaas reed ik net met een dienstauto over de Erasmusbrug richting Rijndam, omdat ik morgen naar Amersfoort moet. Dus helaas elkaar gemist. Bij terugkomst werden we gehaald door Logopedie alwaar we een spelletje gingen spelen. Door met een dobbelsteen te gooien, kwam je op een vakje met bijvoorbeeld fluitje blazen, kaartje pakken en nadoen van een huilend gezichtje of bellenblazen. Het lukte hem allemaal best wel goed, zelfs bellenblazen. Daarna een spelletje kwartet en was het weer tijd om het eten klaar te maken. Wij hadden Nasi en Jarno kipfilet emt aardappelen en boontjes. De kipfilet ging goed, de rest iets (veel) minder. Het toetje van Albert Heijn, welke hij vandaag zelf had uitgezocht, ging er wel helemaal in. Hierna gingen Coby naar huis om Fabian op te halen en Jarno en ik gingen weer een spelletje spelen, gevolgd door bad en een verhaaltje. Ik ging daarna nog even in de huiskamer zitten en toen Jarno sliep naar huis en bleef Jarno achter met Daniël in Rijndam.
Blijdorp
Vrijdag 9 juni 2006: Ik was deze middag al vrij vroeg bij hem (had ook vroeg kunnen beginnen vandaag), want dat had ik hem beloofd omdat hij weer alleen had moeten slapen. Nog even met de arts gepraat over zijn slechte eetgedrag en drink gedrag, toc wil ze het nog één week aankijken voor ze hem weer een sonde geeft. Vandaag woog hij 24 kg. Later in de middag kreeg hij muziek therapie, maar daar mocht ik niet bij zijn. Er werd wat gedaan met een piano en volgens zeggen vond hij het wel leuk. Coby en Fabian arriveerde rond 16:00 uur, want vanavond staat er iets bijzonders op het programma! We mogen namelijk naar diergaarde Blijdorp. Dit is een speciale avond voor zieke kinderen met ouders en broertjes en zusjes. Zodoende gingen we met z'n allen naar Blijdorp. De weg er naar toe was echter vol obstakels. De weg was opgebroken en we moesten dus via een omweg hier naar toe. Bij Blijdorp bleek dat Jarno niet de enige is die ziek is, want een hele erge lange wachtrij. Dit betekende dat we pas rond 19:00 uur binnen waren. Daar zagen we verschillende verklede figuren zoals heksen, zeemeerminnen en Neptunes.
Als eerste Oceanium in gegaan, daar waren duikers in het water en één ervan was zelfs verkleed als clown. Ook kon je met één van die duikers praten en ook Jarno kreeg de koptelefoon op om te luisteren. Hij luisterde wel, maar bewoog verder niet, wilde ook niet zijn hand opsteken. Jammer.
Verder waren er in de dierentuin ook diverse stalletjes waar je dingen kon aanraken en voelen, zoals opgezette dieren, ei van pinguin, skeletten enz. Ook kwamen we nog een aantal bekenden tegen zoals de Familie Dolk, Daniël met zijn vader, Naomi met haar moeder en Valesca met haar familie. Ook aan eten was gedacht (wel wat minder voor de ouders en het restaurant was dicht), zoals ijsjes, poffertjes, popcorn en een suikerspin.
Maar al met al hadden we veel te weinig tijd, want veel dieren hebben we nog niet gezien.Op weg naar de parkeerplaats kwamen we nog wel kabouter Plop, Kwebbel, Klus en Lui tegen.
Tegen 23:00 uur lagen ze lekker op bed, moe maar voldaan.
Zwemmen
Donderdag 8 juni 2006: Coby bracht Fabian naar de Peuterspeelzaal, hij wordt daar weer opgehaald door Karin en zij neemt hem mee naar Rozenburg. Om 11;00 uur stond Ergotherapie ingepland, dus was zij rond die tijd in Rijndam. Maar toen bleek dat Els ziek was. Helaas, dus de vrijgekomen tijd werd opgevuld met …. Memory. Om 11:45 was het tijd om te oefenen met Thearpie assistente Maartje. Ook nu weer over gekleurde matten e.d. Tussen de middag ging de hele groep buiten eten. Om 13:45 was het tijd voor individueel zwemmen. Er was een zwangere sportjuf, Marleen en zijn eigen fysiotherapeute Rebecca om hem te begeleiden. Van te voren had hij al meerdere keren aangegeven dat hij er geen zin in had. Waarom niet konden we niet echt achterhalen. Waarschijnlijk toch wat angstiger vanwege zijn beperkingen? Na verloop van tijd ontspande hij toch wat in het lekkere warme water.
Ik kwam net te laat van KPN, want hij was net uit het water. Om 14;30 was het tijd voor combitherapie met ook hier zijn fysio Rebecca en Dr. Tersteeg erbij. Nu werd er gekeken hoe het lopen hem af ging. Dus met rollator mocht hij een stukje lopen. Besloten werd dat hij toch spalkjes krijgt aangemeten, omdat hij toch nog wel moeite heeft zijn enkels recht te houden. Misschien helpt dit iets en mogelijk heeft hij ze al niet meer nodig tegen de tijd dat ze klaar zijn, want dat duurt wel even voor ze gemaakt zijn. De chemotherapie heeft ook invloed op de zenuwuiteinde van o.a. handen en voeten, dus dat helpt ook niet echt met het lopen. Nadeel is wel dat die spalkjes niet passen in bijvoorbeeld sandalen met dit warme weer. Tenslotte hadden wij nog een gesprek met de maatschappelijk medewerkster Selma over Jarno, het ziek zijn en alles wat daar bij is komen kijken en nóg speelt, over Fabian enz, gepraat. Rond 17:30 moesten wij weer gaan eten, want Coby moest de zorg van Fabian weer overnemen van Karin. Hij had het heel leuk gehad want hij was nog naar een mini kermis geweest en zelfs nog naar McDonalds. Om 22:00 uur was ik nog niet thuis, want problemen met de metro, dus laat thuis.
Hindernisbaan
Woensdag 7 juni 2006: Jarno vandaag door de zuster gewassen en aangekleed en na het eten naar school gebracht. Coby was deze ochtend thuis en werd in de huishouding geholpen door Janneke (een vriendin van haar). ’s Middags ging Coby met Fabian niet naar Peuter gym maar naar een poppenkast voorstelling in verband met hun 60 jarig bestaan. Hierna zijn ze naar Rijndam gegaan. Ik was uit werk ook al naar Rijndam gegaan en mocht daar meekijken met een z.g.n. therapie assistente. Ze had een leuke hindernis baan gemaakt met kleurige matten, soort glijbaantje en tentje (zie foto’s)
Op handen en knieën deed hij het nu behoorlijk goed. Wel een grote inspanning hoor! Hierna kregen we bezoek van Peter, Sandra, Esmée en Myrthe. (voor het eerst dáár bezoek). Na het eten gingen Fabian en ik naar huis en Jarno en Coby gingen een avondwandeling maken, want het was prachtig weer. Ze zijn over de Erasmus brug heen en weer gelopen en natuurlijk zat te zien: mooie boten, véél trams (die Jarno allemaal ging tellen) én ….. mijn werkplek (het KPN gebouw). Ook hiervan foto’s gemaakt.
Hierdoor pas rond 20:00 uur terug, dus maar niet meer gaan badderen. Wél nog een beloofd kwartet spelletje gespeeld en toen gauw in bed gelegen.. Coby daarna nog ruim een half uurt op de afdeling gebleven. Jarno belde intussen nog een keer naar de verpleging, bleek dat hij het te donker vond, maar even later waren zijn “luikjes” toch dicht en is Coby naar huis gegaan. Toen was het dus al weer 21:30 toen zij de Keplerlaan in reed.
Weer terug naar Rijndam
Dinsdag 6 juni 2006: Helaas, verlof dagen weer voorbij, dus ik met Jarno richting Rijndam. Omdat het al 8 uur was, viel de file mee en kwamen vrij snel in Rijndam aan. Daar bleek dat hij sport had (om 9 uur !!!!) dus de verpleegster nam hem gelijk mee. Afspraak was dat ze pas zouden inplannen na 9:30, dus dat klopte niet helemaal. Bleek later dat de sport wegens ziekte ook niet door ging. Jarno verder bezig gehouden door de dagelijkse dingen, school, fysio, ergo, peda. medwerkster, tot ik hem rond 15:30 weer tegen kwam in de huiskamer.
Daar nog een spelletje gespeeld en toen was het tijd voor (weer) sport. Nu ging het wel door en ook jarno mocht mee doen. Er werd gespeeld met ballonen die over een net geslagen moesten worden en later met badminton. Lukte wel niet helemaal, maar toch vond hij het leuk.Tijdens dit sport uurtje kwamen Coby en Fabian ook binnen, dus we waren weer compleet. Na een spelletje en eten gingen zij weer naar huis en ik ging Jarno lekker badderen en daarna mocht hij weer slapen.
2e pinksterdag
Maandag 5 juni 2006: Vandaag 2e pinksterdag, dus ook nu weer rustig aan. Wat bijkomen van de drukke weken. Eind van de ochtend toch nog maar even begonnen met de hogedrukspuit die heel graag wat in de tuin wilde doen. Coby leefde zich uit op de badkamer en Geeske (over buurmeisje) speelde met Jarno en Fabian. ’s Middags kwamen Tante Dieny en oom Ruud op bezoek, dus de middag was al weer snel voorbij. Gelukkig hoefden we nu niet al terug naar Rijndam, want dat mocht ook dinsdag morgen. Dus lekker rustig kunnen eten en naar bed brengen. Jarno vond het helemaal niet erg nog een nachtje te mogen blijven.
Op bezoek bij de Familie Dolk
Zondag 4 juni 2006: Vandaag eerste pinksterdag, dus ook nu maar rustig aan gedaan met alles. Na het middag eten zijn we vertrokken naar Papendrecht. Voor wie niet weet waar dat is: Ze hebben er een spiksplinternieuwe C1000. Wij gingen er op bezoek bij de Familie Dolk, die we kennen van hun zoon Steven die bij Jarno op zaal heeft gelegen. Voor hun was dus dat plantenbakje en ondanks dat het niet van de C1000 kwam vonden ze het toch leuk. (tijdens onze eerste kennismaking hebben we elkaar vaak gepest met de C1000, daarvandaan dus). Het was er wel erg oranje, want ze denken namelijk dat Oranje het ver gaat schoppen!!!!! Er stond zelfs een oranje boodschappenkar op het dak van de schuur (van de C1000), waardoor ze hopen op een BBQ pakket van de ……..
Gaat ze door die "geleende" boodschappen kar nu helaas niet meer lukken, maar ja, ze zijn in ieder geval lekker bezig met vlaggetjes ophangen. Lekker in de tuin kunnen zitten onder het genot van een hapje en drankje en Jarno kon lekker spelletjes doen met 2 zonen. Dus hij had het ook erg naar zijn zin. Bij terugkomst in Spijkenisse gegeten (het beetje wat er nog bij kon) en toen heel erg moe naar bed.
Jarno mag naar groep 4
Zaterdag 3 juni 2006: Rustig aan gedaan met wassen en aankleden, daarna naar een nieuwe plantenzaak op het industrieterrein van Spijkenisse. Een leuke zaak en ook een mooie mand (in de vorm van een waterput) met plantjes gekocht voor het bezoek van morgen. Bij terugkomst even snel gegeten en toen kwam juf Ria naar Jarno kijken. Ook had ze wat nieuw materiaal bij zich voor de school op Rijndam, zodat hij ook zo een beetje bij kan blijven. Wel werd zijn rapport getekend, dus hij is over naar groep 4 en blijft dus bij zijn vriendjes en vriendinnetjes. Doordat hij zover voor was, heeft hij nu "geluk" en kan hij toch mee. Juf Ria durfde het ook nog aan om een spelletje te verliezen van hem en dat lukte natuurlijk heel goed.
Jarno vindt de computer belangrijker
Vrijdag 2 juni 2006: Vandaag bij Jarno blijven slapen, dat vond hij wel weer heel fijn. Na wassen en aankleden ben ik naar mijn werk gegaan. Jarno werd daarna lekker bezig gehouden met fysio, school, ergo therapie en de pedagogisch medewerkster. Dus genoeg te doen voor hem. Toen ik weer terug kwam van werk zat hij achter de computer!! Hij zat spelletjes te doen, wat hem best wel aardig af ging. Kreeg ook niet veel contact met hem, vond de computer véél belangrijker. Even later kwamen Coby en Fabian mij dan maar gezelschap houden. Even later wilde Jarno dan toch maar weer een spelletje doen met ons. De reden, de PC hing. Ja, dan moet je wat anders zoeken hè. Daarna mochten we met z’n allen gaan kijken naar zwemmen. Leuk hoor, maar Jarno mocht nog niet meedoen, dus of hij het wel zo leuk vond? Gelukkig mochten we daarna naar huis, want het weekendverlof ging beginnen. Tegen 18 uur waren we thuis voor het warme eten. Daarna nog even bijkomen met een DVD’tje voor het naar bed gaan.
Jarno al bekend als spelletjes kampioen
Woensdag 1 juni 2006: Jarno heeft van woensdag op donderdagnacht weer alleen geslapen . Uiteraard bespreken we dit van te voren met Jarno en leggen uit hoe en waarom . Verheugd is hij zéker niet met deze boodschap . Oók wij ouders vinden het nog best moeilijk natuurlijk om hem in zijn uppie achter te gaan laten . Het is toch nog maar een mannetje van zes , oké bijna zeven .Die al héél veel meegemaakt heeft de laatste maanden . Maar ja……………. Wel is hij woensdagavond nog door mij (Coby ) in bad gedaan en het verdere bedritueel natuurlijk. Daarna ben ik nog een poosje op de afdeling gebleven en na verloop van tijd bij hem gaan kijken. Hij was al lekker in dromenland. Dus ….. was ik rond 21.30 uur thuis bij man en ander (slapend) kind. Vanmorgen, donderdag, heb ik Fabian naar de peuterspeelzaal in Spijkenisse dus, gebracht. Daarna nog even terug naar huis. Vandaag was dus de eerste “Meeloopdag” gepland. Dan is het geoorloofd dat een/twee ouder(s) die dag meekijken bij de therapiën. Maar omdat Jarno `s programma deze ochtend met school startte, en dáár dus geen “pottenkijker” bij op prijs gesteld wordt, hoefde ik er niet zo vroeg te zijn. Na school stond de PM ingepland. ( pedagogisch medewerkster). Die doet dan een spelactiviteit met Jarno. Nou, ook dáár had ik geen behoefte aan om dat te zien. Dat dát goed gaat, weten we inmiddels wel !Dus…………….heb ik gezorgd dat ik er was voor het vólgende therapie gebeuren. En dat waren de Ergo -en Fysiotherapeuten(s). Ze keken heel gericht hoe /wat Jarno zelf al kan met de transfer van rolstoel naar …… bijv. bed rand. Ook naar het zelf rijden met rolstoel werd gekeken . Evt. aandachtspunten. Gesproken over de valpartij tijdens het sporten dinsdagmiddag. Had niet mogen gebeuren zeiden ze, maar ja …. Ook nog over dingen waar wij (thuis) evt. nog tegen aanlopen, etc. Hij mocht nog lopen met een soort van rollator, maar dan omgekeerd. Dus de “rollator”is áchter hem. Heel apart, maar het ging best wel goed.
Gisteren had hij drie keer heen en weer gelopen in de loopbrug. Als hij vermoeid(er) raakt is de balans wel moeilijker. Ook heb ik nog even de juf gesproken. Die was ook tevreden over hem. Hij is pas 2 keer een ruim half uur geweest hoor. Maar het ging goed. Het schrijven is nog wel moeilijk en had een aangepast potlood van haar gekregen. Mogelijk dat hij volgende week twee keer een half uur op een ochtend naar school gaat ( als het uitkomt met andere therapiën en hij het aan kan ). Een verpleegkundige vertelde me ook nog dat Jarno `s nachts gehuild had. Hoe lang dat is me niet zo duidelijk geworden. De nachtbroeder had hem wel gekalmeerd gekregen. Jarno had (gelukkig) wel op de bel gedrukt toen hij verdrietig werd. Want ook zijn kamergenoot Daniël was er deze nacht niet , dus hij lag écht helemaal alleen. Maar toch is dat niet leuk om te horen dat je niet bij je kind was tijdens zijn verdriet hoor. Later heb ik ook nog apart , dus zonder Jarno met de fysio en ergo gesproken. Maar ze zijn tot nu toe wel tevreden over hoe hij het doet . Daardoor liep ik wel de lunch met de groep ( en dus met Jarno ) grotendeels mis. Gelukkig had ik toch niet de hond in de pot , ik mocht toch nog brood smeren en eten (Op een Meeloopdag mag je dus wél in de huiskamer tussen de middag mee eten). Toen ik Jarno even op bed te rusten ging leggen, kwam ook nog een diëtiste langs. kijkenof er nog iets anders te verzinnen valt om hem de broodnodige caloriën aan te leveren , maar vooral naar bínnen te krijgen. Nu zou er een ijsje besteld gaan worden. Ook de bestelde milkskakes drinkt hij niet. Het is echt héél moeilijk. Hoogstwaarschijnlijk is een sonde niet uit te sluiten. Wellicht geeft het hem (en ons ) ook wel even wat rust wat betreft het eet -en drinkgebeuren, maar het is nog even goed aankijken en gewicht e.d in de gaten houden. Om twee uur gaf meneer te kennen dat het “tijd ” was. Waar voor ??? Om……… naar de huiskamer te gaan, om…………. de betoverde Doolhof te gaan doen. Zo trof Ron ons dus aan toen hij van zijn werk kwam. Ik wéér mijn best aan het doen om ook eens te winnen. Tevergeefs weer hoor ! Ook in het Rijndam staat hij al bekend als de Spelletjeskampioen ! Kwart voor drie kwam de arts ons ophalen voor een gesprek. Als eerste ging ze best uitgebreid en rustig in “gesprek ” met Jarno. Hij deed /doet dat nu veelal met de lightwriter oftewel een spraakcomputer. De arts begon ook te vragen over zijn gevoelens / emoties. Hij gaf aan soms ook wel verdrietig te zijn. Waarom dan vroeg ze. “Om Papa en Mama”. Oeps ……. wij begonnen gelijk te denken, wat gaat er nu komen ?” Omdat Papa en Mama er soms niet zijn !” Heavy hoor, om dat te moeten horen. En dan zijn snuitje erbij. Natuurlijk moet / mag hij ook emoties hebben, daar gaat het niet om. Maar er gaat toch een hoop in z`n koppie om hè. Dat waren dan wel zo`n beetje de belevenissen van de eerste, wekelijkse meeloopdag(deel). Het is wel fijn en nu voel je tenminste ook niet zo ongewenst, wat helaas dus wel de indruk is geweest toen we er nog maarnet waren. Al doen ze wel wat met de op -en aanmerkingen hoor van onze kant. Dat is wel een pluspunt. Het wordt wel snel met het team opgenomen. Aan het eind van de middag nog even (onverwacht ) bezoek van Tante Trudi (een zus van Ron). Die werkt op oproepbasis als verpleegassistente in het Rijndam. Wel op andere afdeling(en), maar had even wat tijd over tussen d`r werktijden door. Dus was wel even een leuke onderbreking voor ons. Ron en ik hebben vanavond eens een A.H. stoommaaltijd genoten. Was erg lekker ook. Daarna ben ik, Coby, naar Spijkenisse gereden. Even wat oponthoud bij de Maastunnel i.v.m een aanrijding (nééé… gelukkig niet ík !). Dus zodoende ietwat later bij Marleen, die vanmiddag Fabian had opgevangen. Vannacht blijft Ron dus wél bij Jarno. Die vond dat een héle fijne mededeling, zoals ieder wel begrijpt. Ron gaat dan morgenochtend bijtijds wel weer naar KPN en ik ga morgenmiddag met Fabian naar Jarno. En ……… een poosje later mogen we dan op (lang ! ) weekendverlof weer ! Jarno mag nl. dinsdagmorgen teruggebracht worden !!!
Oh ja : Jarno is érg blij dat de post weer (meer ) gaat komen . Iedereen bedankt hiervoor !
Uit de rolstoel gevallen
Dinsdag 30 mei 2006: Deze ochtend werd hij zonder Coby of mij wakker. Alleen Daniël was op zijn kamer. Door een verpleegster dus gewassen en aangekleed en naar de huiskamer gebracht. In de ochtend fysio gehad en door de ped. medewerkster bezig gehouden. Na het eten en zijn rustuurtje kwam ik hem weer opzoeken. Natuurlijk weer spelletjes gedaan, maar ik kon ook even de krant lezen, want er kwamen regelmatig wat andere kinderen met hem spelen. Ook nog gespeeld met een bal op de grond, dus dat was goed oefenen. Daarna kwam de ergotherapeute nog met een andere rolstoel op maat gemaakt voor hem. Er zaten nu ook wielbeschermers op van marsmannetjes, dus dat zag er wel leuk uit. Daarna nog even een andere badkamer gezien, want zij gaat hem vrijdagmorgen badderen, om hem te observeren. Ik mocht erbij zijn, maar ze was ook snel weer klaar, dus weer terug naar de huiskamer. Na een spelletje was het tijd voor sporten. Ook hij was ingepland, dus met z’n allen naar beneden. Daar eerst met 5 groepen spullen van elkaar moeten pikken zonder getikt te worden. Niet echt geschikt voor hem. Daarna een soort hockey, waarbij je een grote bal moest slaan met een stck met piepschuim. Jarno was fanatiek genoeg tot hij voorover uit de rolstoel viel. Hij leunde iets teveel naar voren. Resultaat: een bloedneus en natuurlijk ook even huilen. Daarna toch nog even verder gegaan, maar vrolijk was hij de rest van de dag niet meer. Na dat hij een klein beetje warm gegeten had hebben we nog een beetje gepraat met zijn pratende computer. Hij was dus nog boos om zijn bloedneus van vanmiddag. Daarna toch lekker gaan slapen.
Spraak computer
Maandag 29 mei 2006: Jarno maakte mij al wel erg vroeg wakker, 5:45 uur en wilde niet meer slapen. Tot 6:30 uur gerekt en omdat ons tegoed voor de tv op was, konden we geen tv kijken ook. Gelukkig had ik de pc bij me, dus kon hij nog even een kaart spelletje doen, tot ook daar de accu leeg was. Gelukkig was het ook net tijd om aan te kleden, dus dat kwam goed uit. Hierna bracht ik hem naar de huiskamer met een spannend boek en ging daarna naar mijn werk. Er moet natuurlijk ook gewerkt worden voor de centjes. Jarno werd deze ochtend bezig gehouden door de fysio en pedagogisch medewerkster. Coby kwam daarna om dit even over te nemen en na het eten en rustuurtje en opnieuw spelen met de pedagogisch medewerkster kwam Coby opnieuw terug in Rijndam. Zij was even de stad in gegaan om de tijd te doden. Een tijdje later kwam ik ook weer in Rijndam, maar Jarno was intussen weer bezig met wat anders, hij was nu naar Ergo therapie. Dus maar even met Fabian een puzzel gemaakt en nadat Jarno terug was, zijn we met meerder een spelletje Bingo gaan doen. Jarno moest wel wéér dit spel onderbreken, nu voor logopedie. Van haar kreeg hij nu een spraak computer, waarbij hij tekst kan typen die dan voorgelezen wordt. Daarna weer tijd om te gaan eten. Wij aten wraps, gekregen van Annette en Jarno aan de tafel bij de grote groep. Natuurlijk weer niet veel gegeten. Hierna gingen Coby en Fabian naar huis en nadat alle kinderen klaar waren met eten, zijn wij weer een spelletje gaan doen, nu van kippen die hun staart verliezen als je ze inhaalt. Verliezen deed Jarno zeker niet, want keer op keer won hij van Daniël en een mij onbekende jongen. Daarna was het tijd voor badderen en naar bed. Ik ging daarna naar huis, zodat hij "alleen" achter bleef (voor het eerst) Hij vond het helemaal niet leuk, maar toen wij later even belden hoe het ging, sliep hij toch.
Weer terug naar Rijndam
Zondag 28 mei 2006: Ook vandaag rustig aan gedaan met eten, wassen en aankleden. Jarno lekker gespeeld met Fabian. Ook vanmiddag weer wit brood met aardbeien, maar dit viel nu niet goed bij Jarno, want alles kwam er weer uit. Jammer hoor, zeker omdat er met veel moeite een aantal hapjes in waren gegaan. Wij vandaag nog wat werkzaamheden in huis gedaan, want dat moet af en toe ook hè. Daarna kwam Thomas met Fabian spelen en Annette met Mariska om ons eten voor morgen te brengen. Mariska ging gelijk weer wat spelletjes doen met Jarno. Hierna was het weer tijd om wat te eten. Aardappelen met asperges en kipschnitzel. smaakte goed en zelfs bij Jarno wat hapjes naar binnen. Natuurlijk wel met appelmoes erbij, maar toch. Daarna nog wat tijd voor spelletjes en toen was het al weer tijd om terug te gaan naar Rijndam. Ook nu weer met eigen vervoer, dus geen last met dat de taxi niet op tijd voor staat.Na aankomst op Rijndam nog een evaluatie gesprek gehad over het weekend en daarna mocht/moest Jarno gaan slapen. Dat was geen probleem en ik kon nog even wat gaan typen voor dit mailtje.
Naar de markt
Zaterdag 27 mei 2006: Ook nu weer gewassen, aan gekleed, gegeten en een bakkie koffie gedronken (voor ons dan). Hierna ging Coby wat winkels afrijden en Jarno, Fabian en ik gingen lopend naar de markt. Fabian werd al halverwege de Keplerlaan moe, dus die op schoot bij Jarno in de rolstoel. Bij terugkomst van de markt lekker wit brood met aardbeien gegeten. Na het eten kwam Sandra (een klasgenootje) met Jarno een spelletje doen en gingen Fabian en ik naar Tante Trudi die gisteren 50 jaar is geworden!!! Bij terugkomst Sandra onder de paraplu naar huis gebracht, want het goot weer. Hierna gegeten van een door ons zelf klaargemaakte maaltijd. Wennen hoor, zelf koken. Hierna weer tijd voor een kort spelletje en toen lekker in bad en bed.
Lysken 3 jaar
Vrijdag 26 mei 2006: Op ons gemakkie alles aangekleed, gegeten, koffie gedronken en een spelletje gedaan. Na het middag eten zijn Coby, Jarno en Fabian naar de overkant gegaan waar Lysken 3 jaar is geworden. Ik ging weer eens wat bloed doneren bij de bloedbank, wat dat was al een keer afgezegd en na nog wat boodschapjes halen ook naar de buren voor een stukje taart. Tijdens het avond eten genoten van de pita gevuld met vlees en een met kaas gekregen van Nada die ondanks dat wij thuis waren toch voor ons wilde koken. Errrug hoor. We hadden het dus super makkelijk. Na een dvd’tje was het weer tijd voor bed.
Jarno bij Geeske spelen
Donderdag 25 mei 2006: Lekker uitgeslapen dus, 7:07 melde Jarno zich, dus dit keer maar eens een boek gegeven om te lezen. Vindt hij toch ook leuk, tenminste voor even, want na een tijdje ging hij toch huilen, wilde naar beneden. Dus naar beneden voor een DVD en een boterham. Dit keer ging bijna de hele boterham erin. We deden alles op ons gemakkie, tot de telefoon ging en Marinka vroeg of het goed was dat ze even langs kwamen. Natuurlijk was dat goed en gingen wij ons even in een hogere versnelling aankleden. Netjes op tijd waren wij beneden toen Marinka, Ronald, Amy en Louana een bakkie kwamen doen. Jarno natuurlijk weer heerlijk spelletjes kunnen doen met Amy. Ik mocht nog even een proefritje maken in hun nieuwe Seat Altea, gelijk de tank leeg gereden. Na het middag eten nog even geoefend met de fluitje van Jarno. Hij had een fluit mee gekregen waar als je er wat harder op fluit een krokodil uit komt. Natuurlijk moest ik met mijn oor heel dichtbij luisteren, want er kwam bijna geen geluid uit. Opeens werd mijn oor er af gebeten door de krokodil, want Jarno vond het zo leuk dat ik zo dicht bij zat met mijn oor, dat het hem spontaan lukte er hard op te blazen !!!! Daarna nog een paar keer herhaald en het ging steeds makkelijker. Ook met een klein soort pan fluitje lukte het daarna. Weer een stapje verder.
Hierna mocht Jarno bij Geeske spelen, dus ik heb Jarno daar gebracht en hij ging met Geeske 4 Op Een Rij doen. Even later kwam Fabian ook aan de deur, die wilde ook daar spelen, dus een rustig middagje voor ons. Voor het eten weer opgehaald en thuis dus heerlijk gegeten van de maaltijd van Marleen. Jarno 2 hapjes en Fabian 3 hapjes, dat was iets minder. Daarna ging er bij Fabian wel een Punk ijsje in en bij Jarno een toetje van fairly odd parents (tekenfilm op Nickelodeon). Om bij te komen van de zware maaltijd maar een DVD’tje gekeken van Noddy. Toen was het weer tijd voor een lekker warm bad en lekker naar bed (De kinderen dan, want wij mogen wat langer op blijven).
Gesprek met de oncoloog
Woensdag 24 mei 2006: Om 7:15 uur wakker, ook wel omdat er dan een verpleegkundige komt kijken of we al in aktie zijn.! Vannacht was hij halverwege wakker en lukte het niet meer om in slaap te komen, dus Coby heeft hem toen maar bij haar in bed genomen en na verloop van tijd sliep hij dus wel. Na het ontbijt was het weer tijd voor fysiotherapie. Coby vroeg eerst nog of ze mee mocht en dat was gelukkig goed. Hij deed erg zijn best en had er veel lol in. Rebecca zei een goede indruk te krijgen over wat hij wel en niet kon. Daarna moest hij nog tandenpoetsen en Cordosyl spray-en voor de blaasjes in zijn mond. Nog even tijd voor een spelletje en toen kwam ik ook in Rijndam, want we moesten naar Sophia voor zijn chemo en een gesprek met Dr. Reddingius, de oncoloog. Deze keer niet zo heel lang moeten wachten. Eerst moest er bloed geprikt worden door een vinger prik. Daarna een gesprek met de dokter, hier hoorden we dat er nu even “rust” is. Op 21 juni moet hij terug komen voor een 24-uurs opname, die dan start met een gehoor test. Dit omdat de chemo die hij krijgt ook invloed kan hebben op zijn gehoor. De 2 weken daarna krijgt hij op woensdag een chemo shot die hij de afgelopen weken ook heeft gehad en dan weer 3 weken rust. Dan begint alles weer van voren af aan met een 24-uurs opname. Een MRI scan is gepland op 31 augustus. Bij het aanprikken van zijn port-a-cath moest hij weer erg huilen. (Eigenlijk al bij het verwijderen van de pleister met de verdovende zalf.) Van te voren had hij toch nog even ontspanning gehad van de cliniclowns Siep en Bes. Ze konden hem nog wel. Hierna nog even terug gegaan naar afdeling Noord. Weer even wat warmte en hartelijkheid opgehaald van o.a. Eva, Laura, Annemiek en een aantal verpleegkundigen. Ondertussen al 12:30 dus ook nog even de honger gestild (niet van Jarno, want die heeft geen eetlust op dit moment). Die slechte eetlust kan volgens de dokter nog wel enkele weken aanhouden en daardoor is opnieuw sonde voeding dus helaas niet uit te sluiten in de komende weken.
Eenmaal terug in Rijndam was er een afscheid’s feestje aan de gang van Cheila en Sandjay. Logopedie was verzet naar 15:00, zij liet hem wat tong bewegingen doen en poogde hem op een fluitje te laten blazen. Dat laatste mislukte, dus wij kregen 2 fluiten mee naar huis om hiermee te oefenen. Daarna mocht hij dus al op weekend verlof !!! Lekker lang in verband met Hemelvaartsdag. Coby ging met Jarno in onze eigen auto naar huis, want wachten op de taxi is ook niet alles en het zitten gaat nu zo goed. Zodoende waren Coby en Jarno al om half vijf thuis. Ik niet, want door de gebroken dag ging ik wat langer door bij KPN. Na het eten ging ik even wat boodschappen doen bij de Konmar en Coby en Jarno kregen even later bezoek van Arita, met Sandra en Miranda die Fabian terug kwamen brengen. Ook kwamen Marleen en Damian , om de maaltijd voor donderdag te brengen ( oeps….. Helemaal vergeten af te bellen omdat we nu dus al met lang weekend verlof waren ! ), dus hij had heel wat te spelen. Zodoende dus wat later op bed, zullen die lekker slapen morgenochtend ????
Op de schommel
Dinsdag 23 mei 2006: Tot half acht op bed !!! Na wassen en aankleden Jarno naar de huiskamer gebracht voor zijn ontbijt. Ik ben toen weggegaan voor het werk bij KPN, Jarno kreeg na zijn ontbijt nog fysio therapie en ging daarna spelletjes doen. Nadat Coby ook weer aanwezig was, heeft zij het overgenomen. Tussen de middag heeft Coby Jarno ook weer alleen moeten laten tijdens de brood maaltijd. Nadat ik ook weer aanwezig was, kregen we een gesprek met maatschappelijk werkster Selma. Ook hier zitten praten over de opvang van Fabian en mogelijke oplossingen, over onze zorg hier voor Jarno, de zorg van Rijndam voor Jarno, enz. Na een kort spelletje was het toen weer tijd voor ergo therapie. Nu werd een kleinere rolstoel bekeken of deze goed voor hem was. Nadat er wat wijzigingen worden doorgevoerd komt dat wel goed. Daarna mocht Jarno en later met mij op een grote schommel wat bewegingen maken. Ging heel goed, Jarno deed goed zijn best. Daarna was het weer tijd voor het eten en ben ik naar huis gegaan om Fabian op te halen. Coby ging nog even met Jarno wat spelletjes doen en Jarno nacht klaar maken.
Laatste bestraling!!!
Maandag 22 mei 2006: Aardig goed geslapen. Hij tikte Coby wel een keer aan, omdat hij zijn kroeltjes (Droppie en Lieffie) kwijt was. Om 7:15 wakker. Coby ging eerst douchen en op een gegeven moment hoorde zij hem heel hard huilen. Wat bleek: er was iets fout gegaan met de tv bediening en hij kreeg hem niet meer op de goede zender. Rond half negen kwamen Fabian en ik, want wij gingen ook mee naar de allerlaatste bestraling’s ochtend. Hij had er dan 68 keer opzitten. Na de problemen met de taxi vorige week, nu maar met de eigen auto gegaan. Wel zo fijn. Ook voor de radiotherapie laboranten een soort van fotoladder gemaakt en … De Chipz cd met een persoonlijk hoesje (Die cd heeft daar 68 keer dienst gedaan als afleiding) en een zak echte Chips. Hierna nog een gesprek met Dr. Nowak. 1 oor vond hij er al iets beter uit zien. We hoefden geen vervolg afspraak meer te maken, want we zien hem toch nog wel een keer tijdens het disciplinaire overleg. Hierna hebben we Fabian bij de opvang gebracht. Die blijft daar dus tot een uur of vier.
Door de bestraling kreeg hij nu niet de ingeplande fysio therapie van Rebecca. De rest van de ochtend dus in de huiskamer rondgebracht. Oh ja, en tegen de regels in even tv gekeken. Omdat het de laatste bestralingsdag was kreeg hij nog een kadootje (van het Sophia nog) en dat was een DVD. Dus die mocht hij toch nog even bekijken. Aardig hoor. Coby nog even een gesprek gehad met de dietiste omdat hij zo weinig eet. Tijdens het brood eten heeft Coby hem weer alleen gelaten bij de groep.
Om 14:00 was er afscheid van een meisje uit de groep, Angelique. Er was iemand die ballonbeestjes kon maken en dat aan de andere ging leren. Grappig wel. Daarna Jarno op bed gelegd om wat te rusten (bij de tv). Tegen half vijf kwam ik met de opgehaalde Fabian. Hij had gezegd dat het wel erg lang duurde voordat papa kwam. AAAAA. Hierna kwam de logopediste Dominique kennis maken. Ze vond het heel goed dat hij zo goed kon schrijven op zijn magisch boord. Ook gaf ze hem nog een blad met het hele alfabet en wat standaard zinnen, misschien helpt dat ook nog wat. Daarna was het weer tijd om onze maaltijd te gaan opwarmen. Wij hebben daarna Jarno weer achtergelaten bij de groep om gezamenlijk te gaan eten en wij zijn naar een kamertje verderop gegaan om te eten. Jarno (uiteraard) weer niet veel gegeten, maar met hulp van ons nog gelukt er 6 hapjes appelmoes in te krijgen, daarna was het over. Coby en Fabian namen toen afscheid van ons en gingen naar huis Wij zijn natuurlijk een spelletje gaan doen. ’s Avonds kreeg Coby nog een telefoontje over de opvang van Fabian, dit werd te zwaar voor haar en dat willen wij natuurlijk ook niet, dus daar moeten we een oplossing voor vinden.
Opa en Oma op visite
Zondag 21 mei 2006: Anders dan gisteren was hij nu wel vroeg wakker. Op ons gemakje gedaan met aankleden hoor. Om 13:15 kwamen opa en oma. Ze brachten 2 boeken voor hem mee, maar eentje van Dik Trom had hij al, dus die ging weer mee terug. Het spel Woeste Willem met opa gedaan en later met ons. Toen opa en oma vertrokken waren kwamen Babette en Enna nog even, o.a. Om het eten voor ons te brengen voor de volgende dag. Babette natuurlijk weer een spelletje gedaan met hem. Toen was het al weer gauw tijd om te eten, fusili pasta met kipfilet, broccoli en roomsaus. Jarno kon het niet bekoren, ons wel. Toen ging de telefoon, het was Dr. Schuurs. Hij wilde graag nog even langs komen. Zodoende was het ineens heel snel tijd om spullen te pakken, want om 19:30 zou de rolstoel taxi weer komen. Coby ging weer met hem mee. Bij aankomst in Rijndam al snel zijn tanden poetsen, pyama aan en hup: naar bed.
Naar de supermarkt
Zaterdag 20 Mei 2006: Goed en rustig geslapen vannacht. Toen ik zei dat ik boodschappen ging halen bij de Konmar, wees Jarno op zichzelf. Hij wilde mee!! Ook Fabian ging mee en Coby mocht thuisblijven. In de winkel werd ik wel gek van het wijzen, want ondanks dat hij zo weinig lust, wees hij op alles wat lekker was, zoals hagelslag, lekkere koeken, enz.
's Middags is Coby nog even op stap gegaan met Fabian en ben ik thuis gebleven met Jarno, waar klasgenootje Babette ook kwam om wat spelletjes te spelen met Jarno. Dat ging zo fijn, dat ze uiteindelijk ook een hartige pannenkoek is blijven mee eten! Leuk hoor. Die aten we trouwens op zijn verzoek, maar helaas at hij er maar een kwart van op.
Verrassing!!
Vrijdag 19 mei 2006: Coby werd om 6:30 uur wakker gemaakt door een nachtzuster. Dit omdat Jarno vanmorgen om 8:30 in Dijkzigt moet zijn voor de bestraling. En vanwege het slechte weer moeten we nu dus met de rolstoel taxi. Deze zou tussen half acht en acht kunnen komen. In eten/ontbijt had hij nog helemaal geen zin. Het werd dus alleen een danoontje met medicijnen. Zodoende zaten ze dus al om half acht Mens Erger Je Niet te spelen. Hij had er geen moeite mee, maar Coby doet toch wel liever wat anders om die tijd!! Uiteindelijk kwam de taxi dus pas om 8:55 !!! En reed hij I.p.v. Naar Dijkzigt naar de hoofdingang van het Sophia, want dat stond dus aangegeven op zijn schermpje. Pffffffff. Coby wilde wel lopend door de gangen en slurven, tenslotte zijn we dat gewend al die weken, maar de beste man stond erop om hun te brengen. Dus via Thorax bij spoedeisende hulp (enige plek waar die rolstoel taxi wel kan komen) eruit en dan weer 1 omhoog met de lift. De afspraak van vanmiddag moest nu dus ook weer verzet worden, omdat er minimaal 6 uur tussen de bestralingen moet zitten. Een taxi kan natuurlijk niet blijven wachten, dus…. Opnieuw wachten op vervoer. Toen moesten we dus naar de hoofdingang van Dijkzigt (Erasmus MC). Wat een gedoe. Coby werd hier dus niet vrolijker van. Uiteindelijk om 10:30 terug in Rijndam.
De logopedist afspraak was hierdoor al weggevallen. Ergotherapeute Els heeft nog wel bekeken hoe hij zat/paste in een voor hem klaargezette rolstoel. Niet helemaal goed. Tijdens de broodmaaltijd moest Coby weg, want Jarno moet dus in de groep eten. Vanmiddag ook nog bij de Orthopedagoog Martine geweest. Tijdens het spelen met mikado stelde ze hun wat vragen. Om 14:30 kwam de taxi er al weer aan. Vroeg zat dus, want pas om 15:30 was de bestraling. Coby heel voorzichtig en leif gevraagd of hij soms even wilde stoppen bij het Sophia, zodat zij zijn broertje kon ophalen. Die was namelijk al vanaf 8:45 bij de opvang. En het lukte! Een poosje later met z'n 4tjes bij radiotherapie, want ik was ook weer uitgewerkt. Ik en Fabian met de metro naar huis en Coby en Jarno weer wachten op de taxi. He, he, om 16:30 op weg naar huis: weekend verlof.
Vandaag had Jarno al slecht gegeten/gedronken, maar ook thuis at hij slecht vanavond. Toen Fabian en Jarno in bad zaten, stonden Desiree en Astrid (vriendinnen Coby) aan de deur. We dachten om hem weer even te zien en om het spel Woeste Willem nog even te brengen. Dat had ze hem beloofd en was het de vorige keer vergeten. Was toch wel vreemd, want Desiree ging 's nachts op vakantie naar Turkije. Wat later bleek dat ze met een enorme verassing kwamen. Desiree had een hele speciale mail naar onze vrienden, kennissen en familie verzonden. Een soort Hart in Aktie verzoek om ons eens een keer een goede dag/avond uit te laten gaan en of men bereid was hiervoor een aantal euro's te storten. Op die dag gaan Desiree en Astrid dus voor Jarno en Fabian zorgen. Tot onze grote verbazing zat er echt veel geld in een envelop. Wel 565 euro !!!! We wisten niet hoe we het hadden en werden er helemaal stil van. En uiteraard ontroerd. De rest van de avond geheel onder de indruk gebleven van dit geweldige gebaar. Geen woorden voor…
1e dag Rijndam.
Donderdag 18 mei 2006: Vandaag een spannende dag, Jarno gaat vertrekken naar Rijndam, maar eerst nog eventjes naar de bestraling. Natuurlijk vandaag het apparaat weer stuk, dus met een klein uur vertraging weer op de afdeling. Nog snel een boterham gegeten en toen was het tijd om afscheid te nemen met de kadootjes. Voor de pedagogische medewerksters Laura, Annemiek en Eva hadden we thee glazen met iets erin en een kaart met een bedankt voor alles tekst. Het leek wel of ze wat verlegen er van werden, maar Jarno zat te glunderen bij het uitdelen. Ook kregen ze nog een spel voor in de speelkamer en een cd . Het hoesje natuurlijk met tekst van Jarno met 2 foto's erop. Ze waren er erg blij mee.Daarna de afdeling wat gegeven, een foto ladder met foto's van Jarno (van toen hij nog slecht lag tot nu), een grote pot drop met foto's erop en een mooi schilderij. Schilderij kan mooi op de saaie bespreek kamer waar wij vaak genoeg een gesprek gehad hebben. Intussen was de taxi al gearriveerd. De beste man schrok alleen wel toen hij ons aan zag komen lopen met alle spullen. Ik met tassen en de rolstoel, Coby met tassen en nog 2 verpleegsters met tassen. Gelijk zei de man, er mag maar 1 tas mee, maar uiteindelijk streek hij toch met zijn hand over zijn hart en mochten niet alleen de tassen, maar zelfs papa's mee, dus ik hoefde niet te lopen. Bij aankomst bij Rijndam haalde de taxi chauffeur een wagentje voor al onze bagage en zijn wij ons gaan melden op de 1e verdieping. Daar hadden ze ons al eerder verwacht en wat nog erger was, het rooster liep nu gevaar. Dus tijdens het intake gesprek diverse keren onderbroken door andere disciplines die wilde spreken met ons. Om 12:30 werd dit onderbroken voor de lunch. Wij kwamen dus in de huiskamer aan een hele grote tafel welke vol zat met de kinderen. Het grootste deel pubers. Van Jarno zijn leeftijd hebben we nu geen kinderen gezien. Gemeenschappelijk werd dus gegeten en er moest ook gewacht worden tot iedereen klaar was voor je van tafel mocht. Netjes hoor. Hierna (we hoefden niet af te wassen) gingen we weer verder met de gesprekken. Jarno begon steeds kleiner te worden, want hij wilde alleen maar spelletjes doen ! Logisch ook. Het duurde echter niet zo lang meer, want wij moesten om 14:55 weer naar Dijkzigt voor zijn bestraling. We zijn lopend gegaan ondanks de harde wind en waren net op tijd aanwezig (15:10). Daar zijn we begonnen met een puzzel en bij de 2e puzzel waren we aan de beurt. Even leek het fout te gaan, want Jarno begon te kreunen en te bewegen, bleek dat hij zijn kroeltje (spookje) niet meer kon vinden, maar daarna ging het weer goed. Hierna weer terug naar Rijndam, nu ik ook de auto meegenomen, want daar kunnen we ook parkeren. Alleen moeten we nu wel een stempel krijgen die we dan weer bij de balie moeten afgeven, waardoor we gratis kunnen staan. Coby en Jarno waren zelfs nog iets eerder terug dan ik met de auto. Daarna een stick voor de tv proberen te regelen. Je kan op je kamer (betaald) tv kijken, maar hebt daar wel een stick voor nodig met een soort pre-pay tegoed. Na 3x heen en weer lopen was dat ook weer geregeld. Intussen was Coby met Jarno al een spelletje Yahtzee gaan spelen. Ik daar bij aan geschoven tot we weer door een maatschappelijk werkster gehaald werden. Gelukkig nam een andere moeder het spel over van ons, zouden wij even wat rustig konden praten met haar. Daar nog even over van alles gepraat, o.a. over de maaltijden die we nog steeds zo trouw krijgen. Rijndam is namelijk niet erg op de ouders ingesteld en willen het liefst dat je in het restaurant gaat eten, maar ja, wij hebben het veel beter, wij krijgen een maaltijd mee. Maar een plek in de koelkast is hier niet voor, dus zij zou wel wat gaan proberen te regelen. Dat klopte , want een tijdje later kregen we te horen, dat we ons eten in een koelkast bij de ouderen afdeling mochten plaatsen. Magnetron is daar ook aanwezig en ook een kamertje waar we rustig kunnen zitten is geregeld. Valt niet tegen, er wordt van alles geprobeerd het ons (en Jarno) zo makkelijk mogelijk te maken. Na onze warme maaltijd kreeg ook Jarno zijn warme maaltijd. Helaas was een halve gepaneerde kipschnitzel het enige wat naar binnen ging. Zelfs het toetje ging er niet in. Ik was intussen weer naar huis gegaan om Fabian op te halen. 's Avonds nog met Coby gesproken (mobiel), want hier mag wel mobiel gebeld worden (zolang de kinderen er geen last van hebben.) Zij had een stretcher om bij Jarno te kunnen blijven slapen en deze was omgeruild voor een echt bed. Dus ook dat was goed geregeld. Jarno is rond 21:00 gaan slapen. Vandaag ook nog te horen gekregen dat Jarno ook woensdag nog chemo krijgt (wij dachten nu 3 weken rust) en maar dat wisten wij al, maandag ochtend de laatste bestraling.
Morgen naar Rijndam.
Woensdag 17 mei 2006: Om 7 uur werden Coby en Jarno wakker en omdat ze om 8:50 bij de bestraling moesten zijn, kreeg Jarno van te voeren al Emla (verdovende) zalf op zijn port-A-cath. Nog maar net op de afdeling terug, stickers geplakt en toen kwam Maria de Jong van de Onco afdeling. Net in gesprek met haar en toen kwam de melding dat Jarno naar de Onco-poli kon voor zijn wekelijkse chemo shot. Dat was dus al om 9:40 !! Dit keer aardig op tijd. Deze keer alleen wat tranen in zijn ogen en niet hardop gehuild. Hij kreeg/koos nu een blauw stuiter balletje. Om 10:00 uur ging hij weer naar juf Marijke (school). Rekenen en taal ging heel goed. Kwart voor elf terug gebracht door haar en toen nog naar de speelkamer. Met alle pedagogische medewerksters en Coby een spelletje Rupsen gespeeld. Van de patat en shoarma weer amper wat op.
Om 14:30 kwamen Marleen en Damian en ook toevallig de cliniclown Siep. Nadat de clown weer wegging zijn ze naar buiten in de tuin gegaan. en bij terug komst een ijsje genomen.
Hierna was het al weer snel tijd voor een boterham voor Jarno en Shoarma en patat voor ons.Dit keer pas na het eten naar de bestraling (18:30), nog nooit zo laat geweest, maar kwam ook weer door de patienten van de Daniel den Hoed. Coby ging naar huis en toen wij teug kwamen van de bestraling kwamen Tante Ursula en Oom Erwin. met….. een ijsje, een knuffel en een kaart. Ik heb toen al wat opgeruimd, want morgen voor het laatst hier. Jarno hierna een paracetamol gegeven voor tegen de pijn van zijn oren, want hier staan de blaren op en zijn heel erg gezwollen, dus erg pijnlijk. Hij heeft nu zalf die ook voor brandwonden gebruikt wordt, dus die zal wel wat verlichting geven.
Jarno naar school.
Dinsdag 16 mei 2006: De bestraling liep vanmorgen aardig uit. Volgens schema moest hij om 8:40, maar ik kwam pas rond 9:30 terug op afdeling Noord. Er moesten namelijk ook patienten vanuit Daniel den Hoed kliniek hier tussen gepland worden. Vandaar. Om 10:00 ging hij voor de eerste keer naar school. Bij juf Marijke kreeg hij prive les. Van te voren vond hij het wel spannend/eng, maar toch ook wel leuk. (later dan). Toen Coby arriveerde in het ziekenhuis zat hij dus in het leslokaal. Ook de bibliotheek mocht de "les" even onder breken. Hij koos voor die 2 dagen nog wel erg veel boeken uit, maar dat mocht gewoon. Om 10:30 haalde Coby hem weer op, want hij moest naar de fysio Wouter die met hem wilde oefenen. Dat werd ook gelijk de laatste keer, want op woensdag krijgt hij (meestal) geen fysio in verband met de chemo. Van de warme maaltijd weer erg weinig gegeten. Hij geeft al heel gauw aan dat hij vol zit. Ook drinken is nu weer heel matig. Tijdens het rustuur heeft hij maar kort liggen lezen, want een verpleegkundige had hem eruit gehaald en bij zijn overbuurjongen Aart gezet om een video te kijken. Vanmiddag onverwachts bezoek van Anja en haar dochtertje Tayra (die wonen bij ons achter), zij moesten zelf ook in het Sophia zijn. Tayra heeft C.F. We hebben met z'n allen een lang spel Mens Erger Je Niet gedaan. Om 16:15 weer naar Dijkzicht gegaan. Daar kwam ik hun even later ook opzoeken. De alborant Martin zou Dr. Nowak nog gesproken hebben over zijn erg rode , gezwollen en pijnlijke oren. Volgens hem moet er Flammazine zalf op, maar het recept moet nog komen. Ik ging rond 18:30 naar huis om Fabian op te halen en nog veel printwerk te verrichten voor de afscheidskadootjes die we gaan geven.
Verslapen.
Maandag 15 mei 2006: Verslapen!! Coby en Jarno pas om 7:45 uur wakker, dus heel erg haasten voor de bestraling. Bij terugkomst kwam ik ook aan, nadat ik Fabian bij de opvang had gebracht. Hierna gingen we naar Rijndam voor een rondleiding. Hij gaat hier donderdag heen. We zijn er heen gelopen met de rolstoel, want is maar 10 a 15 minuten lopen. Met een jas aan goed te doen. In Rijndam de rondleiding gehad en ook de kamer gezien waar hij komt te liggen. Het wordt een 2 persoons kamer, waarschijnlijk bij Daniel, die hij al kent van hier.. Ook Sanchaj kwamen we nog tegen, dus in ieder geval al wat bekenden. Ondanks dat hij nu kon zien wat hem te wachten staat, vindt hij het nog niet leuk en vindt het in het Sophia leuker. Het is ook best erg wennen natuurlijk. Bij terugkomst in Sophia ging ik weer naar mijn werk en Jarno kreeg na een korte tussenstop in de speelkamer zijn eten. Ook nu weer niet zoveel op, zelfs zijn vlees gaat er niet meer helemaal in. Na het rustuurtje werden de maten van rolstoel nog nagemeten, want in Rijndam krijgt hij weer een andere. Degene die hij nu heeft, hoort bij de fysio hier in het Sophia. Nadat ik klaar was met werken, hier nog een spelletje gedaan en na het eten de DVD gekregen van Hans van Sophia tv bekeken. Best wel weer even slikken om alles weer zo achter elkaar te zien. Na het uitzwaaien van Coby en Fabian zijn we nog een boekje gaan lezen en was het daarna weer tijd om te gaan slapen. Hierbij kwam zuster Benita nog even bij Jarno in bed zitten om afscheid te nemen, want zij werkt de komende dagen niet meer, dus zal hem ook niet meer zien. We zullen echter best nog eens langs lopen op de afdeling, dus wie weet…
Moederdag
Zondag 14 mei 2006: Nou van uitslapen wilde Jarno niet weten. Om half zeven begon hij al regelmatig te klingelen. Bij hem staat de babyfoon, dus als er iets is begint hij te kreunen. Dus regelmatig even langs geweest om te zeggen dat het nog geen 7 uur is. Toen het dus uiteindelijk 7 uur was, wilde hij al gauw naar beneden voor een DVD. Om negen uur gingen we Coby wakker maken voor door ons zelf gebakken croissantjes met ham en kaas en natuurlijk de moederdag kadootjes, dus daar wilde ze wel wakker voor gemaakt worden. Jarno had een glazen schaaltje beschilderd/beschreven met 2 kaarsjes erop. Natuurlijk was Coby hier heel blij mee. Na dit ontbijt op bed, gingen Jarno, Fabian en Coby lekker in bad. Na de koffie met een sneeuwster waren we klaar voor een spelletje. Na het eten nog een dvd gekeken, een spelletje gedaan en geprobeerd mee te helpen met de auto wassen. Vooral met de hogedruk spuit werken vond hij wel leuk. Ook Fabian hielp mee, dus schoon dat de auto werd. Ook nog wat aan de tuin gedaan en toen was de middag ook al weer voorbij. Van het avondeten at Jarno niet zoveel, maar het bleef er wel in. Beter dan vanmiddag, want omdat de verpleging de medicijnen vergeten was voor tegen de misselijkheid, was alles er uit gekomen. Na het avond eten nog wat spelletjes gedaan en om 19:30 reed de taxi weer voor. Het weekend was weer omgevlogen.
Sandra en Lisa op visite
Zaterdag 13 mei 2006: Ik na de koffie nog even het centrum in gegaan voor nog wat moederdag kadootjes. De bloemen maar alvast gegeven, de rest volg wel morgen. Tussen de middag kwam Sandra Raven met dochter Lisa weer even bij ons aan. Om 15:15 zijn we met z'n allen richting Brielle gereden, want Janneke had ons uitgenodigd. Lekker buiten gezeten en genoten vanons natje en droogje dat ons aangedragen werd. Jarno wat spelletjes gedaan met Vincent. 's Avonds kregen we een lekkere aardappeltonijn salade. Pas rond 20:30 naar huis gegaan, dus Fabian en Jarno moeten dan toch wel lekker uitslapen.
Boze taxi chauffeur
Vrijdag 12 mei 2006: Na een goede nachtrust weer naar de vroege bestraling. Het liep wel iets uit, dus toen ik naar mijn werk ging, kwam ik Coby nog tegen die net Fabian naar de opvang bracht. Op het werk met Rijndam gebeld voor een rondleiding en dit wordt maandag ochtend. Dan weten we alvast wat meer wat ons allemaal te wachten staat als hij daar donderdag naar toe gaat. Jarno ging dit keer "alleen" naar Fysio, want Coby had een gesprek met zuster Benita. Bij terug komst van Coby, was Laura Jarno aan het helpen met eten. Na het eten ging Coby Fabian halen uit de opvang om nog wat buiten in de zon te lopen. 's middags kwam Tante Ria nog met een hele mooie handdoek, daarna was het alweer tijd voor de bestraling. Intussen ook ik weer in het Sophia. Om half vijf zou de taxi komen, maar deze kwam al om 16:10. We waren dus nog lang niet klaar. Ook zaten we nog te wachten op zalf voor Jarno zijn oren, want deze worden met de dag roder vanwege de bestraling.Tijdens het wachten maar wat foto's gemaakt van het verplegend personeel voor bij onze collectie. De taxichauffeur was onder tussen chagrijnig(er) geworden. We mochten dan ook niet met z'n allen mee in de taxi naar Spijkenisse. Dus ik en Fabian met de metro naar huis. Rond 17:15 waren we weer in Spijkenisse en hebben we het eten van de moeder van Zo opgewarmd, dus dat was makkelijk en lekker. Deze avond Jarno en Fabian weer samen in bad gezeten. Moest ik wel alleen doen, want Coby ging naar Hoogvliet om alvast wat afscheidskadootjes te zoeken voor de verpleging. Bij terugkomst sliepen die twee dus al lekker.
Tekening maken
Donderdag 11 mei 2006: Vannacht ben ik bij hem gebleven en Jarno heeft goed geslapen tot 6:50. Daarna wilde hij al weer tv kijken. Na het ontbijt weer naar de bestraling, maar bij aankomst zat de wachtkamer helemaal vol. Het apparaat was dus defect gegaan, gelukkig was hij net weer hersteld toen wij er aan kwamen, maar we moesten wel wachten tot de mensen voor ons geweest waren. Zodoende kon ik dus pas "laat" naar KPN. Bijna kwam ik dus Coby nog tegen, want die kwam even later. Jarno zat natuurlijk weer in de speelkamer een spelletje te doen. Later ging Jarno naar de fysio en Coby had een gesprek met Laura (pedagogisch medewerkster) die vond dat hij meer emoties toonde en het ook helemaal niet leuk meer vond als hij verloor. Zijn gezicht stond dan ook op onweer. Hierna had Coby een gesprek met de revalidatie arst, die kwam melden dat Jarno vanaf donderdag 18 mei naar het revalidatie centrum Rijndam gaat hier 10 minuten lopen vandaan. Dat betekent dat Jarno als hij daar zit, nog maar 3 dagen van Rijndam naar Dijkzicht moet voor zijn bestralingen. We hebben het Jarno later verteld en helemaal leuk vindt hij het natuurlijk niet, zeker niet toen hij hoorde dat wij dan niet meer continu bij hem mogen zijn. Is ook wel erg wennen natuurlijk, niet alleen voor hem maar ook voor ons. Na zijn warme maaltijd ging hij weer rusten (met een boek) en Coby ging zonnen in het Euromast park. Bij terugkomst weinig tijd meer, want 15:00 een gesprek met Dr. Nowak. Jarno weer een zalfje voorgeschreven gekregen, want zijn rode oren worden dus veroorzaakt door de bestraling en ze gaan ook wat schilferen en wat koorstjes erop. Dus hopelijk helpt die zalf een beetje. Medicijnen weer verminderd, vanaf morgen nog maar 1 tabletje en vanaf de 17e helemaal stoppen (met dit ene medicijn dan, rest gaat nog wel gewoon door.) Toen ik weer binnen kwam, lag Jarno al weer op de bestralingstafel en kon ik Coby aflossen, want die zou Fabian voor het eten ophalen. Amanda ging naar de intocht van de mini avond vierdaagse. Dit betekende dat Coby en Fabian dus thuis aten. Niks gezellig hoor. Na het eten werden Jarno en ik gehaald voor naar de bioscoop waar we een filmpje te zien kregen over karikaturen en daarna mochten we zelf deze tekeningen maken, was natuurlijk te moeilijk voor Jarno. Hij heeft wel wat lichte krasjes gezet, maar we waren weer snel terug op de afdeling. Daarna lekker gaan slapen.
Radio-Robbie en Chemo-Casper
Woensdag 10 Mei 2006: Jarno was vandaag erg vroeg wakker. 6:15 uur en daar was Coby niet zo blij mee en toen ze daar wat over zei, moest hij erg huilen. Na de bestraling ging hij om 9:30 weer naar de speelkamer voor een spelletje “Mens erger je niet”, daarna moest Coby weg, want er moest iets geknutseld worden voor moederdag (a.s. Zondag). Even later werd er gebeld dat hij naar de Onco-poli kon voor de wekelijkse chemo shot. Wederom weer even gehuild bij deze “ingreep”. Er werd ook gelijk wat bloed afgenomen voor het HB gehalte en afweer te bepalen, want dit kan namelijk erg afnemen. Na afloop koos hij voor een mooie blauwe stuiterbal met licht en geluid en was het leed al weer gauw geleden.
De bami en sate tussen de middag vond hij niet zo, maar het straciatelli ijsje daarna ging er wel in. Coby ging daarna naar buiten en om 13:30 een gesprek met de maatschappelijk werkster. Om 14:15 was ze weer terug en Jarno zat te dammen met zuster Charlotte.
Ze had ook al voorgelezen, want hij was erg onrustig geworden. Coby en Jarno zijn daarna naar buiten gegaan in de Sophia tuinen na eerst goed insmeren, want hij krijgt al erg rode oren. Even later kom ook ik hun vergezellen en hebben we nog wat met de bal gegooid.
Daarna weer tijd voor bestraling. Na het gebruikelijke stickers plakken, ging Jarno een spelletje doen met de moeder van Romy (op zijn zaal), maar zij kon er niet veel van, dus Jarno won met gemak. Na het eten (Jarno een boterham en wij nasi) ging Coby naar huis. Jarno en ik hebben na nog een spelletje, boekjes gelezen van Radio-Robbie en Chemo-Casper (over bestraling en chemo voor kinderen). Hij leek het te begrijpen, wel wist hij niet meer dat hij geopereerd was.Daarna was het weer tijd voor nachtklaar maken en is hij tegen 21:00 uur gaan slapen.
Loopbrug oefening
Dinsdag 9 mei 2006: Met Fabian leek het weer wat beter te gaan, dus die werd door Coby "gewoon" naar de peuterspeelzaal gebracht. Daarna een kopje koffie bij Amanda, dus ongeveer 10:30 in het ziekenhuis. Jarno werd intussen toch wel vermaakt door Laura van de speelkamer. Gisteren heeft hij bij Annemiek al een kadootje uit mogen zoeken voor deze bestralingsweek. Hij krijgt namelijk na elke laatste bestraling van de week een zelf uitgezocht kadootje. Voor ons is het altijd een verassing, want wij mogen dit niet weten. Om 11:00 uur weer naar de Fysio, vanaf nu is dit Wouter. Hij liet Jarno voor het eerst over de loopbrug lopen en dit ging vrij aardig. Vanmiddag patat, boontjes en kipstick. Rond half 1 op bed en is Coby gaan eten en naar buiten gegaan. Heerlijk weer. Tooen Coby om 14:00 terug kwam zat Jarno al weer bij de zuster balie, je was om 13:00 dus erg onrustig geworden. Daarna zijn ze naar buiten gegaan, de Sophia tuinen in. Jarno door Coby in een schommel getild en samen liggend in het zonnetje
geschommeld.
Ook nog wat met ballen gespeeld en wat gelezen. Dit keer via de parkeer garage naar de bestraling, was toch heerlijk weer. Ik kwam hun daar tegemoet na het werken bij KPN. Coby en ik aten daarna nassi (van de moeder van Marjolein) en Jarno een boterham en een croissant. Nu de Dexamethason afgebouwd wordt, zien we wel dat de eetlust niet meer zo overdreven is. Gelukkig, want hij kreeg in de afgelopen weken wel erg dikke wangen. Vanmorgen woog hij 24,5 kg, dus weer 4 kilo erbij sinds het dieptepunt. Vanavond kwam Desiree op bezoek, wel moest het spel "het betoverende doolhof" doorgaan. Daarna weer lopend (met ondersteuning) naar de toilet en tegen 21:00 uur sliep hij.
Slecht geslapen
Maandag 8 mei 2006: Om 2:15 werd Coby wakker door Jarno. Luier verschoond, water gedronken, maar niet meer verder willen slapen, dus even later heeft Coby hem maar bij d'r genomen en daar nog geslapen tot 6:20, maar ook dat is nog wel erg vroeg hoor. Dus heel goed op tijd voor de bestraling en daarna naar de speelkamer. Eerst Rummikub, Sesamstraat en Monopoly Junior. Wel even onderbroken voor een sanitaire stop en ook nu gelijk ontlasting als hij erop gezet wordt. Gaat goed zo. Daarna op weg naar Wouter, de fysio. Hij vond dat Jarno weer goed vooruit was gegaan, want hij had hem een week niet gezien. Daarna op bed gelegd en Coby Fabian gehaald. Toen Coby en Fabian weer op de afdeling kwamen om 14:00 zat Jarno bij de zuster post en had zelfs al een ijsje gehad. Hij was dus aan het huilen gegaan toen Coby weg was. Fabian kreeg toen ook een ijsje en Jarno ook weer een. Nadat ik ook weer uitgewerkt was bij de KPN, zijn we naar de bestraling gegaan en hebben de laatste handtekening verzameld van de laboranten daar. Na het plakken van de stickers maar weer spelletjes gedaan. Jarno daarna zijn boterham gaan eten en wij de kip en gebakken aardappeltje en broccoli van Sheila. Fabian at heel weinig, begint weer beroerd te worden. Gaat lekker zo, 3e keer in heel korte tijd.
Kinderboerderij
Zondag 7 mei 2006: Ik ben vannacht nog naar hem toegeweest, Coby heeft niets gemerkt. Errrrugggg he!. Vanmorgen heeft hij lekker gebadderd met Fabian en ook hebben we hem een aantal keren op de wc gezet en steeds komt er dan ook wat ontlasting. Prettiger als in de luier he. Tussen de middag had Coby een goed gevulde omelet gemaakt, dus dat was smullen. Om 13:30 kwamen onverwacht opa en oma op bezoek. Zij stelden voor om naar de kinder boerderij te gaan en dat hebben we dan ook gedaan. Ook nog een soft ijsje gehaald bij meneer Jamin. Thuis nog wat gedronken en toen gingen ze weer terug naar Zeeland. Coby daarna een spelletje met Jarno en ik weer verder met de tuin. Daarna gekookte aardappelen, sate schnitzel en schorseneren gegeten en toen kwam om 19:00 uur de taxi al weer. Dus daar gingen Coby en Jarno weer naar het Sophia. Het zaalgenootje Jelle was weer weg, dus weer een prive zaal.
Waterballonnen
Zaterdag 6 mei 2006: Vanmorgen verwachtte we min of meer zijn klasgenootje Gerben, maar dat werd 's middags, dus zodoende wat laat in de ochtend nog wat tuinplantjes wezen kopen. Rolstoel achterin en Jarno in zijn stoeltje. Door het ziekenhuis leven van de afgelopen weken is de tuin ook erg achter gebleven, dus knapt zo wel weer erg op. Het is een warme dag, dus veel buiten gezeten. Coby vindt het wel moeilijk hoor, alle buurtkindjes lopen, rennen zo lekker met elkaar op het pleintje, sommige zelfs in bad kleding en Jarno….. Terwijl wij de plantjes zetten, leest JArno een boek. Daarna nog op het pleintje waterballonnen gegooid en dat vond Jarno wel heel erg leuk, ook al knapte er eentje op zijn schoot !! Vanavond Patat, kip kluifjes en zelfgemaakte appelmoes. Rond 20:15 naar bed gebracht.
Weer lekker thuis.
Vrijdag 5 mei 2006: Toen Coby met Jarno naar bestraling ging, had ik Fabian naar de opvang in het Sophia gebracht. Bij terugkomst Stratego gespeeld met Eva (Pedag. medew.) en om half elf kregen we onverwachts bezoek van Marijke Groen en haar zoon Daniel (die hier ook had gelegen). Coby gekletst met Marijke en Jarno een spelletje met Daniel. Toen weer naar Aad voor de fysio. Het middag eten ging nu redelijk. Coby ging daarna Fabian ophalen en hoorde toen ook dat Jarno iets eerder naar de bestraling kon, dus dat betekende ook iets eerder met weekend verlof. Om 14:20 een ijsje buiten zitten eten, want het is een stralende dag, ongeveer 25 graden. Fabian daarna op schoot bij Jarno om naar de bestraling te gaan. Het is anders te ver lopen voor Fabian en ik was nog bij KPN. Bij terugkomst kwam om 15:45 de taxi voor rijden en we mochten (hoge uitzondering) met z'n allen in de taxi naar huis. Thuis de macaroni maaltijd genuttigd van Arita Kleingeld en daarna naar buiten gegaan om met de bal te gooien op het pleintje. Daarna lekker geslapen in zijn eigen bed.
Blaasjes in de mond.
Donderdag 4 mei 2006: Ik was hier gebleven en Coby was alleen met de poezen. Wel vreemd hoor zo zonder Fabian. Die lag dus heerlijk bij Esmee en Myrthe te slapen. Coby kwam halverwege de ochtend naar het Sophia. Bij het tandenpoetsen hadden we het al gemerkt, zijn mond deed zeer, hij heeft namelijk last van blaasjes in zijn mond, dus maar weer een spray hiervoor. Vervelend, bijverschijnsel van de bestraling. Om 11:00 weer naar de fysio. Hij voerde niet alle opdrachtjes uit, eigenwijs / ondeugend ? Tussen de middag weer niet veel eetlust. Op het tekenbord schreef hij: Ik zit vol. Ook nu weer niet geslapen tijdens het rustuurtje. Vanmiddag een gesprek met Dr. Nowak, de radioloog. Dexamethason (voor de hersendruk) wordt weer gehalveerd. Vanavond komen Tante Anke en Oom Ton, ze nemen Stratego Junior voor hem mee, dus……weer een nieuwe obsessie? Vanavond wel goed gegeten, tosti's, half broodje met ei en een ijsje van Oom Ton. Ook kwam er een zaalgenootje (Jelle) bij met een geopereerd been, dus nu met z'n tweeen op zaal. Rond 21 uur gaan slapen.
IJsjes tijd!
Woensdag 3 mei 2006: Ook vannacht is Coby bij Jarno gebleven, zodat ik vandaag heel vroeg naar KPN kan nu Fabian er niet is. Kan ik ook weer vroeger terug zijn. Na de bestraling gelijk bij de Onco=poli langs gegaan, maar helaas. De medicijnen waren er nog niet, dus ze moesten wachten. Daarom maar terug naar de afdeling en weer verschillende spelletjes gedaan en maar wachten op een telefoontje van de onco-poli. Nou, die kwam maar niet, dus maar even gebeld. Konden nu wel komen, ze waren vergeten te bellen. Bij het aftrekken van de pleister met verdovende zalf moest hij al erg huilen. Het warme eten bestond uit Bob de Bouwer pasta, maar hij had niet veel trek. Het ijsje viel beter in de smaak. Tussen de middag weer niet geslapen, want toen Coby terug kwam lag hij weer met een boek, gekregen van de zuster. 's Middags kwam er een revalidatie arts praten over opname in Rijndam. Ze denkt mogelijk over 1,5 a 2 weken, maar moet dit nog verder bespreken. Ook de clown Siep en Bes kwamen weer even lollig doen. Hij moest er erg om lachen. Bij de bestraling handtekeningen verzameld voor in het bestralingsboek. Toen Jarno zijn boterham zat te eten, werden we opeens geroepen om even te komen kijken, want zangeres Raffaela kwam even handtekeningen uitdelen. Op de avond kwamen Tante Ursula en Oom Erwin en ja hoor, weer met een ijsje.
Een houten dinosaurus
Dinsdag 2 mei 2006: Goed geslapen, zelfs tot 7:30, dus dat was nog heel erg opschieten om op tijd klaar te zijn voor de bestraling van 8:20. Ik bracht Fabian weer naar de opvang van het Sophia en daarna naar de KPN. In de speelkamer heeft Jarno nu eerst wat geknutseld !! Daar was hij gisteren ook al mee bezig geweest en nu afgemaakt. Een houten dinosaurus. Daarna weer dringend een spel kwartet. Ook Laura en Annemiek (de pedag. med.) moesten er aan geloven. Om 11 uur naar de oefenzaal voor de fysio. Aad moest hem af en toe wel aansporen tot serieus oefenen, want hij werd wel wat ondeugend. Bij terugkomst: Patat !! met weer zo'n leuk snack mannetje en appelmoes. Smullen ! Daarna op bed gelegd en Fabian opgehaald. Samen even naar de Wibra gegaan, was intussen lekker weer geworden. Volgens de moeder van Maurizio had hij niet geslapen, want bij terug komst lag Jarno een boek te lezen die hij had gehad van de zuster. Nadat ook ik weer aanwezig was en ook een spelletje mocht doen zijn we naar de bestraling gegaan. Toen we daar weg gingen kwamen we een ex-zaal genootje tegen (Tim) en hoorden dat het ineens heel erg verslechterd was en hij niet meer te redden is. Dat hakte er wel erg in bij ons. Verschrikkelijk. Terug op de afdeling kwam Dr. Catsman (neurologe) met 2 neuropsychologen, waarvan eentje uit Israel. Ze lieten hem diverse testjes doen en dat ging hartstikke goed. Alleen de testen met steek je tong eens uit, dat wilde hij absoluut niet doen. Daarna kreeg hij lekker een tosti en aten wij aten de macaroni van Gordana. Vanavond weer eens bezoek. Peter, Sandra, Esmeé en myrthe en zij namen Fabian mee om 2 daagjes te logeren. Heel leuk voor hem.Ze gingen pas 20:10 weg, dus dat werd een latertje voor Fabian. Jarno viel ook pas laat in slaap (21:30)
5e week bestralen
Maandag 1 mei 2006: Ik (Ron) weer met Jarno naar de bestraling (nu week 5). Sinds vorige week donderdag wordt er nu een ander behandel plan toegepast. De afgelopen weken werd hij 3x bestraald, 1x breed op zijn hoofd, 1x gecentreerd op de plek waar de tumor heeft gezeten en 1x zijn rug. Nu wordt hij 5 x bestraald waarbij vanuit verschillende hoeken de plek van de tumor bestraald wordt. Dus hij moet nu nog wat langer stil liggen als hiervoor. Maar hij doet het nog steeds uitstekend. Hij ligt als een standbeeld. Nadat Coby een telefoontje had gehad van Zorg en Welzijn voor een te lenen rolstoel, is ook zij naar Sophia vertrokken. Fabian is weer naar de opvang van het Sophia gegaan en Jarno zat alweer actief Barricade te spelen met Annemiek. Coby heeft haar daar maar mee afgelost. Na de warme maaltijd weer tijd voor een tukkie en is Coby met Fabian de stad in gegaan om wat kleding te ruilen. Erg regenachtig, dus niet veel aan. Bij terugkomst werd Coby verblijdt met een forse bruine luierinhoud Bah !!Hierna het spel Barricade afgemaakt. Het was een heel erg lang partijtje, maar Coby won dit keer. Vlak voor ze weg moesten voor de bestraling was ik ook weer aanwezig en kon Fabian mee in de buggy. Anders had hij moeten lopen en het is een groot stuk lopen. Na het eten van de nassi (van Annette Kwekel) zijn Fabian en ik naar huis gegaan en Coby en Jarno zijn gaan kwartetten, kwartetten, kwartetten, kwartetten, kwartetten, kwartetten, kwartetten, kwartetten. Misschien dat hij vannacht nog ligt te kwartetten en Coby ook ! pffff….
Einde weekend
Zondag 30 april 2006: 7 uur waren de kinders al weer genoeg uitgerust, dus wilden al weer een DVD kijken. De rest van de ochtend heel rustig aan gedaan. Beide weer lekker in bad gegaan. Natuurlijk weer spelletjes gedaan. Hoe kan het ook anders en…. Jarno weer even wat gecomputerd. Ging natuurlijk niet zo goed als vroeger en omdat zijn linker hand nog niet zo mee wilt doen, gaat het winnen nu niet zo goed, maar toch vond hij het wel leuk. Na het middag eten hebben we hem toch maar weer op bed gelegen en ook nu heeft hij weer een uurtje geslapen. Heeft het dus wel nodig. Na weer wat spelletjes kwam Amber ons aflossen en ging zij spelletjes met hem doen.
Ook daarna nog even wat met ballen gooien, dus hij moest weer lekker oefenen met zitten en arm bewegen. Ook laten we hem meer zelf wat stukjes lopen en met veel ondersteuning lukt dit aardig. Zijn benen doen nog wel niet helemaal wat ze moeten doen, maar het is wel een goede oefening. Na het avondeten was het al weer gauw klaarmaken voor de taxi. Deze kwam dan ook exact op tijd, dus waren nu netjes op tijd terug in het Sophia. Daar wachtte hem nog een verrassing, want de politie had helium balonnen afgenomen van iemand zonder vergunning en ze afgegeven bij het Sophia. Zodoende hing er dus een dolfijn aan zijn bed. Ook mocht hij nog een T-shirt uitzoeken (maat voor papa) van diezelfde politie. Dan stond er ook nog een tasje van de pedagogisch medwerkster met een opblaasbare kroonhoed, een toeter, een beertje, groot potlood, enz. Dus was heel wat te zien bij binnenkomst. Even kregen we nog een jongen op zaal die ons waarschijnlijk wakker zou gaan houden, maar die werd gelukkig even later op een andere zaal gelegd. En zo was ons lange weekend samen ook al weer voorbij.
Koninginnedag
Zaterdag 29 april 2006: Koninginnedag. Nadat we ons (en Jarno vooral) goed warm aangekleed hadden, zijn we op weg gegaan naar het centrum va Spijkenisse. De rolstoel kon helemaal uit elkaar gehaald worden om achter in de achterbak te passen. Met het in de auto van Jarno helaas wel zijn hoofd gestoten. Valt ook niet mee 23,8 kg in 1 keer op zijn plek te krijgen. Rond half elf liepen we dan toch over de vrijmarkt. Het was echt hardstikke koud. Jammer, maar….. na speurwerk zijn we wel goed geslaagd!! 4 spelletjes voor een prikkie gekocht ! Huisje, boompje, beestje / Wie is het ? / Monopoly junior / Het betoverde doolhof. 2 blije kindertjes dus. Na het middag eten weer op bed gelegd, want hij was wel heel erg moe na deze ochtend. Ook vandaag weer behoorlijk dunne ontlasting, misschien iets teveel medicijnen hiervoor? of een virus? Natuurlijk moesten de spelletjes ingewijd worden, dus de middag was zo om. Rond 20:00 lagen Jarno en Fabian op bed. Coby en ik lekker samen op de bank voor de buis.
Spongebob van ballonnen
Vrijdag 28 april 2006: Zowel Fabian als Jarno hileden ons een aantal keren wakker. Ik toch heel vroeg gaan werken, zodat Coby niet heel de dag alleen voor die 2 moest zorgen. Coby dus voor het eerst in deze situatie met z'n drietjes thuis. Ze heeft hem naar het einde van het bed gesleept, daarna met zijn benen laten bungelen en hem daarna opgetild en hem naar het bed van Fabian gebracht om hem daar te wassen. Daarna hem verhuisd naar ons bed en Fabian en zichzelf gewassen en aangekleed. Ze zaten dan al om 9:00 beneden aan het ontbijt. Verder op de ochtend wat spelletjes gedaan en tv gekeken. Coby nog bij de zorglijn een rolstoel proberen te krijgen. Helaas, had voor 15:00 de dag hiervoor gemoeten, dus lukt nu niet meer. Anders had hij hem nog vandaag gehad. Tussen de middag eieren gebakken, dus dat was smullen. Daarna heeft Coby hem naar boven gedragen en heeft hij daar en stuk geslapen. Nadat ik thuis kwam, is Coby nog even naar de kapper gegaan. Ik ben daarna maar Jarno wakker gaan maken, zo goed sliep hij. Toen Coby terug kwam, kwamen ook Marleen en Damian nog even langs. Ook juf Willy kwam nog even langs om een van ballonnen gemaakte Spongebob te brengen. Heel leuk.
Jarno nog een clisma gegeven en nadat hij alles kwijt was is hij lekker met Fabian in bad geweest. Met het eruit halen, laten we hem even staan en kunnen hem dan over de rand van het bad tillen. Daarna lekker in zijn eigen bed om uit te rusten voor de vrijmarkt van morgen.
Lang weekend verlof
Donderdag 27 april 2006: Om 6:30 wakker door buurjongetje Tim. Pfff. vroeg hoor. Om 8:50 weer op weg naar Dijkzicht. Bij terugkomst te horen gekregen dat we vandaag al op weekend verlof mochten, want deze vrijdag geen bestraling, omdat het appraat dan in onderhoud gaat. Dus rolstoeltaxi besteld. In de speelkamer een houten bouwpakket van een dinosaurus afgeverfd waar hij gisteren mee begonnen was. Hij had vandaag echter wat minder zin, dus het meeste werd gedaan door Coby en Annemieke (Pedag. medewerkster). Hij leek wat vermoeider en teneer geslagen. Om 11:00 uur naar de oefenzaal waar de fysio Aad een overdracht deed naar Wouter, omdat zij zelf 2 weken met vakantie gaat. Vanuit zit met ballen gooien, gaat leuk en goed. Ook liet ze hem weer aan een tafeltje staan en op een gegeven moment mocht hij nog spelen met autootjes en een garage ook. Het warme eten ging er vanmiddag ook niet zo gretig in. Hij hoest ook wat en ook Coby en ik zijn hoesterig en snotterig. Coby had vanmiddag een gesprek met zuster Benita, Jarno werd in de tussentijd vermaakt op de zaal door die en gene. Iets over half vijf kwam de taxi van niemandsverdiet en 17:45 waren we terug in Spijkenisse. Met ons drieen gegeten van de Tortilla's van Marleen van Erk en om 19:30 werd Fabian thuisgebracht door Arita, Sandra en Miranda Kleijngeld. Hij was daar voor het eerst een halve dag geweest, maar dat deerde hem niks. Prima naar zijn zin gehad.
Traplopen
Woensdag 26 april 2006: Ik weer met Jarno naar de vroege bestraling en daarna naar de KPN. Jarno bleef achter bij de speelzuster. Coby was rond 10:30 hier nadat zij Fabian bij Gordana had gebracht. Jarno was al voorbereid voor de chemo door een verpleegster door verdovende zlaf op zijn Port-A-Cath aan te brengen en hem een paracetamol te geven. Om 11 uur de afspraak bij de Onco-poli. De wachttijd zou wel mee vallen, nou mooi niet. Om 12 uur zaten ze er nog !! Dus terug gegaan naar de afdeling en ze zouden bellen als het zover was. Jarno kon toen beginnen aan de shoarma en patat. Na het eten ging Jarno lekker slapen !!! Natuurlijk belde ze toen om 13:15 dat hij terecht kon voor zijn chemo. Verd…… Daar toch nog ruim een kwartier moeten wachten en ook nu moest hij wel weer even huilen, maar het leek iets korter als de vorige keren.Voor volgende week nu afgesproken om 9:30, misschien gaat het dan wat beter op tijd. Om 14:00 ging hij weer mee met de fysio Aad. Dit keer haalde ze er hulp bij, want ze wilden proberen hem te laten traplopen. 2 trappen naar beneden en 2 naar boven. Het was een verschrikkelijke krachtinspanning voor hem, maar het ging redelijk.
Coby om 15:30 een afspraak met de maatschappelijk werkster en dat liep uit.Omdat ik dacht dat ze al geholpen werden, ben ik direct naar de behandelings ruimte gegaan, waar ze dus nog niet waren. Zodoende zagen we elkaar pas weer op de afdeling zelf en kwam Jarno aardig te laat voor de bestraling. Foutje !! Zodoende Coby en ik weinig met elkaar gesproken want even later moest ik al weer naar Spijkenisse om Fabian op te halen bij Gordana. Vandaag de zaal helemaal vol geplaatst, naast Jarno een jongetje uit Spijkenisse van 4 Tim en schuin tegen over hem een jongen van 13 Mauritzo. Dus behoorlijk druk op de zaal nu, zeker ook omdat bij elk kind ook een ouder blijft slapen.
Nog niet definitief naar huis.
Dinsdag 25 april 2006: Vannacht 1 keer onderbroken voor een "sanitaire stop". Om 6:55 begon hij Coby wakker te kreunen. Vandaag "pas" om 8:50 in Dijkzicht, dus iets minder stres om op tijd klaar te zijn. Na de bestraling mag hij altijd 2 stickers plakken, 1 in een boekje over de bestraling en 1 in een speciale map met de 7 weken. Hij helpt ons het wel even te onthouden, want hij vergeet het niet. Bij terugkomst weer naar de speelkamer. Nu wel een ander spelletje. Eindelijk eens geen Monopoly. Om 11:00 is hij weer gehaald voor de fysio, want oefening baart kunst he. De romp balans ging weer behoorlijk goed. Ook heeft ze hem even aan een tafeltje laten staan, lukte aardig. Heeft weer een andere rolstoel gekregen, is iets smaller, dus zit beter.
Na het rustuurtje moesten Coby en ik beiden hier zijn voor een gesprek met Dr. de Jong, een assistent, een liasonverpleegster, een maatschappelijk werkster en de dienstdoende verpleegster om te praten over eventueel ontslag. Omdat dit toch wel erg zwaar voor hem (en ons) wordt is besloten hier nog even van af te zien. Wel wordt bekeken of hij eventueel naar revalidatiecentrum Rijndam kan gaan. Hier horen we nog meer van, want mogelijk is er een wachtlijst. Om 15:00 uur is hij naar de bioscoop gegaan voor een flmpje van Lassie, werd zelfs popcorn en frisdrank uitgedeeld. Daarna mocht hij van een bruine papieren zak een honden masker maken. Daar werden nog foto's van gemaakt voor in het Sophiablad waar onze toestemming voor werd gevraagd. Wordt hij misschien nog beroemd (met een zak op zijn hoofd !) Bij terug komst van de bestraling ging de zuster nog een spelletje met hem doen. Had ze gisteren beloofd, maar ging toen niet door vanwege een opname. Nu ging het wel door tot een andere zuster haar kwam halen om brood uit te delen. Haar plek bij monopoly werd overgenomen door Jan van Oostende die net binnen kwam. Hij werd weer afgelost door Noah en zijn moeder Tanja, dus het was een langdurig spel. Niet erg voor Jarno. Daarna heeft hij nog een clisma gehad, want zijn darmen zaten weer erg vol. Daarna kwam de moeder van Mark ons nog even gedag zeggen, want die moest vanavond en vannacht hier werken. Daarna lekker slapen.
Karin mee naar de bestraling
Maandag 24 april 2006: Hallo ! Hier dan weer een berichtje vanaf kamer 1309. Vanmorgen begon het ietwat anders voor Jarno. Nadat Ron met hem was meegeweest naar de bestraling , moest hij beginnen met zijn 30 urige werkweek. Dus elke dag 6 uur werken bij KPN. Omdat Fabian zaterdag ziekjes was geworden en ook van zondag op maandagnacht aardig aan het spoken is geweest, besloot ik om toch maar even de huisarts assistente te bellen.Zij vond het beter om even te komen om hem te laten beluisteren. Dus …. om 10:00 uur naar de huisarts. Fabian kreeg een antibioticakuur en nog wat hulpmiddelen om het minder benauwd te krijgen en rustiger door de nachr te komen. Zodoende ben ik maar langer thuis gebleven bij het kleinste mannetje en hem tegen 13.00 uur bij zijn "pleegmama" Amanda gebracht. Normaliter was Fabian op maandag meegegaan en dan naar de Sophia opvang (peuterspeelzaal zegt hij) gegaan. Maar dat was nu niet zo slim met al zijn gehoest en koortsig lijf. Dat hield dus in dat er op de ochtend geen papa of mama bij Jarno kon zijn. Na de bestraling heeft Jarno een tijd bij Annemieke (een pedagogisch medewerkster) gezeten en heeft daar spelletjes zitten doen.. Later schijnt hij opgehaald te zijn door de fysio. En dat is gefilmd door Hans van Sophia t.v, ter aanvulling op de opnames voor die DVD die gemaakt gaat worden. Ik kwam tegen half twee bij Jarno aan, hij lag toen op bed, maar sliep niet. Was wat onrustig en was blij dat ik kwam omdat ……….hij sanitair ongemak had ! Lekker dan. Poosje naast hem in zijn bed gezeten en lekker voorgelezen. Wat later kreeg hij bezoek van nichtje Karin. Dus……… die mocht weer een tegenstandster zijn voor een spel Slakkenrace. Vier op een rij, Triominos. Toen was het al weer gauw tijd om naar de bestraling te gaan. Karin heeft ons vergezeld en weet nu ook een (heel klein) beetje de lange weg daar naar toe. Toen we terug kwamen was Ron ons al aan het zoeken, we hadden echter op de terugweg een afleidende weg genomen omdat ik wat salade wilde kopen in het personeels restaurant. Dus dat was flink zoeken voor hem. Jarno werd vanavond verwend door de avondzuster. I.p.v. gewoon twee bruine boterhammen kreeg hij twee tosti`s die hij met veel smaak op heeft zitten peuzelen. Nu is het 22.10 uur en deze mama gaat naar bed. Jullie ook welterusten.
Fabian ziek.
Zondag 23 april 2006: Jarno en Fabian begonnen met een DVD. Omdat het eten niet snel genoeg voor hun verzorgd werd, gaf Fabian maar een chocolade paashaas aan Jarno. Hij vond het niet erg. Nadat we allemaal aangekleed waren, kwamen Lex, zijn broer en ouders op bezoek met een kadobon. Kan hij zelf misschien later Monopoly gaan kopen ? Natuurlijk weer wat spelletjes gedaan. Aansluitend kwamen opa en oma met een grote uitdeelzak chips. Ook al niet erg natuurlijk. 's Middags buiten gespeeld met een bal. Ook Julia, Nick, Dennis en Maime kwamen nog even met hem spelen. Daarna weer even uitrusten met een DVD. Fabian die vannacht al had liggen spoken, werd nu weer meer beroerd en viel even later in slaap. Toen hij later wakker werd moest hij omdat hij zo erg moest hoesten, ook overgeven. Dus hij mag voorlopig even niet bij Jarno komen. Na het eten was het weer tijd om op de taxi te wachten. Hij zou om 19:00 uur komen, maar toen het erg lang duurde bleek dat er een taxi bij het Sophia geweest was voor naar Spijkenisse. Dus was niet helemaal goed gegaan. Zodoende lag Jarno pas over 21:00 uur in bed.
Slapen in eigen bed.
Zaterdag 22 april 2006: Vanochtend Jarno en Fabian in bad gegaan. Het ging redelijk, moet hem heel goed in de gaten houden, ondanks de anti slip mat. Tillen is best wel zwaar vanuit bad, maar het is gelukt. Coby ging aarna wat boodschappen doen en toen ze terug kwam hebben we een broodje frikandel gegeten. Dat ging er wel in. Sandra aven kwam ook nog even kijken hoe het ging en toen ze wegging kwamen Marinka, Amy en Louana op bezoek. Deze werden weer afgelost door oom Rene en Tante Jolanda die een bouwplaat van een trein hadden meegenomen. Natuurlijk mocht ik die in elkaar zetten. Na de pizza nog even lekker tv gekeken en daarna naar bed gebracht. Gisteren had hij nog met lattenbodem en al op de grond gelegen, nu hadden we een rekje te leen gekregen en kon hij gewoon in zijn eigen bed liggen.
Andere rolstoel
Vrijdag 21 april 2006: Vannacht Coby en Jarno slecht geslapen, want Johnno (tegenover Jarno) was 's nachts niet goed geworden en het werd toen erg onrustig. Later die dag bleek dat hij een hersenbloeding had gehad. Na de bestraling van Jarno hadden wij weer een gesprek met de Liasonverpleegster (Natasja). Daarna ben ik opnieuw naar mijn werk gegaan. Jarno kreeg in de loop van de ochtend weer een clisma, want ontlasting gaat nog niet zoals het hoort. Omdat Coby hoofdpijn had is ze tussen de middag ook maar bij Jarno gaan liggen. Ook kreeg hij een andere rolstoel. Nu eentje zonder hoofdsteun, maar wel zo hoog dat hij zijn hoofd nog wel wat kan laten rusten.'s Middags kwamen Desiree en Tijs op bezoek en toen was het al weer tijd voor de bestraling.
Hierna was het tijd om naar huis te gaan, want de taxi was voor 16:30 besteld, werd wel 17:00 voor hij kwam, maar het was niet zo druk op de weg, dus we waren 17:45 weer thuis. Daar eerst de bloemkool maaltijd van de moeder van Sandra gegeten, waarna Janneke, Gert en Vincent op bezoek kwamen. Natuurlijk weer een spelletje Monopoly gedaan.
Ontslag uit ziekenhuis?
Donderdag 20 april 2006: Ik een rustige nacht gehad hier in het ziekenhuis, Coby ook vroeg hierheen, want we zouden een gesprek krijgen met dr. de Jong. Toen Jarno 4 op een rij zat te doen in de speelkamer kregen we plotseling "verboden" bezoek van zijn ex- klasgenootje (groep 2) Tristan met zijn ouders. Bij hoge uitzondering mochten ze er toch door. Daarna kwam dr. de Jong ons halen. Het ging dus over Jarno's ontslag. Ze vinden dat hij zo vooruitgegaan is dat hij binnenkort wel naar huis kan. Is wel leuk natuurlijk, maar hij moet nog wel 4 weken 2x per dag naar Dijkzicht voor zijn bestraling, dus dat wordt toch wel een grote belasting voor hem. Wordt nog vervolgd. Hierna weer tijd voor de warme maaltijd en ging ik weer naar KPN. 's Middags had Coby nog een gesprek met een Liason verpleegster, deze helpt alles regelen bij naar huis gaan.Daarna hadden wij weer een gesprek met iemand van radiologie, waarbij besloten werd 1 medicijn af te bouwen, dus in plaast van 2 capsules in de ochtend en avond, nu voorlopig 1 capsule. Afwachten of hij niet opnieuw weer gaat overgeven. Dit werd weer gevolgd door zijn bestraling. In de avond kwamen oom Erwin en Tante Ursula nog op bezoek.
Feyenoord
Woensdag 19 april 2006: Coby vannacht bij hem geslapen, om 0:15 luier verschoond en laten drinken, daarna niet meer gehoord tot 7:15 !! Ik moest in Spijkenisse eerst naar de SEAT garage, want het raam aan Fabian zijn kant was kapot gegaan. Daarna weer naar mijn werk. Dus Coby een groot deel van de dag alleen bij hem. Om 11:00 daarom alleen met hem naar de Onco-poli voor de wekelijkse chemo shot. Pas om 11:30 aan de beurt. Ook nu was de spanning bij Jarno weer erg groot, dus de waterlanders kwamen weer even.Terug op de afdeling was het tijd voor nassi + sate ! Tijdens het rustuurtje ging mama weer naar Anneke, de maatschappelijk werkste. Toen Coby terug kwam kon ze Jarno verschonen van wat bruine inhoud en heeft de zuster nog even zijn buik bevoeld, omdat de chemo ernstige obstipatie veroorzaakt. Dus moet goed in de gaten gehouden worden. Ook de Cliniclowns kwamen weer op bezoek, u voor het eerst dat hij op zaal lag, dus de aandacht moest wel verdeeld worden tussen Jarno en Johnno. Al snel was het tijd om snel naar Dijkzicht te lopen. Om 15:30 weer terug op de afdeling en daar kwam ik ook even later. Ook de familie Dolk (van oud-zaalgenootje Steven) kwamen even bij Jarno op bezoek. Ze waren net bij Dr. Catsman geweest en daar goed nieuws gehoord. Jarno leek heel blij hen weer te zien. Hij kreeg ook nog een mooie oranje voetbal pet !!! Toen kwamen er plotseling 4 sporters binnen.
Jarno (en wij) konden er geen één, maar toch moest Jarno met hen op de foto. Leverde hem wel een mooi sport horloge op en dat was wel heel leuk. Hierbij vielen de handtekeningen gelijk in het niet. Hierna natuurlijk weer tijd voor een spelletje. Later nog tegen Johnny, dus toen konden Coby en ik naar het restaurant voor nassi met sate. Coby ging daarna naar huis en ik ging Jarno nog voorlezen uit het Lotje boek. Toen was de dag al weer voorbij en kon Jarno gaan slapen. Maar of hij dat deed kan je morgen (of overmorgen) weer lezen.
Paar stappen gelopen
Dinsdag 18 april 2006: Jarno was dus behoorlijk laat gaan slapen en desondanks vannacht weer rond 24:00 uur wakker. Luier verschuind, water drinken en na nog een uurtje rommelen ging hij dan toch slapen. We werden dan ook pas 7:40 uur wakker en 8:20 moesten we weer bij de bestraling zijn, dus snel opschieten. Daar liep het ook allemaal nog wat uit, zodat ik (Ron) pas om 9:30 naar de KPN ging. Fabian ging in Spijkenisse naar de peuterspeelzaal. Hij vroeg vanmorgen wel: "Mama, komt Jarno weer (even) thuis ?" Toen Coby in het ziekenhuis binnen kwam, zat Jarno gezellig met andere kinderen in de speelkamer. Om kwart voor elf was het weer tijd voor de fysiotherapie, deze keer niet met Aad, maar met een vervangster. Hij deed weer goed zijn best, zat een behoorlijke tijd los, spelend met autootjes. Met de bal spelen moest hij ook weer meer zijn linker arm/hand mee laten doen. Ging best aardig. Op het laatst weer een paar stappen naar de rolstoel gelopen. Zijn linker voet klapte wel wat om. Hij raakte er wel erg vermoeid door. Deze middag een lekker kinder menu: patat, kipnuggets, appelmoes en een milkshake. Daarna op bed gelegd en hij viel zowaar eens in slaap (gebeurt tegenwoordig nooit meer). Nadat ik weer terug was van de KPN nog wat spelletjes gedaan. Na de 2e bestralings sessie vandaag heeft hij op bed naar Dora liggen kijken. Nu kwam er ook een 3e zaalgenootje bij. Revi, een knul van 14 jaar. Dat werd wel opeens erg druk voor hem, maar in de avond mocht Valesca plotseling toch naar huis. Om 20:00 uur payama aangedaan en 3 kwartier later was hij vertrokken.
Paashaas
Maandag 17 april 2006 2e paasdag: Ondanks 2e paasdag toch vroeg wakker (7 uur) want Jarno moest ook vandaag bestraald worden. (ochtend tenminste, middag hadden ze vrij). Coby moest nu met Jarno door hele stille gangen en loopbruggen met een pasje, want alles was verlaten. Ze werden netjes op tijd geholpen en konden bij terugkomst op de afdeling nog even verder met het restant van het paasontbijt: paaskonijnbroodje en een gekookt eitje. Later nog een mierzoet paas gebakje en natuurlijk chocola. Daarna weer Monopoly doen met Coby, toen ineens de paashaas binnen kwam met weer chocola.
Daarna kwamen Fabian en ik binnen. Fabian had de paashaas nog net in de gang gezien, dus hij kreeg ook een zakje chocola. Daarna heb ik de Monopoly over genomen. Daarna ging hij op bed nog even naar een DVD van Dora kijken samen met Fabian en kreeg hij gefrituurde aardappel bolletjes met boontjes en vissticks. Na het rustuurtje kwamen Peter en An vd Corput op bezoek. Natuurlijk weer een spelletje 4 op een rij.
Daarna zijn we met zijn vieren naar buiten gegaan en hebben in het parkje wat gelopen, want het was prachtig weer. Bij terugkomst mocht hij weer even Dora kijken en een boterham eten, waarna Tante Anke en Sandra kwamen. Ook hier weer een spelletje mee. Daarna nachtklaar gemaakt maar duurde toch nog tot 22:00 voor hij sliep.
Verstopte eieren.
Zondag 16 april 2006: Wij hadden de vorige avond wat choclade eitjes verstopt, niet te moeilijk voor Jarno, maar onze andere zoon was het daar niet helemaal mee eens. Fabian dacht: wat een rommel hier, dus die ging alle eitjes die hij vond netjes opruimen in het schaaltje van de eitjes ! Lief he, maar gelukkig kon Jarno nog wel een paar eitjes zoeken, want die hadden we expres hoog gelegd. Dus terwijl ik hem vast hield, heeft hij de laatste eitjes gepakt.
Het ontbijt was weer met paasbrood en matzers en gekookte eieren, en hier lustte Jarno er wel 2 van. Het ging er goed in. Fabian vond zijn eigen geverfde ei wel voldoende. Nadat iedereen aangekleed was, zijn we even naar buiten gegaan. Daar was niemand, maar even later liepen er heel wat, Fam. Veltman, Fam. Put, Fam. Kleijngeld, dus Jarno had heel wat te zien. We hebben daar nog met de bal gegooid. 's Middags kwam Karin, want die zou ook naar het ziekenhuis komen, maar dat hoefde nu niet. Natuurlijk ook weer Monopoly spelen. Moeder Annette en Mariska kwamen ons eten nog brengen voor morgen, dus die konden ook nog even mee spelen. Ik had even tijd om de auto onder de vuillaag vandaan te halen, was natuurlijk ook al heel lang geleden. Daarna een echte zelf klaargemaakte warme maaltijd van aardappelen, stoofperen en kipfilet. Nou dat ging er in als koek. Toen was het al weer tijd om alles klaar te maken voor vertrek. Netjes op tijd kwam om 18:30 de rolstoel taxi voor rijden en gingen Coby en Jarno weer naar Rotterdam. Fabian en ik bleven achter in weer een heel leeg huis, maar morgen zien we ze weer in Rotterdam.
Terug in het ziekenhuis wilde Jarno nog wel een kort spelletje Monopoly doen. Daarna schreef hij op het schrijf bord "afknippen". Hij heeft namelijk sinds vandaag erge last van de haaruitval en de bijbehorende jeuk. Hij zat telkens haren van zijn kleding af te halen en uit zijn mond. Dus hij zal nog maar heel kort zo'n mooie haarbos hebben ( met wat happen eruit van de operatie, die net weer wat dekkend werden). Verder dus een heel geslaagd weekend, thuis in Spijkenisse. Liefs,
Af knip
Zondag 16 april 2006:
Gisteren toen Coby en Jarno terug in Sophia kwamen, schreef Jarno op zijn schrijfbord op: Af knip , oftewel afknippen mijn haar, want hij had zoveel last van de jeuk door de losse haren op zijn hoofd, dat hij er vanaf wilde. Dus Coby en de zuster Jarno kaal geschoren.
2 dagen lekker naar huis!
Zaterdag 15 april 2006: Vandaag was het weer zover, Jarno mocht 2 dagen naar huis. Ruim vor 10 uur was de taxi er al. Jarno lag toen nog onder de douche, dus de taxi chauffeur kreeg een bak koffie en Jarno werd snel aangekleed. Dit keer in 1 keer naar huis. Jarno was weer heel blij thuis te zijn, dat kon je aan hem zien. Vergeleken met verleden week, keek hij veel meer wat er allemaal gebeurde en zwaaide zelfs naar de buurmeisje. Binnen wilde hij wel gelijk even op bed liggen, maar was niet moe hoor, tenminste, dat zei hij. Binnen waren er wat paas figuren neergezet en dat moest allemaal bekeken worden. Tijdens het eten ging er al een paashaan en een matzer naar binnen ook al was het nog niet echt Pasen.
’s Middags kwam het bezoek wat eigenlijk gepland was in het ziekenhuis. Dus kon Marissa met Jarno Monopoly spelen, Thomas met Fabian spelen en Gordana met ons praten. Daarna kwamen Inge en Geeske (overbuurvrouw en dochter) nog even bij Jarno kijken. Jarno vond het heerlijk, vooral als hij weer wat chocola te eten kreeg. Eten gaat heel goed, maar drinken…. Dus als je hem maar een chocolaatje belooft, drinkt hij weer een paar slokken. De kilo’s zullen er zo wel aan vliegen.
Voor het avondeten stond er patat met gyros reepjes op het menu. Jarno glunderde alleen bij de gedachte al. Dit ging er dan ook weer heel goed in. Ook nu was Jarno nog helemaal niet moe en wilde niet slapen. Maar het moest van ons toch, gek he. Hij sliep op zijn eigen kamer met een matras op de grond. We durfden het niet aan om hem op zijn hoogslaper te leggen, stel je voor. Op deze manier ging het heel goed en hij accepteerde het uitstekend. Daarna een aantal keren nog bij hem gaan kijken, natuurlijk veel te snel, want als je deur open deed hoorde je hem al gnuiven. Hij vond het wel leuk, wilde toch niet slapen, maar even later was hij toch weg. Wij daarna nog een heerlijk rustig avondje voor de buis, hoelang was dat eigenlijk al weer niet geleden….
Spelletjes, spelletjes en spelletjes
Vrijdag 14 april 2006: Omdat er een jongen op zaal lag, die niet goed reageerde bij de controle van 6 uur, waren wij al vroeg wakker. Dit betekende dat we al om 7:30 uur onder de douche stonden, nou ja , stonden… Jarno lag op de douche brancard en ik stond erbij. Daarna weer een boterham met worst en wij waren klaar voor zijn bestraling. Deze ging weer voorspoedig, dus bij terug komst bijna gelijk door naar de speelkamer. Hier ging Jarno even wat kleuren van paaskippen (waarvan eentje rood), maar had er al gauw genoeg van en wilde weer monopoly spelen. Dit keer won ik in plaats van Jarno !! Mama had Fabian naar de huiskamer gebracht van het Sophia en even later gingen wij drieen naar de oefen zaal voor de Fysio van Jarno. Hier mocht hij weer met ballen gooien en magneet letters plakken. Ook werd weer geprobeerd hem met heel veel ondersteuning even op zijn benen te laten staan en met veel hulp kon hij een paar pasjes naar zijn rolstoel lopen. Vergde wel heel veel kracht voor hem natuurlijk, dus hij was blij weer te kunnen zitten. Bij terugkomst kreeg hij zijn warme maaltijd van kipnuggets, aardappelpuree en snijbonen met witte bonen. Ging er weer goed in. Eten gaat wel goed, maar drinken… Heel moeilijk. Door hem nu een chocolaatje aan te bieden als hij zijn beker op heeft, krijgen we er tenminste nog wat in, want het minimum wat hij binnen moet krijgen op een dag is een liter. Dit haalt hij meestal maar net. Hierna is Jarno gaan rusten, Coby naar de maatschappelijk werker en ik Fabian ophalen. Bij terugkomst kwam Tante Ria die natuurlijk weer een spelletje 4 op een rij moest doen met Jarno (is wel makkelijk op bed, want liever wilde hij monopoly). Tussendoor hadden wij nog even een evaluatie gesprek met verpleegster Benita en toen was het al weer tijd voor de bestraling. Dus na afscheid nemen van Tante Ria wij weer het doolhof door. Komen we daar aan, is het apparaat stuk. Dus een wachtkamer vol. Dus pas heel veel later werden wij geholpen in het andere bestralingsapparaat wat er is. Ze hebben er namelijk 2. Bij terugkomst konden we gelijk aan de maaltijd. Jarno kreeg een pizzapunt, maar die vond hij niet lekker, dus werd een boterham met hagelslag, wij hadden spaghetti waar Jarno uiteraard ook nog een aantal hapjes van kreeg.
Toen was het al weer tijd voor het avond bezoek, Peter, Sandra, Esmee en Myrthe. Dus weer wat spelletjes 4 op een rij.
Dadelijk hebben we nog afkick verschijnselen. En zo was er weer een dag voorbij in het Sophia.
Morgen weer een spannende dag, want hij mag zaterdag en zondag naar huis. Zondag avond moet hij dan weer terug zijn, want maandag morgen (2e paasdag) krijgt hij weer een bestraling. Die van de middag vervalt.
Verhuizing.
Donderdag 13 april 2006: Vandaag is zuster Benita meegegaan naar de bestraling. Jarno deed nu extra zijn best om te laten zien dat hij al heel goed stil kon liggen. Hierna ging Jarno eieren verven met de speelzuster en Coby ging de kamer verhuizen. Het leeg ruimen ging nog wel, maar het inruimen van al die spullen !! Veel te veel spullen verzameld / gehad voor op een zaal.
Ik kwam toen alles al klaar was. Handig he. Jarno zat op dat moment net van een warme maaltijd te smikkelen. Ging er heel goed in. Nadat wij ook brood gegeten hadden, gingen we opa en oma opvangen in de hal. Deze kwamen wat eerder als het bezoek uur, dus mochten nog niet naar binnen. Daarom ging Jarno maar naar de hal halen, want slapen doet hij toch niet meer tussen de middag. Toen ik bij hem kwam wees hij op zijn luier ten teken dat hij een poepje gedaan had. Dus ik alles klaargezet, handschoenen aan, washandjes nat klaargelegd, enz. Bleek hij dus helemaal niet gepoept te hebben, zat hij mij even voor de gek te houden. Had wel geplast, dus helemaal voor niets was het niet. Zijn plas en uitwerpselen moeten nu erg voorzichtig behandeld worden, want is gewoon chemisch afval. Opa deed daarna (natuurlijk) nog een spelletje met Jarno 4 op een Rij.
Daarna moesten wij weer voor een afspraak met Dr. Nowak over de voortgang van de bestraling. Daarna moest hij ook nog bestraald worden. Daar sloeg de paniek opeens toe: We waren zijn kroeltjes vergeten !!!! Uit pure wanhoop maar 2 kroeltjes gebruikt van de speelhoek en gelukkig, deze werkten ook, want ook nu lag hij doodstil. Terug op de afdeling was het weer tijd voor avondeten. Wij hadden poffertjes gehad en omdat het eten van Jarno nogal lang duurde, kreeg hij ook wat poffertjes. Nou dat was dus geen straf.
Nadat mama en Fabian naar huis waren gegaan, kwamen Tante Ursula en Oom Erwin. Deze namen een ijsje voor hem mee van chicken Little en die ging er heel goed in. Helaas was het speeltje erin weer hetzelfde als zijn vorige ijsje, dus volgende keer wilt hij weer een ijsje. Daarna was het weer tijd om te slapen, voor het eerst weer op een zaal met vreemde geluidjes.
Sophia tv
Woensdag 12 april 2006: We zijn even wat achter komen te lopen met de “Jarno / Sophia verslaggeving . Onze dagen zijn hier zijn nl. toch wel goed gevuld en de tijd ontbreekt soms gewoon om een mail te gaan zitten typen. Van vervelen is dus nog geen sprake, want er zijn er wel eens die dat zich afvragen , toch ? Woensdag 12 april. De nachtzuster was zo aardig om Jarno al te wassen. ( nu alleen nog met water omdat zeepprodukten gebruiken gedurende bestraling afgeraden wordt i.v.m. huidreactie). Na het nuttigen van ontbijt en medicijnen werd Jarno deze keer dus door Ron naar Dijkzigt gereden voor de 1e bestralingssessie van deze dag. Deze keer liep het het daar eens wat uit. Over het algemeen gaat het namelijk netjes op tijd hoor. Terug op afdeling gelijk weer door naar de speelkamer om ……….te…………… Junior monopolyen ! Een ware verslaving geworden ( van Jarno wel te verstaan ! ). Ik (Coby ) en Fabian arriveerden rond 10.00 uur in het Sophia. Fabian ging de rest van de ochtend naar de opvang alhier. HIj heeft daar overigens helemaal geen problemen mee hoor. Er zijn hele lieve vrijwilligsters en best vaak dezelfde personen, dus zij kennen hem al en hij kent hen al .Er is ook een hele variatie aan speelmateriaal en het ziet er goed en verzorgd uit. Om 11.00 uur gingen wij met Jarno naar de Onco(logie) poli , want op woensdagmorgen krijgt Jarno zijn Vincristine ( Chemo-shot). Ruim van te voren wordt er op afdeling Noord op zijn port-a-cath Emla (verdovende )zalf aangebracht zodat het aanprikken van de PAC geen pijn doet. Eerst kregen we nog even een gesprek met de oncoloog. Daarna gingen twee verpleegk. het “spul ” toedienen. Ondanks de Emla zalf ging Jarno toch even huilen. Hier is hij nog niet aan gewend (anders als aan de bestraling dus). Het huilen zal dus niet dor pijn zijn , maar onwennigheiden angst (nog ? ) . Wel mag hij na afloop elke keer iets kiezen uit een kadootjesdoos aldaar. Aardig he. Hij koos een Brum dvd`tje.Omdat het op die onco poli ook weer aardig was uitgelopen, stond bij terugkomst op afdeling de warme maaltijd al klaar. Bob de Bouwerpasta ! Vandaag een wat korter rustuurtje (slapen doet Jarno dan niet meer, maar wel even lekker liggen en bijkomen van de ochtend). Korter, omdat … hij ( en een beetje wij ) gefilmd gingen worden ! Hr. Hans , die ook Sophia tv. verzorgd kwam met de videocamera opnames maken van deze middag. Dit omdat er een zgn. Video-briefing gemaakt gaat worden . Dit houdt in dat er over een paar weken een (leuk ) gemonteerde DVd is met/over / van Jarno in het Sophia en die wordt dan op school in zijn groep afgespeeld . En dan komt Hans ( en een verpleegkundige) ook op school en gaan ze daar weer opnames maken van groep 3 , en die beelden krijgt Jarno dan weer te zien ! Dit hebben wij niet zelf verzonnen,maar hier kwam een tijdje terug een verpleegkundige mee. Of wij hier wat voor voelden? Ze schijnen er leuke en goede ervaringen mee te hebben . Ook wij zijn dus zeer benieuwd ! Na terugkomst van de 2 e bestralingssessie van deze dag stonden juffrouw Willy en Meneer Ben al op Jarno(en ons ) te wachten .Ze wilden niet met lege handen komen ( wat wel zou mogen hoor !!! ), dus … verwenden ze Jarno en Fabian met chocolade eieren , munten en een paaskuikentje. Pa en Ma kregen een groot en prachtig ei ook . We hadden dus dinsdag te horen gekregen dat Jarno moets gaan verhuizen naar een 4 pers.kamer . Maar omdat de video opnames gemaakt werden konden en wilden we overdag nog niet beginnen met het op en leegruimen van kamer 1120. Dus pas na ons avond eten een start gemaakt met deze toch wel Mega klus. Zoals jullie allemaal wel weten hangen er zeer veel kaarten en tekeningen op he. Ron en Fabian gingen dus bepakt en bezakt op weg naar Spijkenisse. Deze keer ging Ron dus maar niet met de metro . Onmogelijk.
Helaas moest Jarno vanavond kort na het innemen van zijn medicatie weer flink spugen. De verpleegkundige dacht dat het misschien zou kunnen komen omdat hij weer aardig aan het huilen en overstuur was geworden toen wij in het personeels restaurant waren eten en dus naar Jarno zijn zin te lang weg waren. Maar ja, het was ook wel een erg bezette en indrukwekkende dag voor hem geweest. Dus zeker weten waardoor, dat weten we niet. Wat wel zeker was …. dat Jarno erg moe was en alles al vroeg aan de binnenkant van zijn ogen nog eens aan het bekijken was ! Maar ook de rest van de van Hespentjes vond het weer een enerverende dag !
opname Sophia tv
Dinsdag 11 april 2006: Nadat de nachtzuster Jarno verschoond had, lukte het niet meer in slaap te vallen. Coby is daarom maar naast hem gaan liggen en toen lukte het wel. Om 6:45 beide wakker, Coby onder de douche en zuster Corina is Jarno gaan wassen. Daardoor iets meer tijd voor het ontbijt (en de medicijnen). Na de bestraling gelijk door naar de speelkamer om te ….. monopolyen (junior). Daarna nog paaskippen versierd. Dat was wel weer vermoeiend, dus maar weer even naar bed, totdat de Fysio hem weer kwam halen om naar de oefenzaal te gaan. Opnieuw zeer tevreden. Toen Coby vertelde dat de zuster en zij hem heel even op zijn voeten hadden laten staan, ging ze dat op het laatst ook even proberen. Hij zakte er niet gelijk door heen, maar we mochten het zelf niet meer proberen. Tussen de middag een heerlijk menu voor hem: patat met een snack mannentje !
Dat ging er goed in. (zie foto’s op site). Na zijn rustuurtje bleek hij bij binnenkomst weer te liggen huilen. Alleen zijn vindt hij niets. Ook te horen gekregen dat hij donderdag moet gaan verhuizen naar een 4 persoons zaal. Hij is te goed voor een box , maar voor ons zal het wel weer erg wennen zijn bij het missen van al die privacy. Ik had vandaag opnieuw 5 uur gewerkt bij KPN, dus kan nu weer even bij Jarno blijven. We konden nu samen mee naar de bestraling, want Fabian was vandaag naar de peuterspeel zaal en Amanda gegaan. Omdat het weer zo goed ging had hij wel een ijsje verdiend. Het werd een Chicken Little ijsje met een poppetje daarvan en dat vond hij natuurlijk helemaal niet erg. Na het avond eten (boterham en danoontje) van Jarno en de voor ons gemaakte maaltijd van de moeder van Shyamal, ging Coby weer naar Fabian. Jarno en ik werden even later gehaald voor het bijwonen van een televisie opname van Sophia TV. Wel leuk dacht ik en Jarno vond het ook leuk, dus wij mee naar een andere verdieping. Bleken wij met 5 kinderen (en ouders) voor 3 camera’s te mogen zitten en werden ons allemaal vragen gesteld, zoals hou je van sport, wat doe je voor sport, enz. Aangezien Jarno dus nog niet kan praten, mocht ik dus telkens het woord doen. Leuk hoor. Wel vroegen ze welke muziek hij het leukste vond en die werd even later gedraaid: Chipz met Cowboy. 20:30 waren we weer beneden en is Jarno snel in slaap gevallen.
2e week bestraling
Maandag 10 april 2006: Vandaag moest hij om 8:40 bij de radiotherapie zijn voor zijn 2e bestralingsweek. We werden snel geholpen, dus snel weer terug naar de afdeling. Jarno is toen naar de speelzaal gegaan en ik (Ron) naar KPN. Coby kwam met Fabian naar het Sophia, waar Fabian naar de opvang ging. Jarno zat in de tussentijd lekker Monopoly te spelen met speelzuster Laura. Na nog een gewonnen spel door Jarno werd hij gebadderd door Coby. Door de behandelingen is zijn huid erg gevoelig, dus erg prettig vindt hij het niet om gewassen te worden. Bad was wel erg vermoeiend, dus warme maaltijd op bed gegeten.Ging er prima in. Coby is Fabian gaan halen en samen zijn ze de tuin ingegaan van het Sophia voor de speel toestellen. Bij terugkomst lag jarno heel erg hard te huilen en het duurde zeker een kwartier voor hij helemaal bedaard was op Coby d’r schoot. Hij had het te lang gevonden dat hij alleen was. Nadat ik ook weer aanwezig was gingen we voor zijn 2e bestraling. Ook die ging weer goed. Daarna kwamen oom Ruud en Tante Dieny toen Jarno net een stroopwafel zat te eten. Met etenstijd gingen er 2 hele boterhammen in !
en wij genoten van een heerlijke aardappel-gehakt-groente schotel van de moeder van Suzan. Ik ging daarna naar huis met Fabian, waarna Tante Jolanda bij Jarno kwam. Natuurlijk weer een spelletje 4 op een Rij. Toch pas rond 21:00 uur in slaap gevallen.
Naar huis!!
Zondag 9 april 2006: Vandaag een bijzondere dag. Hij mocht een paar uurtjes naar huis !! Gisteren al wat over gesproken en vandaag ging het echt gebeuren. We moesten vroeg wassen, want 9:30 moesten we klaar staan voor de rolstoel taxi.De taxi was netjes op tijd, maar moest wel langs Ommoord om nog iemand weg te brengen, zodoende waren we ongeveer 10:45 in Spijkenisse waar Coby, Fabian en Pablo (de kat) ons stonden op te wachten.Ook de buurvrouw kwam even kijken wie er nu wel niet met een taxi thuis gebracht werd. Nou, Jarno !! We hebben een bed voor het raam gezet, dus kon hij lekker gaan liggen met ons in de buurt. Fabian wilde natuurlijk ook gelijk liggen naast zijn grote broer. Natuurlijk moesten we ook hier telkens spelletjes doen, maar dat is toch heel wat anders dan in het ziekenhuis: Monopoly !! Tussen de middag smaakte de boterham met een gekookt eitje met mayo en ketchup heerlijk, dat had hij in het ziekenhuis nog niet gekregen. Daarna nog een toetje voor het broodnodige vocht en hij kon weer verder spelen. ’s Middags kwamen Amber en Amoa nog even door het raam zwaaien naar hem, want dit beeld hadden ze al heel lang niet meer gezien. Ook heb ik hem nog even naar boven getild, zodat hij nog even alle kamers kon zien en aan zijn lach te zien vond hij dat wel fijn. Hji heeft toen ook nog even in ons bed gelegen en even met Pablo gekroeld, Het avond eten ging er ook heel goed in (kipschnitzel, aardappel met bonen en erwten) en ook het toetje vond hij heerlijk (kwark). Daarna heeft hij weer op bed gelegen, want het is toch allemaal wel heel vermoeiend. Hij begon dan ook steeds meer te kreunen en Fabian mocht niet meer naast hem liggen. Tijd dus om weer terug te gaan. Om 19:30 kwam de rolstoel taxi weer voorrijden. Wel wat verlaat, want we hadden 19:00 uur afgesproken, maar we gingen nu wel rechtstreeks naar Sophia. Zodoende lag hij rond 20:45 in nachtpositie met alle medicijnen binnen en klaar om te slapen. Het duurde dan ook niet lang of hij was weg.
Weekend
Zaterdag 8 april 2006: Vanmorgen weer een boterham erin, dat ging goed. Daarna is hij door Coby gebadderd. Toen was het weer tijd voor 4 op een rij. Toen Fabian en ik om 12 uur binnen stapte, zat Jarno net aan een warme maaltijd van kipschnitzel, aardappel en peen en erwtjes. Het ging er goed in. Bij zijn rust uurtje zijn we even de stad in gegaan en daarna met de tram terug. Fabian wilde dit zo graag. ’s Middags kwam Sandra (uit zijn klas) en haar moeder en zus. Natuurlijk weer spelletjes gedaan in de speelkamer.Met Monopoly won hij weer.
Ook hier deed hij weer goed zijn best met eten en drinken, want zelfs na zijn eigen cakeje, wilde hij die ook van Sandra, en dat lukte. Waarschijnlijk toch iets teveel, want nadat zij weg waren, kwam alles er weer uit. Om 18:00 uur had hij toch wel weer trek gekregen, want er ging 1,5 boterham in en 2 danoontjes. Nadat Coby en Fabian naar huis waren gegaan, kwamen Gerben (uit zijn klas) en zijn ouders nog. Hij kreeg nog een mooi boek en Fabian een stuiterbal (ziet hij morgen pas) en natuurlijk weer spelletjes. Nadat zij weg waren kreeg hij zijn medicijnen met nog een danoontje en is daarna lekker gaan slapen.
Een lekker prakkie
Vrijdag 7 april 2006: Ik (Ron) had Jarno al om 7:30 onder de douche. Door het vroege tijdstip van de bestraling komt dit telkens slecht uit, maar nu waren wij de eerste in de badkamer. Echt fijn vond hij het niet, leek als of zijn lijf overgevoelig was. Daarna naar de bstraling, hier lag hij weer stil als een standbeeld. Coby kwam naar het ziekenhuis met Fabian die naar de peuterspeelzaal ging hier. Hij bleef daar ook eten, dus gingen Coby, Jarno en ik gezellig samen eten. Jarno had een gepureerde warme maaltijd, maar het lukte maar een paar hapjes hiervan naar binnen te krijgen.Wel ging hij daarna wijzen naar mijn boterham met worst, de fles Curry en naar zichzelf. Duidelijk dus, nou bijna de hele boterham ging dus naar Fabian, maar ik had het er graag voor over. Zelfs het kauwen ging goed. Hierna hebben we met z’n drieen Fabian opgehaald en kon Jarno ook eens in de peuter speelzaal kijken. Dat vond hij wel leuk.Daarna hebben we Jarno weer even te ruste gelegd en zijn wij met z’n drieen de tuin van het Sophia in gegaan, waar ook wat speeltoestellen stonden. Dus leuk voor Fabian. Bij tergkomst in de speelkamer weer spelletjes gedaan en toen was het alweer tijd voor zijn 2e bestraling. Fabian ging ook weer mee tot aan de speelhoek. Ook nu ging het allemaal weer goed. Bij het avondeten kreeg hij een echte maaltijd: Aardappel, kipnugget en worteltjes. De kipnugget ging helemaal op, van de rest een beetje. Dat was een stuk beter dan gepureerd. Na het avondeten kwamen Damian en zijn ouders. Hij had het heel goed naar je zin toen zij er waren, maar nadat zij, Fabian en ik weg waren en hij zijn medicijnen kreeg, moest hij zo erg overgeven dat zijn sonde ermee uit kwam. Gelukkig had hij bijna genoeg binnen, dus hoefde hij iet gelijk een nieuwe sonde. Wel kreeg hij later zijn medicijnen met een danoontje. Dit ging toen wel goed.
Fysio
Donderdag 6 april: Coby heeft vannacht niet al te best geslapen, want Jarno moest sonde voeding inhalen. Omdat hij gisteren teveel heeft gespuugd en te weinig gegeten, moest het aangevuld worden. Dit gebeurde dus gedurende de nacht. En omdat de pomp af en toe kuren vertoond is het dus regelmatig piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep, piep ! Om 7 uur er weer uit, want om 8:15 naar het Erasmus. Nu Coby en Jarno samen. Voor die tijd Jarno nog gewassen. Netjes op tijd in de radiotherapie ruimte, dus de weg gevonden. Ze werden ook netjes op tijd geholpen zodat ze 9 uur weer op afdeling noord waren. Tijdens het bezoek van Dr. de Jong extra medicijnen afgesproken. Daarna lekker een flaflip gegeten en was het al weer tijd om met de fysio mee te gaan naar de oefenruimte. Daar begon hij door heel fanatiek (zachte) balletjes te gooien naar mama. Hij was ook al weer wat sterker in zijn rug. Toen ik ook binnen kwam, kreeg ik ook een aantal balletjes naar mijn hoofd. Terug op de afdeling wees hij zelf naar de speelkamer en hebben daar een spelletje monopoly gedaan.Om 11:15 kreeg hij medicijnen, maar moest om 12 uur toch weer overgeven toen we hem de warme maaltijd wilden laten proeven. (bloemkool). Helaas. Tussen de middag heeft hij niet geslapen, maar wel rustig gelegen en naar muziek liggen luisteren. Na weer een spelletje 4 op een rij was het al weer tijd voor een gesprek met dr. Nowak (de radioloog). Hij kon nu ook duidelijk zijn vooruitgang zien, want hij zat in een stoel en gaf hem zelfs een handje. Daarna konden we al vrij snel voor zijn volgende bestraling. Dit keer moest er wel tot 3 keer toe naar binnen gegaan worden, omdat hij niet helemaal stil lag. Bij terugkomst heeft hij nog een potje kwark op en heeft wat gekleurd op een kleurplaat van paaskippen. Na het eten is Coby naar huis gegaan en kregen wij bezoek van Tante Ursula en oom Erwin. Ook toen weer 4 op een rij gedaan, maar wel een aantal keer met een bakje onder zijn kin, want hij was misselijk. Maar wel gewonnen van Tante Ursula. Daarna nachtklaar gemaakt, maar hij wilde nog niet slapen. Wel rustig liggen. Om 21 uur kreeg hij medicijnen, maar dat was teveel voor zijn maag. Weer overgeven. Nu krijgt hij vannacht de medicijnen en voeding die heel langzaam loopt.
Overgeven
Woensdag 5 april 2006: Hallo allemaal, Vandaag weer een drukke dag. 8:40 weer naar de radiotherapie ruimte voor de ochtend bestraling. Mama zou ook meegaan en 7:15 van huis vertrokken, maar 3 uur later pas in Sophia. Natuurlijk weer wat gebeurd en heel Spijkenisse staat vast. Dus ik met Jarno samen naar de behandel kamer. Ook nu ging het weer heel goed en hebben weer een paar nummers van de Chipz cd gehoord. Bij terugkomst nog geprobeerd Jarno nog wat te laten eten, maar een paar hapjes en toen was de trek over. Enige tijd daarna ging hij dan ook weer overgeven. Het zit nog totaal niet lekker en dit is "alleen" de bestraling nog maar. Om 11 uur moesten we voor zijn eerste chemo kuur shot. Begon daar al goed, want door zieken hebben we 3 kwartier moeten wachten. Intussen wel een boekje gelezen en een spelletje op een playstation geprobeerd. Omdat Jarno toverzalf op zijn port-a-cath had gehad, deed de prik geen pijn, maar toch moest hij erg huilen. Gelukkig was het snel klaar, want het is dus 1 spuit die erin moet en dan wordt de naald er al weer uit gehaald. Jarno mocht daarna nog wat uitzoeken en was het toen al weer gauw vergeten. Hij koos een puzzelboekje voor 8 jaar !!! Daarna had hij honger gekregen, maar in zo’n bakje prut wat een maaltijd moest voorstellen had hij toch geen zin. Toen hij hoorde dat de andere kinderen op de afdeling patat kregen, gingen zijn ogen glinsteren. Daar had hij wel zin in. Dus de zuster een boordje patat gehaald met mayonaise en ketchup. De eerste hap ging heel onwennig, want wat moest je ook al weer doen als je iets in je mond stopt ? Dus sabbelen maar, maar na een paar patatjes gingen zijn kaken toch iets proberen en na nog een paar patatjes leek het zelfs op eten. Als de logopediste dat eens wist… Het was misschien niet het meest ideale eten om mee te beginnen, maar als dat het enige is wat je lust… Daarna zijn Coby en ik naar de maatschappelijk werkster gegaan en daar weer een moeilijk gesprek gehad. Toen was het weer tijd om Fabian op te halen, want hij had vanaf vanochtend in de huiskamer van het Sophia gespeeld. Hij vond het wel weer heel fijn zijn broer te zien en andersom ook. Na een tijdje kwamen de cliniclowns weer bij hem kijken en die maakten een leuke act met de bloemen aan de kop van zijn bed. Die hingen namelijk en moesten water hebben. Die clowns zijn echter niet zo heel erg handig, dus het eerste wat nat werd, was het bed en Fabian. Uiteindelijk toch gelukt de bloemen weer rechtop te krijgen. Jarno nog een slokje sonde voeding gegeven, want eten was vandaag wel minimaal. Daarna weer naar de 2e keer bestraling vandaag. Nu bleef ik buiten wachten met Fabian en ging Coby met hem naar binnen. Ging natuurlijk weer goed. Bij terugkomst nog een spelletje gedaan met Jarno en Fabian met de karakters van Nemo. Na het eten van ons nog geprobeerd Jarno weer wat te laten eten, maar hij had geen zin. Vla wilde hij wel hebben, dus een schaaltje vla gekregen. Intussen gingen Fabian en ik naar huis, want hij moet morgen weer naar de peuterspeelzaal. Onderweg lazen we op de mobiele telefoon dat de vla er toch weer uitgekomen was. Deze avond een kinderarts langsgeweest die voor Jarno wat medicijnen heeft uit geschreven. Hiermee moet het mogelijk iets beter gaan.
Gepureerde maaltijd
Dinsdag 4 april 2006: Jullie hebben vandaag al een mailtje gehad over vanochtend, dus ik zal verder gaan na zijn eerste "echte" gepureerde maaltijd. Hij had hem dus helemaal op en hij is erin gebleven !! Hoera. Deze middag kwam Tante Ria met een grote doos Merci chocolade. Nou, Jarno wilde daar ook wel gelijk mee beginnen, maar dat hebben we maar niet gedaan.Wel kreeg hij een vers gepureerd fruithapje en een milkshake !!! Nou, dat was lekker. Ook nu weer een spelletje 4 op een rij gedaan. 15:25 moesten we weer naar de radiotherapie ruimte verhuizen. Dit keer gingen we zonder begeleiding en alles ging goed. We vonden de weg, Jarno bleef liggen als een standbeeld en we vonden de weg terug. Dus dat viel niet tegen. We gingen ook nu weer in de rolstoel en niet zoals gisteren met het bed. Gaat toch wel wat makkelijker. Hoe gaat zo’n bestraling nou in zijn werk: Jarno wordt in zijn voorgevormde kussen gelegd, daarna wordt de hele bak waar hij in legt helemaal uitgelijnd met behulp van laser stralen en merk tekens op die bak. Daarna wordt het masker opgedaan en wordt zijn hoofd hermee vastgezet. Daarna wordt zijn lichaam uitgelijnd op punten op het masker en zijn navel. Als dat allemaal goed is, wordt iedereen de kamer uitgezet en wordt de eerste bestraling gestart. Dit duurt ongeveer 30 seconden en is van het hoofd. Daarna gaat een laborant weer naar binnen en wordt het apparaat gedraaid. Daarna weer 30 seconden bestraling nu geconcentreerd op de plek waar de tumor heeft gezeten. Dan gaat de man weer naar binnen, weer een andere stand, weer 30 seconden bestraling, nu van het ruggemerg. Daarna is het klaar en mag Jarno er weer uitgetild worden. Dit wordt dus 2 x per dag gedaan (1x begin van ochtend en 1x aan het eind van de middag) en dat 34 (werk)dagen lang, dus 68 keer wordt hij bestraald. Woensdag wordt dan ook nog gestart met de chemo kuur, wat voorlopig de eerste 7 weken elke woensdag een spuit in zijn port-a-cath is. Genoeg over de behandeling nu, verder met de dag. Hierna heeft hij weer een olvarit fruithapje op als beloning. Ook kwam Laura nog met een nieuw aanwijs bord met plaatjes van een bed, drinken, eten, plassen, tv, muziek, spelen, stoel en lezen, maar zover kwam ze niet met het uitleggen, want hij bleef maar naar de tv wijzen. Dus de tv maar aangezet. Na ons eten van Gordana (lekkere rijst met kip, bonen en chapignon saus) kwamen we er achter dat er voor Jarno ook eten was klaargemaakt. Weer een gepureerde maaltijd, dus warm gemaak en daar heeft hij de helft van opgegeten. Daarna nog een toetje van gele vla, waar echter ook maar de helft van werd opgegeten. Het was echter nog te veel, want even later kwam het er dus weer uit. Zonde !!! Wel opgevangen in een bakje, want papa zag het aankomen. Deze avond kwamen Babette en haar moeder met tekeningen van zijn klas, een magnetisch tekenbord en voor Fabian een doos blokjes welke Jarno mocht uitpakken. Een aantal van deze blokjes hebben Jarno en Babette toen voor elkaar verstopt en beiden hadden ze er moeite mee het te vinden, want Jarno had ze dus achter zijn nek gelegd. Daar zocht Babette dus niet. Op het magnetisch bord heeft hij ook nog zijn naam geschreven, alleen stonden de letters wel op een willekeurige plaats op het bord. Nadat zij weg waren is Jarno nachtklaar gemaakt, maar hij heeft daarna nog een half uur klaar wakker gelegen waarbij hij met zijn rechter vinger van alles in de lucht aan wees, net alsof hij nog even alles op een rijtje aan het zetten was.
Bestralen is helemaal goed gegaan!!!
Dinsdag 4 april 2006: Hallo allemaal ! Even een tussendoor berichtje al . En wel omdat ……….. het bestralen vanmorgen helemaal rustig en dus goed verlopen is zonder rustgevende medicatie vooraf !!!!! We waren dus erg opgelucht om het nu eens vlekkeloos te hebben gezien . Zodoende gaan we er vanmiddag ook in een wat ontspannere toestand naar toe. Vanmorgen hebben we Jarno in zijn rolstoel er naar toe vervoerd . Loopt toch ook wel even wat makkelijker als met zo`n zwaar en wat moeilijk te sturen bed . We waren tien over negen al weer terug op afdeleing Noord . Hij mag dan in een speciale map gelijk een sticker uitkiezen en daar inplakken. Bij elke dag komen dus twee stickers en aan het eind van de week krijgt hij van Laura ( pedagogisch medewerkster , die dus met die map kwam ) en kadootje. Hij weet al wel wat dat is , want hij mocht maandagmorgen bij haar kiezen uit twee DVd`tjes. Hij koos voor de Totally Spies . Jarno heeft helaas vanmorgen wel overgeven , dat was om half elf. Mogelijk dat hij iets teveel had zitten "schransen " ? Hij had daarvoor nl. toch wel heel heerlijk zitten smullen van vlaflip en yokidrink. Later op de ochtend toch geoefend in de oefenruimte met de fysiotherapeute , Aad. Nu gaat hij voor het eerst van een gepureerde warme maaltijd (aard. met snijbonen ) proeven !!! Hopen maar dat hij dat toch binnen gaat houden.
Jarno’s eerste bestraling
Maandag 3 april 2006: Vandaag was ik heel vroeg (7:45) al in het ziekenhuis omdat hij vandaag voor de eerste keer bestraald zou worden. Deze morgen ging een verpleegster mee, want de weg hier in dit doolhof weten we nog niet.Om precies 8:30 waren op de plaats (lopend, want het was in het Erasmus) en werden gelijk geholpen. Nadat Jarno op de tafel heolpen was, werd zijn masker vast gezet en alles afgereld. met behulp van laser stralen. Dit duurde echter best wel lang en daarna begon het bestralen zelf pas. Daarvoor moesten wij dus even de ruimte verlaten en nadat zijn hoofd bestraald was, had hij het wel gehad en begon hard te huilen en was niet meer te troosten. De behandeling werd toen ook gestaakt. Het masker zat ook erg strak en is later wat aangepast door de gaten rond zijn ogen wat groter te maken. Het duurde nog enkele minuten voor hij gekalmeerd was. Op de afdeling kwam hij wel weer tot rust met een fruithapje en yoki met wat poeder ter aanvulling voor extra energie. Dat hielp om deze nare ervaring weer wat te vergeten. Ook deze ochtend wer lekker onder de douche en daarna een spelletje Baricade in de speelkamer. Ook na het middag eten weer een spelletje gedaan en nog een gesprek met een verpleegster over de zorg hier. Om half drie kreeg Jarno een rustgevend middel, wat wel werkte, want even later sliep hij. Om 16:00 uur waren we voor de 2e keer bestralen in de behandelkamer met dit keer de speel zuster Laura bij ons en pas bij het overtillen werd hij wakker. Dit keer ging het helemaal perfect dankzij de speelzuster of het slaapmiddel ?? Totaal zijn we een uurtje van de kamer afgeweest inclusief reistijd en wachttijd. Ook nu weer bij terugkomst een fruithapje en yoki, daarna nog even tv kijken, want ondanks het slaapmiddel hoefde hij niet te slapen.Na het avondeten weer een hapje en een verhaaltje door mama en rond 21:00 gaan slapen p.s. De hoeveelheid hapjes worden nu afgetrokken van de hoeveelheid sonde voeding, dus langzaam moet hij steeds meer "vast" voedsel gaan eten.
Eindelijk weer uit de kamer
Zondag 2 april 2006: Jarno mag de box weer uit, want 48 uur niet overgegevn of diaree !!! Heerlijk, dus gelijk weer met de douche brancard onder de douche. Hierna wat tv gekeken, fruithapje gegeten en daarna naar de hal gegaan om te kijken of mama al aan kwam. Na wat rond gewandel in de hal, kwam ze dan ook aan en was ze heel verrast Jarno weer buiten zijn kamer te zien. Fabian ging vandaag naar Inge pannekoeken eten, dus die was er nu niet bij. Tijdens het brood eten is Jarno maar bij ons gebleven, want hij was pas om 9 uur wakker geworden vandaag, dus geen zin in alweer een rustuurtje. Daarna een spelletje Sesame en 4 op een rij gespeeld. Daarna opnieuw geoefend met zijn masker. Dit gaat heel goed, want hij went er steeds meer aan. Daarna kwam de Familie Veltman (buren) en werd er door Amber voorgelezen en zijn we met z’n allen in de speelkamer gewwest en hebben nog even gesjoeld. Nadat zij weer naar huis waren, hebben wij de Lasagne opgegeten die we van opa en oma hadden gehad. Even later kwamen al Astrid en Desiree in de ouder kamer die al met Jarno hadden gecomuniceerd met behulp van het ja/nee bord die hij zelf hiervoor gepakt had. Ze waren ook helemaal verrast over zijn vooruitgang. Hierna werd hij nachtklaar gemaakt om te gaan slapen, maar dat lukte niet erg, dus kreeg hij wat hulp van slaapmiddel. Dat hielp wel. Ik ging naar huis om de maaltijd (Lasagne) van Anette in ontvangst te nemen.
4 op een rij
Zaterdag 1 april 2006: Goodevening / goodmorning Everybody ! Voor de liefhebbers……… Hier weer een krabbeltje. Afgelopen nacht begon meneer wat te “spoken” rond 23.30/23.45 uur. Een aantal heen en weer gelopen en het een en ander geprobeerd. Maar helaas, dat was niet afdoende. Dus…….. Ben ik maar weer naast hem gaan liggen. Meestal valt Jarno dan namelijk al snel weer rustig in slaap. Deze keer dus niet ! Hij bleef maar draaien, kreunen, maaien en met wijd open ogen kijken. Niet duidelijk wat er was. “Gewoon ” niet meer de slaap kunnen vatten. Uiteindelijk even na 01.00 uur heeft de nachtzuster wat rustgevends door zijn sonde gegeven en toen ging hij wel gauw weer naar dromenland. Het was maar goed dat het zaterdag was ( geen drukte van allerlei disciplines op de kamer `s morgens vroeg ) , want wij allebei waren wat aan de late kant. Moeders schrok wakker om 8.20 uur . Nou ja , ik was wel om tien over zeven even eruit geweest I.v.m de hard piepende voedingspomp . ” Nog even terug in bed hoor”‘ Tja ……. Na een onderbroken voornacht val je dan dus weer in slaap, toch ? En Jarno sliep ook nog steeds. Die ben ik om 10.30 uur gaan wassen, waardoor hij toen (een beetje ) wakker werd. Sterk spul dat ……… Daarna in zijn stoel gezet en heeft hij lekker gesmuld van fruitmoes en ook nog een beetje echte Yoki uit een drinkbeker . We moeten ons (per order logopediste/dietiste ) houden aan 4 x dgs 75 ml. Extra . Maar Jarno zou best meer lusten volgens ons hoor. Maar ja , hij moet er natuurlijk niet van gaan spugen , dat zou weer niet op schieten .want de sondevoeding blijft (tot nu toe) onveranderd nog, 6 x dgs 250 ml. Daarna heeft hij wat t.v. Gekeken ( Jetix) en……… Wat spelletjes Vier op een rij gedaan ! Hij kan met z`n rechterhand zelf de schijfjes oppakken en in het speelbord laten vallen. Ook de tactiek beheerst hij nog hoor ! Onvoorstelbaar , toch ! Om kwart over twaalf arriveerden Ron en Fabian . Tijdens het rustuur ging Jarno nu zeker niet slapen natuurlijk . Dus hebben we hem maar gezelschap gehouden . Dat vindt hij helemaal niet erg. `s Middags bezoek gehad van zijn Opa en Oma. Ook die keken wel weer op van Jarno`s vooruitgang. Fabian had nog een lekker ijsje gekregen, Jarno zat er erg jaloers naar te kijken ! Dus……… Mocht hij van Fabian wel een paar likjes. Ja, niet doorvertellen hoor, we waren dus in overtreding ! Maar hij vond het lekkerrrrrrr !!! Een poosje na hun vertrek zijn we op en speelse manier weer wat gaan oefenen met het bestralingsmasker. Het ging best weer goed en hij heeft het nu in platte houding wel 15 tellen opgehad. Hoopvol ?? Daarna weer tijd voor iets leuks dan natuurlijk. Toch heeft hij vandaag minder gelachen dan bijv. gisteren. Die ontzettend in een deuk liggende lachende Jarno krijgen jullie natuurlijk op de site te zien. Dat regelt Ron dus he. Als Jarno t/m morgenochtend niet meer spuugt (of diarree achtig ) , mag hij weer uit zijn kamer. Dus ………. Duimen allemaal ! Krijg net van Ron door dat Jarno rond 21.00 uur in slaap is gevallen. Nu maar hopen dat hij rustig de hele nacht blijft slapen dan. Veel liefs , Coby (en de mannen)
Helemaal los gezeten.
Vrijdag 31 maart 2006: Vannacht mocht ik bij Jarno blijven. Dat ging uitstekend, maar 1x bij hem geweest om weer in te stoppen om 3 uur. Daarna uitstekend geslapen. Ook bij wakker worden om 7:30 al gelijk lachen. Op bed weer gewassen, want mag nog niet de kamer af omdat hij mogelijk een virus heeft. Om 9:15 ben ik naar KPN gegaan en werd Jarno verzorgd door een verpleegster. Even later kwam ook de Fysio om te kijken wat hij nu weer meer kon. Nou, dat was weer heel wat, want toen Coby binnen kwam zat hij een paar seconden helemaal los.Helaas was dit waarschijnlijk toch teveel inspanning (of het virus), want hij ging overgeven. Dus quarantaine met 48 uur verlengd, dat schiet weer niet op. Ook kwam de voeding’s sonde die er net gisteren nieuw was ingezet, er weer mee uit. Dus opnieuw weer ingebracht. Coby had Fabian meegenomen naar het ziekenhuis, dus die was in de Ronald McDonald huiskamer tot 12 uur. Nadat ook ik weer gearriveerd was in het ziekenhuis zijn we gaan eten en daarna wat wandelen. Om 14:00 uur konden we dan weer bij hem zijn. Jarno weer niet veel geslapen. Hij heeft er geen zin meer in. Om 15:15 kwam de Pedagogisch medewerkster Laura weer om Jarno weer verder aan het masker te laten wennen. Ook mocht hij weer stickers plakken in een boek over bestraling van kinderen. Dit keer heeft hij helemaal plat gelegen (zoals het maandag ook gaat) en het masker 10 seconden op zijn gezicht gehad. Hij mocht zelf aanwijzen wie het eerste het masker moest dragen en hij wees naar zichzelf. Dat ziet er dus heel goed uit, lijkt er dus ook niet erg bang voor op deze manier. Om 16:00 kwamen Tante Trudi en Michael op bezoek. Zij mochten het masker ook bekijken van Jarno, want deze bleef nu in een kastje op zijn kamer, omdat wij er morgen en overmorgen ook mee verder moeten oefenen. Fabian was ook weer heel blij bij Jarno te zijn, want die heeft veel op zijn bed gezeten. Deed ook net zo hard mee met het aanwijzen van Ja/Nee op het bord. Om 17:30 kwamen Tante Anke en Martijn en zijn wij even gaan eten. Ook deze gekregen maaltijd smaakte weer goed. Om 19:30 zijn Fabian en ik naar huis gegaan met de metro, want dat wilde Fabian weer graag. Maar heel de reis heeft hij niet gezien, want halverwege viel hij in slaap. Jarno viel ongeveer 8:45 in slaap.
Jarno lacht weer
Wennen aan het masker
Donderdag 30 maart 2006: Vandaag pas in de loop van de ochtend naar het ziekenhuis, want Karin pastte op Jarno. Helemaal goed gegaan, want Jarno zat al lachend op ons te wachten.Na het eten zijn wij de stad in gegaan en ging Jarno aandacht vragen aan de verpleegsters. Dus weer niet geslapen. Vanmiddag kwamen Tante Ursula en Oom Erwin. Helaas ging hij even later weer spugen tijdens het overzetten in zijn stoel voor een fruithapje die ik net aan het halen was. Dus kamer weer 48 uur geisoleerd ??? Ook vandaag kon hij weer wennen aan zijn masker, want hij mocht weer stickers plakken. Hij heeft hem nu ook 3 seconden op zijn gezicht gehad (net als Laura, Coby en ik).
Even later kwam Gerard Bleijenberg nog met een doos bonbons voor papa en een chocolade paashaas voor Jarno.In de tijd dat wij een lekkere gado, gado maaltijd lieten verdwijnen, had Jarno genoeg van zijn voedings sonde, want hij trok hem eruit ! Dus moest er een nieuwe ingebracht worden. Hij vond dit uiteraard helemaal niet leuk en moest erg huilen. Toen enige tijd later even de papa en mama van Triston (klasgenootje) kwamen, was hij nog niet zo heel gezellig, ondanks dat hij een mooie ballon van Teigetje kreeg en een auto. Om 20:30 was hij zo moe dat hij ging slapen.
Fysio
Woensdag 29 maart 2006: Vandaag al 6 weken in het Sophia.Vannacht aardig wat keren onrustig geweest, maar om 8:15 wakker en….. niet gehuild. Omdat hij zijn kamer niet uit mag komen, vandaag op bed gewassen. Daarna weer de Fysio, deze keer vond hij het wel leuk en ook nu was ze weer heel tevreden met zijn prestaties. Ik daarna een spel met hem gespeeld (Sesame), wat hij voor de operatie ook leuk vond. Nou, het lukte heel goed, zelfs het draaien van wieltjes lukte aardig (met zijn rechter hand uiteraard).Ongelooflijk. Zondag kon hij nog geen ja/nee aanwijzen !!! Om 10:30 was Coby er ook weer in verband met een gesprek met de maatschappelijk werkster Anneke.Coby werd weer even erg emotioneel omdat ik al weer heel snel veel moet gaan werken. Jarno niet geslapen tussen de middag en werd getroost door zuster Hanneke, die een verhaaltje voor las, waarbij Jarno dingen aan wees in het boek. Ik om 13:30 richting KPN vetrokken voor ook daar een gesprek met bedrijfsmaatschappelijk werk en wat proberen te werken. Om 16:00 mocht Jarno ondanks zijn isolatie naar een gereserveerde speelkamer waar hij opnieuw aan het masker kon wennen. Hij mocht er stickers op plakken (zelf uitgekozen) en er werd een helm op gezet van Bob de Bouwer. Hij hield wel zijn knuffels stevig vast voor de veiligheid. Later kwam nog de logopediste om te kijken naar het eten en nu lukte het zelfs om een hapje van de lepel te eten. Dus weer een hele vooruitgang.
Daarna kwam Karin (tante van Jarno) om vannacht op te passen van Coby en ik gingen uit !!!!! Naar de musical “Pietje Bell” in Schiedam. We hadden deze al vorig jaar gereserveerd en wilden dit toch door laten gaan. Karin dus heel goed opgepast en gespeeld met Jarno. Jarno had zelfs voor haar nog iets bewaard in zijn luier….. Wel gebeurde er iets vreemds toen Karin het licht uit deed, de tv ging toen namelijk aan. Na het zien van een lachend gezichtje was het duidelijk. Jarno had de afstands bediening !!!
Kamer geisoleerd.
Dinsdag 28 maart 2006: Coby vannacht bij hem gebleven en om 5:45 maar bij hem gaan liggen, want weer erg onrustig. Daarna lekker tv liggen kijken tot hij om 8:20 plotseling ging spugen en ……. poepen (Zonder clisma)!! De poep was wel erg dun, dus gelijk PANIEK, ontlasting op kweek, kamer op slot. Kan namelijk een virus zijn en die hebben ze liever niet. Kamer geisoleerd, dus dat betekent 48 uur binnen blijven, alleen ouders en bezoek mogen in en uit als ze handen wassen. Even later kreeg hij weer sonde voeding en dat ging verder helemaal goed. Hij heeft verder een hele goede bui en het aanwijzen op het JA/NEE bord gaat steeds beter, alleen blijft hij steeds “NEE” aanwijzen als ik vraag of hij papa lief vindt. Dus of hij het nou begrijpt ???? (Hij lacht er alleen wel steeds bij). Vandaag ook zijn lucht matras weggehaald en een gewoon matras terug gekregen. Hij heeft hem namelijk niet meer nodig, beweegt teveel daarvoor. Deze middag kwamen Karin en Mark op bezoek en de Fysio kwam nog even oefenen. Zij was heel verrast over zijn vrolijkheid en hoe goed hij wel niet zijn best deed. Ik vandaag weer een paar uur wezen werken bij de KPN. Viel nog steeds niet mee hem weer alleen te laten. Om 21:00 ging hij pas slapen.
Scan
Maandag 27 maart 2006: Vandaag weer een hele spannende dag, want de scan moest over die vorige week mislukt was omdat Jarno helemaal panisch werd. De ambulance kwam veel te laat, pas 13:00 uur, terwijl we er 12:00 hadden moeten zijn. Jarno intussen 2x medicatie gehad om rustiger te worden. Bij de eerste keer zagen we nog weinig gebeuren, dus daarna de maximale hoeveelheid gekregen. Bij aankomst in de Daniel den Hoed kliniek gelijk geholpen. Dit keer Jarno op zijn rug in een kussen die vacuum getrokken werd. Daarna werd er dus een nieuw masker gemaakt over zijn gezicht.Dit ging dus helemaal perfect. Hij bleef helemaal doodstil liggen. De combinatie van op zijn rug, zwaardere medicatie en meer bewust van de omgeving, dus beter uit kunnen leggen, heeft hierbij zeker geholpen. Daarna is de scan gemaakt, duurde maar een minuutje. Nu wordt het plan verder afgemaakt en wordt maandag begonnen met de bestraling, dus 3 april i.p.v. 6 april. Een hele geruststelling dat het nu wel goed ging. Geeft weer een hoop moed voor volgende week. Bij terugkomst in Sophia is Jarno al snel in slaap gevallen.
Snoezelen
Zondag 26 maart 2006: Vannacht kort nachtje als gevolg van de zomertijd wisseling. Mama om 5:00 uur bij hem gaan liggen, want hij werd weer onrustig. Ook vandaag weer in bad geweest en nog even gesnoezeld. Tussen de middag was je erg vrolijk tegen de verpleging (toen wij er niet waren ?) en deed je ook opdrachtjes uitvoeren, zoals tong uitsteken. (klein stukje). Alle zusters vinden het ook leuk hem te kietelen, want dan lacht hij zo leuk. Vanmiddag kwam Sandra (vriendinnetje uit zijn klas) en haar moeder op bezoek. Jarno lachte heel vaak naar haar, maar zij vond het toch wel een beetje eng hier. Daarna kwamen Peter, Sandra en Myrthe even kijken en hebben we nog geprobeerd te vragen of hij naar de speelkamer wilde m.b.v. de ja/nee kaart. Nu wees hij duidelijk nee aan, dus we zijn niet gegaan. Alleen moest hij er wel erg bij lachen dus of hij het meende ??? Na het avond eten heeft hij nog een DVD bekeken van hemzelf toen hij 5 en 6 jaar werd en telkens als ik naar hem keek moest hij lachen.Hij vond het ook heel luk telkens per ongeluk een toets aan te raken van de pc, waardoor hij stopte. Ook per ongeluk ??? Daarna nog wat met hem gepraat met de ja/nee kaart, maar telkens als ik vroeg "vind je papa lief ?", moest hij erg hard lachen en ging zijn hand naar de nee kant !!! Een heerlijke dag geweest zo met dat vele lachen. Daarna toch nog wat liggen jammeren/huilen en 21:00 gaan slapen.
Fotokaart ja/nee
Zaterdag 25 maart 2006: Jarno weer in bad geweest. Moesten hem natuurlijk wel heel goed vasthouden, maar hij vond het wel lekker. Fabian is door het kuurtje al weer aan de betere hand, dus die is naar de overbuurvrouw Inge gegaan. Daarna Coby ook naar het ziekenhuis, waar Jarno en ik haar hebben opgewacht in de hal. ’s Middags bezoek gehad van Fam. van Oostende, maar Jarno had geen zin wakker te worden. Hij werd pas tegen 15:00 uur wakker, dus ze hebben hem nog even wakker gezien. Zie ook de foto’s op de site. Nog wat geprobeerd met een grote kaart met ja en nee erop of hij iets reageert, maar er gebeurt nog weinig.
Juffen op bezoek
Vrijdag 24 maart 2006: Jarno heeft ondanks het slaapmiddel van gisteren, waardoor hij heel de middag heeft geslapen, ook 's nachts goed geslapen. Om 5:30 begon hij wel weer wat te jammeren, maar toen is Coby bij hem gaan liggen en hebben ze toch nog een beetje kunnen slapen. Hier is door de nachtzuster nog een foto van gemaakt, maar deze kan ik jullie nu niet laten zien, want ik heb hier geen scanner. Jarno heeft daarna nog tot 8:20 liggen slapen. Helaas kwam toen binnen 10 minuten ook de fysio, dat was dus geen succes als je net wakker bent. Heel hard huilen. Er kwamen in de tussen tijd nog 2 doters aan, maar die zijn maar weer weggegaan. Hij was niet te kalmeren. Omdat Fabian nog steeds ziek is, is een nichtje weer op komen passen, hierdoor kon ik (Ron) toch naar het ziekenhuis, want we zouden 2 gesprekken met artsen krijgen. Helaas, die lieten afweten. Nu afspraken voor maandag. Jarno later niet heel vervelend, maar ook niet heel rustig. Tijdens het rustuurtje ook niet geslapen, want toen wij terug kwamen van ons dagelijks wandelingetje, liep de zuster met Jarno op de gang. Had het niet naar zijn zin. Hierna kwamen 2 collega's van mijn afdeling en de moeder van Steven (jongen die ook op zaal heeft gelegen), de lach kwam toen wel regelmatig weer terug. Na weer enig tijd rust kwamen 3 juffen, juf Ria, juf Loes en juf Rennie. Van dat kroelen met juf Loes werd hij dus helemaal rustig en stak ook diverse keren zijn tong uit naar de juf (bewust of onbewust ?). Maar van die drie kwebbelende juffen werd hij toch wel erg moe en had daarna ook niet zoveel praatjes meer (slechte woord keuze geloof ik). Coby ging daarna ook snel weg om Fabian weer over te nemen en ik heb met Jarno nog een verhaal voorgelezen. Dat vond hij wel leuk. Rond 20:30 is hij lekker gaan slapen. Groetjes vanuit het Sophia
Scan mislukt
Donderdag 23 maart 2006: Jarno vannacht weer eens zonder slaapmiddel geslapen en dat ging goed. Ik hoefde maar 1x bij het bed te staan. Zelfs na het koppelen van zijn sonde voeding om 6:00 uur heeft hij nog gewoon geslapen. Toen hij dan ook om 8 uur wakker werd, begon hij gelijk te lachen toen hij mij zag. Nadat enige tijd later de fysio kwam was het lachen wel over. Hij had er geen zin in, weer al die kunstjes vertonen. Om 9:30 kwam toen een ambulance voorijden, natuurlijk veel te vroeg, want Jarno zat net onder de douche. Om 10:30 kwam opnieuw een ambulance voorrijden. Nog steeds te vroeg, we hadden er 1 besteld voor 11:00 uur. 11:00 kwam er dus natuurlijk geen 1, hij kwam om 11:20 terwijl we om 11:30 in de Daniel den Hoedkliniek moesten zijn, dus dat haalden we natuurlijk niet. Dus 3 ambulances voor 1 ritje, duur jongetje hoor. In de Daniel den Hoedkliniek moest Jarno weer op zijn rug liggen met het masker op en dan door een CT-scan. Maar daarvoor moest hij wel heel stil liggen en dat ging dus helemaal niet lukken. Hij krijste heel het ziekenhuis bij elkaar en wist zelfs de tafel half uit elkaar te wringen. Elke keer verschoven dus alle meet punten verschillende millimeters. Dat ging dus niet en na 2x proberen zijn we teruggegaan naar Sophia. Hij had van te voren de maximaal toegestane hoeveelheid slaapmiddel op, maar dat had dus niet veel geholpen. We horen nu nog hoe het nu verder moet, want er moet natuurlijk wel wat gebeuren. Jarno heeft heel de rest van de middag heerlijk geslapen. Hopelijk slaapt hij vannacht dan ook wel. Wel is er nog een nieuwe afspraak gemaakt voor maandag om het opnieuw of iets anders te proberen
Doosje verven
Woensdag 22 maart 2006: Jarno heeft vanmorgen tot 9:15 uitgeslapen, kwam wel door het slaapmiddel, maar toch. Had eigenlijk nog steeds geen zin wakker te worden, maar moest toch gewassen worden en daarna Fysio. Deze heeft weer geprobeerd hem wat meer te laten zitten, waarbij hij zijn hoofd al steeds wat langer rechtop kan houden. Maar het kost hem wel erg veel moeite. Het verplichte slaapuurtje werd ook iets langer voor hem, want hij werd pas half drie wakker. Opa en Oma waren intussen al binnen gekomen op bezoek. Toen zij binnen waren en Jarno even wakker was, kwamen weer de cliniclowns. Dus hij werd weer goed vermaakt. Ook nu lachte hij niet, maar lag wel heel stil te kijken. Na het bezoek hebben we nog wat gewandeld tot de logopedie kwam en die wilde je weer even zien slikken. Ze vond je echter niet goed genoeg verbeterd om de hoeveelheid te verhogen, dus op dezelfde weg doorgaan. Na logopedie heeft jarno geverfd bij de speelzuster. Oftewel, Jarno mocht de kwast vast houden en de speelzuster bewoog een doosje langs de kwast. Is een heel mooi doosje geworden. Jarno hield de kwast wel heel goed vast met zijn rechter hand. ’s Avonds kwamen er weer 2 moeders van school met kadootjes, dus hij moest wel heel vaak lachen. Daarna opnieuw het fruithapje en ongeveer 21:00 is hij in slaap gevallen.
Dinsdag 21 maart 2006: Vandaag weer een spannende dag voor Jarno, want zijn masker moet gemaakt worden. Mogelijk dat hij daarom ook geen zin had om wakker te worden., want toen de logopediste langs kwam sliep hij nog. Ook de Fysio sloeg hem over, omdat hij vandaag al genoeg beweging zou krijgen. Om 12:30 uur kreeg hij wat slaapmiddel om hem wat rust te gunnen. Om 13:00 werd hij gehaald voor een ritje in de ambulance naar de Daniel den Hoed kliniek. Dit was erg indrukwekkend voor hem. In de Daniel den Hoed kliniek was hij snel aan de beurt, maar toen de man hem daar goed zag, durfde hij het niet aan om met gips te beginnen. Je moet dan namelijk wel 10 minuten stil liggen om het gips hard te laten worden. Dus besloten om maar direct het echte masker te maken. Hiervoor werd hij dus met zijn buik op een harde plank gelegd, met zijn gezicht in een kussentje. Daarna werd van een soort kunstofvezelmat ,die warm gemaakt was, Ik heb toen een PC gehaald voor Jarno !!!, zodat we ook vanaf het Sophia kunnen mailen en chatten en Jarno ook zijn cd-rom kan zien die meester Age gemaakt heeft. Na het eten van een heerlijke maaltijd bereidt door Gordana is Coby naar huis gegaan en heeft daar Fabian opgehaald die helaas dus zieker is geworden. In bed gelegd met 39,5. Dus helaas mag hij voorlopig niet bij Jarno langs.
Shit dag
Maandag 20 maart 2006: Vandaag een shitdag, maar daarover zo meteen meer. Jarno gisteren avond een slaapmiddel gekregen omdat hij zo onrustig is ’s nachts en daardoor ook niet genoeg slaap krijgt. Nou, die heeft wel gewerkt. Hij heeft tot 8:45 geslapen. Er hebben zelfs dokters aan zijn bed gestaan en hij heeft niets gemerkt. Zodoende ook pas heel laat onder de douche. Papa mocht naar KPN voor wat gesprekken, dus mama mocht Jarno verder verzorgen. Jarno niet echt lekker in zijn vel vandaag. Hij heeft ook al 5 dagen niet gepoept, dus ook niet zo gek. Gisteren al wat voor gehad, maar dat werkt niet. Vandaag weer een clisma. Helaas wachtte Jarno tot ik weer terug was en met hem op mijn arm de gang door liep. Intussen waren Geeske (buurmeisje) en haar moeder aanwezig om te zien hoeveel in een luier past, nou, dat valt tegen, dus helemaal verschoond. Jarno daarna in stoel gezeten en hij zat er veel rustiger bij. Toen nog een gesprek gehad met een revalidatie arts. Revalideren is echter nog erg moeilijk met hem, omdat hij nog niet zo goed aanspreekbaar is. Nadat deze arts weg ging, wilden we Jarno weer terug in bed leggen, want hij zat al weer even rechtop. Bleek dus dat hij nog even door gegaan was met shit produceren. En ook nu was de luier niet afdoende. Dus weer helemaal verschonen !!!!!! Wat een shitwerk. Voor de liefhebbers kan ik de volgende keer foto’s maken, dus laat me dat even weten. Jarno kon daarna tenminste weer lekker lachen.
Grote schoonmaak op afdeling Noord
Zondag 19 maart 2006: Vrijdagavond waren ze op afdeling Noord tijdens het (late) avonduur nog heel druk aan het soppen . Last van hormonen / Voorjaarsschoonmaakwoede? Nee………. Er bleek een klein jongetje ( Bram ) een of ander buikgriepvirus te hebben, dus……… Alarm ! Er werd even flink tekeer gegaan. Bij de balie van de verpleegkundigen werden alle pluchen knuffels eraf gehaald en uitgeklopt ofzoiets, volgens Ron . Bij Jarno op de kamer werden bijv. De wanden zelfs geswifferd. Was alleen wel wat problematisch gezien het "behangetje "wat wij daar hebben aangebracht ! Alleen het stomme was wel dat de vloer dus niet nat gedweild werd. Beetje krom , toch ? Jarno had vandaag toch weer niet zo`n beste dag. Veel gehuild . Ook vanmiddag toen er bezoek kwam, waaronder ook nog een klasgenootje weer. Voor vannacht zou hij medicatie krijgen. Om wat rustiger te slapen, want hij is al ettelijke nachten behoorlijk aan het spoken namelijk. We zijn benieuwd. Moest ook weer wat krijgen om te kunnen poepen vanavond. Ook dat komt nog steeds erg moeilijk. Fabian was ook vandaag weer bij ons in het ziekenhuis. Ging prima . Mist nog wel de mevrouw met de jurk ! (Moeder van Steven) Kon haar nergens vinden zeg. Ook morgen ( maandag ) gaat hij naar het Sophia. `s Morgens naar de opvang. Ron moet morgen weer even naar de KPN. Heeft een afspraak met de bedrijfsmaatschappelijk werker. En nu……….. Roept m`n bed !
Veel jammeren.
Zaterdag 18 maart 2006: Jarno had vandaag (en vannacht) een iets mindere dag. Weer veel jammeren, huilen, krijsen. Begon vanochtend om 7 uur uur al met heel hard huilen. Nadat ik aangekleed was, ben ik hem dan ook maar gelijk gaan douchen op de douche brancard. Hierdoor werd hij wel stil. Na zijn voeding zijn we weer de snoezel ruimte ingegaan, waar hij het eerste half uur wel heeft gesnoezeld, maar daarna wat minder. We hebben wel gewandeld in de grote hal, zodat hij weer even wat andere beelden had. Dit beviel hem wel (tijdelijk). Na zijn middag slaapje die hij niet helemaal heeft gebruikt om te slapen, heeft hij voor de 2e dag nu 4 ml fruit hapje gehad. Ongeveer 2 theelepeltjes. Zijn slik reflex is duidelijk nog niet goed terug, maar hij heeft zich niet verslikt. Duurt wel een paar seconden voor hij slikt, maar het gaat al iets beter als gisteren.
Neuroloog
Donderdag 16 maart 2006: He, he, eindelijk de neurologe gezien om 18:15 !!!!! Met het resultaat van de Spect-scan. Die was dus veel beter als zij verwacht had. Toen ze Jarno de vorige keer zag en hij zo ver weg was, had ze gedacht veel plekken te zien in de hersenen die op non-actief stonden, maar dat viel dus heel erg mee. Een plek die wel minder doorbloed was, was het gedeelte van de emotie, dus ook het gedeelte die het huilen remt. Hierdoor jammert en huilt hij dus de hele dag. Dit komt volgens haar wel goed. Wel kan het nog lange tijd duren, mogelijk nog steeds maanden voor alles terug is. Hij zal volgens de statistieken ook eerder moeten gaan eten als praten. Eten doet hij echter nog maar alleen via een slangetje, dus praten zal zeker nog wel even duren. Wel was ze dus veel positiever over Jarno dan de vorige keer en ook zij zag duidelijk verbetering. Toen ik (Ron) vandaag kwam had Jarno een balletje in zijn rechter hand !!!!! Toen ik vroeg hem aan mij te geven, kreeg ik hem netjes in mijn hand. Later de dag nog regelmatig iets in zijn hand gehad. Ook het jammeren/huilen was vandaag iets minder. Allemaal heel positief toch? Vanmiddag een intake gesprek met de radioloog. Deze drukte ons wel weer even met onze voeten op de grond over de behandeling van de bestraling. De bestraling heeft namelijk 2 belangrijke bijwerkingen, waaronder aantasting van concentratie en geheugen, waardoor zijn IQ dus slechter zal worden. Hoeveel kunnen ze niet voorspellen, kan 10 punten zijn, maar ook 50. Ook zal hij een groei stoornis krijgen. Hij zal dus minder lang worden dan gepland. Ook hierbij is het niet te voorspellen of het 5 cm minder wordt of 15 cm. Dan nog de korte termijn bijwerkingen, zoals haaruitval, misselijkheid, maar dat komt weer goed. Volgende week wordt het masker gemaakt en 2 dagen later een scan met masker gemaakt, waarna de radioloog met de computer deze gebruikt om de bestraling exact aan te geven. Wel wordt ook zijn hele ruggemerg bestraald, omdat het hersen vocht hier een open verbinding mee heeft. Met de bestraling zullen ze dan kort daarna mee beginnen, maar deze data horen we nog. Ook vandaag weer heel veel kaarten. Prachtig.
Veel gelachen
Woensdag 15 maart 2006: Vandaag had Jarno een iets betere dag dan gisteren. Nog wel regelmatig snikken en huilen, maar minder scherp. Ook meer gelachen vandaag. Bij het bezoek van Jufrouw Willy ging hij spontaan lachen en ook toen Damian (zijn beste vriend) kwam, ging hij weer lachen. De Fysio vond vandaag dat hij al veel sterker werd als vorige week, want zijn hoofd werd al iets meer rechtop gehouden. De lach op zijn gezicht toen zijn vriend Shyamal op bezoek kwam hebben we nog op polaroid vastgelegd. En ook vandaag nog een foto gekregen van vorige week waar Jarno ook lachend op staat: helaas nog geen uitslag gekregen van de scan van vorige week.
Jarno erg onrustig.
Dinsdag 14 maart 2006: Helaas ………….. ook vandaag hebben wij de neurologe niet gezien/gesproken over de uitslag van de Spect scan. Natuurlijk balen wij hier stevig van. Nu maar hopen op morgen. Verders vandaag weinig anders dan gisteren. Zeer veel verbale onrust bij Jarno. Het is maar goed dat we er samen voor hem kunnen zijn. In je eentje zou dit erg moeilijk
vol te houden zijn.
Linker arm bewogen.
Maandag 13 maart 2006: Jarno vandaag geen al te beste dag, want heel de dag liggen jammeren/huilen. Alleen tijdens douchen even stil, maar je kan hem niet heel de dag onder de douche leggen he. Vannacht 1 uurtje wakker geweest, maar verder aardig geslapen. Vanavond kwam Sjamal van zijn klas en toen die binnen kwam, verscheen er een hele grote glimlach op Jarno zijn gezicht. Mooiere afsluiting van de dag is niet denkbaar. In het weekend is Jarno ook zijn linker arm plotseling wat gaan bewegen en ook vandaag heeft hij hem verschillende keren weer bewogen. Natuurlijk zonder veel kracht en ongecontroleerd, maar het begin is er. Vandaag nog geen uitslag gehad van de Spect-scan van vrijdag. Mogelijk morgen ?
Helaas nog niet lachend, maar die volgen binnenkort.
Jarno in zijn stoel
Zondag 12 maart 2006:
Jarno in zijn stoel
’s Nachts geen voeding/controle/medicijnen
Zaterdag 11 maart 2006: Vandaag niet zoveel te melden. Vandaag weekend, dus geen artsen gezien. Jarno vanaf gisteren avond 20:00 uur geslapen tot vanmorgen 8:15 uur. Wel 2 x even bij zijn bed gestaan om hem te troosten, maar verder heel goed geslapen. Hij krijgt nu ’s nachts geen voeding/controle/medicijnen meer, dus daar worden we ook niet meer door gewekt. Vandaag opnieuw onder de douche, vond hij wel lekker. Verder ondanks het goede slapen vannacht, niet zo’n goede dag, want veel gejammerd, regelmatig hard gehuild, maar ook toch nog wel een paar keer gelachen als we hem gingen kietelen.
Vanavond om 20:30 lekker gaan slapen.
Nog steeds erg onrustig.
Vrijdag 10 maart 2006: Er zullen er zijn die toch weer naar een mail uit zitten te kijken. Dus………….Jarno had deze keer een rustige nacht. Alleen rond kwart over elf / half twaalf even eruit gemoeten en bij hem gestaan /gezeten omdat hij weer begon te snikken. Mogelijk dat ook hij wakker was geworden door het harde gepiep van de sondevoedingspomp. Die maakt namelijk een behoorlijk hard signaal als de voeding er door heen gelopen is. De bedoeling is dat er dan gauw een verpleegkundige komt en het afzet /afsluit. Nou ja, ondertussen weet deze mama ( en papa ) het OFF knopje wel te vinden hoor ( als het te lang duurt). Maar verders gaan we niet knoeien aan het systeem natuurlijk. Vanmorgen rond 8.30 uur werd Jarno in z`n bed vervoerd naar de Nucleaire onderzoeksafdeling in Erasmus. We hoefden het bed trouwens niet zelf te trekken /duwen. Gezien de lange afstand en het toch moeilijk te sturen bed kwam er een “vervoersdienst”. Er werd een elektrisch karretje onder het bed geschoven en … zoef. Eenmaal daar aangekomen werd er al gauw de licht radioactieve stof in het infuus in z`n arm ( wat speciaal voor dit doel vanaf maandag t/m vandaag in z`n linkerhand was blijven zitten ) ingespoten. Het zou koud aanvoelen. Inderdaad zag je wel wat reactie bij hem. Toen werd hij overgetild door papa op een “tafel”. Omdat het ook bij deze scan weer van behoorlijk belang is dat de patient zo stil mogelijk ligt voor een optimale beeldopname, werd hij goed vastgelegd. Vanaf z`n schouders t/m z`n onderbenen in een soort van opblaasbare “spalk”. En dan nog met een aantal banden om z`n hoofdje. Jullie begrijpen dat hij dat toch niet echt prettig vond. En dan kwam dat scan apparaat steeds maar dichter naar en rond z`n hoofd af. Echt tot bijna tegen z`n gezicht /hoofd. Moet een heel eng benauwd gevoel geven! Claustrofobisch ! Als je dat niet bent wordt je het wel na zoveel keren in MRI / Ct / Spect scan apparaten. Deze laatste was echt wel het “engste” hoor. Geen wonder dus ( ? ) dat hij toch wel in verzet ging of althans probeerde. Ook snikken en even heel hard huilen. We hebben heel hard ons best gedaan om hem af te leiden door voorlezen en vertellen over alledaagse dingen. En te prijzen dat hij het zo goed deed, etc. Ondertussen moest een verpleegkundige toch nog extra z`n hoofd vasthouden om `m maar zo goed mogelijk stil te houden voor de “foto`s”. Na zo`n 20 minuten was het klaar en gingen ze voor ze hem losmaakten eerst kijken of de dokter tevreden was over de kwaliteit. Pffff……..gelukkig was dat zo, dus hij mocht los en over naar z`n bed. Hij was helemaal klam van het zweten. Toen weer een hele tijd wachten op de gang voordat de vervoersdienst weer kwam. Ondertussen ging de onrust weer verder. Eenmaal terug op de afdeling was het alweer tijd voor de sondevoeding. daarna zouden een verplk. en ik (mama) hem gaan douchen op de douchebrancard, maar die was ingepikt door een ander. Daarna werd de thermostaatkraan vervangen. Dus moesten we daar eerst weer op wachten. Ron was ondertussen maar eens naar de KPN, Toren op Zuid, gegaan. Naar hem komen ze nl. tot nu toe niet toe ! Uiteindelijk was Jarno net voor het rustuur (12.00 uur) weer schoon/ fris en moe ! Dus tot 14. 00 uur lekker geslapen. De uitslag komt (waarschijnlijk ) maandag. We zitten dus weer in spanning. Vanmiddag tijdens het hebben van bezoek toch ook weer knappie`s onrustig. Van alles geprobeerd. Op schoot, in bed , in z`n stoeltje. Strelen, knuffelen. Met rust laten. T.v. boekje, etc, etc. Machteloosheid, vraagtekens, etc, etc. Vanavond na 20 uur is hij dan toch gaan slapen, zo heeft Ron me net laten weten. Nu maar hopen dat hij dat vannacht ook lekker blijft doen. Ik ga het in elk geval zo ook proberen!
Jarno reageert steeds iets meer.
Donderdag 9 maart 2006: Jarno reageert steeds iets meer. Is wel onrustig, vandaag hielp zelfs snoezelen niet. De toestemming voor de chemo en bestraling is binnen. Hij krijgt 2x op een dag een dosis. Er is al een heel schema gemaakt. Wanneer ze beginnen is nog niet bekend. Vrijdag morgen vroeg wordt er die scan gemaakt van de bloedvaten naar de hersenen. Jarno heeft een speciale stoel gekregen /met wielen/ waar zijn hoofd goed gesteund in wordt. Die kan hij zelf nog niet rechthouden. Nu kan hij ook van de kamer af zonder dat Ron hem moet dragen. Vrijdagmorgen wordt de SPECT scan gemaakt in het Erasmus. Om 8.30 uur al ! Uitslag zal nog wel even op zich laten wachten ? Hierbij wordt dus de bloedtoevoer in de hersens bekeken en kan er mogelijk een prognose gemaakt worden over zijn herstel. De oncoloog kwam vertellen dat Jarno behandeld gaat worden met een methode van 2 x daags bestraling. De gedachte hieraan is, dat ’s ochtends een lage dosis straling gegeven wordt en ’s avonds nog eens een lage dosis. De bedoeling is dat gezonde cellen in die tussentijd al aardig hersteld zijn en kankercellen nog niet en door die 2e keer dan gedood worden. Dit betekend voor de langere duur dus minder beschadiging van de hersens, dus beter functioneren. Maar garanties geven ze niet. We hebben nog wat data doorgekregen voor vervolg: 16-3 intake gesprek, 21-3 masker aanmeten in Daniel de Hoed kliniek, 23-3 met masker een scan maken. Gisteren heeft hij een rolstoel gekregen van de fysio waarbij zijn hoofd ook goed ondersteund wordt, zodat hij ook eens uit het bed kan. Dus niet steeds in dezelfde houding hoeft te liggen. Hij heeft er een half uurtje in gelegen/gezeten en toen had hij er wel weer genoeg van. Hij was gisteren ook weer erg onrustig en lag veel te draaien en te huilen en te jammeren. Moeilijk als ouders om dat te zien en hem dan ook niet goed te kunnen troosten. Vandaag ging het iets beter, want na het douchen kwam de fysio weer, waarbij hij een knuffelpoes op zijn knieën kreeg (die hij had opgetrokken). De bedoeling was dat hij de poes op zijn plaats hield, maar natuurlijk gingen zijn benen opzij, waarbij de poes eraf viel. Toen wij daar leuk op reageerden moest hij lachen. Dit nog een paar keer herhaald, wat telkens lukte. Later nog met hem in de snoozelkamer gelegen (met de verschillende bewegende kleureffecten en lampen en geluiden), waarbij hij met een spelletje met mij weer moest lachen. Heerlijk om te zien. Eind van de middag weer erg onrustig en pas zojuist gaan slapen. Vrijwel heel de dag dus wakker geweest ! Wordt vervolgd.
Ps. nogmaals bedankt voor alle post. Het is om stil van te worden.
Spect-Scan
Woensdag 8 maart 2006: Vrijdagmorgen is de Spect-Scan gepland en hij heeft nu een rolstoel gekregen waarin z’n hoofd gesteund wordt. Nu kan hij tenminste ff van z’n kamer af, zonder dat ie daarvoor gedragen moet worden. Dit is al een heel stuk fijner. Zondagmiddag was hij aardig aan ’t bewegen : van z’n ene zij op de andere, zijn rechterarm ging steeds omhoog en hij was behoorlijk aan het schoppen af en toe. Coby kreeg tenminste een kaakslag te incasseren. Tot zover weer het laatste nieuws.
Ruggepunctie
Dinsdag 7 maart 2006: Beste en lieve vrienden, Vandaag ook weer eens goed nieuws. De ruggepunctie die gisteren genomen is , is helemaal schoon, dus dat betekent geen zwaardere dosis bestraling/chemo. Vandaag gesprek gehad met de oncoloog, waarbij wij nu aangemeld worden voor de bestraling en chemo. Dit moet ingepland worden en zal binnen nu en 4 weken moeten gaan beginnen. Ook een gesprek gehad met een vrouwelijke neuro chirurg. Jarno krijgt nog een Spect-Scan. Met dit apparaat wordt de bloedtoevoer naar hersendelen zichtbaar gemaakt. Op deze manier kan je zien welke delen van de hersenen actiever zijn dan andere. Op die manier is mogelijk te voorspellen hoelang het duurt voor Jarno hersteld. Wel waarschuwde zij nog dat het mogelijk is dat niet alles hersteld. Dit kwam toch wel weer erg hard aan. Het is dus niet wanneer het hersteld, maar of het hersteld. Jarno is vandaag verder veel onrustig geweest en ook wij konden hem niet troosten (frustrerend). Na een aantal uurtjes was wel zijn bed helemaal nat van zijn plas, dus mogelijk zat die dwars. Daarna was hij namelijk rustiger. Vandaag wel 14 kaarten in 1 keer gekregen !!! Hartverwarmend. Jarno leek ook naar elke kaart te kijken. Ook genieten we nu ook al een paar dagen van een met liefde bereide maaltijd door moeders van school !!! Heerlijk. Liefs van ons
Vandaag was dus weer / nogmaals een spannende dag voor ons .
Maandag 6 maart 2006: Jarno werd tegen kwart voor drie naar de 3 e verdieping gereden. Pa was weer de uitverkorene om hem te begeleiden met het onder narcose brengen. De derde keer (!) dus vanaf de 20e februari. De ingreep heeft een uur en een kwartier geduurd. Van kwart over drie tot half vijf. Tegen kwart voor vijf mocht 1 van de ouders naar de verkoever komen om naats Jarno z`n bed plaats te nemen. Nu mocht mama. ( in onderling overleg dus he) Jarno lag nog behoorlijk te slapen. Maar tegen kwart voor zes vond de anaesthesiste hem goed genoeg om naar de afdeling te bellen dat hij weer opgehaald mocht worden. Zodoende kwamen we om 18.00 uur weer beneden. Alwaar papa Ron al lang op hete kolen op ons aan het wachten was natuurlijk. 18.30 uur kwam de neurochirurg nog z`n kamer in met zijn duim omhoog omdat de hersendruk nu 7 was. Dus goed !!! Deze mag tussen de 5 en 10 zijn, dus eindelijk eens iets wat wel goed is. Een interne drain had hij dus niet hoeven te plaatsen. Het liquor (hersenvocht ) is dus afgenomen en op kweek gezet. We weten nog niet wanneer de uitslag daarvan komt. De port-a-cath is links op z`n borst, op een rib geplaatst. Tegen de tijd dat ik wegging, tegen 21.00 uur, lag Jarno wel weer redelijk te bewegen en af en toe wat kreun -en snikgeluiden. Ook zo nu en dan z`n ogen open en keek ons wel aan . Dus gelukkig wel zo`n beetje het beeld van de afgelopen dagen terug qua reacties. Met name mama zat daar wel over in , was bang dat we weer van voren af aan zouden moeten beginnen. Maar gelukkig heeft hij al wel wat laten zien en niet alleen maar geslapen, geslapen, geslapen. Hij krijgt nu nog wel pijnstilling. En pas morgen weer de sondevoeding waarschijnlijk. Misschien dat we morgen dan meer gaan horen wanneer de behandeling van start zal gaan.
snoezelkamer
Zondag 5 maart 2006: Jarno was vanmorgen al vroeg wakker ( en papa dus ook), want om 4:50 begon hij hard te huilen. Troosten viel niet mee, zelfs niet door naast hem te gaan liggen. Het bleef toen wel bij wat snikken en erg onrustig heen en weer draaien. Na opnieuw op een andere zijde gelegd en een nieuwe fles voeding, werd hij stil en ging slapen. (en papa koffie drinken). In de loop van de dag heeft hij regelmatig zichzelf omgedraaid van zijn linker zij naar zijn rechter en andersom. Lag zelfs even dwars op het bed. Dus duidelijk niet meer zo rustig als de afgelopen week. Nog 2 keer op schoot geweest en ook even met hem op de gang gelopen. Dus weer heel wat indrukken te verwerken voor hem. Ook weer onder de douche geweest. Vanavond heb ik hem in de snoezel kamer gelegd, dit is een kamer met bewegende lichtjes, waterbed, kleurtjes, enz. De zuster gezegd dat ze wel na een half uurtje moest kijken om Jarno en zijn mama wakker te maken (ligt heerlijk he), maar mama ging spelletje spelen met Jarno: er komt een muisje aangelopen, zo in Jarno zijn nekkie gekropen. Jarno moest toen heel erg lachen. natuurlijk moest mama trots dit nieuws vertellen aan papa. Langzaam dus steeds meer reactie. Nu morgen weer een spannende dag, want dan wordt in de middag de port-a-cath ingebracht en via de ruggenmerg punctie de druk gemeten en vloeistof afgenomen om op kweek te zetten. Dus wordt weer vervolgd.
Ogen open.
Vrijdag 3 maart 2006: Hier weer een update van Jarno. Hij heeft vanmiddag weer wat meer zijn ogen open gedaan en lijkt wat meer te kijken. Vandaag juf Ria en juf Loes op bezoek geweest waarbij hij echt leek te luisteren naar wat ze zeiden. Ook kreunt hij vaker als wij wat zeggen tegen hem. Toen wij weg gingen om te eten vanavond ging even later een verpleegster langs hem en Jarno lag toen wat te snikken.Pas toen ze bij hem ging zitten, werd hij rustig. Hij leek ons dus echt te missen. Positieve ontwikkelingen dus. De operatie voor de Port-a-Cath is nu definitief gepland op komende maandag. Hij staat echter achteraan in het schema, dus in de loop van de middag.
Kreun geluidjes
Donderdag 2 maart 2006: Gisteren is bij Jarno de drain eruit gegaan omdat ze toch wel erg bang zijn dat er een infectie bij komt en dat kunnen we natuurlijk niet hebben. De drain was er snel uit, daarna moest er wel een hechting in zonder verdoving !! De prik is net zo erg namelijk. Hij leek even te gaan huilen, maar toen was het al weer over. Vanochtend is hij onder de douche geweest !! In een bak met zacht schuimrubber die ook een beetje schuin kon staan is hij lekker onder de douche gegaan. Zelfs zijn haar is een heel klein beetje gewassen. De rest van de ochtend was hij wel total loss, want alleen geslapen. De middag heeft hij echter heel veel zijn ogen open gehad. Maakte af en toe ook wat kreun geluidjes, net als of hij wat wilde zeggen, maar dat dit niet lukte. Bij vragen om zijn arm te bewegen reageert hij nog steeds niet en ook zijn linker arm beweegt hij niet. Wel kan hij op commando geeuwen. Als wij voor hem gaan zitten en doen alsof we gaan geeuwen, doet hij dus mee. Op deze manier ook geprobeerd de binnen kant van zijn tanden te poetsen, maar is geen succes. Na de geeuw gaat zijn mond dicht en je krijgt de tandenborstel er dan ook niet meer uit, tot hij weer geeuwt. Hierbij nog een foto van gisteren met verband. Nu is hij zonder verband.
Op schoot.
Dinsdag 28 februari 2006: Vandaag heeft jarno opnieuw op schoot gezeten bij mij. Tijdens het op schoot nemen, leek het of hij kreunde en een grimas trok. Hij vond het duidelijk niet leuk, dus al was het geen leuke reactie, hij reageerde dus wel. Daarna heeft hij lekker bij ons gelegen hoor. De drain is gisteren dicht gezet en vandaag door de chirurg opnieuw bekeken. De druk was echter wel weer iets te hoog, dus opnieuw een CT-scan aangevraagd welke morgenochtend zal plaatsvinden. De drain lekte later ook iets vocht, wat aangeeft dat de druk iets te hoog is. Dus dit moet opnieuw bekeken worden. Verder heeft hij wel iets meer bewogen met zijn linker been. Het is weinig, maar toch. We wachten maar weer af.
Jarno is van de intensive care af.
Zaterdag 25 februari 2006: Jarno is om 14:00 uur overgebracht van de Intensive Care naar de "gewone" afdeling. Hij is niet terug op zaal gelegd, omdat dat mogelijk te druk voor hem is. Hij heeft nu een apart kamertje. ’s middags was hij wat onrustig en zat regelmatig met zijn rechter arm en been te bewegen. Daardoor is het hem zelfs gelukt het infuus in zijn voet eruit te werken, dus hij heeft nu helemaal geen infuus meer. Links beweegt hij minimaal. Ook is hij nog steeds niet bij kennis. Hij doet wel regelmatig zijn ogen open, maar reageert verder nergens op. Ook als we hem roepen of aanspreken zien we nog geen reactie. Vrijdag nog wel een gesprek met een oncoloog gehad voor de verdere behandeling. Omdat het nu bekend is dat het echt een kwaadaardige tumor was (Medulloblastoom), moet er binnen 45 dagen gestart worden met bestraling en chemo. Bestraling gaat 5 weken duren, chemo 55 weken. Ook wordt er met bestraling gezond weefsel kapot gemaakt, dus hoe Jarno hier uit komt is erg onzeker. Om te beginnen gaan ze maandag over een week (ongeveer, want we hebben nog geen definitieve datum gehad) een Port-o-Cath inbrengen onder de huid. Hiermee kunnen ze makkelijker de chemokuur geven, ook wordt er dan omdat hij dan toch onder narcose gaat, een rugpunctie gedaan om te controleren of er nog levende kanker cellen aanwezig zijn. Als dat zo is wordt de behandeling nog zwaarder. Omdat Jarno nu niet meer op de intensive care ligt is het wel weer mogelijk dat er bezoek komt (natuurlijk met heel veel mate, hij ligt niet voor niets apart). Laat het maar weten als je wilt komen. Een aantal afspraken staan namelijk al.
Stand van zaken
Vrijdag 24 februari 2006: Het nieuws van vandaag:Jarno gaat in de loop van de dag van de IC af. hij heeft geen bewaking meer nodig. zijn toestand is stabiel. En IC bedden zijn duur en hard nodig. hij komt niet op zijn oude kamer maar op een kamer alleen. hij heeft nog veel rust nodig. Reageren doet hij nog steeds niet. De pijnprikkels van zijn benen en rechterarm doen het wel links nog niet. Ogen gaan soms open maar herkennen niets. Gisteren hebben Ron en Coby een gesprek gehad met de oncoloog. De uitslag van het lab was binnen en de tumor is aggressief kwaadaardig. hij is wel in zijn geheel uitgenomen. het is een typische kindertumor. Het behandelplan is als volgt:binnen 15 dagen krijgt Jarno weer narcose,hij krijgt dan een Portocat.dit is een slangetje dat in een buikader wordt gelegd. dit krijgt men als men heel veel geprikt moet worden. Tevens wordt er een ruggeprik gedaan. hier wordt vocht afgenomen en gekeken of er nog levende verdwaalde kankercellen in zitten. Zijn die er niet krijgt Jarno een zogenaamde ""lichte"" chemo behandeling. Dwz bestralingen-1x hoge dosis of 2x lage dosis per dag gedurende bepaalde tijd en gedurende zeker 1 jaar chemokuren via de dagopname. Hiermee heeft hij in het gunstigste geval 85 % overlevingskans. Hiermee moeten ze binnen 45 dagen beginnen. Ron en Coby zijn ook voorbereid op het feit dat de bestraling,de chemo en het lange in coma zijn zeker gevolgen heeft. Welke is van tevoren niet te zeggen. Hij kan geestelijk of lichamelijk gehandicapt raken, of niet meer bijkomen.
Tumor is in z’n geheel verwijderd.
Donderdag 23 februari 2006 13:15:
- Tumor helemaal eruit
- Geen zorgen dat hij er nog niet uit is
- Terugval is normaal bij kinderen bij hem duurt het langer.
- Infuus eruit, Hij bewoog gelijk zijn arm
- Hartlijn eruit voor de druk
- Catheter eruit.
- Vanmorgen zelf gepoept.
- Mri zag het goed eruit.
- Geen bericht vanwege goed nieuws.
- Ze mogen tussen 12:30 en 13:30 niet meer bij hem ivm rustuur.
Gaat iets meer reageren.
woensdag 22 februari 2006:
- Gaat iets meer reageren op voorlezen, lievelingsmuziek en pijnprikkels in benen en handen.
- Heeft een beetje gekreund.
- Uitslag van mri scan wordt besproken met neuroloog.
- Verder weinig tot geen verandering.
2e operatie
dinsdag 21 februari 2006 09:00
- Er is een complicatie opgetreden.
- Hij heeft lucht tussen de hersenen en de schedel.
- Komt niet uit de narcose en reageert nauwelijks of niet.
- Het operatie gebied zag er goed uit na een scan.
- Vanavond wordt er weer een scan gemaakt.
- De lucht kan verdwijnen na een aantal dagen tot een week.
dinsdag 21 februari 2006 22:00:
- De lucht in zijn hersenen was al weg.
- Begin van de avond alsnog weer geopereerd om te kijken of ze iets konden ontdekken waarom het niet goed ging na de operatie, om ongeveer 22:00 waren ze weer klaar met hem.
- Drain ingebracht om de druk van het hersenvocht te meten.
- Druk van hersenvocht hoort tussen de 5 a 10 te zijn.
- Is bij jarno 16.
- Het vermoeden is dat zijn hersenstam licht gekneusd is, wat samen met de verhoogde druk van hersenvocht en de lucht in zijn hersenen heeft geleid tot het niet ontwaken uit de narcose.
- Nadat Jarno van de operatie is teruggekomen heeft hij al zijn ogen open gehad, zijn linkerarm bewogen en beide benen bewogen.
- Vanavond krijgt Jarno een maagsonde om te zorgen dat zijn darmen blijven werken.
Geopereerd
Maandag 20 februari 2006 19:00 pm
• Jarno is geopereerd.
• De tumor is voor bijna 95% in zijn geheel weggehaald, en zat niet verkleefd aan zijn hersenstam.
• De tumor was helaas wel kwaadaardig.
• Aan de hand van de definitieve uitslag aan het eind van de week wordt besloten hoeveel chemokuur hij gaat krijgen
Jarno heeft een hersentumor
Een paar weken geleden is bij Jarno van 6 jaar een hersentumor geconstateerd!!!!!!!!!!!!!!!!!! Daar is hij 20 februari aan geopereerd : de tumor is verwijderd en zat gelukkig niet verkleefd aan de hersenstam. Het is een agressief soort kanker ( Medulloblastoom ) en na de operatie moeten ze binnen 45 dagen beginnen met 5 weken bestraling en een jaar chemo. Maar om alle rampspoed nog groter te maken, heeft Jarno besloten eens even goed uit te rusten en er zijn tijd voor te nemen. Sinds de operatie ligt hij in coma, maar gelukkig zijn er de laatste dagen eindelijk wat goede berichtjes : hij kreunt, heeft zijn ogen meer open ( geen herkenning ), glimlacht, beweegt meer met zijn rechterkant, draait zijn hoofd naar geluid ………. dus met kleine stapjes komt ie weer terug!!!!! ’t Werd tijd ……… genoeg uitgerust ……… hij kan het ook te gek maken! Aanstaande maandag wordt hij weer geopereerd ( 3e x ), maar nu om een Port-a-Cath onder de huid aan te brengen in zijn buik, waardoor ze makkelijker de chemokuur kunnen geven. Tevens wordt er, omdat hij dan toch onder narcose is, een rugpunctie gedaan om te kijken of er nog levende kankercellen aanwezig zijn. Dus het blijft een afschuwelijke en spannende tijd. Maar we blijven hopen op een snelle en goede afloop.
20 februari operatie
zaterdag 18 februari 2006
- Tumor zit laag in het hoofd, in de kleine hersenen, vlakbij de hersenstam
- Maandag 20 februari 0m 08:00 wordt hij van de zaal gehaald, om 10:00 gaat hij de operatiekamer in.
- Als alles meezit is hij om 17:00 a 18:00 klaar.
- Als er veel vergroeiingen zijn kan het langer duren
- Na afloop kunnen de artsen voor 90% zeggen of de tumor goedaardig of kwaadaardig is. Anders moet het op kweek worden gezet. De uitslag is er dan pas na een week.
Was vandaag weer gaan overgeven. Eet en drinkt slecht.
Zeer snel heel erg moe.
Veel spelletjes aan het doen in de speelkamer.
Heeft infuusaansluiting op zijn rechterhand welke hij heeft gekregen in verband met zijn tweede scan i.v.m. contrastvloeistof.
Geen uitzaaiingen
Vrijdag 17 februari 2006:
- geen uitzaaiingen gevonden in de tweede scan.
- Maandag wordt hij geopereerd
- Als alles goed, en alles kan worden weggehaald mag hij na een week naar huis.
- Aan de hand van de operatie, en/ of de tumor goedaardig is, wordt er verder bekeken met wat te doen. Chemo ?
- Heeft nu om de drie uur medicijnen om de druk in zijn hoofd te verminderen (voelt zich al een stuk beter, is niet meer misselijk).
Hersentumor.
Donderdag 16 februari 2006:
- Hersentumor van ongeveer 5 cm groot.
- De tumor is ingekapseld.
- Opgenomen in het Sophia kinderziekenhuis
- Morgen een tweede scan om te kijken voor uitzaaiingen via een scan van het ruggemerg.
Medulloblastoom
Medulloblastoom
Het medulloblastoom is een tumor die hoort tot de groep van z.g. primitieve neuroectodermale tumoren (PNET) en is de meest voorkomende kwaadaardige hersentumor bij kinderen. Een oorzaak valt niet aan te geven, iets wat voor veel tumoren van het zenuwstelsel geldt. Deze tumor komt alleen voor in de achterste schedelgroeve, waar zich de hersenstam en de kleine hersenen bevinden. De tumor vindt waarschijnlijk zijn oorsprong in het middengedeelte van de kleine hersenen (de z.g. vermis) en breidt zich eventueel vandaar uit naar opzij. Hij komt vooral voor bij kinderen en jonge volwassenen. De klachten zijn de typische verschijnselen voor aandoeningen in de achterste schedelgroeve: hoofdpijn, eventueel met misselijkheid en braken, dubbelzien, duizeligheid, onzeker lopen en een dronkemansgang. Een deel van de klachten hangt samen met een belemmering van de afvloed van het hersenvocht door het samendrukken van de vierde hersenkamer, hierdoor ontstaat hydrocefalie. De tumor kan zich via de liquorwegen naar het wervelkanaal uitzaaien. De behandeling bestaat in eerste instantie uit de operatieve verwijdering van de tumor, waarbij soms ook de hydrocefalie moet worden behandeld met een z.g. drain of een endoscopische ventriculostomie. Daarna volgt bestraling, ook van het wervelkanaal tegen de uitzaaiingen, samen met chemotherapie om de overgebleven tumorresten te elimineren. Met deze combinatie van behandelingen kunnen veel patienten genezen van deze kwaadaardige tumor. De resultaten van de behandeling zijn sterk afhankelijk van al eventueel aanwezige uitzaaiingen bij het stellen van de diagnose, van een eventuele rest na operatie en van de leeftijd. Bij jonge kinderen onder de 3 jaar kan geen radiotherapie worden gegeven, omdat dit de verstandelijke en later de hormonale ontwikkeling kan verstoren, en wordt meestal met chemotherapie volstaan. Een minderheid van de patienten is permanent aangewezen op behandeling van de hydrocefalie door een shunt.
Afspraak ziekenhuis
Woensdag 15 februari 2006: Coby ging hem ophalen van school, Jarno fietste erg dicht langs de auto's'. En zei dat hij duizelig was. Even later fietste hij de bosjes in. Voor dezelfde dag een spoedafspraak in het ziekenhuis gemaakt i.v.m. het dubbel zien, duizelig zijn en het de bosjes in rijden op zijn fiets. In het ziekenhuis is gelijk besloten om een MRI scan te maken. Volgende dag moest Coby een afspraak maken voor de uitslag. Echter belde het ziekenhuis zelf diezelfde middag naar Coby met de mededeling gelijk naar het ziekenhuis te komen. Er werd al wel verteld dat het niet goed was.
Het is helemaal niet goed !
Woensdag 15 februari 2006: Vanmorgen is jarno wel naar school gegaan, maar eigenlijk had hij daar vandaag géén zin in. En wel omdat hij bang was om weer de klas uit de moeten om te spugen. Onderweg naar school kon hij zijn evenwicht niet houden en reed met zijn fiets de bosjes in. Om 11:35 belde de röntgenoloog voor de afspraak voor de MRI in het Ruwaard van Putten ziekenhuis. Eerst zou het vrijdagmorgen moet, maar na enig gepraat konden we komen zodra Jarno uit school was. Dus heel gauw Ron gebeld, want hij wilde er ook bij zijn. Zo rond 12:45 gingen het beginnen. Hij kreeg nog een koptelefoon op met muziek omdat dat apparaat zo heel veel lawaai maakt. Papa en mama aan het voeteneind Jarno zijn voeten strelend. Hij hield zich echt heel goed, keurig stil. Alleen moest er op het laatst nog geprikt worden in zijn arm, omdat er contrastvloeistof in moest. Maar zelfs toen heeft hij niet gehuild. Ron is hierna weer naar zijn werk gegaan. Er werd gezegd dat we morgen naar de poli moesten bellen voor een afspraak met de kinderarts. En toen … ging rond 15:00 uur de telefoon. Het was het ziekenhuis! Dat we weer moesten komen omdat er iets gezien was en dat het niet telefonisch verteld kon worden. Maar duidelijk was wel dat het niet goed was. Nou, Coby wist niet meer hoe ze het had natuurlijk hè. Geheel overstuur toen naar Ron gebeld, waarna hij met spoed naar huis is gegaan. Fabian en Jarno zijn naar Inge gegaan. De kinderarts vertelde ons dat er een fikse tumor te zien was en dat we direct door moesten naar het Sophia kinderziekenhuis. De grond werd onder onze voeten vandaan gehaald. Thuis spullen gepakt en Jarno opgehaald en een beetje ingelicht dat ze een bobbel hadden gezien op de MRI en dat hij daarvoor naar het ziekenhuis moest. Jarno nam het zelf heel rustig en gelaten op. We zijn daarna naar Sophia gereden. Rond 18:00 uur waren we op de afdeling “1 Midden”. Tegen 21:00 uur kwam er nog een dokter langs. In pupillen kijken en nog wat vragen en testjes. (Neurologische testjes waren nu wel duidelijk fout. Met ogen dicht bleef hij niet meer netjes rechtop staan) Jarno is daarna rustig gaan slapen, was hartstikke moe. En ook Coby is hier blijven slapen. Nou ja … geen oog dichtgedaan natuurlijk. Vannacht zijn ze gestart met Dexamethason om de druk in zijn hoofd te verminderen. En om de 3 uur kwamen ze controles doen.
Voorgeschiedenis
Voorgeschiedenis: Jarno heeft al langere tijd last van hoofdpijn. (sinds november 2005). Ook samen met de hoofdpijn, regelmatig gaan overgeven (in februari soms wel 4 keer op een dag).
Diagnose: Zou stress op school zijn, toen migraine, later bleek dat Jarno een bril nodig had. Met dat hij een bril heeft gekregen, knipperde hij regelmatig met zijn ogen. Bleek dat hij dingen dubbel zag. Eerst dacht men dat dit kwam omdat hij nog erg moest wennen aan zijn bril. Pas op 15 februari 2006 ging hij waggelend fietsen en gingen de alarmbellen af.